សៀវភៅវិសេស

នៅឆ្នាំ ១៩៨១ បណ្តាញផ្សព្វផ្សាយគ្រីស្ទបរិស័ទ បានបង្កើតរឿងភាគគំនូរជីវចលព្រះគម្ពីរកុមារដែលជាផ្នែកមួយនៃការឈោងចាប់ទៅកាន់ប្រជាជនជប៉ុន។ យើងបានដឹងតិចតួចថារឿងភាគនេះនឹងមានឥទ្ធិពលយ៉ាងណានៅក្នុងប្រទេសជប៉ុន និងទូទាំងពិភពលោក។ ឈ្មោះជាភាសាអង់គ្លេសសម្រាប់រឿងភាគនេះគឺ "សៀវភៅវិសេស" ។

ការស្រាវជ្រាវដែលបានធ្វើឡើងក្នុងអំឡុងពេល និងបន្ទាប់ពីការផ្សព្វផ្សាយបានបង្ហាញថា រឿងភាគនេះគឺជាជោគជ័យដែលមិនធ្លាប់មានពីមុនមក។ សៀវភៅវិសេស ដែលត្រូវបានគេស្គាល់ផងដែរថាជាគំនូរជីវចលសម្រាប់ឪពុកម្តាយ និងកុមារនៅរោងភាពយន្ត គឺជារឿងភាគទូរទស្សន៍បែបគំនូរជីវចលដែលផលិតដោយផលិតកម្មតាត់ស៊ូណូម៉ូ ក្នុងប្រទេសជប៉ុន រួមជាមួយនឹងបណ្តាញផ្សាយគ្រីស្ទបរិស័ទ នៅសហរដ្ឋអាមេរិក។ ក្នុងអំឡុងពេលនៃការបើកដំណើរការនៅក្នុងប្រទេសជប៉ុន វាត្រូវបានប៉ាន់ស្មានថាមានអ្នកទស្សនាជាងបួនលាននាក់រៀងរាល់សប្តាហ៍នៃសៀវភៅវិសេស នៅលើកញ្ចក់ទូរទស្សន៍ ដែលជាលទ្ធផលធ្វើឲ្យព្រះគម្ពីរក្លាយជាសៀវភៅវិសេសដែលលក់ដាច់បំផុតនៅក្នុងប្រទេសនោះ។

ពីប្រទេសជប៉ុន រឿងភាគសៀវភៅវិសេស ត្រូវបានចាក់ផ្សាយនៅទូទាំងពិភពលោកចាប់ពីតំបន់អាស៊ី រហូតដល់អាមេរិកខាងជើង។ នៅឆ្នាំ ១៩៨៩ នៅពេលកំពុងតែជួបវិបត្តិសេដ្ឋកិច្ច និងនយោបាយ សៀវភៅវិសេស បានចាប់ផ្តើមចាក់ផ្សាយនៅក្នុងសហភាពសូវៀត ដើម្បីទទួលបានលទ្ធផលដ៏គួរឱ្យភ្ញាក់ផ្អើល។ សៀវភៅវិសេស បានចាក់ផ្សាយនៅក្នុងអំឡុងម៉ោងសំខាន់នៅលើប៉ុស្តិ៍របស់ប្រទេសសូវៀត។ ស៊ីប៊ីអិន ទទួលបានជាងប្រាំមួយលានសំបុត្រពីកុមារ ដោយណែនាំមនុស្សជំនាន់ថ្មីទាំងអស់ទៅកាន់ព្រះគម្ពីរ។ សូម្បីតែសព្វថ្ងៃនេះ ក្លឹបកុមារសៀវភៅវិសេស គឺជាកម្មវិធីកុមារវាយតម្លៃផ្ទាល់ខ្ពស់បំផុតមួយនៅក្នុងប្រទេសអ៊ុយក្រែន។

ចាប់តាំងពីការចាក់ផ្សាយលើកដំបូងនៅក្នុងប្រទេសជប៉ុន រឿងភាគនេះត្រូវបានចាក់ផ្សាយក្នុងជាង ១០៦ ប្រទេស ដែលត្រូវបានបកប្រែទៅជា ៤៣ ភាសា និងមានអ្នកចូលមើលជាង ៥០០ លាននាក់។

ដោយសារតែបច្ចេកវិជ្ជានៃការនិទានរឿងថ្មីនាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ រឿងភាគដើមកំពុងតែបាត់បង់ភាពទាក់ទាញជាមួយនឹងជំនាន់ក្រោយដែលរវល់នឹងការផ្សព្វផ្សាយនេះ។ ដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហានេះ ស៊ីប៊ីអិន កំពុងតែផលិតការស្រមៃឡើងវិញដែលបង្កើតចេញពីកុំព្យូទ័រ ជាកំណែគំនូរជីវចលសៀវភៅវិសេស។ គោលដៅរបស់យើងគឺផលិតរឿងភាគថ្មីដែលនឹងផ្តល់កិត្តិយសធ្វើជាមរតកផ្លាស់ប្តូរជីវិតនៃរឿងភាគដើម និងការណែនំាវាឡើងវិញទៅកាន់មនុស្សជំនាន់ក្រោយ។

តាមការចូលរួមជាមួយក្លឹបសៀវភៅវិសេស។ នៅពេលអ្នកចូលរួមក្នុងក្លឹមសៀវភៅវិសេស អ្នកនឹងទទួលបានរឿងសៀវភៅវិសេសថ្មីនីមួយៗដោយស្វ័យប្រវត្តិ។ លើសពីនេះ យើងនឹងផ្ញើជូនអ្នកដោយឥតគិតថ្លៃចំនួនពីររឿងនៃវគ្គថ្មីនីមួយៗនៅក្នុងកញ្ចប់ដ៏គួរឲ្យទាក់ទាញដែលអ្នកអាចផ្តល់ជាអំណោយដល់អ្នកដទៃបាន។ អំណោយដែលអាចកាត់ពន្ធបានរបស់អ្នកក៏នឹងជួយបង្កើតរឿងសៀវភៅវិសេស នាពេលអនាគត និងនាំយកព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះទៅកាន់កុមារជុំវិញពិភពលោកផងដែរ។ ហៅទៅកាន់ ១-៨៦៦-២២៦-០០១២ ឬ អ្នកអាចស្វែងយល់បន្ថែមអំពី ក្លឹបសៀវភៅវិសេស នៅទីនេះ។

ប្រសិនបើអ្នកភ្លេចពាក្យសម្ងាត់របស់អ្នក សូមចុចលើតំណភ្ជាប់ "កំណត់ចូល" នៅផ្នែកខាងលើនៃទំព័រ។ នៅក្នុងប្រអប់ដែលបើក សូមចុចលើ "ខ្ញុំភ្លេចពាក្យសម្ងាត់របស់ខ្ញុំ" នៅក្នុងប្រអប់ "ពាក្យសម្ងាត់" របស់ទម្រង់។

នៅពេលអ្នកចុចលើ "ខ្ញុំភ្លេចពាក្យសម្ងាត់របស់ខ្ញុំ" ទម្រង់ "ការស្តារពាក្យសម្ងាត់" ថ្មី នឹងបង្ហាញមក ហើយអ្នកត្រូវបញ្ចូលឈ្មោះអ្នកប្រើ និងនាមខ្លួនរបស់អ្នក ហើយបន្ទាប់មកចុច "បន្ត"។ បន្ទាប់មក អ្នកត្រូវពិនិត្យមើលអ៊ីមែលរបស់អ្នក ហើយអ្នកនឹងទទួលបានអ៊ីមែលដែលមានពាក្យសម្ងាត់ថ្មី ដែលអ្នកអាចប្រើនៅលើវ៉ិបសាយជាមួយឈ្មោះអ្នកប្រើ់របស់អ្នក។

ប្រសិនបើនៅចំណុចនោះអ្នកចង់ ផ្លាស់ប្តូរពាក្យសម្ងាត់របស់អ្នកទៅជាអ្វីមួយដែលងាយស្រួលជាងមុនដើម្បីឲ្យអ្នកងាយចងចាំ បន្ទាប់មកអ្នកត្រូវ ត្រូវចុចលើតំណភ្ជាប់ក្នុងអ៊ីមែលដែលអ្នកបានទទួល ហើយអ្នកអាចធ្វើការផ្លាស់ប្តូរ ពាក្យសម្ងាត់ទៅកាន់ពាក្យសម្ងាត់ថ្មីមួយដែលអ្នកអាចប្រើនៅលើវ៉ិបសាយរបស់យើងបាន។

ប្រសិនបើអ្នកភ្លេចឈ្មោះអ្នកប្រើរបស់អ្នក សូម ទាក់ទងសមាជិកក្រុមការងារសៀវភៅវិសេស ជាមួយអាសយដ្ឋានអ៊ីមែលដែលអ្នកបានបង្កើតគណនី។

នៅពេលអ្នកចុះឈ្មោះ អ្នកនឹងទទួលបានការអនុញ្ញាតឱ្យបង្កើតតួរអង្គ កត់ត្រា និងរក្សាទុក ហ្គេមដែលអ្នកចូលចិត្ត ប្រមូល SuperPoints ផ្លាស់ប្តូរ SuperPoints របស់អ្នកយករង្វាន់ស្អាតៗ និង ប្រើ SuperPoints របស់អ្នកដើម្បីទទួលបានការតម្លើង់តួរអង្គនៃប្រវត្តិរូបផ្ទាល់ខ្លួនរបស់អ្នក!

ដើម្បីចុះឈ្មោះជាមួយ Superbook.TV៖

• ចុច "ចុះឈ្មោះ" នៅត្រង់កន្លែងស្វាគមន៍របស់វ៉ិបសាយ។
• បង្អួចចុះឈ្មោះនឹងបើកឡើង ហើយអ្នកនឹងត្រូវបំពេញទម្រង់បែបបទ។
• ប្រសិនបើអ្នកមានអាយុ ១២ ឆ្នាំ ឬតិចជាងនេះ អ្នកត្រូវបានស្នើសុំឱ្យផ្តល់អ៊ីមែលរបស់ឪពុកម្តាយ។
• ប្រសិនបើអ្នកមានអាយុ ១៣ ឆ្នាំ ឬច្រើនជាងនេះ អ្នកត្រូវផ្តល់អាសយដ្ឋានអ៊ីមែលផ្ទាល់ខ្លួនរបស់អ្នក អ្នកនឹង ទទួលបានអ៊ីមែលពី ស៊ីប៊ីអិន ដែលអ្នកនឹងត្រូវចុចលើតំណភ្ជាប់ដើម្បីដំណើរការគណនីរបស់អ្នក។
• ប្រសិនបើអ្នកជាសមាជិកសហគមន៍របស់ ស៊ីប៊ីអិន ដែលកំពុងតែព្យាយាមចុះឈ្មោះកុមារដែលមានអាយុលើសពី ១៣ ឆ្នាំ អ្នក ត្រូវប្រើអាសយដ្ឋានអ៊ីមែលផ្សេងទៀតសម្រាប់កុមារនោះ ពោលគឺបង្កើត គណនីសហគមន៍ ផ្សេងទៀត របស់ស៊ីប៊ីអិន - នេះនឹងក្លាយជាគណនីថ្មី។

ដើម្បីផ្លាស់ប្តូរពាក្យសម្ងាត់ ឬព័ត៌មានផ្ទាល់ខ្លួនរបស់អ្នក អ្នកត្រូវចុះហត្ថលេខាគណនី​ របស់​អ្នកជាមុនសិន។ បន្ទាប់មកចុចលើឈ្មោះប្រវត្តិរូបរបស់អ្នកនៅផ្នែកខាងលើនៃទំព័រ។ នៅពេលដែលអ្នកទៅដល់ ទំព័រប្រវត្តិរូបរបស់អ្នក សូមចុចលើ "កែសម្រួលប្រវត្តិរូប" នៅខាងស្តាំនៃទម្រង់តួអង្គរបស់អ្នក។ បន្ទាប់មកអ្នកនឹងអាច ផ្លាស់ប្តូរពាក្យសម្ងាត់របស់អ្នក និងព័ត៌មានផ្ទាល់ខ្លួនផ្សេងទៀតបាន។

ដើម្បីផ្លាស់ប្តូរតួរអង្គសៀវភៅវិសេសរបស់អ្នក អ្នកត្រូវអនុវត្តតាមជំហានខាងក្រោម៖

• កំណត់ចូល។
• ចុចលើរូបភាពផ្នែកក្បាលនៃតួរអង្គរបស់អ្នកនៅខាងលើនៃការរុករកនៃផ្នែកខាងលើរបស់វ៉ិបសាយ។ ប្រអប់ទម្លាក់មួយនឹងបើកឡើង ហើយអ្នកត្រូវចុចលើរូបភាពតួរអង្គរបស់អ្នក ដែលនឹងនាំអ្នកទៅកាន់ទំព័រប្រវត្តិរូបរបស់អ្នក។
• នៅក្បែរតួរអង្គរបស់អ្នក អ្នកនឹងឃើញពាក្យថា “ហាង” និង “ទូឥវ៉ាន់”។ តួអង្គរបស់អ្នក បំពាក់ដោយសម្លៀកបំពាក់មួយចំនួននៅក្នុងទូឥវ៉ាន់របស់ពួកគេ។ ដើម្បីចូលប្រើសម្លៀកបំពាក់ទាំងនេះ សូមចុចលើ ពាក្យ "ទូឥវ៉ាន់" ហើយសម្លៀកបំពាក់នៅក្នុងទូរបស់អ្នកនឹងលេចឡើង។
• បន្ទាប់មក អ្នកអាចអូសមើលរបស់នៅក្នុងទូរបស់អ្នកដោយប្រើព្រួញនៅសងខាង ឬអ្នកអាចបង្ហាញប្រភេទសម្លៀកបំពាក់ជាក់លាក់មួយដោយធ្វើការជ្រើសរើសខាងក្រោមរូបភាពសំខាន់ៗ នៅក្នុងទូឥវ៉ាន់របស់អ្នក។ ប្រភេទនៃរបស់រួមមាន៖ ក) ទាំងអស់ ខ) គ្រឿងតុបតែងក្បាល គ) ផ្នែកខាងលើ ឃ) ផ្នែកខាងក្រោម ង) ស្បែកជើង និង ច) ផ្ទៃខាងក្រោយ។ ប្រសិនបើអ្នកចុចលើធាតុទាំងនេះ មានតែធាតុនៃប្រភេទជម្រើសនោះប៉ុណ្ណោះដែលនឹងបង្ហាញមក។
• នៅត្រង់នេះដែលអ្នកក៏អាចផ្លាស់ប្តូរពណ៌ស្បែក និងពណ៌ភ្នែករបស់តួអង្គរបស់អ្នកបានផងដែរ។
• ប្រសិនបើអ្នកចង់បន្ថែមធាតុជាច្រើនទៀតទៅក្នុងទូឥវ៉ានរបស់អ្នក អ្នកត្រូវចុច នៅលើប៊ូតុង "ហាង"។ វានឹងនាំមកនូវធាតុថ្មីៗដែលអ្នកអាច 'សាកពាក់' និង 'ទិញ' ដោយឥតគិតថ្លៃ ឬតាមរយៈការប្តូរ SuperPoints។ នៅពេលដែលអ្នក 'ទិញ' វត្ថុណាមួយដោយ ចុចលើប៊ូតុង 'ទិញ' ឬប៊ូតុង "ទិញអ្វីនៅលើ" ដែលនឹងបង្ហាញនៅខាងលើ ប៊ូតុង "ហាង" និង "ទូឥវ៉ាន់" នៅពេលអ្នកកំពុងសាកពាក់អ្វីមួយ ធាតុនោះនឹង ស្ថិតនៅជាមួយរូបតំណាងរបស់អ្នក ហើយចូលទៅក្នុងទូឥវ៉ាន់របស់អ្នកផងដែរ។

របៀប​ដែល​យើង​បាន​រៀបចំ​ប្រព័ន្ធ​ចុះ​ឈ្មោះ​គឺ​ត្រូវ​បើក​ដំណើរការ​ឲ្យ កុមារច្រើននាក់ត្រូវភ្ជាប់ទៅកាន់អាសយដ្ឋានអ៊ីមែលរបស់ឪពុកម្តាយដូចគ្នា។ ដូច្នេះនៅពេលអ្នក ចុះឈ្មោះកូនអ្នកម្នាក់ៗ ពួកគេម្នាក់ៗអាចមានឈ្មោះអ្នកប្រើ និងពាក្យសម្ងាត់ផ្ទាល់ខ្លួន ហើយពួកគេក៏អាចមានពិន្ទុ SuperPoints ផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ពួកគេ និងបង្កើតតួអង្គតាម អនឡាញផ្ទាល់ខ្លួនរបស់គេផងដែរ។

បញ្ហាចម្បងគឺការចាកចេញពីគណនី ដែលអ្នកបានបង្កើតរួច ហើយបន្ទាប់មកត្រូវឆ្លងកាត់ដំណើរការចុះឈ្មោះដូចៗគ្នា ដែលអ្នកបានធ្វើជាមួយគណនីដើម ដោយបញ្ចូលឈ្មោះអ្នកប្រើ និងពាក្យសម្ងាត់ថ្មីសម្រាប់ កុមារម្នាក់ៗ ដោយប្រើអាសយដ្ឋានអ៊ីមែលដូចគ្នា។

SuperPoints ត្រូវបានប្រមូលយកតាមរយៈការលេងហ្គេមនៅលើ Superbook.TV ដោយអ្នកប្រើប្រាស់ដែលបានចុះឈ្មោះ។ ឥឡូវនេះ អ្នកអាចចូលទៅកាន់ទំព័រការប្រកួតរបស់យើង ហើយប្តូរ យក SuperPoints សម្រាប់ ការចូលរួមនៅក្នុងការប្រកួតរបស់យើង។ ឬអ្នកអាចប្រើប្រាស់វាដើម្បីធ្វើឱ្យតួអង្គនៃប្រវត្តិរូបរបស់អ្នកប្រសើរឡើងជាមួយនឹងធាតុសំលៀកបំពាក់ស្អាតមួយចំនួន។

នៅពេលអ្នកចុះឈ្មោះទៅកាន់ Superbook.TV អ្នកនឹងមានឱកាសឈ្នះស្លាកសញ្ញាសម្រាប់ SuperPoints ដែលអ្នករកបាន បង្កើតតួអង្គ សៀវភៅវិសេស របស់អ្នក ការចុះឈ្មោះ និងច្រើនទៀត។ អ្នកលេងកាន់តែច្រើន អ្នកនឹងទទួលបានស្លាកសញ្ញាកាន់តែច្រើន!

ដើម្បីដាក់ហ្គេមដែលអ្នកចូលចិត្តចូលទៅក្នុងវ៉ិបសាយ (បន្ទាប់ពីអ្នកចុះឈ្មោះ) ហើយចុចលើប៊ូតុង “ហ្គេម” នៅលើរបាររុករកខាងលើ។ ចុចលើហ្គេមដែលអ្នកចង់ដាក់ចូល។ នៅពេលទំព័រហ្គេមបានបើកឡើង អ្នកនឹងឃើញរូបភាព 'លើកមេដៃឡើង'។ បន្ទាប់ពីអ្នកចុចលើរូបភាពនេះ ហ្គេមនឹងត្រូវបានដាក់ចូលទៅទំព័រប្រវត្តិរូបរបស់អ្នកនៅក្រោម "FAVS" របស់អ្នក ក៏ដូចជានៅក្នុងប្រអប់ទម្លាក់ចុះដែលបើកឡើង នៅពេលអ្នកចុចលើរូបភាពប្រវត្តិរូបតួអង្គរបស់អ្នកនៅពីលើការរុករកខាងលើនៃទំព័រវ៉ិបសាយទាំងអស់។

បាទ/ចាស អ្នកអាចលេងហ្គេមទាំងអស់នៅលើ Superbook.TV ទោះបីជាអ្នកមិនបានចុះឈ្មោះក៏ដោយ។

បាទ/ចាស យើងតែងតែធ្វើបច្ចុប្បន្នភាព Superbook.TV ជាមួយនឹងហ្គេម និងមុខងារថ្មីៗសប្បាយៗ។ ពិនិត្យមើលហ្គេមថ្មីបំផុតរបស់យើងនៅលើ ទំព័រហ្គេម របស់យើង។

ហ្គេមនីមួយៗត្រូវបានបំពាក់ដោយជម្រើសដើម្បីបិទសម្លេង និង/ឬតន្ត្រី។ ចុចលើកំណត់ចំណាំតន្ត្រីដើម្បីបិទ និងបើកសម្លេង។ ប្រសិនបើមិនមានកំណត់ចំណាំតន្ត្រីទេសូមចុច "ជម្រើស" "បិទតន្ត្រី" ឬ "បិទសម្លេងង Fx"។

អ្នកប្រហែលជាត្រូវការកំណែចុងក្រោយបំផុតនៃកម្មវិធី Flash។ ជាមួយគ្នាផងដែរ ហ្គេម Flash ទាំងនេះនឹងមិនដំណើរការនៅលើ iPad, iPod Touches ឬ iPhones ទេ។ ទាញយក Flash ត្រង់នេះដោយឥតគិតថ្លៃ!

អ្នកប្រហែលជាត្រូវការ Adobe PDF Reader ដើម្បីមើលការចំណាយពេលស្ងៀមស្ងាត់តាមអនឡាញ។ ទាញយកត្រង់នេះដោយឥតគិតថ្លៃ!

អ្នកអាចចុះឈ្មោះជាវដើម្បីទទួលបានអ៊ីមែលប្រចាំថ្ងៃដែលនឹងនាំអ្នកទៅកាន់ ការប្រកួតព្រះគម្ពីរប្រចាំថ្ងៃរបស់យើង។ ជារៀងរាល់ថ្ងៃ ការប្រកួតព្រះគម្ពីរប្រចាំថ្ងៃ ផ្តល់ឱ្យដល់កុមារនូវខគម្ពីរមួយខដើម្បីអាន ហើយបន្ទាប់មកលេងហ្គេម ដែលនឹង​ជួយឲ្យ​ពួកគេ​ឲ្យ​ស្គាល់​ខគម្ពីរ​កាន់​តែ​ច្បាស់ និង​យល់​កាន់តែ​ជ្រៅ​បន្ថែមទៀត យល់ដឹងអំពីរបៀបដែលអាចអនុវត្តខគម្ពីរនោះនៅក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេ។ ហ្គេមរួមមានការស្វែងរកពាក្យ សំណួរច្រើនជម្រើស និងខវាយឡើងវិញ។

យើងកំពុងតែខិតខំបង្កើតកន្លែងកម្សាន្តមួយដែលកូនរបស់អ្នកចង់មក លេង និងមានអន្តរកម្មជាមួយសកម្មភាពរបស់យើង។ មិនថាវាជា ហ្គេមកុមារ ព្រះគម្ពីរតាមអនឡាញ របស់យើង វិទ្យុ សៀវភៅវិសេស អ្នកបង្កើតតួអង្គផ្ទាល់ខ្លួនរបស់យើង ឬ សំណួរអន្តរកម្មរបស់យើងអំពីព្រះ យើងចង់ឱ្យកុមារមានភាពសប្បាយរីករាយនៅលើវ៉ិបសាយរបស់យើងក្នុងពេលដំណាលគ្នាតាមរយៈការរៀនពីព្រះគម្ពីរ និង បង្កើន ទំនាក់ទំនងរបស់ពួកគេជាមួយព្រះយេស៊ូ។

យើងបានរចនាវ៉ិបសាយរបស់យើងជាកន្លែងប្រកបដោយសុវត្ថិភាពសម្រាប់កុមារ ប៉ុន្តែសុវត្ថិភាពដ៏ល្អបំផុតដែលកុមារអាចទទួលបានគឺតាមរយៈការចូលរួមពីសំណាក់ឪពុកម្តាយ ឬអាណាព្យាបាលរបស់ពួកគេជាមួយសកម្មភាពតាមអនឡាញរបស់ពួកគេ។ យើងលើកទឹកចិត្តអ្នកឲ្យចំណាយពេលជាមួយនឹងកូនរបស់អ្នកតាមអនឡាញ មិនត្រឹមតែដើម្បីត្រួតពិនិត្យសកម្មភាព និងអប់រំពួកគេប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែក៏ដើម្បីលើកទឹកចិត្តដល់ពួកគេជាមួយនឹងអ្វីដែលពួកគេ កំពុងរៀននៅលើវ៉ិបសាយរបស់យើង។ សម្រាប់ព័ត៌មានបន្ថែម សូមចូលទៅកាន់ ទំព័រព័ត៌មានសម្រាប់ឪពុកម្តាយរបស់យើង។

អ្នកក៏អាចប្រើអាសយដ្ឋានអ៊ីមែលរបស់អ្នកជំនួសឈ្មោះអ្នកប្រើរបស់អ្នកដើម្បីកំណត់ចូលផងដែរ។ ឬអ្នកអាច ទាក់ទងមកសមាជិកក្រុមការងារសៀវភៅវិសេស។

បាន។ នៅពេលកូនរបស់អ្នក (អាយុក្រោម ១៣ ឆ្នាំ) ចុះឈ្មោះចូលរួមជាមួយវ៉ិបសាយសៀវភៅវិសេសសម្រាប់កុមារ យើងនឹងជូនដំណឹងដល់អ្នកតាមរយៈអ៊ីមែលដើម្បីឱ្យអ្នកដឹងពីបំណងប្រាថ្នារបស់ពួកគេសម្រាប់ការចូលរួមនៅក្នុងសហគមន៍របស់យើង។ ការចុះឈ្មោះកូនរបស់អ្នកអនុញ្ញាតឱ្យពួកគេចូលទៅកាន់សកម្មភាពសប្បាយៗគ្រប់ប្រភេទនៅក្នុងវ៉ិបសាយ ដូចជាការចូលរួមនៅក្នុងការប្រកួត ឬអាចរក្សាទុកពិន្ទុដែលពួកគេប្រមូលបានខណៈពេលដែល កំពុងតែលេងហ្គេមអនឡាញរបស់យើង។ យើងក៏អាចផ្ញើអ៊ីមែលទៅអ្នកម្តងម្កាល ដើម្បីប្រាប់អ្នកអំពី ហ្គេមថ្មីៗដែលត្រូវបានដាក់បន្ថែមទៅក្នុងវ៉ិបសាយ ឬអំពីការប្រកួតនាពេលអនាគតដែលអាចចាប់អារម្មណ៍ ដល់កូនរបស់អ្នក។ ពត៌មានទាំងអស់ដែលបានប្រមូលនៅលើវ៉ិបសាយនេះត្រូវប្រើប្រាស់សម្រាប់ជួយយើងធ្វើឱ្យប្រសើរឡើងនូវ វ៉ិបសាយរបស់យើងសម្រាប់ការកម្សាន្តរបស់កូនអ្នក។ សម្រាប់ព័ត៌មានបន្ថែម សូមចូលទៅកាន់ ទំព័រព័ត៌មានសម្រាប់ឪពុកម្តាយរបស់យើង។

ដំណើរ​ការ​សម្រាប់​ការ​ចូល​រួម​ការ​ប្រកួត​នៅ​លើ Superbook.TV មាន​ដូច​ខាង​ក្រោម៖

• ចុះឈ្មោះនៅលើវ៉ិបសាយ។ វាកើតឡើងនៅតំបន់ខាងស្តាំដៃខាងលើរបស់វ៉ិបសាយ។
• លេងហ្គេមនៅលើវ៉ិបសាយ ខណៈពេលដែលអ្នកកំណត់ចូលទៅក្នុងវ៉ិបសាយ។ ពិន្ទុអ្នកកាន់តែខ្ពស់ ពិន្ទុ SuperPoints អ្នកអាចអាចឈ្នះកាន់តែច្រើន។ ពិន្ទុ SuperPoints ទាំងនេះត្រូវបានរក្សាទុកទៅក្នុងកម្រងព័ត៌មានរបស់អ្នក ដែលអាចមើលបាននៅលើទំព័រកម្រងព័ត៌មាន - អ្នកអាចចូលប្រើទំព័រកម្រងព័ត៌មានរបស់អ្នកតាមរយៈការបង្ហាញផ្នែកក្បាលនៃតួអង្គផ្ទាល់ខ្លួនរបស់អ្នកនៅផ្នែកខាងលើនៃទំព័រនីមួយៗនៅលើវ៉ិបសាយ។
• ដើម្បីចូលរួមការប្រកួត អ្នកត្រូវចូលទៅកាន់ទំព័រ "ការប្រកួត" តំណភ្ជាប់នេះអាចត្រូវបានរកឃើញនៅក្នុងជម្រើសរុករកនៅផ្នែកខាងលើនៃទំព័រណាមួយ។ នៅពេលអ្នកចូលទៅកាន់ទំព័រនោះ អ្នកចុចលើ "ចូលឥឡូវ" សម្រាប់ការប្រកួតណាមួយ ហើយវានឹងនាំអ្នកទៅកាន់ទំព័រសម្រាប់ការប្រកួតជាក់លាក់នោះ។ ទម្រង់បែបបទចូលនឹងប្រាប់អ្នកពីចំនួនពិន្ទុ SuperPoints ដែលត្រូវការដើម្បីចូលរួមការប្រកួត ហើយវានឹងសួរអ្នកថាតើអ្នកចង់ចូលរួមចំនួនប៉ុន្មានដង។ ដូច្នេះប្រសិនបើការចូលរួមប្រកួតស្មើនឹង ២៥០ ពិន្ទុ SuperPoints ហើយឧបមាថាអ្នកមាន ៨០០ ពិន្ទុ SuperPoints ដែលរកបានពីការលេងហ្គេម អ្នកអាចចូលរួមការប្រកួតបានចំនួន ៣ ដង (៧៥០ ពិន្ទុ SuperPoints) ហើយអ្នកនឹងមាន ៥០ ពិន្ទុ SuperPoints ដែលនៅសល់។ នៅពេលអ្នកបញ្ចូលចំនួនដែលអ្នកចង់លេង អ្នកចុច "ចូលរួមប្រកួត" ហើយអ្នកនឹងត្រូវចូលរួមនៅក្នុងការប្រកួត។

យើងនឹងទាក់ទងទៅកាន់អ្នកឈ្នះសម្រាប់ការប្រកួតនីមួយៗតាមរយៈអ៊ីមែលជាមួយនឹងការណែនាំបន្ថែមអំពីរបៀបប្រមូលយករង្វាន់របស់ពួកគេ។ សម្រាប់បេក្ខជនទាំងអស់ដែលមានអាយុក្រោម ១៣ ឆ្នាំ អ៊ីមែលនឹងត្រូវបានផ្ញើទៅកាន់អាសយដ្ឋានអ៊ីមែលរបស់ឪពុកម្តាយរបស់ពួកគេ។

បុគ្គលិករបស់សៀវភៅវិសេសនឹងទាក់ទងទៅកាន់អ្នកតាមរយៈអ៊ីមែលជាមួយនឹងការណែនាំអំពីរបៀបប្រមូលយករង្វាន់របស់អ្នក។ ជាទូទៅ ពួកគេនឹងសួររកអាសយដ្ឋាន ដើម្បីឲ្យពួកយើងអាចផ្ញើរង្វាន់ទៅអ្នកបានតាមសំបុត្រ។

រយៈពេលនៃការប្រកួតខុសៗគ្នា ប៉ុន្តែអ្នកអាចមើលឃើញកាលបរិច្ឆេទបញ្ចប់ ដែលត្រូវបានប្រកាសសម្រាប់ការប្រកួតនីមួយៗ។ ត្រូវប្រាកដថាអ្នកបានពិនិត្យមើល ទំព័រប្រកួត និងរង្វាន់ សម្រាប់កាលបរិច្ឆេទផុតកំណត់នៃការប្រកួត។

អ្នកឈ្នះមានពេលពេញមួយសប្តាហ៍ (ប្រាំពីរថ្ងៃ) ដើម្បីឆ្លើយតបទៅកាន់អ៊ីមែលដែលបានផ្ញើមកពីបុគ្គលិកសៀវភៅវិសេសរបស់យើងគិតចាប់ពីត្រាពេលវេលានៅលើអ៊ីមែល។ ប្រសិនបើយើងមិនបានទទួលដំណឹងពីអ្នកក្នុងរយៈពេលនោះទេ យើងនឹងធ្វើការជ្រើសរើសអ្នកឈ្នះផ្សេងទៀត។

យើងមានការប្រកួតជារៀងរាល់ថ្ងៃពេញមួយឆ្នាំ។ រង្វាន់ដែលយើងផ្តល់ជូនមានចាប់ពីពិន្ទុ SuperPoints រហូតដល់ ឌីវីឌីសៀវភៅវិសេស កាតអំណោយសម្រាប់ iPad និងជាច្រើនមុខទៀត។

អ្នកឈ្នះការប្រកួតត្រូវបានជ្រើសរើសបន្ទាប់ពីការប្រកួតត្រូវបានបិទ។

ច្បាប់ និងបទប្បញ្ញត្តិនៃការប្រកួតប្រជែងនៅខាងក្រៅសហរដ្ឋអាមេរិកដាក់កំហិតយើងសម្រាប់ការបង្កើតការប្រកួតអន្តរជាតិនៅពេលនេះ។

ប្រសិនបើអ្នកជ្រើសរើសមិនប្រមូលយករង្វាន់ទេ សូមឆ្លើយតបមកកាន់អ៊ីមែលរបស់យើងដែលបង្ហាញថាអ្នកមិនចង់ទទួលបានវាទេ។ បន្ទាប់មកយើងនឹងជ្រើសរើសអ្នកឈ្នះផ្សេងទៀត។

សូមមើលទៅកាន់ ច្បាប់នៃការប្រកួត របស់យើង។

ហេតុអ្វីបានជាភាគនេះមិនបង្ហាញថាមានប្រាំមួយថ្ងៃនៃការបង្កើត?

ការច្នៃប្រឌិតដ៏អស្ចារ្យរបស់ព្រះត្រូវបានបង្ហាញយ៉ាងខ្លីនៅក្នុងទិដ្ឋភាពទូទៅមួយ។ ពេលវេលាកំណត់បានរារាំងយើងពីការបង្ហាញថ្ងៃនៃការបង្កើតឱ្យកាន់តែលម្អិតបន្ថែមទៀត។

តើហេតុអ្វី​បាន​ជា​សាតាំង​ត្រូវ​បាន​គេ​បង្ហាញ​ថា​ជា​លូស៊ីហ្វើរ​អំឡុង​ពេល​បះបោរ​នៅ​ស្ថានសួគ៌?

អ្នកប្រាជ្ញព្រះគម្ពីរជាច្រើននាក់ជឿថា សាតាំងធ្លាប់ជាទេវតាដ៏ខ្លាំងពូកែម្នាក់ឈ្មោះលូស៊ីហ្វើរ។ ប៉ុន្តែ​ពេលវា​បះបោរ​ប្រឆាំង​នឹង​ព្រះ វា​បាន​ប្រែទៅខូច និង​អាក្រក់។ ព្រះ​គម្ពីរ​ប្រាប់​យើង​ថា​៖ ​”ឱ​ផ្កាយ​ព្រឹក​ដ៏​ភ្លឺ​អើយ ម្ដេច​ក៏​អ្នក​ធ្លាក់​ពី​លើ​មេឃ​មក​ដូច្នេះ! អ្នក​ធ្លាប់​បង្ក្រាប​ប្រជាជាតិ​ទាំងឡាយ ម្ដេច​អ្នក​ដួល​ដល់​ដី​យ៉ាង​នេះ!” (អេសាយ ១៤:១២)។

តើអ្នកណាជាទេវតាអាក្រក់?

ទេវតាអាក្រក់គឺជាពួកដែលសាតាំងបានបញ្ចុះបញ្ចូលឱ្យចូលរួមក្នុងការបះបោររបស់វា ហើយជាផ្នែកមួយនៃកងទ័ពអារក្សរបស់វា។ វា​ត្រូវ​បាន​គេ​សម្ដៅ​ជា​និមិត្ត​រូប​នៅក្នុង​គម្ពីរ ​វិវរណៈ ដោយ​សាតាំង​ត្រូវបាន​ហៅ​ថា​ជា​នាគ ហើយ​ពួក​ទេវតា​ត្រូវបានហៅ​ថា​ជា​ផ្កាយ​នៃ​ស្ថានសួគ៌៖ ហើយ​ទីសម្គាល់​មួយ​ទៀត​បាន​លេច​ឡើង​នៅ​ស្ថានសួគ៌៖ គឺ​មាន​នាគ​មួយ​យ៉ាង​ធំ សម្បុរ​ក្រហម​ឆ្អិនឆ្អៅ​ដូច​ភ្លើង។ នាគ​នោះ​មាន​ក្បាល​ប្រាំពីរ និង​មាន​ស្នែង​ដប់ ហើយ​នៅ​លើ​ក្បាល​ទាំង​ប្រាំពីរ​របស់​វា មាន​មកុដ​ប្រាំពីរ​ដែរ។ កន្ទុយ​វា​កៀរ​ប្រមូល​ផ្កាយ​នៅ​លើ​មេឃ​មួយ​ភាគ​បី​ទម្លាក់​មក​ផែនដី។ (វិវរណៈ ១២:៣-៤)។

តើ​មាន​អ្វី​កើត​ឡើង​ចំពោះ​ពួក​ទេវតា​នៅពេល​ដែល​ពួក​គេ​វាយ​ប្រយុទ្ធ​គ្នា​ហើយ​បាត់​ខ្លួន?

យើងបានប្រើសេរីភាពដែលមានការច្នៃប្រឌិតដើម្បីពណ៌នាអំពីសមរភូមិរវាងទេវតាល្អ និងទេវតាដែលធ្លាក់ចុះមក។ នៅពេល​ទេវតា​ត្រូវ​វាយ​ទម្លាក់ចុះមក វា​មិន​អាច​ច្បាំង​នៅក្នុង​សមរភូមិ​បាន​ទៀត​ទេ។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា លូស៊ីហ្វើ ត្រូវ​ប្តូរ​រូបរាងទៅជា​អាក្រក់​ខ្លាំងម្ល៉េះ? តើ​វា​មិនបាន​មក​«​ក្នុងនាមជា​ទេវតា​នៃ​ពន្លឺ​» ​ដើម្បី​បញ្ឆោត​យើង​ទេ​ឬ?

ការផ្លាស់ប្តូររូបរាងរបស់ លូស៊ីហ្វើ គឺជាការឆ្លុះបញ្ចាំងពីផ្នែកខាងក្រៅអំពីរបៀបដែលវាបានខូចទៅហើយ ហើយក្លាយទៅជាអាក្រក់។ ម្យ៉ាងវិញទៀត វា់អាចព្យាយាមបញ្ឆោតមនុស្សដោយបន្លំខ្លួនជាទេវតាដ៏ល្អ។ ព្រះគម្ពីរប្រាប់យើងអំពីការបោកបញ្ឆោតរបស់សាតាំង នៅពេលវានិយាយថា ប៉ុន្តែខ្ញុំមិនភ្ញាក់ផ្អើលទេ! សូម្បី​តែ​មារសាតាំង​ផ្ទាល់ ក៏​បាន​ក្លែង​ខ្លួន​ធ្វើ​ជា​ទេវតា​នៃ​ពន្លឺ​ដែរ (២កូរិនថូស ១១:១៤)។

តើ​ព្រះយេស៊ូ ឬ​ព្រះ​គឺជា​ព្រះបិតា​ដែល​បាន​ដើរ​ក្នុង​សួន​អេដែន?

ព្រះជាម្ចាស់គឺជាអ្នកដើរយ៉ាងអស្ចារ្យកាត់សួនច្បារ។ យើង​បាន​ពណ៌នា​ទ្រង់​ថា​ជា​រស្មី និង​ទេវ ហើយ​យើង​បាន​បង្ហាញ​ទ្រង់​នូវ​​អព្ភូតហេតុប្រកបដោយអំណាចចេស្តារ។ ព្រះ​គម្ពីរ​បង្ហាញ​ថា​អ្នក​បង្កើត​ពិភពលោកពិត​ជា​បាន​ដើរ​នៅក្នុងចំណោម​ការ​បង្កើត​របស់​ទ្រង់មែន៖ “អ្នក​ទាំង​ពីរ​បាន​ឮ​ព្រះសូរសៀង​របស់​ព្រះជាអម្ចាស់ ដែល​យាង​កាត់​សួន​ឧទ្យាន នៅ​ពេល​មាន​ខ្យល់​បក់​រំភើយៗ បុរស និង​ស្ត្រី​ក៏​នាំ​គ្នា​រត់​ពួន​ក្រោយ​ដើម​ឈើ​ក្នុង​សួន​ឧទ្យាន កុំ​ឲ្យ​ព្រះជាអម្ចាស់​ទត​ឃើញ។” (លោកុប្បត្ដិ ៣:៨)។

មុន​អដាំ ​និង​អេវ៉ា​បរិភោគ​ផ្លែ​ឈើ​ហាម​ឃាត់ តើហេតុ​អ្វី​បានជាសត្វ​តោ​មិន​ខាំ​មនុស្ស​ ឬ​សត្វ?

មុនពេលអដាំ និងអេវ៉ា បានធ្វើបាប សួនអេដែនគឺជាសួនដ៏មនោរម្យមិនចេះរីងស្ងួត។ ព្រះ​ជាម្ចាស់បាន​ប្រទាន​ឲ្យ​អដាំ និង​អេវ៉ា​ត្រួតត្រា​នៅលើ​ផែនដី ហើយ​សត្វ​មិន​​ខាំមនុស្ស​ទេ។ អ្នកប្រាជ្ញព្រះគម្ពីរជាច្រើននាក់ជឿថា មុនពេលអដាំ និងអេវ៉ាបានធ្វើបាប សត្វទាំងអស់សុទ្ធតែស៊ីបន្លែជាអាហារ។

នៅក្នុងសមរភូមិដូចដែលបានបង្ហាញ តើហេតុអ្វីបានជាដាវរបស់ទេវតា មីកែល មានអណ្តាតភ្លើង?

យើង​បាន​ប្រើ​អាជ្ញាប័ណ្ណ​ច្នៃប្រឌិត​ដើម្បី​បង្ហាញពីទេវតា​មីកែល​ជាមួយនឹង​ដាវ​អណ្តាតភ្លើងដែល​នឹកឃើញ​ដល់​ដាវ​ភ្លើង​ដែល​ហាម​អដាំ និង​អេវ៉ា​មិនឲ្យចូលសួន​អេដែន។ ព្រះ​គម្ពីរ​កត់​ត្រា​ថា បន្ទាប់​ពី​បានបញ្ជូន​គេ​ចេញរួចហើយ ព្រះ‌អម្ចាស់​ជា​ព្រះ​បាន​ដាក់​ចេរូប៊ីន​ដ៏​ខ្លាំង​ក្លា​នៅ​ខាង​កើត​សួនច្បារ​អេដែន។ ហើយទ្រង់បានដាក់​ដាវអណ្តាតភ្លើង ដែល​មាន​អណ្ដាត​ភ្លើង​ឆេះរេចុះឡើង​ទៅ​គ្រប់​ទិស ដើម្បី​ថែ​រក្សា​ផ្លូវ​ទៅ​កាន់​ដើម​ជីវិត។ (លោកុប្បត្តិ ៣:២៤)។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​អប្រាហាំ​បូជា​សត្វ​ចៀម ឬ​ចៀម​ឈ្មោល?

ព្រះ​អង្គ​ផ្ទាល់​បាន​បង្កើត​ឲ្យមានការ​ប្រតិបត្តិ​នៃ​ការ​បូជា​សត្វ​សម្រាប់​អំពើ​បាប​របស់​មនុស្ស។ បន្ទាប់​ពី​អដាំ ​និង​អេវ៉ា​បាន​ធ្វើ​បាប ព្រះ​បាន​ធ្វើ​សម្លៀក​បំពាក់​ឲ្យពួក​គេ​ពី​ស្បែក​សត្វ។ អស់រយៈពេលជាយូរក្រោយមក នៅពេលព្រះជាម្ចាស់បានប្រទានច្បាប់នៃការតាំងសញ្ញាចាស់ដល់ប្រជាជនអ៊ីស្រាអែល ទ្រង់បានផ្ដល់ការណែនាំសម្រាប់ការង្វាយយញ្ញបូជាសត្វមួយចំនួនជាតង្វាយលោះបាប។ ព្រះគម្ពីរប្រាប់យើងថា តាមពិត យោងទៅតាមក្រិត្យវិន័យរបស់ម៉ូសេ អ្វីៗស្ទើរតែគ្រប់យ៉ាងទាំងអស់ត្រូវបានបន្សុទ្ធដោយឈាម។ ប្រសិន​បើ​គ្មាន​ការ​បង្ហូរ​ឈាម​ទេ ក៏​គ្មាន​ការ​លើកលែង​ទោស​ដែរ (ហេប្រឺ ៩:២២)។ សត្វ​ដែល​គេយកមក​បូជា​នោះ​ត្រូវ​តែ​មិន​មាន​ពិការ​ភាពអ្វីទាំងអស់។ នេះ​ចង្អុល​បង្ហាញ​ពី​ភាព​គ្មាន​បាប​របស់​ព្រះយេស៊ូគ្រិស្ត ដែល​បាន​សុគត​សម្រាប់​អំពើបាប​របស់​មនុស្សជាតិ។ ភាពគ្មានកំហុសរបស់កូនចៀមដែលត្រូវបានបូជាដោយលោកអប្រាហាំ បង្ហាញពីភាពគ្មានកំហុសរបស់ព្រះយេស៊ូ។ ឥឡូវនេះ ដោយសារព្រះយេស៊ូបានសុគតជំនួសអំពើបាបរបស់ពិភពលោក ការបូជាសត្វលែងត្រូវការទៀតហើយ។

តើ​អ្វីទៅគឺជារូបភាពនៃ​ផ្សែងចេញពី​តង្វាយ​ដុតមក?

វាគឺជាការគូសបញ្ជាក់អំពីអនាគតរបស់លោកអប្រាហាំ រួមទាំងគ្រាដ៏រីករាយជាមួយប្រពន្ធរបស់គាត់ឈ្មោះសារ៉ា និងកូនប្រុសរបស់គាត់ អ៊ីសាក ក៏ដូចជាពេលវេលាដ៏លំបាកបំផុតនៅពេលដែលព្រះប្រាប់ទៅអប្រាហាំឱ្យថ្វាយអ៊ីសាកធ្វើជាយញ្ញបូជា។

តើ​អ្វី​ជា​ឧបករណ៍​សម្រាប់រាប់​ដែល​អ៊ីសាក​មាន?

វា​ជា​ឧបករណ៍​សម្រាប់​ធ្វើ​ការ​គណនា​គណិតវិទ្យា​តាមរយៈការ​រុញ​កូនឃ្លី ​ឬ​អង្កាំ​តាម​កំណាត់​ ឬ​ក្នុង​ចង្អូរ។

នៅពេល​អប្រាហាំ​រៀបរាប់​ពី​ពេល​ដែល​គាត់​បានទទួល​ភ្ញៀវ​បី​នាក់ តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​អ្នក​បង្ហាញ​ថា​ព្រះ​យេស៊ូ​គឺជា​ម្នាក់​ក្នុង​ចំណោម​នោះ?

ដំណើរ​រឿង​នៃ​ដំណើរ​ទស្សនកិច្ច​ដ៏​អស្ចារ្យ​នេះ​បង្ហាញ​យ៉ាង​ច្បាស់​ថា ព្រះអម្ចាស់​កំពុង​យាង​ទៅ​ជួប​លោកអប្រាហាំ។ ព្រះ​គម្ពីរ​បាន​ចែង​យ៉ាង​ច្បាស់​ថា ព្រះ​យេហូវ៉ា​បាន​យាង​មក ហើយ​មាន​បន្ទូល​ទៅ​កាន់លោកអប្រាហាំ។ ពាក្យ​ជាភាសា​ហេប្រឺ​បក​ប្រែ​ថា​ «ព្រះអម្ចាស់»​ គឺ​ «ព្រះ​យេហូវ៉ា»​ ជា​នាម​ដ៏​បរិសុទ្ធ​របស់​ព្រះជាម្ចាស់។ អ្នក​ទេវវិទ្យាជឿ​ថា នៅពេល​ព្រះ​ជាម្ចាស់បាន​លេច​មក​ជា​រូប​កាយ​នៅ​សម័យ​គម្ពីរ​សញ្ញា​ចាស់ នោះគឺ​ជា​ការ​លេច​ចេញ​មក​របស់​ព្រះ​យេស៊ូ។

តើ​ព្រះ​ជាម្ចាស់មាន​ន័យ​យ៉ាង​ណា ពេល​ទ្រង់​មាន​បន្ទូល​ប្រាប់​លោកអប្រាហាំ ហើយ​តាម​រយៈ​កូន​ចៅ​របស់​អ្នក ប្រជាជាតិ​ទាំង​អស់​នៅ​លើ​ផែនដី​នឹង​បាន​ពរ—ទាំងអស់​ដោយ​សារ​តែអ្នក​បាន​ស្តាប់​បង្គាប់​ខ្ញុំ?

ព្រះ​ជាម្ចាស់បាន​ទាយ​ទុក​ជា​មុន​អំពី​ការ​ប្រសូត​នៃ​ព្រះរាជបុត្រា​របស់ទ្រង់ គឺ​ព្រះយេស៊ូគ្រិស្ត។ ក្នុង​អារម្មណ៍មនុស្ស ព្រះយេស៊ូ​គឺ​ជា​កូន​ចៅ​របស់​លោកអប្រាហាំ និង​អ៊ីសាក។ តាមរយៈព្រះយេស៊ូ មនុស្សទូទាំងពិភពលោកអាចទទួលបានព្រះពរដ៏អស្ចារ្យរបស់ព្រះសម្រាប់សេចក្តីស្រឡាញ់ ព្រះគុណ សេចក្តីមេត្តា និងការអត់ឱនទោស។

តើអ្នកអាចប្រាប់ខ្ញុំបន្ថែមអំពីសិទ្ធិពីកំណើតបានដែរឬទេ? តើសិទ្ធិពីកំណើតគ្រាន់តែជាប្រពៃណី ឬជាបទបញ្ជារបស់ព្រះ?

សិទ្ធិពីកំណើតគឺជាទម្លាប់មួយដែលកូនប្រុសច្បងនឹងទទួលបានចំណែកទ្វេរដងនៃមរតកមកពីឪពុករបស់គាត់។ កូនប្រុសច្បងក៏បានក្លាយជាបូជាចារ្យនៃគ្រួសារ ហើយគាត់ទទួលបានមរតកនៃអំណាចក្នុងការកាត់សេចក្តីពីឪពុករបស់គាត់។ នៅក្នុងក្រិត្យវិន័យដែលព្រះជាម្ចាស់បានប្រទានឲ្យដល់ប្រជាជាតិអ៊ីស្រាអែល សិទ្ធិពីកំណើតរបស់កូនប្រុសច្បងត្រូវបានការពារ ដើម្បីកុំឱ្យឪពុកប្រគល់វាទៅឱ្យកូនប្រុសដែលក្មេងជាង ប៉ុន្តែកូនប្រុសដែលពេញចិត្ត។

ព្រះ​ជាម្ចាស់បាន​មាន​បន្ទូល​ប្រាប់​រេបេកា​ថា កូនចៅ​របស់​កូនប្រុស​ច្បង​របស់​នាង​នឹង​បម្រើ​កូនចៅ​របស់​កូនប្រុសប្អូន។ តើហេតុអ្វីបានជាព្រះមានបន្ទូលដូច្នេះ?

ខណៈពេលដែល​កូន​ប្រុស​ទាំង​ពីរ​នៅ​ក្នុង​ផ្ទៃ​នៅឡើយ ព្រះ​ជាម្ចាស់ទ្រង់​ជ្រាប​អំពី​បុគ្គលិកលក្ខណៈ​របស់​ពួក​គេ​ម្នាក់ៗ ក៏​ដូច​ជា​ជាតិ​សាសន៍​ដែល​នឹង​កើត​ចេញ​ពី​ពួក​គេមក។ [សូមចាំថាព្រះជាម្ចាស់បានប្រាប់ព្យាការីយេរេមាថា ខ្ញុំបានស្គាល់អ្នក មុនពេលដែលខ្ញុំបានបង្កើតអ្នកនៅក្នុងផ្ទៃម្តាយរបស់អ្នក។ តាំង​ពី​មុន​ពេល​អ្នក​កើត​ចេញ​ពី​ផ្ទៃ​ម្ដាយ​មក យើង​តែងតាំង​អ្នក​អោយ​ធ្វើ​ជា​ព្យាការីសម្រាប់​ប្រជាជាតិ​នានា (យេរេមា ១:៥)]។ ទោះបីជាយ៉ាកុប និងអេសាវមានគុណវិបត្តិនៃបុគ្គលិកលក្ខណៈរបស់ពួកគេក៏ដោយ អេសាវហាក់ដូចជាមិនសូវយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះរឿងខាងវិញ្ញាណនោះទេ ហើយបានលក់សិទ្ធិពីកំណើតដែលមិនអាចកាត់ថ្លៃបានរបស់គាត់ដោយភាពល្ងង់ខ្លៅសម្រាប់តែសម្លមួយចានតែប៉ុណ្ណោះ។ សិទ្ធិ​កំណើត​របស់​គាត់​នឹង​ធានា​ចំពោះ​គាត់​នូវ​ការ​សន្យា​ដែល​ព្រះ​បាន​ប្រទាន​ដល់​អប្រាហាំ។ ប៉ុន្តែ​ព្រះគម្ពីរ​បានប្រាប់​យើង​ថា អេសាវ​បាន​បង្ហាញ​ការ​មើលងាយ​ចំពោះ​សិទ្ធិ​របស់​គាត់​ក្នុង​នាម​ជា​កូនច្បង (លោកុប្បត្តិ ២៥:៣៤)។ ការ​សព្វព្រះហឬទ័យរបស់​ព្រះ​មិន​បាន​អាស្រ័យ​លើ​អេសាវ​ទេ គឺ​អាស្រ័យ​លើ​យ៉ាកុប។

តើហេតុ​អ្វី​បានអេសាវ​ពាក់​ក្បាល​ចចក​ និង​ស្បែក​ចចក​ពេល​គាត់​បរបាញ់?

គាត់​ពាក់​វា​សម្រាប់​ក្លែង​ខ្លួន​នៅពេល​បរបាញ់។ វាគឺជាទម្លាប់ទូទៅនៅផ្នែកខ្លះនៃពិភពលោកនៅពេលនោះ។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​អេសាវ​ល្ងង់​យ៉ាង​នេះ​ដោយ​លក់​សិទ្ធិ​ពី​កំណើត​របស់​ខ្លួន​សម្រាប់​សម្ល​មួយ​ចាន?

អេសាវ​ខ្វះ​គោលការណ៍សម្រាប់​ខ្លួន​ឯង ​និង​ការ​គិត​ទុកជាមុន​ចំពោះ​រឿង​នេះ។ ទោះ​បី​គាត់​អះអាង​ថា​ស្លាប់​ដោយ​អត់​អាហារ​មែន ក៏គាត់ពិត​ជាបាន​និយាយ​បំផ្លើសដែរ។ គាត់មានការយល់ច្រឡំចំពោះតម្រូវការបន្ទាន់របស់គាត់ ហើយមិនបានគិតពីផលវិបាករយៈពេលវែងនៃការបោះបង់ចោលសិទ្ធិពីកំណើតរបស់គាត់ទេ។ ប្រហែល​ជា​គាត់​គិត​ថា​សិទ្ធិ​ពី​កំណើត​មិន​សូវ​សំខាន់​ទេ​ ព្រោះ​ឪពុករបស់គាត់​​ពេញ​ចិត្តគាត់។

តើ​យ៉ាកុប​បាន​ផ្តល់​សម្លបែបណា​ដល់​អេសាវ?

អ្វី​ដែល​យើង​ដឹង​គឺ​ថា​វា​ជា​សម្ល​បន្លែក្រៀម​។ ព្រះ​គម្ពីរ​ប្រាប់​យើង​ថា បន្ទាប់​មក យ៉ាកុប​បាន​ឲ្យ​នំប៉័ង និង​សម្ល​បន្លែក្រៀមខ្លះ​ដល់​អេសាវ។ អេសាវ​បាន​បរិភោគ​អាហារ រួច​ក្រោក​ឡើង​ ហើយចេញ​បាតទៅ។ គាត់បានបង្ហាញពីការមើលងាយសិទ្ធិរបស់គាត់ក្នុងនាមជាកូនច្បង (លោកុប្បត្តិ ២៥:៣៤)។

តើ​អ្វី​ទៅ​គឺជា​ពរដែល​ត្រូវ​បាន​ប្រកាសចំពោះ​កូន​ប្រុស?

ពរជ័យ​គឺ​ជា​ការ​ប្រកាស​ពី​ការ​ល្អទៅ​លើ​នរណា​ម្នាក់។ ក្នុង​ករណី​នេះ​ វាគឺ​ជា​ការ​ប្រកាស​ពី​បិតា​នៃការ​ល្អ​ដែល​នឹង​កើត​មាន​ដល់​កូន​ប្រុសដែលនឹងត្រូវកើតមក។ ដោយសារឪពុកគឺជាបូជាចារ្យនៃគ្រួសារ ពរជ័យដែលនិយាយចេញមករបស់គាត់មានទម្ងន់យ៉ាងពិសេស ហើយមានឥទ្ធិពលពិតប្រាកដទៅលើសុខុមាលភាពនាពេលអនាគតរបស់អ្នកទទួល។

តើ​អ្នក​ដឹង​យ៉ាង​ដូច​ម្ដេច​ថា បុរស​ដែល​យ៉ាកុបបោក​ចំបាប់​ជា​មួយ​គឺ​ជាព្រះ​យេស៊ូ?

បន្ទាប់​ពី​ពួក​គេ​បាន​ចំបាប់​ចប់​ហើយ “បុរស” នោះ​ក៏​ចេញ​ទៅ លោក​យ៉ាកុប​ដាក់​ឈ្មោះ​កន្លែង​នោះ​ថា «ព្នីអែល»​ ដ្បិត​លោក​ពោល​ថា «ខ្ញុំ​បាន​ឃើញ​ព្រះភក្ត្រ​របស់​ព្រះជាម្ចាស់​ផ្ទាល់​នឹង​ភ្នែក តែ​ខ្ញុំ​នៅ​មាន​ជីវិត​នៅ​ឡើយ (លោកុប្បត្តិ ៣២:៣០)។ ដូច្នេះ យើង​ដឹង​ថា​យ៉ាកុប​ពិតជា​បានបោកចំបាប់​ជាមួយ​ព្រះ​ជាម្ចាស់មែន។ ពេល​ណា​​ព្រះ​ទ្រង់​សម្ដែង​អង្គ​ទ្រង់មក វា​ត្រូវ​បាន​គេ​ហៅ​ថា​ជា​ទ្រឹស្ដីទេវសាស្ត្រ។ ហើយនៅពេលណាដែលព្រះជាម្ចាស់បានបង្ហាញខ្លួននៅលើផែនដីក្នុងទម្រង់ជាមនុស្សប្រុស ពួកទេវវិទូជឿថាវាគឺជារូបរាងរបស់ព្រះយេស៊ូ។

នៅក្នុងសមរភូមិដូចដែលបានបង្ហាញ តើហេតុអ្វីបានជាដាវរបស់ទេវតា មីកែល មានអណ្តាតភ្លើង?

យើង​បាន​ប្រើ​អាជ្ញាប័ណ្ណ​ច្នៃប្រឌិត​ដើម្បី​បង្ហាញពីទេវតា​មីកែល​ជាមួយនឹង​ដាវ​អណ្តាតភ្លើងដែល​នឹកឃើញ​ដល់​ដាវ​ភ្លើង​ដែល​ហាម​អដាំ និង​អេវ៉ា​មិនឲ្យចូលសួន​អេដែន។ ព្រះ​គម្ពីរ​កត់​ត្រា​ថា បន្ទាប់​ពី​បានបញ្ជូន​គេ​ចេញរួចហើយ ព្រះ‌អម្ចាស់​ជា​ព្រះ​បាន​ដាក់​ចេរូប៊ីន​ដ៏​ខ្លាំង​ក្លា​នៅ​ខាង​កើត​សួនច្បារ​អេដែន។ ហើយទ្រង់បានដាក់​ដាវអណ្តាតភ្លើង ដែល​មាន​អណ្ដាត​ភ្លើង​ឆេះរេចុះឡើង​ទៅ​គ្រប់​ទិស ដើម្បី​ថែ​រក្សា​ផ្លូវ​ទៅ​កាន់​ដើម​ជីវិត។ (លោកុប្បត្តិ ៣:២៤)។

ពេល​ព្រះ​ជាម្ចាស់មាន​បន្ទូល​ទៅ​កាន់​លោក​ម៉ូសេ​ពី​គុម្ពោតព្រៃ​ដែល​កំពុង​ឆេះ តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ទ្រង់​ប្រាប់​ម៉ូសេ​ឲ្យ​ដោះ​ស្បែក​ជើង​ចេញ ហើយ​ថា​វាគឺជា​ដី​បរិសុទ្ធ?

ដី​ដែល​ម៉ូសេ​ឈរ​នៅលើនោះបាន​ក្លាយ​ជា​បរិសុទ្ធ ដោយសារ​តែ​វត្តមាន​របស់​ព្រះជាម្ចាស់។ នៅប្រទេសភាគខាងកើត វាគឺជាទម្លាប់ក្នុងការដោះស្បែកជើង និងស្បែកជើងសង្រែកនៅពេលចូលទៅក្នុងកន្លែងពិសេសដូចជាផ្ទះ។ នៅក្នុងកម្រិតកាន់តែជ្រៅ ស្បែកជើងរបស់លោកម៉ូសេប្រឡាក់ ហើយការដោះវាចេញគឺជាការទទួលស្គាល់ពីម៉ូសេថាគាត់មានបាប ហើយស្ថិតនៅក្នុងវត្តមានរបស់ព្រះដ៏បរិសុទ្ធ។

តើគ្រូមន្តអាគមរបស់ព្រះចៅផារ៉ោនអាចជប់ដំបងរបស់ពួកគេឲ្យទៅជាសត្វពស់បានយ៉ាងដូចម្តេច?

គ្រូមន្តអាគមរបស់ព្រះចៅផារ៉ោនបានប្រើអំណាចរបស់សាតាំងដើម្បីចម្លងអព្ភូតហេតុដែលបានកើតឡើងជាមួយនឹងដំបងរបស់ម៉ូសេ។ លោកម៉ូសេមិនមានអំណាចអស្ចារ្យអ្វីនោះទេ គឺជាព្រះដែលបានផ្លាស់ប្តូរដំបងរបស់លោកម៉ូសេទៅជាសត្វពស់ ហើយត្រឡប់ទៅជាដំបងវិញ។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជាព្រះចៅ​ផារ៉ោន​មិន​ជិះ​រទេះ​ចុះ​នៅ​ក្នុងចន្លោះ​ទឹក​សមុទ្រ​ក្រហម?

មាន​ផ្ទាំង​ថ្ម​នៅ​តាម​ផ្លូវរបស់ទ្រង់ ហើយ​កងទ័ព​របស់​ទ្រង់​បាន​ប្រញាប់ប្រញាល់​ច្រានទ្រង់ចេញ ដូច្នេះ​ទ្រង់ត្រូវ​បាន​រារាំង​មិន​ឱ្យ​បន្ត​ដំណើរទៅ​មុខទៀត។

តើ​ព្រះចៅផារ៉ោន​បាន​សោយ​ទិវង្គត​ដែរឬទេនៅ​ពេល​ទឹកត្រឡប់ចូល​​វិញ​?

គម្ពីរមិនបានបញ្ជាក់ច្បាស់លាស់ថាព្រះចៅផារ៉ោនបានសុគតទេ ដូច្នេះយើងមិនដឹងច្បាស់ថាទ្រង់បានលង់ទឹកឬយ៉ាងណានោះទេ។ ម្យ៉ាងវិញទៀត កងទ័ពរបស់ព្រះចៅផារ៉ោនទាំងអស់ដែលបានដេញតាមជនជាតិអ៊ីស្រាអែលចូលទៅក្នុងសមុទ្របានបាត់បង់ជីវិតអស់។ ព្រះគម្ពីរបានកត់ត្រាថា ពេលនោះទឹកបានត្រឡប់មកវិញ ហើយគ្របដណ្ដប់លើរទេះចំបាំង និងអ្នកជិះរទេះចំបាំង ពោលគឺកងទ័ពរបស់ព្រះចៅផារ៉ោនទាំងអស់។ ក្នុង​ចំណោម​ជន​ជាតិ​អេស៊ីពទាំង​អស់​ដែល​បាន​ដេញ​តាមជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល​ចូល​ទៅ​ក្នុង​សមុទ្រ គ្មាន​នរណា​ម្នាក់​បាន​រួច​ជីវិត​ទេ (និក្ខមនំ ១៤:២៨)។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​មាន​ការលើកឡើងជា​ច្រើន​យ៉ាង​​អំពី​ការ​ធ្វើ​តាម​«ច្បាប់» ពេល​ភាគ​​អំពី​បទបញ្ញត្តិ​ដ៏បរិសុទ្ធ​របស់​ព្រះ?

លោកម៉ូសេ​មិន​ប្រើ​ពាក្យ​ថា «​ច្បាប់​» ​ទេ។ ភាគច្រើន​គឺ​កុមារ​ដែល​ប្រើ​ពាក្យ​ «​ច្បាប់​» ជា​ពាក្យ​​ដែលគេ​ទាក់ទង​នឹង​ពាក្យ​ដែល​ល្អ​ជាង ​«​បញ្ញត្តិ​»​។ ម៉ូសេ​បាន​សម្ដៅ​ទៅ​លើ​បញ្ញត្តិ​ទាំងដប់ប្រការ​ថាជា​បញ្ញត្តិ ហើយ​គាត់​​សម្ដៅ​ទៅ​ផ្នែក​ផ្សេង​ទៀត​នៃ​ក្រិត្យ​វិន័យ​ជា​លក្ខន្តិកៈ និង​ការ​វិនិច្ឆ័យ។ លោក​ម៉ូសេ​បាន​ប្រើ​តែ​ពាក្យ​ «​ច្បាប់​»​ ប៉ុណ្ណោះ​ទាក់ទង​នឹង​បញ្ញត្តិសម្រាប់​មនុស្ស​ដែលមិនបានចូល​ទៅ​ជិត​ភ្នំ។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជាលោក​ម៉ូសេ​ប្រាប់​ពួក​គេ​ឲ្យ​ប្រមូល​នំ​ម៉ាណា​ឲ្យ​បាន​គ្រប់​គ្រាន់​សម្រាប់រយៈពេលមួយ​ថ្ងៃ?

ព្រះ​ជាម្ចាស់បាន​បង្គាប់​ការ​នេះ​ឡើងដើម្បី​បង្រៀន​ប្រជាជន​ឲ្យ​ទុក​ចិត្ត​លើ​ការ​ផ្គត់ផ្គង់​ប្រចាំ​ថ្ងៃ​របស់​ព្រះអង្គ។ ពួកគេ​អាច​សម្រាក​ដោយ​ដឹង​ថា ព្រះ​កំពុង​មើល​ថែ​រក្សាពួកគេ​រាល់​ថ្ងៃ ហើយ​នឹង​ផ្គត់ផ្គង់នូវ​អ្វី​ដែល​ត្រូវ​ការ​សម្រាប់​រាល់​ថ្ងៃ។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ព្រះ​លេច​មក​ឯ​លោកម៉ូសេ​ក្នុង​ពេល​មួយ​ដូច​ជា​ភ្លើង ហើយ​គ្រាមួយ​ទៀតដូច​ជា​ពន្លឺ​វិល​ជុំវិញ​គាត់ទៅវិញ?

យើង​ដឹង​ថា ព្រះ​ជាម្ចាស់បាន​សម្ដែង​អង្គ​ទ្រង់​ទៅកាន់​មនុស្ស​តាម​វិធី​ផ្សេងៗ។ ទ្រង់បានមានបន្ទូលទៅកាន់លោកម៉ូសេពីគុម្ពោតព្រៃដែលឆេះ (និក្ខមនំ ៣:២) និងពពក (និក្ខមនំ ៣៤:៥) ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបានយាងចុះមកសណ្ឋិតលើព្រះយេស៊ូដូចជាសត្វព្រាប (យ៉ូហាន ១:៣២) ហើយនៅថ្ងៃបុណ្យទី៥០ ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបានយាងមកជាមួយនឹងសម្លេងខ្យល់បក់បោក និងអណ្តាតភ្លើង (កិច្ចការ ២:១-៤)។

នៅចុងបញ្ចប់នៃភាគនេះ នៅពេលដែលលោកម៉ូសេកំពុងអធិស្ឋានដោយខ្លួនឯងនៅលើភ្នំ តើអ្វីដែលចុះមកនៅក្បែរគាត់?

នោះគឺជាព្រះជាម្ចាស់ដែលយាងចុះមកក្នុងទម្រង់ជាពពក។ ព្រះគម្ពីរប្រាប់យើងថា ព្រះអម្ចាស់​បាន​ចុះ​មក​ក្នុង​ពពក ហើយ​គង់​នៅ​ទី​នោះ ក្បែរ​លោក​ម៉ូសេ ទាំង​ប្រកាស​ព្រះនាម​ព្រះអម្ចាស់។ (និក្ខមនំ ៣៤:៥)។

តើ​ដាវីឌ​អាច​សម្លាប់​តោបាន​ដោយ​របៀប​ណា?

អំណាច​របស់​ព្រះ​ជាម្ចាស់បាន​មក​សណ្ឋិតលើ​ដាវីឌ ហើយ​បាន​ផ្ដល់​ឲ្យ​គាត់​នូវ​ភាព​ក្លាហាន និង​កម្លាំង​ដើម្បី​សម្លាប់​សត្វ​តោ។ នៅគ្រា​មួយ​ទៀត ដាវីឌ​បាន​សម្លាប់​ខ្លាឃ្មុំ (១សាំយូអែល ១៧:៣៤-៣៧)។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ព្រះ​ជ្រើស​រើស​ក្មេង​ប្រុស​ដូច​ដាវីឌ​ឲ្យ​ធ្វើ​ជា​ស្ដេច​របស់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែល​នា​អនាគត?

ព្រះ​ជាម្ចាស់បាន​ទត​មើល​ចិត្ត​របស់​ដាវីឌ ហើយ​បាន​ឃើញ​ថា​គាត់​មាន​បំណង​ចង់​ស្តាប់​បង្គាប់​ព្រះអង្គ (១សាំយូអែល ១៣:១៤; ១៦:៧)។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​សាំយូអែល​ចាក់​ប្រេង​លើ​ក្បាល​របស់ដាវីឌ?

ការ​ចាក់​ប្រេង​លើ​ក្បាល​របស់ដាវីឌ​ដោយ​ហោរា​សាំយូអែល​បាន​បង្ហាញ​ថា ព្រះ​បាន​ញែក​គាត់​ចេញ​សម្រាប់​កិច្ច​បម្រើ​ពិសេស។ ម្យ៉ាង​ទៀត ព្រះ​ជាម្ចាស់បាន​ជ្រើស​រើស​គាត់​ធ្វើជា​ស្ដេច​សាសន៍អ៊ីស្រាអែល​នា​ពេលអនាគត។ លើស​ពី​នេះ ប្រេង​គឺជាសញ្ញា​តំណាង​ឲ្យ​ព្រះវិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ។ ព្រះគម្ពីរបានកត់ត្រាថា នៅពេលដែលសាំយូអែលចាក់ប្រេងលើក្បាលរបស់ដាវីឌ នោះព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបានយាងមកសណ្ឋិតលើដាវីឌចាប់តាំងពីថ្ងៃនោះមក (១សាំយូអែល ១៦:១៣)។

តើដាវីឌ លេងឧបករណ៍ភ្លេងប្រភេទណាខ្លះ?

ដាវីឌ​លេង​ពិណ​តូច ឬ​ពិណ។

តើអ្នកណាជាអ្នកមើលងាយជនជាតិអ៊ីស្រាអែល ហើយហេតុអ្វីបានជាអ្នកបង្ហាញថាគាត់និយាយរឿងខ្លះដែលកូលីយ៉ាតបានលើកឡើងនៅក្នុងព្រះគម្ពីរ?

ដើម្បីជៀសវាងនូវលទ្ធភាពនៃការធ្វើឲ្យកុមារមួយចំនួនមានភាពភ័យខ្លាចជាមួយនឹងវត្តមានដែលអូសបន្លាយពេល និងការគំរាមកំហែងរបស់កូលីយ៉ាត យើងបានបង្កើតបុរសជនជាតិភីលីស្ទីនម្នាក់ឈ្មោះ ភីកុល ដើម្បីផ្តល់ការជំនួយបែបកំប្លែងវិញ។

តើ​កូលីយ៉ាត​មាន​កម្ពស់​ប៉ុន្មាន?

ព្រះគម្ពីរបានកត់ត្រាថា កូលីយ៉ាតមានកម្ពស់ជាងប្រាំបួនហ្វីត (១សាំយូអែល ១៧:៤)។

តើលំពែងរបស់កូលីយ៉ាតមានទំហំប៉ុនណា?

ដង​លំពែង​របស់កូលីយ៉ាត​មាន​រាង​ធំ​ដូច​ផ្សំ​កីតម្បាញ​ ផ្លែ​លំពែង​នោះ​ធ្វើ​ពី​ដែក មាន​ទម្ងន់​ប្រមាណ​ប្រាំពីរ​គីឡូ​ក្រាម។ (១សាំយូអែល ១៧:៧)។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ភាគនេះគ​បង្ហាញ​តែ​ដាវីឌ​រើស​ថ្ម​មួយ​ដុំ​ជំនួស​ឲ្យ​ប្រាំដុំ?

ខណៈពេលដែលព្រះគម្ពីរកត់ត្រាថា ដាវីឌ បានរើសថ្មប្រាំដុំ យើងផ្តោតទៅលើចំណុចកណ្តាលនៃរឿងនៅក្នុងនោះ តាមរយៈសេចក្តីជំនឿលើព្រះជាម្ចាស់ និងដោយអំណាចរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ដាវីឌបានយកឈ្នះលើកូលីយ៉ាតដោយខ្សែដង្ហក់ និងគ្រួសមួយដុំ។ ដោយសារពេលវេលាមានកំណត់ យើងមិនអាចបង្ហាញព័ត៌មានលម្អិតទាំងអស់នៃរឿងរ៉ាវព្រះគម្ពីរបានទេ។

គ្រប់ភាគសៀវភៅវិសេសទាំងអស់ត្រូវបានកំណត់ត្រឹមរយៈពេលប្រហែល ២៨ នាទី ដើម្បីឲ្យអាចចាក់ផ្សាយបានក្នុងចន្លោះពេល ៣០ នាទី។ (កិច្ចការនេះ​នឹង​អាច​ឱ្យ​យើង​នាំយកសៀវភៅវិសេសទៅ​កាន់​កុមារ​ជា​ច្រើន​ទៀត​នៅ​ក្នុងសហរដ្ឋ​អាមេរិក និង​ជុំវិញ​ពិភពលោក។) នៅពេលអ្នកគិតពីចម្រៀងបើក និងបិទ ក៏ដូចជាកិត្តិយសនៅចុងបញ្ចប់ យើងមានពេលត្រឹមតែ ២២ នាទីតែប៉ុណ្ណោះដើម្បីប្រាប់រឿងរ៉ាវទាំងមូល។ ផ្នែកនៃពេលវេលានោះត្រូវបានបែងចែកទៅ គ្រីស និង ចយ នៅក្នុងសម័យទំនើបរបស់ពួកគេ ដូច្នេះកុមារអាចរៀនពីមេរៀនជីវិតសំខាន់ៗ និងការពាក់ព័ន្ធនានា។ ដូចដែលអ្នកមើលឃើញស្រាប់ យើងមិនមានពេលគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីគ្របដណ្តប់រាល់គ្រប់ទិដ្ឋភាពនៃសាច់រឿងក្នុងព្រះគម្ពីរនោះទេ។ វាគឺជាក្តីសង្ឃឹម និងបំណងប្រាថ្នារបស់យើងដែលដំណើរផ្សងព្រេងរបស់ គ្រីស និង ចយ នឹងជម្រុញទឹកចិត្តកុមារឱ្យស្វែងយល់បន្ថែមអំពីសាច់រឿង។ គោល​ដៅ​មួយ​ក្នុង​ចំណោម​គោល​ដៅ​របស់​សៀវភៅវិសេស គឺ​ធ្វើ​ឲ្យ​កុមារ​មានចិត្តរំភើប​​ក្នុង​ការ​អាន​ព្រះ​គម្ពីរ។

តើ​អ្វី​ទៅ​ជា​ពន្លឺ​ពណ៌​មាស​ដែល​មាន​នៅ​លើ​ដាវីឌ ពេល​គាត់​រៀប​នឹង​ប្រយុទ្ធជាមួយ​កូលីយ៉ាត?

ពន្លឺ​បង្ហាញ​ពី​ព្រះវិញ្ញាណ​របស់​ព្រះ​ជាម្ចាស់ ដែល​យាង​មក​សណ្ឋិត​នៅលើ​ដាវីឌ ដើម្បី​ជួយគាត់ឲ្យយកឈ្នះ​កូលីយ៉ាត (១ សាំយូអែល ១៦:១៣)។

តើ​ដាវីឌ​សម្លាប់​កូលីយ៉ាត​ដោយ​ប្រើដង្ហក់ ឬ​ដាវ?

ព្រះ​គម្ពីរ​កត់ត្រា​ថា ដាវីឌ​យក​ឈ្នះ​កូលីយ៉ាត​ដោយ​ប្រើគ្រាប់គ្រួស ​និង​ខ្សែ​ដង្ហក់។ បន្ទាប់​ពី​កូលីយ៉ាត​ដួល​ដល់​ដី ដាវីឌ​បាន​យក​ដាវ​របស់​កូលីយ៉ាត​មក​សម្លាប់​គាត់ (១ សាំយូអែល ១៧:៤៩-៥១)។

តើទីក្រុងបុរាណរបស់បាប៊ីឡូនស្ថិតនៅឯណា?

ទីក្រុង​បាប៊ីឡូន​ស្ថិត​នៅ​ក្នុង​តំបន់​ដែល​ឥឡូវ​ត្រូវ​បាន​គេ​ហៅ​ថា​ប្រទេស​អ៊ីរ៉ាក់។ នៅក្នុងគម្ពីរសញ្ញាចាស់ "បាប៊ីឡូន" សម្ដៅលើទាំងទីក្រុងបាប៊ីឡូន និងតំបន់បាប៊ីឡូន។

តើ​ដានីយ៉ែល និង​ស្តេច​ដារីយុស​រស់​នៅ​ក្នុងអំឡុង​ពេល​ដូច​គ្នា​នឹង​សាដ្រាក់ មេសាក់ អបេឌនេកោ និង​ស្តេច​នេប៊ូក្នេសា​ដែរ​ឬ​ទេ?

ដានីយ៉ែល សាដ្រាក់ មេសាក់ អ័បេឌនេកោ ត្រូវ​បាន​គេ​ចាប់​ធ្វើជា​ឈ្លើយ​ទាំង​អស់​ទៅ​កាន់ក្រុង​បាប៊ីឡូន ពេល​ស្ដេច​នេប៊ូក្នេសា​វាយដណ្តើម​យក​ក្រុង​យេរូសាឡឹម។ ដោយ​សារ​ប្រាជ្ញា​ដ៏​អស្ចារ្យ​របស់​ព្រះ​ដែល​បាន​ប្រទាន​គាត់ ដានីយ៉ែល​បាន​បម្រើ​នៅក្នុង​មុខ​តំណែង​សំខាន់ៗ​ក្នុង​រដ្ឋាភិបាល​នៅក្រោម​ស្ដេច​ជា​បន្ត​បន្ទាប់៖ នេប៊ូក្នេសា បេលសាសារ និងដារីយុស។

តើ​ត្រា​អ្វីដែលដាក់​នៅលើ​ថ្ម​​គ្រប​ពី​លើ​រូង​សត្វ​តោ?

ដើម្បី​កុំ​ឲ្យ​មនុស្ស​ព្យាយាម​រើ​ថ្ម​ដើម្បីជួយ​សង្គ្រោះ​ដានីយ៉ែល ដីឥដ្ឋ​មួយ​ចំនួន​ត្រូវ​បានគេ​បិទសង្កត់​ពីលើ​ថ្ម និង​គម្រប​រូង​សត្វតោ។ ស្ដេច​ក៏​សង្កត់​រូប​នៅលើ​ចិញ្ចៀន​ចូលទៅក្នុង​ដីឥដ្ឋ ដើម្បី​បន្សល់​ទុក​​ចំណាប់​អារម្មណ៍​នៅក្នុង​នោះ។ នេះ​ជា​ត្រា​របស់​ព្រះមហាក្សត្រ ហើយ​មាន​ន័យ​ថា​គ្មាន​អ្នក​ណា​អាចមក​ជ្រៀតជ្រែក​ឡើយបានឡើយ។

តើ ដានីយ៉ែលធ្វើដូចម្តេចទើបបានជាស្គាល់ឈ្មោះរបស់ ចយ ក្រោយពីគាត់ទើបតែនិយាយថា គាត់មិនធ្លាប់ស្គាល់ឈ្មោះ គ្រីស និង ចយ ទេ?

ដានីយ៉ែល​មិន​ស្គាល់​ឈ្មោះ​របស់ពួកគេ​ទេ​ពេល​ពួកគេ​ចូល​មកក្នុងផ្ទះ​ដំបូង​ ប៉ុន្តែ​មួយ​សន្ទុះ​ក្រោយ​មក​គាត់​បាន​ឮ​ គ្រីស ហៅ​ឈ្មោះ​របស់ ចយ។

តើហេតុអ្វី​បាន​ជា​អ្នក​មិន​បង្ហាញ​មុខអ្នក​ចោទ​ដែល​ត្រូវ​គេ​បោះ​ចូល​ទៅក្នុង​រូង​សត្វ​តោ?

នៅពេលដែលស្តេចដារីយុសបានប្រាប់អ្នកចោទប្រកាន់ដានីយ៉ែលថាពួកគេនឹងរកឃើញយ៉ាងច្បាស់ថាតើការស្រែករបស់សត្វតោខ្លាំងប៉ុណ្ណានោះ សៀវភៅវិសេស បាននាំ គ្រីស ចយ និង គីស្មូ ត្រឡប់មកផ្ទះវិញ។ សៀវភៅវិសេស បានយកពួកគេត្រឡប់មកវិញ ដោយសារតែពួកគេបានរៀនអំពីមេរៀននៃការធ្វើរឿងត្រឹមត្រូវ ទោះបីជាវាមិនងាយស្រួលក៏ដោយ។

តើ​ផ្កាយ​នៃទីក្រុងបេថ្លេហឹម​បាន​លេច​មក​នៅ​ពេល​ដែល​ព្រះ​យេស៊ូ​ប្រសូត ឬ​រយៈពេលពីរ​ឆ្នាំ​មុន​? តើ​ពួក​ហោរ៉ា​បាន​មក​ដល់​ពេល​ព្រះ​យេស៊ូ​នៅ​ជា​ទារក​ទើប​កើត​ ឬ​នៅ​ពេល​ទ្រង់​នៅ​ក្មេងវ័យ?

អ្នកប្រាជ្ញព្រះគម្ពីរមិនចុះសម្រុងនឹងពេលវេលាពិតប្រាកដទេនៅពេលដែលផ្កាយបានបង្ហាញខ្លួន និងនៅពេលដែលពួកហោរ៉ាបានមកដល់។ អ្នក​ខ្លះ​ជឿ​ថា​ផ្កាយ​នោះ​បាន​លេច​មក​នៅ​ពេល​ព្រះ​យេស៊ូ​ទ្រង់ប្រសូត ហើយ​ពួកហោរ៉ា​ក៏​បាន​មើលឃើញ​ផ្កាយ​នោះ រួចចាប់​ផ្ដើម​ធ្វើ​ដំណើរ ហើយ​បានមក​ដល់​អស់រយៈពេលជាច្រើនខែ ​ឬ​ច្រើន​ឆ្នាំ​ក្រោយ​មក។ ទិដ្ឋភាពមួយទៀតគឺថា ផ្កាយបានបង្ហាញខ្លួនមុនពេលចាប់កំណើតរបស់ព្រះគ្រិស្ត ដូច្នេះពួកហោរ៉ាបានចាប់ផ្តើមដំណើររបស់ពួកគេភ្លាមៗ ហើយបានមកដល់នៅពេលដែលព្រះយេស៊ូទ្រង់ប្រសូត។ "ថ្ងៃបុណ្យណូអែលដំបូង" បង្ហាញពីការយល់ដឹងអំពីព្រឹត្តិការណ៍នៅពេលក្រោយមក។ នេះ​ក៏​អនុញ្ញាត​ឱ្យ​កុមារ​ដែល​បាន​ឃើញ​ឈុត​ឆាក​កំណើត​បែប​ប្រពៃណី​អាច​មាន​ទំនាក់ទំនង​យ៉ាងល្អ​ជាមួយ​នឹង​ឈុត​កំណើត​នៅក្នុង​រឿង "ថ្ងៃបុណ្យ​ណូអែល​ដំបូង"។

តើ​ព្រះយេស៊ូ​បាន​ប្រសូតមកនៅ​ក្នុង​ក្រោលសត្វធ្វើពី​ឈើ ឬ​ល្អាង​ភ្នំ?

ព្រះ​គម្ពីរ​ប្រាប់​យើង​ថា ព្រះ​យេស៊ូ​ត្រូវ​បាន​គេ​ដាក់​នៅ​ក្នុង​ស្នូកសត្វ​មួយដែល​ជា​កន្លែង​ចិញ្ចឹម​សត្វ។ សៀវភៅ​ដំណឹងល្អ​របស់លោក​លូកាកត់ត្រាថា នាង​បាន​សម្រាល​បាន​បុត្រ​ដំបូង​របស់​នាង ជា​កូន​ប្រុស​មួយ។ នាង​បាន​រុំ​ទ្រង់​ដោយ​ក្រណាត់​ឆ្នូតៗ ហើយ​ដាក់​ទ្រង់នៅ​ក្នុង​ស្នូក ព្រោះ​គ្មាន​កន្លែង​ស្នាក់នៅ​សម្រាប់​ពួកគេទេ (លូកា ២:៧)។ ម្យ៉ាងវិញទៀត ព្រះគម្ពីរមិនប្រាប់យើងថាស្នូកនោះនៅក្នុងក្រោលសត្វ ឬរូងភ្នំនោះទេ។ "ថ្ងៃបុណ្យណូអែលដំបូង" ធ្វើតាមទស្សនៈប្រពៃណីរបស់ព្រះយេស៊ូវដែលបានប្រសូតមកនៅក្នុងក្រោលសត្វធ្វើពីឈើ។ រឿងនេះអនុញ្ញាតឱ្យកុមារដែលបានឃើញឈុតឆាកពីកំណើតនៃប្រពៃណីអាចទាក់ទងបានយ៉ាងល្អទៅនឹងឈុតពីកំណើតនៅក្នុងរឿង "ថ្ងៃបុណ្យណូអែលដំបូង"។

តើ​ក្រុម​ទេវតា​ដែល​លេច​មក​ឲ្យ​អ្នក​គង្វាល ហើយ​ច្រៀង​សរសើរ​តម្កើង​ព្រះ​នៅ​ឯណា?

ប្រសិនបើអ្នក​ក្រឡេក​មើល​ឲ្យ​កាន់តែជិត អ្នក​នឹង​ឃើញ​ទេវតា​ជាច្រើន​កំពុង​ច្រៀង​នៅលើ​ពពក។

តើ​ទេវតា​ពិត​ជា​បានលេច​មក​នៅក្នុង និង​ខាង​លើ​ក្រោលសត្វមែនទេ ពេល​ព្រះ​យេស៊ូ​ប្រសូត?

យើង​ដឹង​ថា​ទេវតា​បាន​បង្ហាញ​ខ្លួន​ទៅកាន់​អ្នក​គង្វាល​​នៅ​ក្បែរ​នោះ។ ទោះបីជាព្រះគម្ពីរមិនបានចែងថាមានទេវតានៅទីនោះជាមួយយ៉ូសែប ម៉ារៀ និងព្រះយេស៊ូក៏ដោយ ប្រាកដណាស់ព្រះជាម្ចាស់នឹងបញ្ជូនទេវតាទៅទីនោះដើម្បីយាមការពារទារកដែលទើបនឹងកើត ទោះបីជាមិនបង្ហាញខ្លួនដល់មនុស្សនៅទីនោះក៏ដោយ។ ទំនុកតម្កើងលើកឡើងអំពីការការពាររបស់ទេវតា៖ ប្រសិន​បើ​អ្នក​យក​ព្រះ‌ជាម្ចាស់​ជា​ទី​ពឹង​ជ្រក​របស់​អ្នក បើ​អ្នក​យកព្រះដ៏ខ្ពស់បំផុត​ជា​ទី​ជម្រក​ នោះ​គ្មាន​អំពើ​អាក្រក់​ណា​អាច​ឈ្នះ​អ្នក​បាន​ឡើយ គ្មានគ្រោះកាចណានឹងមកជិតផ្ទះរបស់អ្នកឡើយ។ ដ្បិត​ទ្រង់​នឹង​បញ្ជា​ទេវតា​របស់​ទ្រង់​ឲ្យ​ការពារ​អ្នក​គ្រប់​ទីកន្លែង​ដែល​អ្នក​ទៅ។ ពួកគេ​នឹង​ចាំ​ទ្រ​អ្នកមិន​ឲ្យ​ជើង​អ្នក​ប៉ះ​ទង្គិច​នឹង​ថ្ម​ឡើយ​ (ទំនុកតម្កើង ៩១:៩-១២)។ ក្រៅពីនេះ យើងបានអនុវត្តសេរីភាពប្រកបដោយការច្នៃប្រឌិតដើម្បីបង្កើតការមើលឃើញដ៏អស្ចារ្យនៃអាណាចក្រខាងវិញ្ញាណនៅពេលព្រះអង្គសង្គ្រោះប្រសូតមក។

តើ "អព្ភូតហេតុរបស់ព្រះយេស៊ូ" មានបំណងសម្រាប់ក្រុមអាយុប៉ុន្មានខ្លះ?

ភាគសៀវភៅវិសេសជាទូទៅត្រូវបានផលិតសម្រាប់កុមារអាយុពី ៥ ដល់ ១២ ឆ្នាំ។ យ៉ាងណាមិញ ដោយសារកុមារមានភាពខុសគ្នាក្នុងការអភិវឌ្ឍន៍ខាងវិញ្ញាណ ភាពប្រែប្រួលទៅនឹងការពណ៌នាដ៏គួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍ និងប្រភេទនៃកម្មវិធីដែលពួកគេទម្លាប់មើល យើងណែនាំឱ្យមាតាបិតាពិចារណាថាតើភាគណាមួយសមសម្រាប់កូនរបស់ពួកគេម្នាក់ៗ។ សម្រាប់ភាគខ្លះ យើងណែនាំឪពុកម្តាយឱ្យមើលភាគនេះជាមុនសិន មុននឹងឲ្យកូនរបស់ពួកគេមើល។

សាតាំងត្រូវបានបង្ហាញនៅក្នុងភាគសៀវភៅវិសេសមួយចំនួន។ តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​គេ​ពណ៌នា​ថា​ជា​សត្វ​ពស់​ហើរ​មាន​ស្លាប និង​កន្ទុយ?

ព្រះគម្ពីរមិនពិពណ៌នាជាក់លាក់អំពីសាតាំង ដែលត្រូវបានគេហៅថា លូស៊ីហ្វើ ឬអារក្សនោះទេ ដូច្នេះ​យើង​បាន​ប្រើ​ប្រាស់អាជ្ញាប័ណ្ណ​ច្នៃប្រឌិត​ដើម្បី​បង្ហាញ​ពី​រូបរាង​របស់​វា។ នៅក្នុងវគ្គ "កំណើតពិភពលោក" ពេលដែលលូស៊ីហ្វើ ត្រូវបានបង្ហាញជាលើកដំបូងថាជាទេវតានៅស្ថានសួគ៌ វាត្រូវបានគេពិពណ៌នាថាជាទេវតាដ៏គួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍ដែលមានសក់ពណ៌ទង់ដែងវែង។ ពេល​វា​បះបោរ​ប្រឆាំង​នឹង​ព្រះ វា​បាន​ប្រែ​ទៅ​ជា​សត្វ​ដ៏អាក្រក់ ហើយ​សក់​របស់វាក្លាយ​ទៅ​ជា​ស្នែង។ មួយវិញទៀត រាងកាយរបស់វាក្លាយទៅជាដូចសត្វល្មូន ដោយសន្មតថាជារូបរាងរបស់សត្វពស់នៅក្នុងសួនអេដែន។ (សូមមើល លោកុប្បត្តិ ៣:១) យើង​មិន​ចង់​ធ្វើ​ឲ្យ​សាតាំង​មើល​ទៅ​ដូច​ជា​តួអង្គ​ដែល​អាច​ត្រូវ​បាន​គេ​យល់​ខុស​ថា​ជា​មនុស្ស​អាក្រក់​នោះ​ទេ។ យើង​ចង់​ឲ្យ​កុមារ​យល់​ថា​មាន​សត្រូវ​ពិតប្រាកដ ហើយវា​ជា​ការអាក្រក់។

តើហេតុអ្វីបានជាបុរសម្នាក់នៅក្នុងហ្វូងមនុស្សប្រែក្លាយទៅជាសាតាំង?

ក្នុងនាដកថា​នេះ បុរស​ម្នាក់ត្រូវបានគេហៅ​ថា "មនុស្សដែលគេបដិសេធ"។ គាត់តំណាងឱ្យការសង្ស័យ ការចំអក និងការភូតកុហក។ យ៉ូហាន ៨:៤៤ ប្រាប់​យើង​ថា អារក្ស​គឺជា « ឪពុក​នៃ​ការ​កុហក »។ តាំង​ពី​ដើម​មក សាតាំង​ជា​អ្នក​ជំនាញ​ខាង​បោក​បញ្ឆោត​ និង​ការ​យល់​ច្រឡំ។ ជាឧទាហរណ៍ វាបានប្រែក្លាយខ្លួនវាទៅជាសត្វពស់នៅក្នុងសួនច្បារអេដែន។

តើហេតុអ្វីបានជាសាតាំងលេចឡើងក្នុងព្យុះ? តើ​វាបាន​ធ្វើ​ឱ្យ​វា​កើតឡើង?

សាតាំង​មិន​បាន​បង្ក​ព្យុះ​ភ្លៀង​ទេ ហើយ​ការថ្លែង​របស់​វា​បង្ហាញ​ថា​វា​មិន​បាន​ធ្វើ​ដូច្នោះទេ។ នៅក្នុងភាគនោះ យើងមានចេតនាឱ្យព្យុះចាប់ផ្តើមកើតឡើង មុនពេលសាតាំងបង្ហាញខ្លួន។ ម្យ៉ាង​ទៀត គម្ពីរ​មិន​បាន​ចែង​ថា​សាតាំង​បាន​បង្ក​ព្យុះ​ភ្លៀង​ទេ។ ​យ៉ាង​ណាមិញ ម៉ាថាយ ៨:២៦ ប្រាប់​យើង​ថា ព្រះ​យេស៊ូ​បាន​ «ស្ដី​បន្ទោស»​ ខ្យល់​ និង​រលក ហើយ​វាក៏នៅ​ស្ងៀម។ នៅ​កន្លែង​ផ្សេង​ទៀត​ក្នុង​ដំណឹង​ល្អ ពាក្យ​ថា «ស្តី​បន្ទោស»​ ត្រូវ​បាន​ប្រើ​នៅ​ពេល​ដែល​ព្រះ​យេស៊ូ​ប្រើ​អំណាចទៅ​លើ​អំណាច​របស់ខ្មោចបិសាច។ (មើល ម៉ាថាយ ១៧:១៨, ម៉ាកុស ៩:២៥, និង លូកា ៩:៤២។) យើងបានប្រើអាជ្ញាប័ណ្ណការច្នៃប្រឌិតដើម្បីបង្ហាញពីរបៀបដែលពួកសិស្សមិនបង្ហាញជំនឿលើព្រះ នៅពេលដែលពួកគេមានប្រតិកម្មទៅនឹងភាពវឹកវរនៃព្យុះ និងភាពភ័យខ្លាចនៃការលង់ទឹក។

ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​បុរស​ដែល​មាន​វិញ្ញាណ​កំណាច​នៅ​ក្នុង​ផ្នូរនៅស្រុកគេរ៉ាស៊ីន ដែលមើល​ទៅ​គួរ​ឲ្យ​ខ្លាច​ ហើយ​តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​សម្លេង​របស់​វា​ចម្លែក​ម្ល៉េះ?

សម្លេងរបស់វា​ស្តាប់​ទៅ​ហាក់​ដូច​ជា​មនុស្ស​ជា​ច្រើន​កំពុង​តែនិយាយ​ព្រោះ​វាមាន​វិញ្ញាណ​អាក្រក់​ជា​ច្រើន។ លូកា ៨:៣១-៣២ សម្ដៅ​លើ "អារក្ស" (ពហុវចនៈ) និយាយ​ទៅកាន់​ព្រះយេស៊ូ។ ព្រះ​គម្ពីរ​ពិពណ៌នា​អំពី​មនុស្ស​ដែល​មាន​វិញ្ញាណ​កំណាច​ចូលយ៉ាង​ច្បាស់​ទាំងនៅ​ក្នុង​ ម៉ាកុស ៥:១-២០ និង​ លូកា ៨:២៦-៣៩។

នៅចុងបញ្ចប់នៃ "អព្ភូតហេតុរបស់ព្រះយេស៊ូ" យើងឃើញពីរបៀបដែលម៉ារ៉ាគូឡូអាច "លើកខ្លួនឡើង" ដោយការបង្កប់ខ្សែ ហើយយើងដឹងថាអ្នកលេងសៀកជាច្រើនប្រើផ្សែង និងកញ្ចក់ដើម្បីធ្វើឱ្យវត្ថុដូចជាកៅអីក្នុងសួន "រលាយបាត់"។ ប៉ុន្តែតើម៉ារ៉ាគូឡូយកទូរស័ព្ទដៃរបស់ គ្រីស ឲ្យ "ហោះ" ចេញពីហោប៉ៅរបស់គាត់បានដោយរបៀបណា?

ដើម្បីធ្វើការបំភាន់ដូចនេះបាន អ្នកលេងសៀកតាមដងផ្លូវតែងតែប្រើអ្នកផ្សំគំនិតដើម្បីលួចលាក់លាក់បាំងអ្នកឈរមើលដែលគ្មានការសង្ស័យ។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ព្រះ​យេស៊ូ​ឈរ​នៅ​លើ​​ថ្ម?

ទ្រង់កំពុងនិយាយទៅកាន់ហ្វូងមនុស្សយ៉ាងច្រើន ហើយការដែលស្ថិតនៅលើទីខ្ពស់ធ្វើឱ្យសម្លេងរបស់ព្រះអង្គឮកាន់តែប្រសើជាងមុន។

តើហេតុអ្វីបានជា គីស្មូ និយាយថាពាក្យ "មេស្ស៊ី" មានន័យថា "អ្នកដែលបានជ្រើសរើស" ជំនួសឱ្យ "អ្នកដែលបានចាក់ប្រេងតាំង"?

ពាក្យ​ថា «​មេស្ស៊ី»​ ច្រើន​តែ​បក​ប្រែ​យ៉ាង​សាមញ្ញ​ថា​ “អ្នកដែលបាន​រើស​តាំង​”។ ព្រះ​យេស៊ូ​ពិត​ជា​ត្រូវ​បាន​ជ្រើសតាំង​ពីព្រះជាម្ចាស់ ដ្បិត​ទ្រង់​មាន​បន្ទូល​ថា ព្រះ​វិញ្ញាណ​នៃ​ព្រះ​សណ្ឋិត​លើ​ខ្ញុំ ដ្បិត​ទ្រង់​បាន​ចាក់​ប្រេង​តាំងឲ្យ​ខ្ញុំ​ដើម្បី​នាំ​ដំណឹង​ល្អ​ដល់​ជន​ក្រីក្រ។ ព្រះអង្គ​បាន​ចាត់​ខ្ញុំ​អោយ​មក​ប្រកាស​ប្រាប់ជន​ជាប់​ជា​ឈ្លើយ​ថា គេ​នឹង​មាន​សេរីភាព ហើយ​ប្រាប់​មនុស្ស​ខ្វាក់​ថា គេ​នឹង​មើល​ឃើញ​វិញ។ ព្រះអង្គ​បាន​ចាត់​ខ្ញុំ​អោយ​មក​រំដោះ អស់​អ្នក​ដែល​ត្រូវ​គេ​សង្កត់សង្កិន ព្រម​ទាំង​ប្រកាស​អំពី​ឆ្នាំ​ដែល​ព្រះអម្ចាស់សម្ដែង​ព្រះហឫទ័យ​មេត្តាករុណា (លូកា ៤:១៨-១៩)។ ប៉ុន្តែ​ឋានៈ​របស់​ព្រះ​យេស៊ូ​​ជា ​«ព្រះមេស្ស៊ី»​ មាន​អត្ថន័យ​ជ្រៅ​ និង​ពេញ​លេញជាងនេះ។ ទ្រង់​ត្រូវ​បាន​ចាក់​ប្រេង​តាំង​ឲ្យធ្វើជា​ព្យាការី បូជាចារ្យ និង​ជា​ស្ដេច! ប៉ុន្តែ ទ្រង់​មិន​បាន​យាង​មក​ដូច​ជាស្តេច​ដូចជាការរំពឹងទុករបស់ប្រជាជន​នោះ​ឡើយ ត្បិត​ទ្រង់​មាន​បន្ទូល​ទៅ​ពីឡាត់​ថា «រាជ្យរបស់ខ្ញុំមិន​មែន​ជា​នគរ​នៅ​លើ​ផែនដី​នេះទេ។ ប្រសិន​បើ​ដូច្នោះ​មែន អ្នក​ដើរ​តាម​ខ្ញុំ​នឹង​ប្រយុទ្ធ​ដើម្បី​កុំ​ឲ្យ​គេប្រគល់​ខ្ញុំទៅ​ឲ្យ​មេ​ដឹក​នាំ​សាសន៍​យូដានោះទេ។ ប៉ុន្តែ​រាជ្យ​របស់​ខ្ញុំ​មិន​មែន​នៅ​ក្នុង​លោក​នេះ​ទេ” (យ៉ូហាន ១៨:៣៦)។ ព្រះ​យេស៊ូ​គឺជា​ស្ដេច​នៃ​នគរ​ព្រះ!

តើពាក្យ "ហូសាណា" មានន័យដូចម្តេច?

វា​ជា​ពាក្យ​ភាសា​ហេព្រើរ​​មាន​ន័យ​ថា "ជួយ​យើង យើង​អង្វរ​អ្នក!" វា​ជា​ពាក្យ​ឧទាន​នៃ​ការ​សរសើរ​ពី​មនុស្ស​នៅ​ពេល​ដែល​ព្រះយេស៊ូ​យាង​ចូល​ក្រុង​យេរូសាឡឹម។ វា​ឆ្លុះ​បញ្ចាំង​ពី​ពាក្យ​នៅក្នុងទំនុកតម្កើង ១១៨:២៥ ថា​៖ “ព្រះអម្ចាស់​អើយ សូម​សង្គ្រោះ​យើង​ខ្ញុំ។ ព្រះអម្ចាស់​អើយ សូម​ប្រទាន​អោយ​យើង​ខ្ញុំ​មាន​ជោគជ័យ”។

តើ "បារូ ហាបា បេស្សិម អេដូណៃ" មានន័យដូចម្តេច?

វា​ជា​ភាសា​ហេប្រឺ ហើយ​មាន​ន័យ​ថា «មាន​ពរ​ហើយ​អ្នក​ដែល​​មក​ក្នុង​ព្រះនាម​នៃ​ព្រះអម្ចាស់»។ សម្រែក​របស់​ប្រជាជន​បាន​សាទរ​ព្រះយេស៊ូ​ថា​ជា​ព្រះមេស្ស៊ីដែល​បាន​សន្យា ហើយ​ឆ្លុះ​បញ្ចាំងនៅក្នុង​ទំនុកតម្កើង ១១៨:២៦ ថា​៖ «​សូម​លើក​តម្កើង​ព្រះអង្គ​ដែល​យាង​មកក្នុង​ព្រះនាម​ព្រះអម្ចាស់។ យើង​សូម​អោយ​ពរ​អ្នក​រាល់​គ្នាពី​ក្នុង​ព្រះដំណាក់​របស់​ព្រះអម្ចាស់។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជាព្រះ​យេស៊ូ​ជិះ​សត្វ​លា?

ព្រះយេស៊ូកំពុងតែបំពេញតាមទំនាយមួយអំពីព្រះមេស្ស៊ី។ ទំនាយ​នេះ​ចែង​ថា ចូរ​ប្រាប់​ដល់ប្រជាជន​នៅទីក្រុង​យេរូសាឡឹម​ថា ‘មើល​ហ្ន៎ ព្រះមហាក្សត្រ​របស់​អ្នក​យាង​មក​រក​អ្នក​ហើយ។ ទ្រង់​មាន​ព្រះហឫទ័យ​ស្លូត​បូត ទ្រង់​គង់​លើ​ខ្នង​លា ហើយ​គង់​លើ​ខ្នង​កូន​លា​ផង​ដែរ’។

តើហេតុអ្វីបានជាពួកគេគ្រវី​ធាង​ទន្សែ​?

ពេល​ព្រះយេស៊ូ​យាង​ចូល​ទីក្រុង​យេរូសាឡឹម ប្រជាជន​គ្រវី​ធាងទន្សែ​ដើម្បី​សរសើរ​ព្រះអង្គ​ថាជា​ព្រះមេស្ស៊ី។ ធាងទន្សែត្រូវបានគេគ្រវីជានិមិត្តរូបនៃជ័យជំនះ។ កាលពីសម័យបុរាណ ​ធាង​ទន្សែ​ត្រូវបានគេប្រើប្រាស់ដើម្បីស្វាគមន៍ស្តេច ឬមេទ័ពដែលទទួលបានជ័យជំនះ។

ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ណាសុន​បន្ត​ព្រមានដល់​ទាហាន​រ៉ូម​អំពី​ព្រះ​យេស៊ូ?

ណាសុនគឺជាតួអង្គដែលយើងបានបង្កើតជាពួកផារីស៊ីម្នាក់។ គាត់​តំណាង​ឲ្យ​កិរិយា​ទុច្ចរិត និង​ចេតនា​របស់​អ្នក​ដឹកនាំ​សាសនា​ជាច្រើន​។ ឧទាហរណ៍ គម្ពីរ​កត់ត្រា​ថា​មេ​ដឹក​នាំ​សាសនា​មាន​គម្រោង​សម្លាប់​ព្រះ​យេស៊ូ៖ នៅ​ពីរ​ថ្ងៃ​មុន​បុណ្យ​ចម្លង និង​បុណ្យ​នំបុ័ង​ឥត​មេ។ ក្រុម​នាយក​បូជាចារ្យ* និង​ពួក​អាចារ្យ* នាំ​គ្នា​រក​មធ្យោបាយ ដើម្បី​ចាប់​ព្រះយេស៊ូ​ដោយ​កលល្បិច​យក​ទៅ​ធ្វើ​គត់ (ម៉ាកុស ១៤:១)។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ព្រះ​យេស៊ូ​មាន​ព្រះ​ហឫទ័យ​ក្រោធ​ពេល​ទ្រង់​កំពុងសម្អាត​ព្រះ​វិហារ?

ទីធ្លា​ខាង​ក្រៅ​នៃ​ព្រះ​វិហារ​ត្រូវ​បាន​សន្មត​ថា​ជា​កន្លែង​សក្ការៈ​សម្រាប់​មនុស្ស​គ្រប់​ជាតិ​សាសន៍ ប៉ុន្តែ​ព្រះ​យេស៊ូ​បាន​ទត​ឃើញ​ថា មនុស្ស​ខ្លះ​បាន​ប្រែ​ក្លាយ​វា​ទៅ​ជា​កន្លែង​ធ្វើ​ជំនួញ​មិន​ទៀង​ត្រង់ទៅវិញ។

ពេល​ចប់​អាហារថ្ងៃបុណ្យ​រំលង តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជព្រះ​យេស៊ូ​មាន​បន្ទូលថា​៖ ​«​នេះ​ជា​ថ្ងៃ​ដែល​ព្រះបានបង្កើត។ ចូរ​យើង​អរ​សប្បាយ​នឹង​វា?»

វាគឺជាប្រពៃណីនៅក្នុង ទំនុកតម្កើង ១១៨ ដែលត្រូវច្រៀងក្នុងអំឡុងពេលអាហារថ្ងៃបុណ្យរំលង។ ​ឃ្លា​មួយចេញពី​ទំនុក​តម្កើង​ចែង​ថា​៖ ​«​ថ្ងៃ​នេះ​ជា​ថ្ងៃ​ដែល​ព្រះអម្ចាស់​បាន​បង្កើត​មក។ យើង​នាំ​គ្នា​ត្រេក​អរ​សប្បាយ​រីករាយ​នៅ​ថ្ងៃ​នេះ” (ទំនុកតម្កើង ១១៨:២៤)។ ដំណឹងល្អរបស់លោកម៉ាថាយប្រាប់យើងថា ព្រះយេស៊ូ និងពួកសិស្សរបស់ទ្រង់បានច្រៀងទំនុកតម្កើងនៅចុងបញ្ចប់នៃអាហារ "ក្រោយ​ពី​បាន​ច្រៀង​ទំនុកតម្កើង​រួច​ហើយ ព្រះយេស៊ូ​យាង​ឆ្ពោះ​ទៅ​ភ្នំ​ដើម​អូលីវ" (ម៉ាថាយ ២៦:៣០)។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​មាន​មនុស្ស​ស្រី​តែ​ម្នាក់​ធ្វើដំណើរទៅ​ផ្នូរ?

ព្រឹត្តិការណ៍ព្រះគម្ពីរនៃ "ការរស់ឡើងវិញ!" ត្រូវ​បាន​ដក​ចេញ​ពី​ដំណឹងល្អ​របស់​លោកយ៉ូហាន។ ខណៈ​ពេលដែល​សៀវភៅ​ដំណឹងល្អ​បី​ដំបូង​​មាន​ស្ត្រី​ច្រើន​ជាង​ម្នាក់​បានធ្វើដំណើរ​ទៅ​ផ្នូរ ដំណឹងល្អ​របស់​យ៉ូហាន​លើកឡើង​តែពី​នាង​ម៉ារី ម៉ាក់ដាឡា​តែប៉ុណ្ណោះដែលធ្វើដំណើរ​ទៅកាន់​ផ្នូរ​។ ដោយចែងថា៖ នៅ​ព្រឹក​ថ្ងៃ​អាទិត្យ កាល​នៅ​ងងឹត​នៅ​ឡើយ នាង​ម៉ារី ជា​អ្នក​ស្រុក​ម៉ាដាឡា​ចេញ​ដំណើរ​ឆ្ពោះ​ទៅ​ផ្នូរ ហើយ​ឃើញ​ថា​មាន​គេ​យក​ថ្ម​ចេញ​ពី​មាត់​ផ្នូរ​ផុត​ទៅ​ហើយ (យ៉ូហាន ២០:១)។ អ្នកនិពន្ធ និងអ្នកផលិតសៀវភៅវិសេស បានសម្រេចចិត្តធ្វើតាមការសង្កត់ធ្ងន់របស់ដំណឹងល្អតាមលោកយ៉ូហានទៅលើនាង ម៉ារី ម៉ាក់ដាឡា។

តើហេតុអ្វីបានជាទេវតានៅក្នុងផ្នូរមិនស្លៀកពាក់ពណ៌ស?

ខណៈ​ពេលដែលឌីវីឌី​ដំបូង​នៃ​រឿង "ការរស់រឿងវិញ!" ពណ៌នាអំពីទេវតាទាំងពីរនៅក្នុងផ្នូរថាមិនស្លៀកពាក់ពណ៌ស យើងបានកែសម្រួលទិដ្ឋភាពនៃទិដ្ឋភាពនេះ ដូច្នេះ ក្រុមជាបន្តបន្ទាប់នៅក្នុងឌីវីឌីបង្ហាញថាពួកទេវតាពាក់សវិញ (យ៉ូហាន ២០:១១-១២)។ ការផ្លាស់ប្តូរទាំងនេះក៏ត្រូវបានធ្វើឡើងសម្រាប់ការផ្សាយតាមទូរទស្សន៍ក្នុងស្រុក និងអន្តរជាតិទាំងអស់ផងដែរ ក៏ដូចជាសម្រាប់កម្មវិធីសិក្សានាពេលខាងមុខដែលមានឈ្មោះថាសៀវភៅវិសេស៖ ការបោះពុម្ពសម្រាប់ក្រុមជំនុំ និងសៀវភៅវិសេស៖ ការបោះពុម្ពសម្រាប់គ្រួសារ។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ទេវតា​នៅក្នុង​ផ្នូរ​មិន​ប្រាប់​ម៉ារី​ឲ្យ​ទៅ​ប្រាប់​សិស្ស​របស់​ព្រះយេស៊ូ និង​ពេត្រុស​អំពី​ដំណើរ​នៃការរស់​ឡើង​វិញ?

នៅក្នុង "ការរស់ឡើងវិញ!" ដំណើររឿងនៃការរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះយេស៊ូ ធ្វើតាមអ្វីដែលបានកត់ត្រាទុកនៅក្នុងដំណឹងល្អរបស់យ៉ូហាន។ ដំណឹង​ល្អ​​មិន​បានលើកឡើង​ថា​ពួក​ទេវតា​ប្រាប់​ម៉ារីឲ្យ​ថ្លែង​សារ​ទៅដល់​ពួក​សិស្ស​ទេ។ ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ ដំណឹង​ល្អ​ចែង​ថា​ព្រះ​យេស៊ូ​បាន​បង្គាប់​នាងម៉ារីឲ្យ​យក​ដំណឹង​ល្អ​ទៅ​ប្រាប់ពួកសិស្ស។ នេះគឺជាអ្វីដែលដំណឹងល្អរបស់លោកយ៉ូហានកត់ត្រា៖ ព្រះយេស៊ូ​មាន​ព្រះបន្ទូល​ថា៖ «កុំ​ឃាត់​ខ្ញុំ​ទុក​អី​ ដ្បិត​ខ្ញុំ​មិន​ទាន់​បាន​ឡើង​ទៅ​ឯ​ព្រះបិតា​ខ្ញុំ​នៅ​ឡើយ។ សុំ​ទៅ​ប្រាប់​ពួក​បង​ប្អូន​ខ្ញុំ​ផង​ថា ‘ខ្ញុំ​ឡើង​ទៅ​ឯ​ព្រះបិតា​ខ្ញុំ ដែល​ជា​ព្រះបិតា​របស់​អ្នក​រាល់​គ្នា ខ្ញុំ​ឡើង​ទៅ​ឯ​ព្រះ​របស់​ខ្ញុំ​ដែល​ជា​ព្រះ​របស់​អ្នក​រាល់​គ្នា​ដែរ’”។ (យ៉ូហាន ២០:១៧)។

តើហេតុអ្វី​បាន​ជា​ស្នាម​ក្រចក​បង្ហាញ​នៅ​លើកដៃ​របស់​ព្រះយេស៊ូ ជំនួស​ឲ្យ​ព្រះហស្ត​របស់ទ្រង់?

នៅពេលដែលគម្ពីរសញ្ញាថ្មីលើកឡើងអំពីព្រះយេស៊ូត្រូវបានគេបោះដែកគោលនៅលើ "ព្រះហស្ថ" របស់ទ្រង់ វាប្រើពាក្យជាភាសាក្រិកដែលមានអត្ថន័យទូលំទូលាយជាងពាក្យជាអង់គ្លេស "ព្រះហស្ថ"។ ពាក្យ​ជាភាសាក្រិក​មានដូចជា ដៃ កដៃ និង​កំភួនដៃ។ លើសពីនេះ ប្រវត្ដិវិទូបានរកឃើញថា នៅពេលដែលទាហានរ៉ូម៉ាំងឆ្កាងមនុស្ស ពួកគេបានបោះដែកគោលនៅលើបាតដៃ កដៃ ឬកំភួនដៃ។ (ប្រសិនបើ​ព្រះយេស៊ូ​ត្រូវ​បាន​គេ​ដំដែកគោលនៅលើ​បាតដៃ​របស់​ទ្រង់ នោះ​ពួក​ទាហាន​ក៏​ត្រូវចងដៃ​របស់ទ្រង់ទៅ​នឹង​ឈើឆ្កាង​ដោយប្រើ​ខ្សែពួរ​ដែរ​)។ ដូច្នេះ វា​អាច​ទៅ​រួច​ដែល​ថាព្រះយេស៊ូ​ត្រូវ​បាន​គេ​ដំដែកគោលនៅលើ​បាតដៃ ឬ​កដៃ។ ទោះ​ជា​វា​កើត​ឡើង​​របៀប​ណា​ក៏ដោយ យើង​អាច​អរគុណ​ព្រះអង្គ​ចំពោះការសុគត​សម្រាប់​អំពើ​បាប​របស់​យើង។

តើហេតុអ្វីបានជា "ការរស់ឡើងវិញ!" បង្ហាញព្រឹត្តិការណ៍ផ្សេងទៀតដែលបានកើតឡើងបន្ទាប់ពីការរស់ឡើងវិញ ដូចជាព្រះយេស៊ូបានបង្ហាញខ្លួនដល់ពួកសិស្សនៅក្នុងបន្ទប់ចាក់សោរ ឬព្រះយេស៊ូបង្ហាញស្លាកស្នាមរបស់ទ្រង់ទៅកាន់ថូម៉ាស?

យើងចង់ឲ្យអាចបញ្ចូលច្រើនបន្ថែមទៀតអំពីការរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះយេស៊ូនៅក្នុង "ការរស់ឡើងវិញ!" យ៉ាងណាក៏ដោយ ភាគសៀវភៅវិសេសទាំងអស់ត្រូវបានកំណត់ត្រឹមរយៈពេលប្រហែល ២៨ នាទី ដើម្បីឲ្យវាអាចចាក់ផ្សាយក្នុងចន្លោះពេល ៣០ នាទីបាន។ (វា​នឹង​អាច​ឱ្យ​យើង​យកសៀវភៅវិសេសទៅ​កាន់​កុមារ​ជា​ច្រើន​ទៀតនៅ​ជុំវិញ​ពិភពលោក។​) ផ្នែកនភាគនីមួយៗមាន គ្រីស និង ចយ នៅក្នុងសម័យទំនើបរបស់ពួកគេ ដូច្នេះកុមារអាចរៀនមេរៀនជីវិតសំខាន់ៗ និងមានការពាក់ព័ន្ធ។ យើងក៏ត្រូវដាក់បទចម្រៀងបើក បទចម្រៀងបិទ និងក្រេឌីតបញ្ចប់ ដូច្នេះយើងមិនមានពេលគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីគ្របដណ្តប់រាល់ទិដ្ឋភាពទាំងអស់នៃរឿងក្នុងព្រះគម្ពីរនោះទេ។ វាគឺជាក្តីសង្ឃឹម និងបំណងប្រាថ្នារបស់យើងដែលដំណើរផ្សងព្រេងរបស់ គ្រីស និង ចយ នឹងជម្រុញទឹកចិត្តកុមារឱ្យស្វែងយល់បន្ថែមអំពីសាច់រឿង។ គោល​ដៅ​មួយ​ក្នុង​ចំណោម​គោល​ដៅ​របស់​សៀវភៅវិសេស គឺ​ធ្វើ​ឲ្យ​កុមារ​មានចិត្តរំភើប​​ក្នុង​ការ​អាន​ព្រះ​គម្ពីរ។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ផ្នែក​ទី​មួយ​នៃ​ភាគនេះ​បង្ហាញថា​អាណានាស​នៅ​ទីក្រុង​យេរូសាឡឹម? តើគាត់មិនមែនរស់នៅក្នុងទីក្រុងដាម៉ាសទេឬ?

អាណានាស​បាន​និយាយ​ថា អ្នក​ដែល​នៅ​ជាមួយ​គាត់​គួរ​ទៅ​ផ្ទះ​គាត់​នៅ​ក្រុង​ដាម៉ាស ដូច្នេះ​គាត់​គ្រាន់​តែ​ទៅ​សួរ​សុខ​ទុក្ខ​អ្នក​ជឿ​នៅ​ទីក្រុង​យេរូសាឡឹមតែ​ប៉ុណ្ណោះ។ ព្រះ​គម្ពីរ​ប្រាប់​យើង​ថា ឥឡូវ​នេះ មាន​អ្នក​ជឿ​នៅ​ក្រុង​ដាម៉ាស​ម្នាក់​ឈ្មោះ​អាណានាស (កិច្ចការ ៩:១០)។ ម្យ៉ាងវិញទៀត ដោយសារតែការបៀតបៀនយ៉ាងខ្លាំងទៅលើអ្នកជឿនៅទីក្រុងយេរូសាឡឹម អ្នកជឿភាគច្រើនដែលរស់នៅទីនោះបានភៀសខ្លួនចេញពីទីក្រុង។

តើហេតុអ្វីបានជាអ្នកបង្ហាញពីស្ទេផានត្រូវបានគេគប់ដុំថ្ម?

យើងបានបង្ហាញផ្នែកមួយនៃការគប់ដុំថ្ម ដើម្បីយើងអាចមានភាពត្រឹមត្រូវទៅតាមប្រវត្តិសាស្ត្រតាមដែលអាចធ្វើទៅបានអំពីសកម្មភាពពីមុនរបស់លោកសូល និងការបៀតបៀនដែលបានកើតឡើង។ យ៉ាងណាមិញ យើងគ្រាន់តែបង្ហាញការគប់ដុំថ្មជាការចងចាំបែបស និងខ្មៅ ដើម្បីកាត់បន្ថយភាពខ្លាំងនៅក្នុងឈុតឆាក និងធ្វើឱ្យវាកាន់តែសមសម្រាប់កុមារ។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​សាំយូអែល​ចាក់​ប្រេង​លើ​ក្បាល​របស់ដាវីឌ?

ការ​ចាក់​ប្រេង​លើ​ក្បាល​របស់ដាវីឌ​ដោយ​ហោរា​សាំយូអែល​បាន​បង្ហាញ​ថា ព្រះ​បាន​ញែក​គាត់​ចេញ​សម្រាប់​កិច្ច​បម្រើ​ពិសេស។ ម្យ៉ាង​ទៀត ព្រះ​ជាម្ចាស់បាន​ជ្រើស​រើស​គាត់​ធ្វើជា​ស្ដេច​សាសន៍អ៊ីស្រាអែល​នា​ពេលអនាគត។ លើស​ពី​នេះ ប្រេង​គឺជាសញ្ញា​តំណាង​ឲ្យ​ព្រះវិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ។ ព្រះគម្ពីរបានកត់ត្រាថា នៅពេលដែលសាំយូអែលចាក់ប្រេងលើក្បាលរបស់ដាវីឌ នោះព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបានយាងមកសណ្ឋិតលើដាវីឌចាប់តាំងពីថ្ងៃនោះមក (១សាំយូអែល ១៦:១៣)។

នៅតាមផ្លូវទៅកាន់ទីក្រុងដាម៉ាស តើហេតុអ្វីបានជាគូកនរបស់សូលធ្លាក់ពីលើខ្នងសេះ ខណៈពេលព្រះគម្ពីរចែងថាអ្នកឯទៀតឈរដោយមិនចេញស្តីអ្វីសោះ?

យើងបានប្រើអាជ្ញាប័ណ្ណច្នៃប្រឌិតដើម្បីបញ្ជាក់ពីការពិតដែលបុរសដែលនៅជាមួយលោកសូលមានការភ្ញាក់ផ្អើលជាខ្លាំង ឬភ័យខ្លាចទើបបានជាពួកគេមិននិយាយអ្វីទាំងអស់។ ព្រះ​គម្ពីរ​កត់ត្រា​ថា​ពួក​គេ​ទទួលបាននូវការ​វាយ​ប្រហារ​យ៉ាងខ្លាំងនៅក្នុង​ហេតុ​ការណ៍​​នោះ ពួក​ប្រុសៗដែល​នៅ​ជាមួយ​លោក​សូល​ឈរ​ដោយមិននិយាយស្តីអ្វីសោះ ព្រោះ​គេ​បាន​ឮ​សម្លេងរបស់នរណា​ម្នាក់ ប៉ុន្តែ​មិន​ឃើញ​មានអ្នក​ណា​សោះ! (កិច្ចការ ៩:៧)។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ព្រះ​យេស៊ូ​មាន​បន្ទូល​ថាលោក​សូល​កំពុង​បៀតបៀន​ទ្រង់? ដោយ​ព្រះយេស៊ូ​គង់​នៅ​ស្ថានសួគ៌ តើ​ទ្រង់​ត្រូវ​គេ​បៀតបៀន​តាមរបៀបណា?

នៅពេលព្រះយេស៊ូទ្រង់គង់នៅលើផែនដី ទ្រង់បានបង្រៀនថា អ្វីក៏ដោយដែលធ្វើទៅលើអ្នកដែលជឿលើទ្រង់ នោះក៏ដូចជាធ្វើដាក់ទ្រង់ដែរ។ ក្នុង​រឿង​ប្រៀបប្រដូច​មួយ​របស់​ព្រះ​យេស៊ូ ព្រះមហាក្សត្រ​នឹង​មាន​ព្រះបន្ទូល​តប​ទៅ​គេ​ថា “យើង​សុំ​ប្រាប់​ឲ្យ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ដឹង​ច្បាស់​ថា គ្រប់​ពេល​ដែល​អ្នក​រាល់​គ្នា​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ទាំង​នោះ ចំពោះ​អ្នក​តូចតាច​ជាង​គេ​បំផុត​ម្នាក់ ដែល​ជា​បង​ប្អូន​របស់​យើង​នេះ អ្នក​រាល់​គ្នា​ក៏​ដូច​ជា​បាន​ប្រព្រឹត្ត​ចំពោះ​យើង​ដែ! (ម៉ាថាយ ២៥:៤០)។ នៅពេលដែលលោក​សូល​​បៀតបៀន​ពួក​គ្រីស្ទាន គឺ​ហាក់​ដូច​ជាគាត់​ធ្វើ​ដាក់​ព្រះយេស៊ូដែរ ដោយសារ​ព្រះអម្ចាស់​គង់​នៅក្នុង​ចិត្ត​របស់ពួកគេ ហើយ​ពួកគេ​មាន​តម្លៃ​ចំពោះ​ទ្រង់​ខ្លាំង​ណាស់។

នៅពេល​ដែល​ព្រះ​យេស៊ូ​មាន​បន្ទូល​ពី​ស្ថាន​សួគ៌មក តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ ចយ និយាយ​ថា «ឮម្លេង​ដូច​ជាផ្គរលាន់!»?

ព្រះ​គម្ពីរ​ប្រាប់​យើង​ថា ពួកប្រុសៗ​ដែល​នៅ​ជាមួយលោក​សូល​បាន​ឮ​សម្លេង​របស់​នរ​ណា​ម្នាក់ (កិច្ចការ ៩:៧)។ វាប្រហែលជាស្រដៀងទៅនឹងពេលដែលព្រះយេស៊ូជាប់នៅលើឈើឆ្កាង ហើយព្រះវរបិតាបានមានព្រះបន្ទូលពីស្ថានសួគ៌មក យើង​បាន​សម្ដែង​សិរីរុងរឿង​របស់​យើង​ហើយ យើង​ក៏​នឹង​សម្ដែង​សិរីរុងរឿង​ជា​ថ្មី​ទៀត (យ៉ូហាន ១២:២៨)។ ហ្វូង​មនុស្ស​បាន​ឮ​សម្លេង​នោះ ប៉ុន្តែ​មានអ្នក​ខ្លះ​យល់​ច្រឡំ​ថាជាផ្គរលាន់ ឬ​ជាសម្លេង​របស់ទេវតា។ ព្រះ​គម្ពីរ​ប្រាប់​យើង​ថា បណ្ដាជន​នៅ​ទី​នោះបាន​ឮ​ព្រះសូរសៀង ក៏​ពោល​ថា សន្ធឹក​ផ្គរលាន់ អ្នក​ខ្លះ​ទៀតពោល​ថាមាន​ទេវតានិយាយ​មក​លោក។ (យ៉ូហាន ១២:២៩)។

តើហេតុ​អ្វី​អាណានាស​​យក​ក្រណាត់​គ្រប​លើ​ក្បាល​របស់គាត់ ពេល​គាត់​អធិស្ឋាន?

នៅក្នុងប្រទេសអ៊ីស្រាអែល វាគឺជាប្រពៃណីរបស់បុរសជនជាតិយូដា ដែលដាក់កន្សែងគ្រប់ពេលអធិដ្ឋាន (ក្រម៉ាជួតក្បាល) នៅលើក្បាលរបស់ពួកគេ នៅពេលពួកគេអធិស្ឋាននៅពេលព្រឹក។

ពេលអាណាណាសអធិស្ឋាន "បារូ អាតា អេដូនៀ អេឡូហេនូ មេលេក ហាអូឡាម" តើមានន័យដូចម្តេច?

វាគឺជាផ្នែកដំបូងនៃសេចក្តីអធិស្ឋានបើកលក្ខណៈប្រពៃណីរបស់ជនជាតិយូដា។ មាន​ន័យ​ថា “សូម​ថ្វាយ​ព្រះ‌ពរដល់ព្រះ‌ជាម្ចាស់ ជា​ព្រះ​នៃ​យើង ជាស្ដេច​នៃ​សកលលោក…”។

តើហេតុអ្វីបានជាអ្នកមិនបង្ហាញពីត្រីបាឡែនដែលលេបលោកយ៉ូណាស ជំនួសឱ្យត្រីចម្លែកដ៏ធំមួយទៅវិញ?

ពេល​និយាយ​ដល់​សត្វ​ដែល​លេប​លោកយ៉ូណាស ជា​ភាសា​ហេប្រឺ​ដើម​នៅក្នុងគម្ពីរ ​យ៉ូណាស ១:១៧ និង​ភាសា​ក្រិច​នៅ​ម៉ាថាយ ១២:៤០ មាន​ន័យ​ថា «ត្រី​ធំ»។ ដូច្នេះ ខគម្ពីរទាំងនេះមិនចាំបាច់សម្ដៅទៅលើថាទាល់តែត្រីបាឡែននោះទេ។ លើសពីនេះ យើងបានពិនិត្យមើលកំណែព្រះគម្ពីរជាភាសាអង់គ្លេសមួយចំនួន ហើយទាំងអស់បានប្រើពាក្យដូចជា "ត្រីដ៏អស្ចារ្យ" ឬ "ត្រីដ៏ធំ" នៅក្នុង យ៉ូណាស ១:១៨ ជំនួសឱ្យ "ត្រីបាឡែន"។ នៅក្នុង ម៉ាថាយ ១២:៤០ ដែលព្រះយេស៊ូបាននិយាយអំពីលោកយ៉ូណាស កំណែព្រះគម្ពីរសម័យទំនើបមិនសម្ដៅទៅលើត្រីបាឡែនទេ ប៉ុន្តែសម្ដៅទៅលើត្រីដ៏ធំ ឬសត្វចម្លែកសមុទ្រ។

ត្រីដ៏អស្ចារ្យអាចជាត្រីដ៏ធំសម្បើមដែលឥឡូវនេះបានផុតពូជបាត់ទៅហើយ។ ការរចនាឡើងនៃត្រីដ៏អស្ចារ្យនៅក្នុងគម្ពីរ យ៉ូណាស គឺផ្អែកលើរូបរាងរបស់ អំបូត្រីកូអ៊ីឡាកាន។

តើ គ្រីស និង ចយ អាចដកដង្ហើមនៅក្នុងពោះត្រីដ៏ធំបានដោយរបៀបណា? តើហេតុអ្វីបានជាពួកគេមិនរំលាយនៅក្នុងក្រពះត្រី?

ព្រះ​ជាម្ចាស់អាច​ធ្វើ​អព្ភូតហេតុ​ដើម្បីផ្គត់ផ្គង់ដល់ពួកគេ​ដោយសារ​អុកស៊ីហ្សែន និង​ការពារ​ពួកគេ​ពី​ការ​រំលាយ​អាហារ។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​គេ​ចាប់​ឆ្នោតដើម្បីរក​មើល​ថាតើ​នរណា​ជា​អ្នក​មាន​ទោស​ដែល​បង្ក​ឲ្យមានព្យុះកើតឡើង?

នៅសម័យលោកយ៉ូណាស វាជារឿងធម្មតាដែលប្រជាជនក្នុងប្រទេសអ៊ីស្រាអែល និងប្រទេសជិតខាងធ្វើការចាប់ឆ្នោតដើម្បីកំណត់ចំពោះការសម្រេចចិត្ត។ ក្នុង​ករណី​នេះ ពួក​នាវិក​បាន​ចាប់​ឆ្នោត​ដើម្បី​មើល​ថា​តើនរ​ណា​ជា​អ្នក​មាន​ទោសដែល​បាន​នាំ​យក​ការ​ជំនុំ​ជម្រះ​របស់​ព្រះ​មក​លើ​ពួក​គេ​តាម​រយៈ​ព្យុះភ្លៀង។ ព្រះគម្ពីរកត់ត្រាថា បន្ទាប់មកពួកនាវិកបានចាប់ឆ្នោតដើម្បីមើលថាតើនរណាក្នុងចំណោមពួកគេបានធ្វើបាបទាស់នឹងព្រះ ហើយបណ្តាលឱ្យមានព្យុះដ៏គួរឱ្យភ័យខ្លាចបែបនេះ។ ពេល​គេ​ធ្វើ​ដូច្នេះ ឆ្នោត​បាន​ចំលោក​យ៉ូណាស​ដែលថា​ជា​ពិរុទ្ធជន (យ៉ូណាស ១:៧)។

តើ​នោះសេចក្ដី​អធិដ្ឋាន​ដែល​យ៉ូណាស​បាន​អធិស្ឋាន​ក្នុង​គម្ពីរ​ឬ?

បាន។ ព្រះគម្ពីរបានកត់ត្រាថា យ៉ូណាសបានអធិស្ឋានទៅកាន់ព្រះពីក្នុងពោះត្រីធំ។ អ្នកអាចអានការអធិស្ឋានទាំងស្រុងនៅក្នុង យ៉ូណាស ២:២-៩។

តើហេតុអ្វីបានជាព្រះរង់ចាំរយៈពេល ៤០ ថ្ងៃដើម្បីបំផ្លាញទីក្រុងនីនីវ៉េ?

ព្រះ​ជាម្ចាស់ចង់​ផ្តល់​ពេល​ឲ្យមនុស្ស​ប្រែចិត្ត ហើយ​ផ្លាស់​ប្តូរ​ផ្លូវ​របស់​ពួកគេ ដើម្បី​កុំ​ឲ្យ​សេចក្តី​វិនាស​ធ្លាក់​មក​លើ​ពួកគេ។ នេះ​បង្ហាញ​ពី​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់ និង​សេចក្ដី​មេត្តា​ករុណា​ដោយ​គ្មាន​លក្ខខណ្ឌ​របស់​ព្រះ។ យ៉ូណាស​បាន​អធិស្ឋាន​កាន់ព្រះ ហើយ​បាន​ប្រកាសអំពី​បំណង​ប្រាថ្នា​ដ៏​ខ្លាំងរបស់​ព្រះ​ជាម្ចាស់ដើម្បី​កុំ​ឲ្យ​មាន​ការ​កាត់ទោស​ពួក​គេ។ យ៉ូណាស​បាន​និយាយ​ថា ទូលបង្គំដឹង​ថា​ទ្រង់​ជា​ព្រះ​ដែល​មាន​ចិត្ត​មេត្តា​ករុណា យឺត​នឹង​ខឹង ហើយ​ពោរពេញ​ដោយ​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់​គ្មានទីបញ្ចប់។ ទ្រង់​មាន​ព្រះហឫទ័យ​ចង់​ប្តូរមិន​បំផ្លាញ​មនុស្ស​វិញ (យ៉ូណាស ៤:២)។ ក្រៅពីនេះ រយៈពេល ៤០ ថ្ងៃត្រូវបានភ្ជាប់នៅក្នុងព្រះគម្ពីរជាមួយនឹងការបន្ទាបខ្លួនរបស់មនុស្ស។ ព្រះ​យេស៊ូ​បាន​តម​អាហារ​ក្នុង​ទីរហោស្ថាន​អស់​រយៈពេល ៤០ ថ្ងៃ ហើយ​លោក​ម៉ូសេ​បាន​តម​នៅ​លើ​ភ្នំ។ ស៊ីណៃអស់រយៈពេល ៤០ ថ្ងៃ (ម៉ាថាយ ៤:២; និក្ខមនំ ៣៤:២៨

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ប្រជាជន​នៅក្រុង​នីនីវេ​យក​ផេះ​ដាក់លើ​ក្បាល ស្លៀក​បាវ ហើយ​តមអាហារ?

រឿងរ៉ាវទាំងនេះគឺជាវិធីបន្ទាបខ្លួននៅចំពោះព្រះ ដើម្បីបង្ហាញថាពួកគេពិតជាសោកស្តាយចំពោះអំពើបាបរបស់ពួកគេបានប្រព្រឹត្តិ។ នៅ​ក្នុង​ភាគនេះ អ្នក​ក្នុងនីនីវេ​ម្នាក់​បាន​ប្រាប់​លោកយ៉ូណាស​ថា ប្រជាជន​បាន​ពាក់​ “​សម្លៀក​បំពាក់​កាន់​ទុក្ខ” របស់ពួកគេ។ សៀវភៅ​យ៉ូណាស​ប្រាប់​យើង​ថា ប្រជាជន​នៅ​ក្រុង​នីនីវេ រួម​ទាំង​ស្តេចផង បាន​តម​អាហារ ហើយ​ស្លៀក​បាវ​ដើម្បី​បង្ហាញ​ពីការ​សោកសៅ​ចំពោះ​អំពើ​បាប​របស់​ពួក​គេ៖

ប្រជាជន​ក្រុង​នីនីវេ​បាន​ជឿ​លើព្រះបន្ទូល​របស់​ព្រះ ហើយ​តាំង​ពី​ធំ​បំផុត​ទៅ​តូចបំផុត ពួក​គេ​បាន​ប្រកាស​ពីការតម​អាហារ ហើយ​ស្លៀក​ពាក់​ដើម្បី​បង្ហាញ​ពីទុក្ខ​ព្រួយរបស់ពួកគេ។ កាល​ស្ដេច​ក្រុង​នីនីវេ​បាន​ឮ​សេចក្ដី​ដែល​យ៉ូណាស​លើកឡើង​នោះ ទ្រង់​ក៏​ចុះ​ពី​បល្ល័ង្ករបស់ទ្រង់ ហើយ​ដោះ​អាវ​រាជ​ចេញ។ ទ្រង់​ស្លៀក​បាវ ហើយ​អង្គុយ​លើ​គំនរ​ផេះ។ ពេល​នោះ ស្ដេច និង​ពួក​អភិជន​ក៏​បញ្ជូនព្រះរាជក្រឹត្យ​នេះទៅពេល​ពេញទី​ក្រុង​៖ 'សូម​ហាម​មនុស្ស​ទាំងឡាយ​មិន​អោយ​បរិភោគ ឬ​ផឹក​អ្វី​ឡើយ រីឯ​សត្វ​តូច​ធំ​ក៏​ដូច្នោះ​ដែរ។ ទាំង​មនុស្ស ទាំង​សត្វ​ត្រូវ​តែ​កាន់​ទុក្ខ។ ចូរ​អង្វរ​រក​ព្រះជាម្ចាស់ ដោយ​ស្មោះ​អស់​ពី​ចិត្ត។ ម្នាក់ៗ​ត្រូវ​តែ​បោះបង់​ចោល​កិរិយាមារយាទ​អាក្រក់ និង​អំពើ​ឃោរឃៅ​ដែល​ខ្លួន​ធ្លាប់​ប្រព្រឹត្ត។ តើនរណាដឹងបាន? ក្រែង​លោ​ព្រះជាម្ចាស់​ប្រែ​ព្រះហឫទ័យ​លែង​ព្រះពិរោធ​ទាស់​នឹង​យើង។ ដូច្នេះ យើង​នឹង​មិន​ត្រូវ​វិនាស​អន្តរាយ​ឡើយ»។ (យ៉ូណាស ៣:៥-៩)។

តើហេតុអ្វី​បាន​ជា​អ្នក​បង្ហាញពី​រុក្ខជាតិ​ដែល​ដួលរលំជា​ជាង​ការ​ក្រៀម​ស្វិត?

ព្រះ​គម្ពីរ​ចែង​ថា ព្រះ​បាន​បញ្ជាឲ្យដង្កូវ​មកស៊ីរុក្ខជាតិនោះ (យ៉ូណាស ៤:៧)។ នៅពេលដែលគុម្ពោតរលំនៅក្នុងភាគនោះ វាបង្ហាញពីរន្ធដង្កូវ និងដានផ្លូវដែលធ្វើឲ្យដើមរបស់វាចុះខ្សោយ ដូច្នេះវាបានដួលចុះដល់លើ។

តើហេតុអ្វីបានជាចៀមទាំងអស់របស់យ៉ាកុបមានសប្បុរស្រអាប់?

នៅ​សម័យ​លោកយ៉ាកុប មាន​ចៀម​សម្បុរស្រអាប់មួយ​ប្រភេទ​ដែល​ជា​អំបូរ​ដើម​នៅ​តំបន់​ដែល​គាត់​រស់នៅ។ ក្រៅពីនោះ យ៉ាកុប​បាន​រៀប​ចំ​ជា​មួយ​នឹង​លោកឡាបាន់​ឲ្យ​ចៀម​ណាដែល​មាន​ស្នាម​អុចៗ ប្រឡាក់ ឬ​មានសប្បុរ​ស្រអាប់ទៅឲ្យលោក។ យោងទៅតាមការបកប្រែដ៏រស់ថ្មី ចៀមមួយចំនួនដែលគាត់បានចរចាគ្នាមានសប្បុរខ្មៅ។ លោក​យ៉ាកុប​មាន​ប្រសាសន៍​ទកៅកាន់​លោក​ឡាបាន់​ថា ​ថ្ងៃនេះ ខ្ញុំ​នឹង​ទៅ​ពិនិត្យ​មើល​ហ្វូង​សត្វ​ទាំង​មូល​របស់​លោក​ឪពុក ហើយ​ញែក​កូន​ចៀម​ទាំង​ប៉ុន្មាន ដែល​មាន​សម្បុរ​ពព្លាក់ ពពាល និង​ចៀម​ទាំង​ប៉ុន្មាន ដែល​មាន​សម្បុរ​ស្រអាប់ ចេញ​ពី​ហ្វូង​ចៀម​របស់​លោក​ឪពុក។ ខ្ញុំ​ក៏​នឹង​ញែក​ពពែ​ទាំង​ប៉ុន្មាន ដែល​មាន​សម្បុរ​ពពាល និង​ពព្លាក់ ចេញ​ពី​ហ្វូង​ពពែ​របស់​លោក​ឪពុក​ដែរ។ ខ្ញុំ​សុំ​យក​សត្វ​ទាំង​នោះ​ទុក​ជា​ថ្លៃ​ឈ្នួល (លោកុប្បត្តិ ៣០:៣២)។

តើមានអ្វីពិសេសចំពោះអាវធំរបស់លោកយ៉ូសែបដែលមានច្រើនពណ៌?

អាវធំចម្រុះពណ៌បានញែកយ៉ូសែបជាកូនប្រុសសំណព្វរបស់លោកយ៉ាកុប ហើយវាប្រហែលជាបង្ហាញថាយ៉ាកុបកំពុងរៀបចំផែនការផ្តល់ឱ្យគាត់នូវចំណែកដ៏ធំនៃមរតក។ ប្រសិនបើបងប្អូនប្រុសរបស់យ៉ូសែបគិតថាគាត់នឹងទទួលបានចំណែកមួយនៃមរតករបស់ពួកគេ វាអាចជាផ្នែកមួយនៃហេតុផលដែលពួកគេបានលក់គាត់ទៅឱ្យឈ្មួញ។

តើ​អ្វី​ទៅ​ជា​ពន្លឺ​មាស​ដែល​ចូល​ទៅ​ក្នុង​យ៉ូសែបនៅពេលដែលស្តេច​ផារ៉ោន​ប្រាប់​គាត់​ពី​សុបិន​របស់​គាត់?

ពន្លឺ​មាស​គឺ​ជា​ព្រះវិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ​ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​យ៉ូសែបអាច​បកស្រាយ​ពីសុបិន​ដែល​ព្រះ​បាន​ប្រទាន​ឲ្យដល់​ស្តេចផារ៉ោន។

តើហេតុអ្វី​បាន​ជាមាន​ពេលវេលា​តិចបំផុតនៅ​ពេល​រថយន្ត​ឈប់ ខណៈ ដែលគ្រីស ចយ និងគីស្មូ បានចំណាយ​ពេលយ៉ាង​ច្រើន​នៅ​អេហ្ស៊ីប?

សៀវភៅវិសេស តែងតែនាំ គ្រីស ចយ និង គីស្មូ មកកាន់ពេលដូចគ្នានៅពេលដែលពួកគេបានចាកចេញ មិនថាពួកគេបានចំណាយពេលយូរប៉ុណ្ណាសម្រាប់ការផ្សងព្រេងជាមួយសៀវភៅវិសេសរបស់ពួកគេនោះទេ។

តើរូបសំណាកមាសតំណាងឱ្យព្រះក្លែងក្លាយមួយណា?

វាជារូបសំណាករបស់ស្តេចនេប៊ូក្នេសា។

តើរូបសំណាកមានកម្ពស់ប៉ុន្មាន?

យើង​ដឹង​បានតាមរយៈ​គម្ពីរ ​ដានីយ៉ែល​ ថា​រូប​សំណាក​នោះ​មាន​កម្ពស់​ ៩០​ហ្វីត! ព្រះ​គម្ពីរ​ចែង​ថា ព្រះចៅ​នេប៊ូក្នេសា​បាន​កសាង​រូប​បដិមា​មួយ​ពី​មាស មាន​កំពស់​ហុកសិប​ហត្ថ និង​ទទឹង​ប្រាំ​មួយ​ហត្ថ។ ស្ដេច​ដំឡើង​រូប​នោះ​នៅ​វាល​ទំនាប​ឌូរ៉ា ក្នុង​អាណាខេត្ត​បាប៊ីឡូន។ (ដានីយ៉ែល ២:១)។

គេ​ប្រកាស​ថា អ្នក​ណា​ដែល​មិន​ក្រាប​ថ្វាយបង្គំ​រូប​សំណាក​នឹង​ត្រូវ​គេ​បោះ​ចូល​ក្នុង​គុកភ្លើង​ភ្លាម ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​សាដ្រាក់ មេសាក់ និង​អ័បេឌនេកោ មិន​ត្រូវ​គេ​បោះ​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ឡ​រហូត​ដល់​ពេល​ក្រោយ?

ហ្វូង​មនុស្ស​នៅ​ក្នុង​ពិធី​នេះ​មាន​ចំនួន​ច្រើន​ណាស់​ដែល​ស្តេច​មិន​បាន​ឃើញ​ពួកគេ​បដិសេធ​មិន​ព្រម​ឱន​ក្បាល​ចុះទេ។ អ្នក​ខ្លះ​ចូល​ទៅ​គាល់​ស្ដេច​ក្រោយ​មក​ដើម្បីចោទ​ប្រកាន់ពួកគេ។ ព្រះ​គម្ពីរ​ប្រាប់​យើង​ថា នៅ​ក្នុង​ពេល​ជា​មួយ​គ្នា​នោះ មាន​ជន​ជាតិ​ខាល់ដេ​ខ្លះ​នាំ​គ្នា​ចូល​ទៅ​ប្ដឹង ដើម្បី​ចោទ​ប្រកាន់​ជន​ជាតិ​យូដា។ (ដានីយ៉ែល ៣:៨)។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ស្ដេច​នេប៊ូក្នេសា​មិន​មាន​បន្ទូល​ថា​រូប​ទី​បួន​នៅក្នុង​ភ្លើង​មើល​ទៅ​ដូច​ជា​ «ព្រះរាជបុត្រា​នៃ​ព្រះ»?

ជនជាតិដើមអារ៉ាមេករបស់ដានីយ៉ែល ៣:២៥ កត់ត្រាថាស្តេចនេប៊ូក្នេសាបាននិយាយថា រូបទីបួនមើលទៅដូចជា "ព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ"។ ស្តេចនេប៊ូក្នេសាបានជឿថាមានព្រះជាច្រើន ដូច្នេះសម្រាប់ត្រង់គាត់ចង់សម្ដៅទៅលើរូបទីបួននៅក្នុងភ្លើងថា "ដូចជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ" វាដូចគ្នានឹងការដែលគេហៅគាត់ថាជាព្រះ ឬទេវៈដែរ។ នៅក្នុង "គុកភ្លើង" ការថ្លែងរបស់ស្តេចនេប៊ូក្នេសា ត្រូវបានដកចេញពី ការបកប្រែដ៏រស់ថ្មី ដែលអានថា 'មើល!' ស្រេចនេប៊ូក្នេសមានព្រះរាជឱង្ការទៀតថា។ ហេតុ​ដូច​ម្ដេច​បាន​ជា​យើង​ឃើញ​មនុស្ស​បួន​នាក់ ដែល​គ្មាន​ជាប់​ចំណង​កំពុង​តែ​ដើរ​នៅ​ក្នុង​ភ្លើង ដោយ​ឥត​រលាក​សោះ​ដូច្នេះ! រីឯ​អ្នក​ទី​បួន មាន​ទ្រង់​ទ្រាយ​ដូច​ទេវតា!' (ដានីយ៉ែល ៣:២៥)។ កំណែព្រះគម្ពីរទំនើបមួយចំនួនមានការបកប្រែស្រដៀងៗគ្នាតាមខគម្ពីរនេះ (NET, NRSV, GNB)។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​អ្នក​បង្ហាញថា​លោក​យ៉ូស្វេ​និយាយ​ជាមួយព្រះ​យេស៊ូ?

អ្នក​ដែល​ប្រាប់​យ៉ូស្វេ​ពី​របៀប​វាយទី​ក្រុង​យេរីខូ​បាន​ថ្លែង​ថា​គាត់​ជា​មេទ័ព​របស់​ព្រះជាម្ចាស់។ ក្នុង​នាម​ជា​មេ​បញ្ជាការ​នៃ​ពួក​ទេវតា​របស់​ព្រះ ទ្រង់​ពិត​ជា​មិន​មែន​ជា​មនុស្ស​ធម្មតា​ម្នាក់​នោះ​ទេ។ ទ្រង់​ក៏​មិន​មែន​គ្រាន់​តែ​ជា​ទេវតា​ដូច​មីកែល​ជា​មហាទេវតា​ដែរ ដ្បិត​ទ្រង់​មាន​បន្ទូល​ថា​យ៉ូស្វេ​កំពុង​តែឈរ​នៅ​លើ​កន្លែងដ៏បរិសុទ្ធ។ នេះ​គឺ​ជា​ការ​ប្រកាស​ដូច​គ្នា​ដែល​ព្រះ​បាន​ធ្វើ​ចំពោះលោកម៉ូសេ​ចេញ​ពី​គុម្ពោត​ដែល​កំពុង​ឆេះ។ ទេវតា​មិន​អាចធ្វើ​ឲ្យ​ដី​ក្លាយទៅជាបរិសុទ្ធបានទេ មាន​តែ​វត្តមាន​របស់​ព្រះ​ប៉ុណ្ណោះ​ដែល​អាច​ធ្វើ​ដូច្នោះ​បាន។ ដូច្នេះ នេះគឺជារូបរាងរបស់ព្រះយេស៊ូ។

តើ​មាន​អ្វី​ពិសេស​អំពី​ខ្សែ​ពណ៌​ក្រហម​ទុំរបស់រ៉ាហាបដែលព្យួរ​ចេញ​ពី​បង្អួច​របស់​នាង​ដែរឬទេ?

វា​ជា​ការ​រំឮក​ដល់​ឈាម​ដែល​ត្រូវ​បាន​គេ​លាប​នៅលើ​ធ្នឹម​ផ្ទះ​របស់​ជនជាតិ​អ៊ីស្រាអែល​ក្នុង​ប្រទេស​អេហ្ស៊ីប ដើម្បី​ការពារ​ពួកគេ​ចេញពី​គ្រោះកាច​ចុងក្រោយ​នៅ​អេហ្ស៊ីប។ ដោយសារឈាមបានការពារជនជាតិអ៊ីស្រាអែលគេចពីគ្រោះកាចនោះ ខ្សែនេះក៏ការពាររ៉ាហាប និងក្រុមគ្រួសាររបស់នាងគេចចេញពីគ្រោះថ្នាក់ដែរ។ លើសពីនេះ ខ្សែក្រហមនេះអាចត្រូវបានគេមើលឃើញថាជាការទន្ទឹងរង់ចាំសេចក្តីសន្យារបស់ព្រះមេស្ស៊ី។ ខ្សែមាន​ពណ៌​ក្រហម​ទុំ ឬ​ក្រហម​ឆ្អៅ ដូច​ជា​ពណ៌​ឈាម ហើយ​ព្រះយេស៊ូបាន​បង្ហូរ​ព្រះលោហិត​របស់​ទ្រង់​នៅលើ​ឈើឆ្កាង​សម្រាប់​អំពើ​បាប​របស់​យើង។ លើសពីនេះ ដោយសារខ្សែគឺជាទីសម្គាល់ដែលជួយសង្គ្រោះជីវិតរបស់រ៉ាហាប និងគ្រួសាររបស់នាង ព្រះយេស៊ូបានសង្គ្រោះយើង ហើយប្រទានជីវិតថ្មីដល់យើង ដោយការបង្ហូរព្រះលោហិតរបស់ទ្រង់នៅលើឈើឆ្កាង។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​មាន​សង្ឃ​ប្រាំពីរ​នាក់ ត្រែ​ចំនួនប្រាំពីរ​ ដើរហែ​ក្បួន​ចំនួនប្រាំពីរ​ថ្ងៃ​ជុំវិញទី​ក្រុង​យេរីខូ ហើយ​ដើរ​ជុំវិញ​ទីក្រុង​ប្រាំពីរ​ដង​នៅ​ថ្ងៃ​ទី​ប្រាំពីរ?

លេខប្រាំពីរគឺជាលេខដ៏ឥតខ្ចោះ និងភាពពេញលេញរបស់ព្រះគម្ពីរ។ ជំនឿរបស់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលលើព្រះជាម្ចាស់ និងការស្តាប់បង្គាប់ទ្រង់បានល្អឥតខ្ចោះដោយធ្វើតាមការណែនាំទាំងអស់របស់ទ្រង់សម្រាប់ការដណ្តើមយកទីក្រុងនេះ។ ផែនការប្រយុទ្ធរបស់ព្រះជាម្ចាស់មិនបានប្រើមនុស្សធ្វើសង្គ្រាម ដូចជាជណ្ដើរដើម្បីជញ្ជីងជញ្ជាំង ឬយកចៀមឈ្មោលដើម្បីទៅបុកទម្លុះទ្វារនោះទេ។ ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល​ត្រូវ​ទុក​ចិត្ត​លើ​ការ​ណែនាំ​របស់​ព្រះជាម្ចាស់ ទោះបី​ជា​មើទៅ​មិន​សម​ហេតុ​ផល​សម្រាប់ពួកគេក៏​ដោយ។ សម្រាប់រយៈពេលប្រាំមួយថ្ងៃដំបូង ពួកគេមិនឃើញលទ្ធផលនៃការគោរពប្រតិបត្តិតាមព្រះជាម្ចាស់ឡើយ។ ទីបំផុត នៅថ្ងៃទីប្រាំពីរ នៅពេលដែលពួកគេបានធ្វើតាមការណែនាំរបស់ព្រះទាំងអស់រួចហើយ ទ្រង់បានប្រទានឱ្យពួកគេនូវជ័យជំនះដ៏មហិមា។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​សង្ឃ​ត្រូវផ្លុំ​ត្រែ?

ត្រែ​ដែល​ហៅ​ថា ស្សូហ្វា បាន​ប្រកាស​អំពី​វត្តមាន​ពិសេស​របស់​ព្រះជាម្ចាស់ សម្រាប់​ពួក​បូជាចារ្យ​ដែល​ផ្លុំ​ត្រែ​បាន​ដើរ​នៅ​មុខ​ហិប​នៃ​សេចក្ដី​សញ្ញា។

តើ​អ្វី​ទៅ​ជា​ប្រអប់​មាស​ដែល​ដាក់នៅ​លើ​បង្គោល?

វា​គឺ​ជា​ហិប​នៃ​សេចក្តីសញ្ញា ដែល​តំណាង​ឲ្យ​សិរីល្អ​របស់​ព្រះ និង​វត្តមាន​ដ៏ពិសេស​ជាមួយ​នឹង​ប្រជារាស្ដ្រ​របស់​ទ្រង់ ។ វា​ជា​ប្រអប់​ឈើ​រាង​ចតុកោណ​ដែល​តំណាង​ឲ្យទេវតា​ពីរ​អង្គ​ដាក់​នៅលើ​គម្រប​របស់វា។ ហិបទាំងមូល (ប្រអប់ គម្រប និងទេវតា) ត្រូវបានស្រោបដោយមាស។ នៅ​ក្នុង​ហិប​នោះ​មាន​ផ្ទាំង​ថ្ម​ចំនួនពីរ​នៃ​បញ្ញត្តិ​ទាំងដប់​ប្រការ ( និក្ខ. ២៥:១៦) ជា​កោដ្ឋ​មាស​នៃ​នំម៉ាណា​នៅ​ស្ថានសួគ៌ តាំង​ពី​គ្រា​ដែល​ពួក​អ៊ីស្រាអែល​រស់នៅ​ក្នុង​ទីរហោស្ថាន (ហេ. ៩:៤) និង​អ្នកបម្រើរបស់​អើរ៉ុន​ដែល​បាន​បង្កើត​ផ្កា និង​ផ្លែ​អាល់ម៉ុន​ទុំ​តាមរយៈ​អព្ភូតហេតុ (ជន. ១៧:៨។ ធាតុទាំងបីនេះបានថ្លែងពីទីបន្ទាល់នៃសេចក្តីសប្បុរសរបស់ព្រះជាម្ចាស់ចំពោះជនជាតិអ៊ីស្រាអែល តាមរយៈការបង្ហាញដ៏ល្អឥតខ្ចោះ ការផ្គត់ផ្គង់ និងការណែនាំពីព្រះជាម្ចាស់។

តើ​មូលហេតុអ្វី​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ជញ្ជាំង​ក្រុង​យេរីខូរ​ដួលរលំ?

ជញ្ជាំងមិនបានដួលរលំដោយសារឥទ្ធិពលធម្មជាតិនៃសកម្មភាពរបស់មនុស្សដូចជាការដើរក្បួន ការផ្លុំត្រែ ឬការស្រែកនោះទេ។ ជញ្ជាំងមានកម្រាស់ក្រាស់ និងរឹងមាំ ហើយវាជាសកម្មភាពរបស់ព្រះជាម្ចាស់ដែលបានធ្វើឲ្យវាដួលរលំ។ តើវាអាចទៅរួចដែលថាវាត្រូវបានសម្រេចដោយអ្នកចម្បាំងទេវតាដែលសម្ដៅទៅលើមេបញ្ជាការនៃកងទ័ពរបស់ព្រះជាម្ចាស់។

តើហេតុអ្វីបានជាកំពែងក្រុងយេរីខូមិនដួលរលំ?

ព្រះ​ជាម្ចាស់គ្រាន់​តែ​វាយ​កម្ទេច​កំពែង​ក្រុឲ្យល្មនសម្រាប់​កង​ទ័ព​របស់​លោកយ៉ូស្វេ​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ទីក្រុងតែប៉ុណ្ណោះ។ ក្រៅពី​នេះ ប្រសិន​បើ​កំពែង​រលំពាស​ពេញ​ទីក្រុង នោះ​អាច​នឹង​មាន​គ្រោះ​ថ្នាក់​ដល់​រ៉ាហាប និង​ក្រុម​គ្រួសារ​ដែលមាន​ផ្ទះ​នៅ​ជញ្ជាំង​ខាង​ក្រៅផង។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ស្ដេច​ត្រូវ​ហៅ​ថា ​«ស្ដេច​ស៊ើកសេស» ​ជំនួស​ឲ្យ​ «ស្ដេច​អហាស៊ូរុស»?

អ្នកប្រវត្ដិសាស្រ្ដជឿថាស្ដេចអហាស៊ូរុសគឺជាមនុស្សដូចជាស្ដេច ស៊ើកសេស I ដែរ។

តើហេតុអ្វីបានជាហាម៉ានស្អប់ជនជាតិយូដា?

ហាម៉ាន​ជាមនុស្សមានអំណួត​ខ្លាំង​ក្នុងតួរនាទីរបស់គាត់​ជា​នាយក​រដ្ឋមន្ត្រី​របស់​ស្តេច​ស៊ើកសេស។ ស្ដេច​បាន​បញ្ជា​ឲ្យ​មន្ត្រី​ថ្នាក់​ក្រោម​ក្រាប​ចុះ ហើយ​គោរព​ជា​ពិសេស​ដល់​ហាម៉ាន ប៉ុន្តែ​ម៉ាដេកាយ​មិន​ព្រម​ធ្វើ​ដូច្នោះ​ទេ។ ម៉ាដេកាយ​ច្បាស់​ជា​មាន​អារម្មណ៍​ថា​​ខុស​ឆ្គង​ក្នុង​ការ​ក្រាប​ចុះ​ដូច​ជា​ថ្វាយ​បង្គំ​មនុស្ស។ ហាម៉ាន​ខឹង​សម្បាយ៉ាងខ្លាំងចំពោះម៉ាដេកាយ ហើយ​សន្មត​ថា​ជន​ជាតិ​យូដា​ជា​អ្នក​បំពាន​ច្បាប់ ហើយ​មិន​ស្មោះ​ត្រង់​នឹង​ស្ដេច។

តើហេតុអ្វីបានជា គ្រីស និង គីស្មូ ត្រូវបានគេចាត់ទុកថាជាទាសករ?

អ្នកមើលការខុសត្រូវទាសករគិតថា គ្រីស ចយ និង គីស្មូ គឺជាផ្នែកមួយនៃក្រុមដែលទើបតែត្រូវបាននាំយកមកធ្វើជាទាសកររបស់ស្តេចស៊ើកសេស។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ម៉ាដេកាយ​ស្លៀក​បាវ​ និងលាប​ផេះ?

នាង​អេសធើរ​បាន​និយាយ​ថា វា​ជា​សម្លៀក​បំពាក់​របស់​អ្នក​ដែលមានទុក្ខដ៏សោកសៅ។ ម៉ាដេកាយ​បាន​ដឹង​ពី​ព្រះរាជក្រឹត្យ​នេះ​ថា ជន​ជាតិ​យូដា​ទាំង​អស់​ក្នុង​រាជាណាចក្រ​របស់ស្តេចស៊ើកសេសទាំងអស់នឹង​ត្រូវ​គេ​សម្លាប់ចោល។

តើ​កន្លែង​ដែល​ហៅ​ថា ស៊ូសា ដែល​ម្ចាស់ក្សត្រី​អេសធើរ​សម្តៅនោះគឺជាអ្វី?

វាគឺជារាជធានីនៃអាណាចក្ររបស់ស្តេចស៊ើកសេស និងជាព្រះរាជវាំង និងបល្ល័ង្ករបស់ស្តេចស្ថិតនៅ។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​នាង​អេសធើរ​ស្នើសុំ​ឲ្យ​ជន​ជាតិ​យូដា​ទាំង​អស់នៅ​ស៊ូសា​តម​អាហារសម្រាប់នាង?

ការ​មិន​ទទួល​ទាន​អាហារ និង​ភេសជ្ជៈ​ជា​វិធី​មួយ​នៃ​ការ​បង្ហាញ​ពីចិត្ត​រាបទាប​នៅ​ចំពោះ​ព្រះ និង​ដើម្បី​ស្វែង​រក​សព្វព្រះហឫទ័យ​របស់​ទ្រង់ និង​ការ​ធ្វើ​អន្តរាគមន៍​ក្នុង​ស្ថានភាព​មួយ។ ក្នុង​ករណី​នេះ នាង​អេសធើរ​ចង់​ឲ្យ​ព្រះ​យាង​មក​ជួយ​ពួកគេ ហើយ​ជួយ​សង្គ្រោះ​ពួកគេ​ពី​ផែនការ​ដ៏អាក្រក់​របស់​ហាម៉ាន។

តើដំបងរាជ្យជាអ្វី?

វា​គឺ​ជា​ដំបងរបស់ព្រះមហាក្សត្រ​ដែល​​អ្នក​គ្រប់​គ្រង​កំពូល​កាន់ ជា​និមិត្ត​រូប​នៃ​អំណាច​របស់ទ្រង់​។

នៅពេលដែលនាងអេសធើរចូលទៅជិតស្តេចស៊ើកសេស ហើយគាត់បានឲ្យដំបងមាស តើហេតុអ្វីបានជានាងមិនទូលថ្វាយទ្រង់ភ្លាមៗអំពីផែនការឃោរឃៅដើម្បីសម្លាប់ជនជាតិយូដា ជំនួសឱ្យការអញ្ជើញទ្រង់ទៅពិធីជប់លៀង?

តាមរយៈ​ការ​រៀបចំ​ពិធី​ជប់លៀង​ថ្វាយ​ស្តេច នាង​បាន​លើក​តម្កើង​ព្រះអង្គ ហើយ​នឹង​ទទួល​បាន​ការ​សព្វព្រះហឫទ័យពី​ព្រះអង្គ​ថែម​ទៀត។ លើសពីនេះ ខណៈពេលដែលទ្រង់កំពុងតែរីករាយនឹងពិធីជប់លៀងនោះ ទ្រង់នឹងមានអារម្មណ៏ល្អជាងមុន ហើយទំនងជានឹងផ្តល់អ្វីដែលអេសធើរស្នើសុំ។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​នាង​អេសធើរ​អញ្ជើញ​ស្ដេច​ទៅ​កាន់ពិធី​ជប់លៀង​លើក​ទី​ពីរ?

វាប្រហែលជា អេសធើរមានអារម្មណ៍ថា ពេលវេលាមិនសមស្របនៅឡើយទេ សម្រាប់នាងថ្វាយញត្តិរបស់នាងនៅក្នុងអំឡុងពិធីជប់លៀងលើកទីមួយ។ ក្រៅពីនេះ នាងប្រហែលជាគិតថានាងត្រូវការសព្វព្រះហឫទ័យពីស្តេចថែមទៀត មុនពេលចោទប្រកាន់ហាម៉ាន ដែលជាមន្ត្រីជាន់ខ្ពស់របស់ស្តេច។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ស្ដេច​មិន​អាច​លុប​ចោល​ក្រឹត្យ​សម្លាប់​ជន​ជាតិ​យូដា?

វាជាច្បាប់របស់ជនជាតិពែរ្ស ដែលព្រះរាជក្រឹត្យណាមួយដែលស្តេចសរសេរ និងបោះត្រាហើយមិនអាចលុបចោលបានទេ។ ឥឡូវ​នេះ សូម​ព្រះមហាក្សត្រិយានី និង​លោក រៀប​រៀង​រាជសារ​មួយ ក្នុង​នាម​ព្រះមហាក្សត្រ ជា​រាជសារ​ដែល​ផ្ដល់​ការ​អនុគ្រោះ​ដល់​ជន​ជាតិ​យូដា រួច​ត្រូវ​ប្រថាប់​ត្រា​ហ្លួង​ផង។ ដ្បិត​រាជ​បញ្ជា​ដែល​យើង​បាន​ចេញ​ប្រកាស​ផុត​ទៅ​ហើយ​នោះ ពុំ​អាច​ប្រែប្រួល​បាន​ទេ។ (អេសធើរ ៨:៨)។

តើហេតុអ្វីបានជាលោកយ៉ូហានបាទីស្ទរិះគន់អាពាហ៍ពិពាហ៍របស់ហេរ៉ូឌ អាន់ទីប៉ាស និងហេរ៉ូឌា?

លោកយ៉ូហានបាទីស្ទបានប្រាប់ហេរ៉ូឌថា ព្រះករុណា​គ្មាន​សិទ្ធិ​នឹង​យក​មហេសី​របស់​អនុជ​មក​ធ្វើ​ជា​មហេសី​ទេ (ម៉ាកុស ៦:១៨)។ មានបញ្ហាមួយចំនួនជាមួយអាពាហ៍ពិពាហ៍នេះ។ ជាដំបូង ហេរ៉ូឌមានទំនាក់ទំនងមិនសមរម្យជាមួយហេរ៉ូឌា នៅពេលនាងជាប្អូនថ្លៃរបស់ទ្រង់។ បន្ទាប់​មក ហេរ៉ូឌ និង​ហេរ៉ូឌា​បាន​លែង​លះ​ប្តី​ប្រពន្ធ​ដំបូង​របស់​ខ្លួន ដើម្បី​ឲ្យ​ពួក​គេ​អាចរៀប​ការ​ជាមួយ​គ្នាបាន។ ក្រៅពីនេះ ការរៀបការជាមួយប្រពន្ធរបស់ប្អូនប្អូនមិនត្រូវបានអនុញ្ញាតនៅក្នុងសញ្ញាចាស់ទេ (លេវី. ១៨:១៦; ២០:២១​) ដូច្នេះ អាពាហ៍ពិពាហ៍​របស់​ហេរ៉ូឌ​ និង​ហេរ៉ូឌា​គឺ​ជា​ការ​បំពាន​ទៅលើ​បញ្ញត្តិ​មួយ​របស់​ព្រះ។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ព្រះ​យេស៊ូ​ទទួល​បុណ្យ​ជ្រមុជ​ទឹក ប្រសិនបើ​ទ្រង់​មិន​ចាំ​បាច់​ប្រែ​ចិត្ត?

ព្រះ​យេស៊ូវ​មិន​ចាំ​បាច់​ប្រែ​ចិត្ត​ទេដោយ​សារ​ទ្រង់​មិន​ដែល​បាន​ធ្វើ​បាប​នោះ​ទេ។ នៅពេល​ព្រះយេស៊ូវ​យាង​មក​រកលោក​យ៉ូហាន​ដើម្បី​ទទួល​បុណ្យ​ជ្រមុជ​ទឹក នោះ​យ៉ូហាន​បាន​ជំទាស់ ហើយ​ប្រកែកថា ខ្ញុំ​ទេ​តើ​ដែល​ត្រូវ​ទទួល​ពិធី​ជ្រមុជ​ទឹក​ពី​លោក ម្ដេច​ក៏​លោក​មក​រក​ខ្ញុំ​វិញ? (ម៉ាថាយ ៣:១៤)។ ព្រះយេស៊ូ​មាន​ព្រះបន្ទូល​ថា ឥឡូវ​នេះ សុំ​ធ្វើ​សិន​ចុះ ធ្វើ​ដូច្នេះ ទើប​ស្រប​តាម​គ្រប់​សេចក្ដី​ដែល​ព្រះជាម្ចាស់​បាន​បង្គាប់​ទុក​មក​។ (ម៉ាថាយ ៣:១៥)។ ព្រះយេស៊ូ​តែងតែ​មាន​ទំនាក់ទំនង​ត្រឹមត្រូវ​ជាមួយ​ព្រះវរបិតានៃស្ថានសួគ៌ ប៉ុន្តែ​នៅក្នុង​ការទទួល​បុណ្យជ្រមុជទឹក ទ្រង់​បាន​កំណត់​អត្តសញ្ញាណ​មនុស្ស​មាន​បាប​ដែល​ត្រូវការ​សេចក្តីសុចរិត នោះ​គឺ​មនុស្ស​មាន​បាប​ដែល​ត្រូវ​មាន​ទំនាក់ទំនង​ត្រឹមត្រូវ​ជាមួយ​ព្រះជាម្ចាស់វិញ។ ទីបំផុតព្រះយេស៊ូនឹងអាចកំណត់អត្តសញ្ញាណមនុស្សមានបាបបាន នៅពេលដែលទ្រង់ជាអ្នកដែលគ្មានបាបសោះបានសុគតសម្រាប់អំពើបាបរបស់ពួកគេនៅលើឈើឆ្កាង។

តើ​ព្រះវិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ​យាង​ចុះ​មក​សណ្ឋិត​លើ​ព្រះយេស៊ូដូចជា​សត្វ​ព្រាប​មាន​សារៈសំខាន់​អ្វី​ខ្លះ?

សត្វព្រាបគឺជានិមិត្តរូបនៃភាពបរិសុទ្ធ និងគ្មានកំហុស។ ម្តងនោះព្រះ​យេស៊ូ​មាន​បន្ទូល​ប្រាប់​ពួក​សិស្ស​ថា មើល ខ្ញុំ​ចាត់​អ្នក​រាល់​គ្នា​ឲ្យ​ទៅ ដូច​ឲ្យ​ចៀម​ទៅ​កណ្ដាល​ហ្វូង​ចចក។ ហេតុ​នេះ ត្រូវ​ចេះ​ប្រយ័ត្ន​ខ្លួន​ដូច​សត្វ​ពស់ ហើយ​កាន់​ចិត្ត​ស្លូត​ត្រង់​ដូច​សត្វ​ព្រាប។ (ម៉ាថាយ ១០:១៦)។ បន្ថែម​ពី​លើ​នេះ សត្វ​ព្រាប​គឺជា​ទី​សម្គាល់​ពី​ព្រះ​ដល់​យ៉ូហាន​បាទីស្ទ​ថា​ព្រះ​យេស៊ូ​ជា​មេស្ស៊ី​ដែល​បាន​សន្យាមកនោះ។ លោក​យ៉ូហាន​បាន​ផ្ដល់​សក្ខីភាព​ថា៖ «ខ្ញុំ​បាន​ឃើញ​ព្រះវិញ្ញាណ​យាង​ចុះ​ពី​ស្ថាន​បរមសុខ ដូច​សត្វ​ព្រាប​មក​សណ្ឋិត​លើ​លោក។ ពី​មុន​ខ្ញុំ​ពុំ​ស្គាល់​ឋានៈ​លោក​ទេ ប៉ុន្តែ ព្រះជាម្ចាស់​ដែល​បាន​ចាត់​ខ្ញុំ​អោយ​មក​ធ្វើ​ពិធី​ជ្រមុជ​ក្នុង​ទឹក ទ្រង់​មាន​ព្រះបន្ទូល​មក​ខ្ញុំ​ថា “អ្នក​ឃើញ​ព្រះវិញ្ញាណ​យាង​ចុះ​មក​សណ្ឋិត​លើ​អ្នក​ណា គឺ​អ្នក​នោះ​ហើយ ដែល​ធ្វើ​ពិធី​ជ្រមុជ​ក្នុង​ព្រះវិញ្ញាណ​ដ៏វិសុទ្ធ”។ ខ្ញុំ​បាន​ឃើញ​ដូច្នោះ​មែន ហើយ​ខ្ញុំ​សូម​បញ្ជាក់​ថា លោក​នេះ​ពិត​ជា​ព្រះបុត្រា​របស់​ព្រះជាម្ចាស់​មែន។ (យ៉ូហាន ១:៣២-៣៤)។

តើ​លោកយ៉ូហាន​បាទីស្ទ និង​ពួក​សិស្ស​របស់​លោក​ពិត​ជា​បរិភោគសត្វ​កណ្តូប​ និង​ទឹកឃ្មុំ​មែន​ឬ?

ប្រវត្តិសាស្ត្រកត់ត្រាថាកណ្តូបត្រូវបានប្រជាជននៅមជ្ឈិមបូព៌ាបរិភោគ។ ច្បាប់នៃសញ្ញាចាស់បានអនុញ្ញាតឱ្យជនជាតិអ៊ីស្រាអែលបរិភោគសត្វកណ្តូប ដ្បិតមានចែងថា "ប៉ុន្តែ អ្នក​រាល់​គ្នា​អាច​បរិភោគ​សត្វ​ល្អិត ដែល​មាន​ស្លាប និង​មាន​ជើង​អាច​លោត​លើ​ដី (លេវីវិន័យ ១១:២១)។ កណ្តូបគឺជាប្រភេទអាហារដែលមានប្រភពប្រូតេអ៊ីនដែលមានតំលៃថោក។ គេអាចចម្អិនធ្វើជាអាហារតាមរបៀបផ្សេងៗ។ វិធីមួយគឺ បុកវា លាយជាមួយម្សៅ និងទឹក ហើយដុតវាធ្វើជានំ។ គេក៏អាចស្ងោរ អាំង ឬចំហុយជាមួយប៊ឺផងដែរ។

តើ​អ្វី​ទៅ​ជា​អណ្ដូង​ ហើយ​ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​គេ​ដាក់លោកយ៉ូហាននៅ​ទីនោះ​ជំនួស​ឲ្យ​គុក?

អណ្តូងទឹកគឺជាបន្ទប់ក្រោមដីសម្រាប់ផ្ទុកទឹក។ អណ្តូងទឹកអាចប្រមូលទឹកហូរតាមធម្មជាតិនារដូវវស្សា ដើម្បីឲ្យប្រជាជនមានទឹកបម្រុងទុកសម្រាប់រដូវប្រាំង។ នាសម័យនោះ អណ្តូងទឹកត្រូវបានគេប្រើសម្រាប់ធ្វើជាបន្ទប់ពន្ធនាគារ។

តើ​លោកប៉ូល​ពិត​ជា​បាននាំ​អ្នក​មិន​ជឿ​ចូល​ក្នុង​ព្រះវិហារ​បរិសុទ្ធ​មែន​ឬ?

ទេ ជន​ជាតិ​យូដា​ខ្លះ​ដែល​មិន​ជឿ​លើ​ព្រះ​យេស៊ូ​បាន​ចោទ​ប្រកាន់មិនពិតទៅលោកប៉ូល​​ដោយ​ផ្អែក​លើ​ការ​សន្មត​ខុស។ ពួកគេបានឃើញប៉ូលនៅជាមួយសាសន៍ដទៃពីមុននៅថ្ងៃនោះ។ បន្ទាប់​មក ពេលគេ​ឃើញលោក​ប៉ូល​នៅ​ក្នុង​ព្រះវិហារ​ជា​មួយ​នឹង​មនុស្ស​ខ្លះ គេ​ស្មាន​ថា​សាសន៍​ដទៃ​នៅ​ជាមួយ​គាត់។ ព្រះគម្ពីរប្រាប់យើងអំពីការយល់ខុសរបស់ពួកគេ៖ គេ​ថា​ដូច្នេះ មក​ពី​គេ​បាន​ឃើញ​លោក​ត្រូភីម ជា​អ្នក​ក្រុង​អេភេសូ នៅ​ជា​មួយ​លោក​ប៉ូល​ក្នុង​ទីក្រុង ហើយ​គេ​ស្មាន​ថា លោក​បាន​នាំ​គាត់​ចូល​ក្នុង​ព្រះវិហារ​ដែរ។ (កិច្ចការ ២១:២៩)។

តើហេតុអ្វីបានជាទាហានរ៉ូម៉ាំងគិតថា គ្រីស ចយ និង គីស្មូ គឺជាអ្នកទោស?

ដោយ​សារ​ពួក​គេ​មិន​មែន​ជា​ទាហាន ឬ​នាវិក គេ​សន្មត​ថា​ពួក​គេគឺ​ជា​អ្នក​ទោស។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​គេ​ដាក់លោក​ប៉ូល​នៅលើ​កប៉ាល់​ពន្ធនាគារ​ទៅ​ទីក្រុង​រ៉ូម​ដើម្បី​កាត់​ទោស​នៅ​ចំពោះមុខស្តេច​សេសារ?

ក្នុង​នាម​ជា​ពលរដ្ឋ​រ៉ូម៉ាំង លោកប៉ូល​មាន​សិទ្ធិ​ទទួល​ការ​ជំនុំ​ជម្រះ​នៅ​ចំពោះមុខស្តេច​សេសារ។ ពេល​កំពុង​ឈរទទួលការជំនុំ​ជម្រះ​នៅ​ចំពោះ​មុខ​អធិរាជកាត់ក្តី (អ្នក​នាំ​ពាក្យ​រ៉ូម៉ាំង​នៅស្រុក​យូដា) លោកប៉ូល​បាន​អះអាង​ពី​សិទ្ធិ​របស់​គាត់ ហើយ​និយាយ​ថា៖ «ខ្ញុំ​សូម​អំពាវនាវ​ដល់ស្តេច​សេសារ! កិច្ចការ ២៥:១១)។

តើលោក​ប៉ូល​ចង់​មាន​ន័យ​ដូចម្តេច នៅពេល​គាត់​និយាយ​ថា​៖ ​«ពេល​ណា​ខ្ញុំ​ខ្សោយ នោះ​ខ្ញុំ​​ខ្លាំង​​»?

លោកប៉ូល​បាន​និយាយ​ថា ពេល​គាត់​ទន់ខ្សោយ​ក្នុង​ន័យ​តាមធម្មជាតិ នោះ​ព្រះ​នឹង​ប្រទាន​ឲ្យ​គាត់​នូវ​កម្លាំង​អភិធម្មជាតិ​ដើម្បី​សម្រេចតាម​បំណង​ប្រាថ្នា​របស់​គាត់។ ដោយសារវាជាអំណាចរបស់ព្រះ ហើយមិនមែនជាកម្លាំងមនុស្សរបស់លោកប៉ូល នោះព្រះនឹងទទួលបានកិត្តិយស និងកិត្តិយសទាំងអស់សម្រាប់អ្វីដែលលោកប៉ូលអាចធ្វើបាន។ លោកប៉ូល​បាន​សរសេរ​ទៅ​កាន់ក្រុមជំនុំ​នៅ​ក្រុង​កូរិនថូស​អំពី​ភាពទន់ខ្សោយ​ផ្ទាល់ខ្លួន​របស់គាត់ និង​របៀប​ដែល​ព្រះអម្ចាស់​បាន​ធានា​ចំពោះគាត់​ថា “រាល់ពេល​គាត់​និយាយ​ថា « ព្រះគុណ​របស់​យើង​បាន​ផ្ដល់​មក​ល្មម​គ្រប់​គ្រាន់​សម្រាប់​អ្នក​ហើយ។ ដ្បិត​ឫទ្ធានុភាព​របស់​យើង​នឹង​លេច​ចេញ​មក​យ៉ាង​ខ្លាំង​បំផុត ក្នុង​មនុស្ស​ទន់​ខ្សោយ។” ដូច្នេះ ខ្ញុំ​ចូល​ចិត្ត​អួត​ខ្លួន​អំពី​ភាព​ទន់​ខ្សោយ​របស់​ខ្ញុំ​ជាង ដើម្បី​អោយ​ឫទ្ធានុភាព​របស់​ព្រះគ្រិស្ដ​មក​សណ្ឋិត​លើ​ខ្ញុំ។ ហេតុ​នេះ​ព្រោះ​តែ​ព្រះគ្រិស្ដ ខ្ញុំ​អរ​សប្បាយ​នៅ​ពេល​ទន់​ខ្សោយ នៅ​ពេល​គេ​ជេរ​ប្រមាថ នៅ​ពេល​ខ្វះ​ខាត នៅ​ពេល​គេ​បៀតបៀន នៅ​ពេល​តប់ប្រមល់ ដ្បិត​ពេល​ណា​ខ្ញុំ​ទន់​ខ្សោយ គឺ​ពេល​នោះ​ហើយ​ដែល​ខ្ញុំ​មាន​កម្លាំង។ (២ កូរិនថូស ១២:៩-១០)។

តើ​ព្រះយេស៊ូ​អាច​បង្ហាញ​ខ្លួន​ដល់លោក​ប៉ូល​នៅក្នុង​គុកបាន​ដោយ​របៀប​ណា?

ព្រះ​យេស៊ូ​បាន​លេច​មក​ឯលោក​ប៉ូល​ក្នុង​​និមិត្ត​មួយ—ជា​ការបង្ហាញ​ដ៏​អស្ចារ្យ​មកពី​ព្រះ។ ព្រះ​គម្ពីរ​កត់ត្រា​ថា នៅ​យប់​បន្ទាប់ ព្រះអម្ចាស់​យាង​ចូល​មក​ជិត​លោក​ប៉ូល រួច​មាន​ព្រះបន្ទូល​ថា៖ “ចូរ​ក្លាហាន​ឡើង! អ្នក​ត្រូវ​តែ​ផ្ដល់​សក្ខីភាព​នៅ​ក្រុង​រ៉ូម ដូច​អ្នក​បាន​ផ្ដល់​សក្ខីភាព​អំពី​ខ្ញុំ នៅ​ក្រុង​យេរូសាឡឹម​នេះ​ដែរ”។ (កិច្ចការ ២៣:១១)។

តើ​អ្នក​ដឹង​បានដោយរបៀបណា​ថាទេវតា​ដែល​លេច​មក​កាន់​ប៉ូល​នៅ​លើ​កប៉ាល់គឺ​កាទេវតាព្រីយ៉ែល?

ព្រះគម្ពីរមិនបានចែងថាវាជាទេវតាមួយណាទេ ប៉ុន្តែយើងដឹងថាកាព្រីយ៉ែលបានថ្លែងសារក្នុងឱកាសពីរដាច់ដោយឡែកពីគ្នានៅក្នុងគម្ពីរសញ្ញាថ្មី។ កាព្រីយ៉ែល​បាន​បង្ហាញ​ខ្លួន​ដល់​លោកសាការី (លូកា ១:១១-២១) និង ម៉ារី (លូកា ១:២៦-៣៨) ដូច្នេះ វា​អាច​ថា​គាត់​ក៏​បាន​បង្ហាញ​ខ្លួន​ដល់​លោកប៉ូល​ផងដែរ។

តើហេតុអ្វីបានជាពស់ពិសចឹកមិនបង្កគ្រោះថ្នាក់ដល់លោកប៉ូល?

ព្រះជាម្ចាស់​បាន​ការពារ​ប៉ូល​ពី​ផល​ប៉ះពាល់​ណា​មួយ។

តើ​ការ​អធិស្ឋាន​របស់​លោកប៉ូល​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​បុរសអ្នកជម្ងឺ​ជាបានដោយរបៀប​ណា?

នេះគឺជាគំរូមួយរបស់ព្រះដែលធ្វើការដោយធភិធម្មជាតិតាមរយៈលោកប៉ូលដើម្បីធ្វើអព្ភូតហេតុនៃការព្យាបាលនេះកើតឡើង។ បន្ទាប់​ពី​បុរស​នោះ​បាន​ជា​សះស្បើយ មនុស្ស​កាន់​តែ​ច្រើន​ឡើង​ៗ​ដែល​ទទួល​ការ​ព្យាបាល។ ព្រះ​គម្ពីរ​ប្រាប់​យើង​ថា អ្នក​ជំងឺ​ឯ​ទៀតៗ​នៅ​លើ​កោះ​ឃើញ​គាត់​ជា​ដូច្នេះ គេ​ក៏​នាំ​គ្នា​មក​ដែរ ហើយ​បាន​ជា​ទាំង​អស់​គ្នា។ (កិច្ចការ ២៨:៩)។ តាមរបៀបនេះ ប្រជាជនជាច្រើននៅលើកោះទទួលបានការប៉ះពាល់ដោយអំណាច និងសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះជាម្ចាស់។

តើហេតុអ្វីបានជាបុរសកាន់ដាវដេញតាម គ្រីស ចយ និង គីស្មូ?

ដូច​អ្នក​ឯ​ទៀត​នៅក្នុង​ក្រុងដែរ គាត់​ជា​មនុស្ស​អាក្រក់​ដែល​ប្រព្រឹត្ត​អំពើអាក្រក់។ ប្រហែលជាគាត់ចង់ចាប់ គ្រីស ចយ និង គីស្មូ ហើយលក់ពួកគេធ្វើជាទាសករ យកលុយ។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ព្រះ​ប្រាប់​លោកណូអេ​ឲ្យ​ធ្វើទូកធំមួយ​ពី​ឈើស្រឡៅ​ជា​ជាង​ឈើ​ហ្គោហ្វឺ?

"ឈើហ្គោហ្វឺ" គឺជាពាក្យដែលប្រើនៅក្នុងការបកប្រែព្រះគម្ពីរមួយចំនួន ប៉ុន្តែការបកប្រែព្រះគម្ពីរសម័យទំនើបមួយចំនួនប្រើពាក្យ "ស្រឡៅ" ជំនួសវិញ។ "ហ្គោហ្វឺ" គឺគ្រាន់តែជាវិធីមួយនៃការសរសេរពាក្យដើមជាភាសាហេព្រើរទៅជាភាសាអង់គ្លេសយោងទៅតាមសម្លេងជាភាសាហេប្រឺ ហើយត្រូវបានគេហៅថាការសរសេរតាមសូរស័ព្ទ។ ប៉ុន្តែ​អ្នក​ប្រាជ្ញ​ជនជាតិ​ហេប្រឺ​មិន​ដឹង​ថា​ដើម​«​ហ្គោហ្វឺ​»​ សម្ដៅ​លើ​ដើមឈើអ្វីនោះទេ។ វាអាចជា ស្រឡៅ ព្រោះឈើ ស្រឡៅ គឺមានភាពធនបានយូរណាស់ ហើយដើមស្រឡៅលូតលាស់សម្បូរណ៍បែបនៅក្នុងតំបន់អាស៊ីភាគនិរតី និងអាស៊ីភាគខាងលិច។

តើមួយរង្វាស់ហត្ថគឺជាអ្វី?

នៅសម័យលោកណូអេ រង្វាល់ហត្ថគឺជាឯកតាស្តង់ដារសម្រាប់ការវាស់ប្រវែង។ វាត្រូវបានកំណត់ដោយប្រវែងនៃកំភួនដៃពីកែងដៃដល់ចុងម្រាមដៃដែលវែងបំផុត។ អស់រយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំក្រោយសម័យលោកណូអេ ជនជាតិហេប្រឺបានប្រើខ្នាតស្ដង់ដារដែលមានប្រវែង ១៧.៥ អ៊ីញ ប្រវែង (៤៤.៤៥ សង់ទីម៉ែត្រ)។

តើ ជ័រ គឺជាអ្វី?

វា​ជា​សារធាតុ​ក្រាស់ និង​ស្រអាប់​ដែល​អាច​លាប​លើ​អ្វី​ម្យ៉ាងដើម្បី​គ្របពីលើ។ នៅពេលដែល ជ័យ ស្ងួត វានឹងអាចទប់ទឹកមិនឲ្យជ្រាបចូលបាន។

តើទូកធំមានទំហំប៉ុណ្ណា?

វាធំខ្លាំងណាស់មានបណ្តោយ ៤៥០ ហ្វីត ទទឹង ៧៥ ហ្វីត និង កម្ពស់ ៤៥ ហ្វីត! វាមានទំហំប៉ុនទីលានបាល់ទាត់អាមេរិកខាងជើងប្រហែលមួយកន្លះ។ បើ​គិត​ជា​ម៉ែត្រ គឺ​មាន​បណ្តោយ​ ១៣៨​ ម៉ែត្រ ទទឹង​ ២៣​ ម៉ែត្រ និង​កម្ពស់​១៣,៨​ម៉ែត្រ។ បើ​វាស់​ជា​ហត្ថ មាន​បណ្តោយ ៣០០ ហត្ថ ទទឹង ៥០ ហត្ថ និង​កម្ពស់ ៣០ ហត្ថ។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​មិនមានសត្វ​ណា​មួយ​ប្រយុទ្ធ ឬ​សម្លាប់​សត្វ​ដទៃ​ពេល​ឡើងលើ​ទូក?

ព្រះ​ជាម្ចាស់អាច​ធ្វើ​ឲ្យ​ពួក​គេ​មាន​សន្តិភាព និង​មិន​ឆេវឆាវក្នុង​​ពេល​វា​ចូល​ក្នុង​ទូកធំ។ ពេលនៅលើទូកធំ វាអាចត្រូវបានរក្សាទុកនៅក្នុងបន្ទប់ដាច់ដោយឡែកពីគ្នា។

តើ​ព្រះ​ពិត​ជា​បាន​បិទ​ទ្វារ​ទូកធំឬ?

ទ្រូវហើយ ទ្រង់​បាន​ធ្វើដូច្នោះ។ បន្ទាប់​ពី​លោកណូអេ គ្រួសារ​របស់​គាត់ និង​សត្វ​ចូល​ទៅក្នុងទូកធំ គឺ​ជា​ព្រះ​ផ្ទាល់​ដែល​បាន​បិទ​ទ្វារ​ទូកធំ។ ព្រះគម្ពីរបានកត់ត្រាថា រួច​ហើយ​ព្រះអម្ចាស់​ក៏​បិទ​ទ្វារ​ទូក​ពីក្រោយពីពួកគេ (លោកុប្បត្តិ ៧:១៦)។

តើទឹកដែលបាញ់ចេញពីដីគឺជាអ្វី?

នោះគឺ​ជា​ទឹក​ដែល​ផុស​ចេញ​ពី​ស្រទាប់​នៅពីក្រោមទឹក​ដ៏​ធំ។ ទឹក​ដែល​បាញ់​ចេញ​ពី​ដី​នឹង​ធ្លាក់​មក​លើផែនដី​វិញ ដូច​ភ្លៀង​ធ្លាក់​យ៉ាង​ខ្លាំងដូច្នោះដែរ។ ព្រះ​គម្ពីរ​ប្រាប់​យើង​ថា ​ប្រភព​ទឹក​ទាំង​ប៉ុន្មាន​បាន​ផុស​ចេញ​ពី​ទី​ជម្រៅ​ទឹក​មក ហើយ​ទ្វារ​មេឃ​ក៏​បើក​ចំហ​ដែរ។ (លោកុប្បត្តិ ៧:១១)។

អ្នកប្រាជ្ញព្រះគម្ពីរ និងអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រជឿថា មុនពេលទឹកជំនន់ បរិមាណទឹកដ៏ច្រើនត្រូវបានរក្សាទុកនៅក្នុងសំបកផែនដី។ ទឹកចេញពីស្រទាប់អាងទឹកទាំងនេះនឹងកើនឡើងក្លាយទៅជាអ័ព្ទ ឬប្រភពទឹកដើម្បីទ្រទ្រង់ និងចិញ្ចឹមជីវិតរុក្ខជាតិ។ គេ​គិត​ថា វា​ប្រហែល​ជា​មិន​ដែល​មាន​ភ្លៀង​ធ្លាក់​មុន​ទឹក​ជំនន់​ទេ ដ្បិត​ព្រះ​គម្ពីរ​ចែង​ថា ដ្បិត​ព្រះជាអម្ចាស់​ពុំ​ទាន់​បាន​ធ្វើ​អោយ​មាន​ភ្លៀង​ធ្លាក់​មក​លើ​ផែនដី​នៅ​ឡើយ ហើយ​ក៏​គ្មាន​មនុស្ស​ភ្ជួរ​រាស់​ដែរ។ ប៉ុន្តែ មាន​ទឹក​ហូរ​ចេញ​ពី​ដី​មក​ស្រោច​ស្រព​ផ្ទៃ​ដី​ទាំង​មូល។ (លោកុប្បត្តិ ២:៥-៦)។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​រលក​ធំៗ​មិន​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ទូកធំ​ក្រឡាប់បាន?

ព្រះ​ជាម្ចាស់បាន​រចនា​ទុកធំនេះ​ឲ្យ​មាន​ស្ថិរភាព និង​ត្រូវជាមួយនឹងស្ថានភាព​សមុទ្រ។ ការពិសោធន៍បែបវិទ្យាសាស្ត្រទំនើបជាមួយនឹងគំរូខ្នាតរបស់ទូក បានបង្ហាញឱ្យឃើញពីភាពនឹងថ្កល់គួរឱ្យកត់សម្គាល់នៅក្នុងសមុទ្រដ៏សែនលំបាក។

តើ​សត្វ​ព្រាប​បាន​នាំយក​មែកឈើអ្វីត្រឡប់មក​វិញ​ ហើយ​តើ​វា​មាន​សារៈសំខាន់បែបណា?

សត្វព្រាបបាននាំយកស្លឹកអូលីវស្រស់មួយមក (លោកុប្បត្តិ ៨:១១)។ នេះគឺ​ជា​ការ​បង្ហាញ​យ៉ាង​ច្បាស់​ថា​ឥឡូវ​នេះ​ដើមឈើ​ហូប​ផ្លែ​បាន​លេច​ចេញ​មក ហើយ​មនុស្ស​ និង​សត្វ​អាច​នឹង​ចាក​ចេញ​ពី​ទូកធំ​ក្នុង​ពេល​ឆាប់ៗ។

តើទឹកជំនន់បង្ហាញយើងអ្វីខ្លះអំពីព្រះជាម្ចាស់?

ព្រះ​ជាម្ចាស់សោក​ស្តាយ​អំពីរបៀបដែល​មនុស្ស​ក្លាយទៅជាអាក្រក់​អស់។ ព្រះគម្ពីរកត់ត្រាថា ព្រះអម្ចាស់​ទត​ឃើញ​ថា មនុស្ស​លោក​នាំ​គ្នា​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​អាក្រក់​កាន់​តែ​ច្រើន​ឡើងៗ នៅ​លើ​ផែនដី ហើយ​ពី​ព្រឹក​ដល់​ល្ងាច ចិត្ត​របស់​គេ​ចេះ​តែ​លម្អៀង​ទៅ​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​អាក្រក់។ (លោកុប្បត្តិ ៦:៥)។ ភាពបរិសុទ្ធ និងសេចក្តីមេត្តារបស់ព្រះអង្គត្រូវបានបង្ហាញថា ទ្រង់មិនអនុញ្ញាតឱ្យមនុស្សជាតិបន្តដូចដែលធ្លាប់កើតមានជាមួយមនុស្សដែលធ្វើបាប និងសម្លាប់គ្នាទៅវិញទៅមក និងធ្វើអំពើបាបគ្រប់ប្រភេទនោះទេ។ ម្យ៉ាងវិញទៀត សេចក្ដីស្រឡាញ់ និងសេចក្ដីមេត្ដាករុណារបស់ព្រះត្រូវបានបង្ហាញថាទ្រង់មិនបានបំផ្លាញមនុស្សជាតិទាំងអស់នោះទេ។ ទ្រង់​បាន​ទុក​ជីវិតឲ្យលោក​ណូអេ​ និង​ក្រុម​គ្រួសារ​របស់​គាត់ ដោយ​សារ​លោកណូអេ​ជា​មនុស្ស​ល្អ​ដែល​ព្យាយាម​ធ្វើ​ឲ្យ​ទ្រង់គាប់ព្រះហឫទ័យ។ ព្រះគម្ពីរប្រាប់យើងថា “ លោក​ណូអេ​ជា​មនុស្ស​សុចរិត ទៀង​ត្រង់ នៅ​ក្នុង​ចំណោម​អស់​អ្នក​ដែល​រស់​នៅ​ជំនាន់​លោក។ លោក​បាន​ដើរ​តាម​មាគ៌ា​របស់​ព្រះជាម្ចាស់។” (លោកុប្បត្តិ ៦:៩)។

តើ​សេចក្ដី​សញ្ញា​ដែល​ព្រះ​ជាម្ចាស់បាន​ធ្វើ​ជាមួយលោក​ណូអេ​ក្រោយពី​ទឹក​ជំនន់​មាន​សារៈសំខាន់​អ្វី​ខ្លះ? តើ​មាន​ទឹកជំនន់​ដ៏​គ្រោះថ្នាក់​ទេ​តាំងពី​សម័យ​ណូអេ​មក​?

ព្រះ​បាន​មាន​បន្ទូល​ថា នឹង​មិន​មាន​ទឹក​ជំនន់​ម្ដង​ទៀត​ដែល​នឹង​សម្លាប់​សត្វ​មាន​ជីវិត​ទាំង​អស់​នៅ​លើ​ភព​ផែនដី​ឡើយ។ ខណៈពេលដែលមានការបំផ្លិចបំផ្លាញដោយទឹកជំនន់ក្នុងស្រុក និងក្នុងតំបន់ តែមិនដែលមានទឹកជំនន់ជាសកលទេចាប់តាំងពីពេលនោះមក។ ព្រះ​ជាម្ចាស់ទ្រង់​បាន​សន្យា​នឹង​លោក​ណូអេថា យើង​នឹង​ចង​សម្ពន្ធមេត្រី​ជា​មួយ​អ្នក​រាល់​គ្នា។ គឺ​គ្មាន​សត្វ​លោក​ណា​មួយ​ត្រូវ​បាត់​បង់​ជីវិត ដោយសារ​ទឹក​ជំនន់​ធំ​ទៀត​ឡើយ ហើយ​ក៏​លែង​មាន​ទឹក​ជំនន់​ធំ​លិច​បំផ្លាញ​ផែនដី​ទៀត​ដែរ។ (លោកុប្បត្តិ ៩:១១)។ ព្រះជាម្ចាស់តែងតែស្មោះត្រង់ក្នុងការរក្សាតាមការសន្យារបស់ទ្រង់។

តើអ្នកណាជាទាហានមានមុខមាត់អាក្រក់ដែលកាន់ដាវ?

ពួកវាគឺជាទេវតាដែលធ្លាក់ចុះមក ដែលគេស្គាល់ថាជាបិសាច ឬវិញ្ញាណអាក្រក់។ យើង​បាន​ធ្វើ​ឱ្យ​ពួកវា​មាន​រូបរាង​ស្រអាប់​ជាង​ទេវតា​នៅ​ស្ថានសួគ៌ ដូច្នេះ​វា​មានភាព​ងាយ​ស្រួល​ដល់​កុមារ​ក្នុង​ការ​មើល​ឃើញ​ពីភាព​ខុស​គ្នា​នេះ។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​អ្នក​ធ្វើ​ឲ្យ​សាតាំង​មានរូបរាងគួរឲ្យខ្លាច​យ៉ាង​ខ្លាំង ដោយមាន​មុខ​ក្រហម ដុះស្នែង មានក្បាល និង​ស្លាប?

យើង​មិន​ចង់​ធ្វើឲ្យ​សាតាំង​បង្ហាញ​ខ្លួន​ដូចជា​មនុស្ស​អាក្រក់​នោះទេ ប៉ុន្តែ​ច្បាស់​ថាពិតជា​អាក្រក់។ ការបង្ហាញរបស់វាបង្ហាញពីកំហឹងរបស់វាប្រឆាំងនឹងព្រះ និងប្រជារាស្ដ្ររបស់ទ្រង់។

សូមចងចាំថាអាយុគោលដៅទូទៅសម្រាប់រឿងភាគសៀវភៅវិសេស គឺមានអាយុពី ៧ ដល់ ១២ ឆ្នាំ។ យ៉ាងណាមិញ ដោយសារកុមារមានភាពខុសគ្នាក្នុងការអភិវឌ្ឍន៍ខាងវិញ្ញាណ ភាពប្រែប្រួលទៅនឹងការពណ៌នាដ៏គួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍ និងប្រភេទនៃកម្មវិធីដែលពួកគេទម្លាប់មើល យើងណែនាំឱ្យមាតាបិតាពិចារណាថាតើភាគណាមួយសមសម្រាប់កូនរបស់ពួកគេម្នាក់ៗ។ សម្រាប់ភាគខ្លះ យើងណែនាំឪពុកម្តាយឱ្យមើលភាគនេះជាមុនសិន មុននឹងឲ្យកូនរបស់ពួកគេមើល។

តើ​កន្លែង​ស្ងតួតហួតហែងនៅឯណា​ដែល​គ្រីស​ធ្វើដំណើរទៅ​នោះ​?

វាគឺជាតំបន់ដាច់ស្រយាលដែលសៀវភៅវិសេសបាននាំ គ្រីស ទៅសាកល្បង។

តើហេតុអ្វីបានជាសាតាំងមើលទៅមានរូបរាងដូចជាទេវតា?

សាតាំង​អាច​ក្លែង​ខ្លួន​របស់វាឲ្យ​មើល​ទៅ​ដូច​ជា​ទេវតា​នៅ​ស្ថានសួគ៌បាន។ ព្រះគម្ពីរប្រាប់យើងថា សូម្បី​តែ​មារ​សាតាំង​ផ្ទាល់ ក៏​បាន​ក្លែង​ខ្លួន​ធ្វើ​ជា​ទេវតា​នៃ​ពន្លឺ​ដែរ (២ កូរិនថូស ១១:១៤)។ អ្នកជឿត្រូវស្វែងយល់ថាតើវត្ថុអរូបីពិតជាមកពីព្រះជាម្ចាស់ឬអត់។

តើ​អ្វី​ខ្លះគឺជា​អំពើ​អាក្រក់​ដែល​សាតាំង​បាន​ធ្វើ?

វាប៉ះបោរប្រឆាំងនឹងព្រះ។ សាតាំង​ចង់​លើក​បល្ល័ង្ក​សម្រាប់​ខ្លួន​វា ហើយ​ធ្វើ​ដូច​ព្រះ។ ព្រះគម្ពីរប្រាប់យើងអំពីផែនការអាក្រក់របស់មារសាតាំង៖ អ្នក​តែងតែ​ពោល​ថា៖ “យើង​នឹង​ឡើង​ទៅ​លើ​មេឃ ហើយ​លើកបល្ល័ង្ក​របស់​យើង​ឡើង​អោយ​ខ្ពស់​ជាង​ផ្កាយរបស់​ព្រះជាម្ចាស់​ទៅ​ទៀត។ យើង​នឹង​អង្គុយ​លើ​ភ្នំ​នៅ​ខាង​ជើង​បំផុតជា​កន្លែង​ដែល​ព្រះ​ទាំងឡាយ​ជួបជុំ​គ្នា។ យើង​នឹង​ឡើង​ទៅ​លើ ខ្ពស់​ជាង​ពពក​ទៅ​ទៀត យើង​នឹង​បាន​ដូច​ព្រះ​ដ៏​ខ្ពង់ខ្ពស់​បំផុត”។ (អេសាយ ១៤:១៣-១៤)។

តើ​ក្រាំង​អ្វី​ដែល​លោកយ៉ូហាន​កំពុង​កាន់​ពេល​គាត់​និយាយ​ជា​មួយ​ ចយ និង​ គីស្មូ នៅ​ខាង​ក្រៅ​បល្ល័ង្ក​នៃ​ស្ថានសួគ៌?

វាជាក្រាំងដែលយ៉ូហានបានកត់ត្រានិមិត្តដែលព្រះជាម្ចាស់បានបង្ហាញដល់គាត់នៅស្ថានសួគ៌។ គាត់​បាន​សរសេរ​វា​ចុះ ដើម្បី​ឲ្យ​មនុស្សជាតិ​ទាំងអស់​អាច​ទទួល​ប្រយោជន៍​ពី​វា។ នៅខាង​ដើម​នៃ​និមិត្ត​របស់​លោកយ៉ូហាន​នៅ​ស្ថានសួគ៌ គាត់​ទទួលបាន​ការណែនាំ​ថា អ្វីៗ​ដែល​អ្នក​បាន​ឃើញ ត្រូវ​សរសេរ​ទុក​ក្នុង​សៀវភៅ​មួយ រួច​ផ្ញើ​ទៅ​ជូន​ក្រុមជំនុំ​ទាំង​ប្រាំពីរ នៅ​ក្រុង​អេភេសូ ក្រុង​ស្មៀរណា ក្រុង​ពើកាម៉ុស ក្រុង​ធាទេរ៉ា ក្រុង​សើដេស ក្រុង​ភីឡាដិលភា និង​ក្រុង​ឡៅឌីសេ។ ( វិវរណៈ ១:១១)។ សៀវភៅ​វិវរណៈ​ក៏​កត់​ត្រា​ដែរ ព្រះអង្គ​ដែល​គង់​នៅ​លើ​បល្ល័ង្ក ទ្រង់​មាន​ព្រះបន្ទូល​ថា៖ “មើល៍​យើង​បាន​ធ្វើ​អ្វីៗ​ទាំង​អស់​សុទ្ធ​តែ​ថ្មី!”។ រួច​ព្រះអង្គ​មាន​ព្រះបន្ទូល​ទៀត​ថា៖ «ចូរ​កត់ត្រា​ទុក ដ្បិត​សេចក្ដី​ទាំង​នេះ​សុទ្ធ​តែ​ជា​ពាក្យ​ពិត គួរ​ឲ្យ​ជឿ។ (វិវរណៈ ២១:៥)។

តើ​អ្វី​ទៅ​ជា​ពពក​ដែលមានពន្លឺពណ៌​ស្វាយ​​ដែល​បញ្ចេញ​មក​ពី​ស្លាប​របស់​សាតាំង ហើយ​បក់​មក​លើ​គ្រីស មុន​ពេល​សាតាំង​បង្ហាញ​និមិត្ត​របស់​គ្រីស?

វាគឺជាឥទ្ធិពលដែលមើលឃើញពីការប្រែប្រួលដើម្បីផ្លាស់ទីពីពេលវេលាមួយ ឬឈុតទៅមួយទៀត។

តើ​នរណា​ជា​មនុស្ស​ដែល​នៅ​ជុំវិញ​ព្រះយេស៊ូ ពេល​ទ្រង់​យាង​ទៅកាន់​ស្ថានសួគ៌វិញ?

ពួកគេ​គឺជា​សិស្ស​ទាំង១១​នាក់​របស់​ព្រះយេស៊ូវ​ដែល​នៅ​សល់ (កិច្ចការ ១:៦-១១)។

តើ​សាតាំង​អាច​ធ្វើ​ឲ្យ​ដើម​ឈើ​ងើបឡើង​ពី​ដី​បានយ៉ាង​ដូច​ម្ដេច?

មុន​ពេលសាតាំង​បះបោរ​ប្រឆាំង​នឹង​ព្រះ វាគឺជា​ទេវតា​ដ៏​ខ្ពង់ខ្ពស់​ម្នាក់​ឈ្មោះ​លូស៊ីហ្វើរ។ វាប្រហែលជាមហាទេវតា។ បើទោះ​ជា​ព្រះ​ជាម្ចាស់បាន​បណ្ដេញ​សាតាំង​ចេញ​ពី​ស្ថានសួគ៌​ក៏​ដោយ ក៏​វា​នៅ​តែ​មាន​អំណាច​អរូបីដដែល។ គម្ពីរ វិវរណៈ​ លាតត្រដាង​ថា សាតាំង និង​សម្ព័ន្ធមិត្ត​របស់​វា​នឹង​ធ្វើ​កិច្ចការអរូបិផ្សេងៗដើម្បី​បញ្ឆោត​មនុស្ស។ វិវរណៈ ១៦:១៤ ប្រាប់​យើង​ថា វិញ្ញាណ​អាក្រក់​ទាំង​នេះ​មាន​អំណាច​ធ្វើ​ការ​អស្ចារ្យផ្សេងៗ។ ពួក​វា​បាន​ទៅ​រក​ស្ដេច​គ្រប់​រូប​នៅ​លើ​ផែនដី ដើម្បី​នាំ​ពួក​វាមក​ជុំ​គ្នា​ធ្វើ​សង្គ្រាម​ប្រឆាំង​នឹង​ព្រះ​ដ៏​មាន​ឫទ្ធានុភាព។ ប៉ុន្តែនោះនឹងក្លាយទៅជាថ្ងៃដ៏មានជ័យជំនះដ៏អស្ចារ្យរបស់ព្រះ។ សម្រាប់​ឧទាហរណ៍​បន្ថែម​ទៀត អ្នក​អាច​អាន វិវរណៈ ១៣:៣ និង វិវរណៈ ១៣:១៣-១៤។

តើផ្លែអ្វីនៅលើដើមឈើ?

វា​ជា​និមិត្ត​រូប​នៃ​ការ​ល្បួង​ឲ្យ​ធ្វើ​ដូច​ជា​ព្រះ និង​សម្រាប់​ព្រះគ្រិស្ត​ឲ្យ​រួច​ពី​កំហុស និង​ភាពអៀនខ្មាស។ វាមិនមែនជាផ្លែឈើដូចគ្នាដែលមាននៅក្នុងសួនអេដែនទេ។

តើ​អ្វី​ទៅ​ជា​ពន្លឺ​ពណ៌​មាស​ដែល​ចាំងមក​លើ គ្រីស?

វា​គឺ​ជា​ព្រះវិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ​ដែលបាន​យាង​មក​ដើម្បី​រំឭក​គ្រីស​អំពី​ការ​សន្យា​របស់​ព្រះ​ថា​នឹង​នៅ​ជាមួយ​គាត់​ជានិច្ច។ ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ​បាន​ធានា​ដល់ គ្រីស ថា​គាត់​មិន​គួរ​ខ្លាច​ឡើយ ហើយ​ថា​ព្រះ​នឹង​រំដោះ​គាត់​ក្នុង​គ្រា​លំបាក។

តើហេតុ​អ្វី​សាតាំង​ប្រែ​ទៅ​ជា​សត្វពស់​មាន​ស្នែង?

យើងបានបង្ហាញថាអារក្សសាតាំងដែលបំលែងខ្លួនទៅជាសត្វពស់ដូចគ្នាដែលមាននៅក្នុងរឿង "កំណើតពិភពលោក" តែឥឡូវនេះវាមានទំហំធំជាង និងជាការគំរាមកំហែងខ្លាំងជាង។ យើង​មិន​ចង់​បង្ហាញ​សាតាំង​ដូច​ដែល​វា​ត្រូវ​បាន​បង្ហាញ​ក្នុង​សៀវភៅ​វិវរណៈ​ទេ ព្រោះ​វា​ជាប់​ពាក់ព័ន្ធ​នឹង​និមិត្ត​សញ្ញា​ដ៏​ច្រើន—អត្ថន័យ​ដែល​អាច​ពិភាក្សា​គ្នាបាន។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ព្រះ​យេស៊ូ​ជិះ​សេះ​ស?

គម្ពីរ វិវរណៈ បង្ហាញរូបភាពព្រះយេស៊ូកំពុងជិះនៅលើសេះស៖ បន្ទាប់​មក ខ្ញុំ​ឃើញ​ផ្ទៃ​មេឃ​បើក​ចំហ ហើយ​ឃើញ​សេះ​ស​មួយ​លេច​មក។ ព្រះអង្គ​ដែល​គង់​នៅ​លើ​សេះ​នោះ មាន​ព្រះនាម​ថា «ព្រះ​ដ៏​ស្មោះ​ត្រង់ ព្រះ​ដ៏​ពិត​ប្រាកដ» ទ្រង់​វិនិច្ឆ័យ និង​ច្បាំង​ប្រកប​ដោយ​យុត្តិធម៌។ ព្រះអង្គ​មាន​ព្រះនេត្រ​ដូច​អណ្ដាត​ភ្លើង ហើយ​មាន​មកុដ​ជា​ច្រើន នៅ​លើ​ព្រះសិរសា​ផង។ នៅ​លើ​ព្រះកាយ​ព្រះអង្គ​មាន​សរសេរ​ព្រះនាម​មួយ ក្រៅ​ពី​ព្រះអង្គ គ្មាន​នរណា​ស្គាល់​ព្រះនាម​នោះ​ឡើយ។ ព្រះអង្គ​មាន​សម្លៀកបំពាក់​ទទឹក​ឈាម​ជោក។ ព្រះអង្គ​មាន​ព្រះនាម​ថា “ព្រះបន្ទូល​របស់​ព្រះជាម្ចាស់” (វិវរណៈ ១៩:១១-១៣)។ អ្នកអាចអានអត្ថបទទាំងមូលនៅក្នុង វិវរណៈ ១៩:១១-២១។

នៅក្នុងភាគសៀវភៅវិសេស “ការបើកសម្តែង៖ ចម្បាំងចុងក្រោយ!” មាន​មហាទេវតា​នៅ​ពី​ក្រោយ​ព្រះយេស៊ូ ដែល​ជិះ​សេះ​ស។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​អ្នក​មិន​បង្ហាញ​សេចក្ដី​លម្អិត​ទាំង​អស់​របស់​ព្រះ​យេស៊ូ​ពី​ក្នុងសៀវភៅ​វិវរណៈ?

និមិត្ត​រូប​រួម​បញ្ចូល​ក្នុង​ការ​ពណ៌នា​អំពី​ព្រះយេស៊ូគឺ​លម្អិត និង​ក្រាហ្វិក ហើយ​ប្រហែល​ជា​ខ្លាំង​ពេក ឬ​មានភាពច្របូកច្របល់​សម្រាប់​កុមារ។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ព្រះ​យេស៊ូ​មាន​ព្រះ​ហឫទ័យ​ខ្លាំង​ម៉្លេះ​ពេល​ទ្រង់​កំពុង​ជិះ​សេះ​ស?

ការក្រឡេកមើលរបស់ទ្រង់មានភាពម៉ឺងម៉ាត់ ហើយផ្តោតទៅលើសត្រូវ សាតាំង និងកងទ័ពរបស់វា។

តើ​អ្វី​ទៅគឺ​ជា​ដុំ​ខៀវ​នៃ​ពន្លឺ​ចេញ​មក​ពី​កងទ័ព​ទេវតា?

វាត្រូវបានបន្ថែមដើម្បីបង្ហាញរូបភាពនៃអំណាចអរូបីមួយចំនួនដែលប្រើនៅក្នុងសមរភូមិ។

តើ​អ្វី​ទៅ​ជា​ពន្លឺ​ពណ៌​ស្វាយដែល​ព្រះយេស៊ូបាន​គប់​ចេញ​ពី​ព្រះហស្ត​របស់​ទ្រង់​ប្រឆាំង​នឹង​សាតាំង?

វា​ជា​តំណាង​ដែល​មើល​ឃើញ​នៃ​ជំនឿអរូបី និង​អំណាច​ដ៏ទេវភាព​របស់​ព្រះយេស៊ូ។ យើង​ចង់​ឲ្យ​កុមារ​ជុំវិញ​ពិភពលោក​យល់​ថា​ព្រះយេស៊ូ​កំពុង​ប្រើ​អំណាច​ពី​ស្ថានសួគ៌មក។

តើ​សាតាំង​ត្រូវ​បាន​សម្លាប់​ដែរឬទេនៅពេល​ដែល​ពន្លឺ​ព្រះ​យេស៊ូ​បាន​គប់​មក​លើ​វា​?

ការបរាជ័យរបស់សាតាំងពីព្រះយេស៊ូតំណាងឱ្យសាតាំងត្រូវបានបោះចូលទៅក្នុងបឹងភ្លើងដ៏ក្ដៅគគុក។ ព្រះ​គម្ពីរ​ចែង​ថា រីឯ​មារ​ដែល​បាន​នាំ​ជាតិ​សាសន៍​ទាំង​នោះ​អោយ​វង្វេង ក៏​ត្រូវ​គេ​បោះ​ទៅ​ក្នុង​បឹង​ភ្លើង និង​ស្ពាន់ធ័រ​ដែល​មាន​សត្វ​តិរច្ឆាន និង​ព្យាការី​ក្លែងក្លាយ​នៅ​ក្នុង​នោះ​ស្រាប់។ គេ​នឹង​រងទុក្ខ​វេទនា​ទាំង​ថ្ងៃ ទាំង​យប់ អស់កល្ប​ជា​អង្វែង​ត​រៀង​ទៅ។ (វិវរណៈ ២០:១០)។

តើ​អគារ​ពណ៌​មាស​​មក​លើ​មេឃ​នោះគឺជា​អ្វី?

វាជាទីក្រុងរបស់ព្រះជាម្ចាស់ គឺក្រុងយេរូសាឡឹមថ្មី។ ហើយគម្ពីរ វិវរណៈចែងថា បន្ទាប់​មក ខ្ញុំ​ឃើញ​ក្រុង​ដ៏វិសុទ្ធ​ជា​ក្រុង​យេរូសាឡឹម​ថ្មី ចុះ​ពី​ស្ថាន​បរមសុខ គឺ​ចុះ​មក​ពី​ព្រះជាម្ចាស់ ទាំង​តែង​ខ្លួន​ដូច​ភរិយា​ថ្មោង​ថ្មី​តុបតែង​ខ្លួន​ទទួល​ស្វាមី។ (វីវរណៈ ២១:២)។

តើអ្វីជាចក្ខុវិស័យដែល គ្រីស បានឃើញនៅចុងបញ្ចប់?

គ្រីសបានមើលឃើញនិមិត្តដែលលោកយ៉ូហានបានពិពណ៌នា។ ព្រះគម្ពីរប្រាប់យើងអំពីរឿងដ៏អស្ចារ្យដែលព្រះជាម្ចាស់នឹងធ្វើ៖ ព្រះអង្គ​នឹង​ជូត​ទឹក​ភ្នែក​ចេញ​អស់​ពី​ភ្នែក​របស់​គេ សេចក្ដី​ស្លាប់​លែង​មាន​ទៀត​ហើយ ការ​កាន់​ទុក្ខ ការ​សោក​សង្រេង និង​ទុក្ខ​លំបាក ក៏​លែង​មាន​ទៀត​ដែរ។ ដ្បិត​អ្វីៗ​ដែល​កើត​មាន​កាល​ពី​មុន​នោះ បាត់​អស់​ទៅ​ហើយ។ ព្រះអង្គ​ដែល​គង់​នៅ​លើ​បល្ល័ង្ក ទ្រង់​មាន​ព្រះបន្ទូល​ថា៖ «មើល៍​យើង​បាន​ធ្វើ​អ្វីៗ​ទាំង​អស់​សុទ្ធ​តែ​ថ្មី»។ (វិវរណៈ ២១:៤-៥)។

តើហេតុអ្វីបានជាច្រកទ្វារចូលបន្ទប់បល្ល័ង្កប្រែពណ៌?

យើងចង់ធ្វើឱ្យវាមានរូបរាងលក្ខណៈនៅឋានសួគ៌ដូចជាផ្លូវធំដែលថ្លាដូចកញ្ចក់។ ច្រកទ្វារ​មិន​ដូច​ទ្វារ​ក្រុង​ដែល​ធ្វើ​ពី​កែវមុក្តា​ទេ៖ ទ្វារ​ទាំង​ដប់ពីរ​ធ្វើ​ពី​កែវមុក្ដា​ដប់ពីរ គឺ​ទ្វារ​នីមួយៗ​ធ្វើ​ពី​កែវមុក្ដា​តែ​មួយ​ដុំ! លាន​របស់​ក្រុង​ធ្វើ​ពី​មាស​សុទ្ធ ភ្លឺ​ថ្លា​ដូច​កែវ។ (វិវរណៈ ២១:២១)។

តើបល្ល័ង្កតូចនៅជុំវិញបល្ល័ង្ករបស់ព្រះគឺជាអ្វី?

វា​គឺជា​បល្ល័ង្ក​របស់​ពួក​ព្រឹទ្ធាចារ្យ​ទាំងម្ភៃ​បួន​នាក់ ដូចគម្ពីរ វិវរណៈ​ចែង​ថា នៅ​ជុំវិញ​បល្ល័ង្ក​មាន​បល្ល័ង្ក​ម្ភៃ​បួន​ទៀត ហើយ​មាន​ព្រឹទ្ធាចារ្យម្ភៃ​បួន​រូប អង្គុយ​នៅ​លើ​បល្ល័ង្ក​ទាំង​នោះ។ ស្លៀក​ពាក់​ពណ៌​ស និង​ពាក់​មកុដ​មាស​ផង។ (វិវរណៈ ៤:៤)។

តើ​ទឹក​ធ្លាក់​ចុះ​ពី​បល្ល័ង្ក​មកគឺជាអ្វី?

វាគឺជាទន្លេនៃជីវិតដែលហូរចេញមកពីបល្ល័ង្ករបស់ព្រះ។ សាវ័ក​យ៉ូហាន​បាន​សរសេរ​ថា ទេវតា​បង្ហាញ​អោយ​ខ្ញុំ​ឃើញ​ទន្លេ ដែល​មាន​ទឹក​ផ្ដល់​ជីវិត​ថ្លា​ដូច​កែវចរណៃ ហូរ​ចេញ​មក​ពី​បល្ល័ង្ក​របស់​ព្រះជាម្ចាស់ និង​បល្ល័ង្ក​របស់​កូន​ចៀម (វិវរណៈ ២២:១)។

តើសត្វស្លាបហោះជុំវិញបល្ល័ង្ករបស់ព្រះគឺជាអ្វី?

ពួក​គេ​ជា​សត្វ​មាន​ជីវិត​ទាំង​បួន​ដែល​មាន​ចែង​នៅ​ក្នុង​គម្ពីរ ​វិវរណៈ៖ នៅ​មុខ​បល្ល័ង្ក មាន​ដូច​ជា​សមុទ្រ ភ្លឺ​ថ្លា​ដូច​កែវចរណៃ។ នៅ​ចំ​កណ្ដាល និង​នៅ​ជុំវិញ​បល្ល័ង្ក មាន​សត្វ​មាន​ជីវិត​បួន​រូប​ដែល​មាន​ភ្នែក​ពេញ​ខ្លួន ទាំង​មុខ​ទាំង​ក្រោយ (វិវរណៈ ៤:៦)។ គេស្រែកច្រៀងថា “ព្រះ​ដ៏វិសុទ្ធ* ព្រះ​ដ៏វិសុទ្ធ ព្រះ​ដ៏វិសុទ្ធ…” ព្រះគម្ពីរចែងថា សត្វមានជីវិតនីមួយៗមានស្លាបចំនួនប្រាំមួយ ហើយស្លាបរបស់ពួកគេត្រូវបានគ្របដណ្ដប់ដោយភ្នែកទាំងខាងក្នុង និងខាងក្រៅ។ គេ​ចេះ​តែ​នាំ​គ្នា​ស្រែក​ឥត​ឈប់​ឈរ ទាំង​ថ្ងៃ​ទាំង​យប់​ថាៈ «ព្រះ​ដ៏វិសុទ្ធ* ព្រះ​ដ៏វិសុទ្ធ ព្រះ​ដ៏វិសុទ្ធ ព្រះជាអម្ចាស់ ទ្រង់​មាន​ព្រះចេស្ដា​លើ​អ្វីៗ​ទាំង​អស់ ព្រះអង្គ​មាន​ព្រះជន្ម​គង់​នៅ​តាំង​ពី​ដើម​រៀង​មក ទ្រង់​គង់​នៅ​សព្វ​ថ្ងៃ ហើយ​កំពុង​តែ​យាង​មក!» (វិវរណៈ 4:8 NLT)។

តើពពកពណ៌បៃតងជុំវិញបល្ល័ង្ករបស់ព្រះជាអ្វី?

ព្រះគម្ពីរប្រាប់យើងថា មានពន្លឺដូចត្បូងមរកតនៅជុំវិញបល្ល័ង្ក៖ ព្រះអង្គ​ដែល​គង់​នៅ​លើ​បល្ល័ង្ក មើល​ទៅ​ដូច​ជា​ត្បូង​មណីជោតិរស និង​ត្បូង​ទទឹម។ ហើយ​មាន​ឆព្វណ្ណរង្សី ភ្លឺ​ដូច​កែវមរកត ព័ទ្ធ​ជុំវិញ​បល្ល័ង្ក​នោះ​ដែរ។ (វិវរណៈ ៤:៣)។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ព្រះ​យេស៊ូ​ប្រថាប់នៅ​ក្បែរ​បល្ល័ង្ក​របស់​ព្រះ?

ព្រះយេស៊ូគឺជាព្រះរាជបុត្រាដ៏វិសុទ្ធរបស់ព្រះ ហើយឥឡូវនេះត្រូវបានលើកតម្កើងនៅស្ថានសួគ៌។ គម្ពីរ វិវរណៈ​ចែង​ថា បល្ល័ង្ក​របស់​ព្រះជាម្ចាស់ និង​បល្ល័ង្ក​របស់​កូន​ចៀម​ស្ថិត​នៅ​ក្នុង​ក្រុង​នោះ ហើយ​ពួក​អ្នក​បំរើ​របស់​ព្រះអង្គ​នាំ​គ្នា​គោរព​ថ្វាយបង្គំ​ព្រះអង្គ (វិវរណៈ ២២:៣)។ ព្រះគម្ពីរក៏ប្រាប់យើងដែរថា បន្ទាប់​មក ខ្ញុំ​ឃើញ​កូន​ចៀម​មួយ​ឈរ​នៅ​ចំ​កណ្ដាល​បល្ល័ង្ក នៅ​កណ្ដាល​សត្វ​មាន​ជីវិត​ទាំង​បួន និង​នៅ​កណ្ដាល​ពួក​ព្រឹទ្ធាចារ្យ (វិវរណៈ ៥:៦)។

ខ្ញុំគឺជាសមាជិករបស់ក្លឹបសៀវភៅវិសេស។ តើហេតុអ្វីបានជាខ្ញុំមិនបានទទួលច្បាប់ចម្លង "វិវរណៈ៖ ចម្បាំងចុងក្រោយរបស់ខ្ញុំនៅឡើយ?

“ការបើកសម្តែង៖ ចម្បាំងចុងក្រោយ!" គឺជាលក្ខណៈពិសេសមួយ ហើយវាមិនមែនជាផ្នែកមួយរបស់សៀវភៅវិសេសនៅឡើយទេនៅពេលនេះទេ។ អាចបញ្ជាទិញឌីវីឌីជាលក្ខណៈបុគ្គលបានតាមរយៈ CBN.com ឬដោយហៅទៅកាន់លេខ ១-៨០០-៧៥៩-០៧០០។ សមាជិកក្លឹបនឹងទទួលបាន ឌីវីឌី ១ សន្លឹក បូកនឹង ២ ច្បាប់ចម្លងដោយឥតគិតថ្លៃ សម្រាប់ការធ្វើអំណោយចំនួន ២៥.00ដុល្លា។

នៅក្នុងភាគ “មាន់រងាវ” ព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលទៅកាន់ពេត្រុសថា “ស៊ីម៉ូន! ស៊ីម៉ូន​អើយ! មារ​សាតាំងបាន​ទាមទារ​សុំ​រែង​អ្នក​រាល់​គ្នា ដូច​គេ​រែង​អង្ករ។” (លូកា ២២:៣១)។ តើ​ព្រះយេស៊ូ​មាន​ន័យ​យ៉ាងណាចំពោះពាក្យថា «​រែង​»​?

ការរែងគឺជាទម្លាប់របស់កសិករនៅអ៊ីស្រាអែលពីសម័យបុរាណ។ ការ​រែង​ស្រូវ​ដើម្បីញែកស្រូវ​ចេញ​ពី​វត្ថុ​គ្មាន​ប្រយោជន៍​ដូច​ជា​ភាព​កខ្វក់​ និង​ថ្មជាដើម។ ​គេ​អាច​រែង​ស្រូវដោយ​អង្រួន​វា​នៅក្នុង​ធុង​មួយ​ដោយ​មាន​អ្វី​មួយ​ដូច​ជា​សង្រែង ដើម្បី​ឱ្យ​ស្រូវធ្លាក់​ចុះ ហើយ​ទុក​វត្ថុ​មិន​ចង់​បាន​ឲ្យនៅ​។ ដូច្នេះ ព្រះយេស៊ូ​មាន​បន្ទូល​ថា​សាតាំង​ចង់​ធ្វើ​ឲ្យ​ពេត្រុស​មាន​បញ្ហា​ជា​ខ្លាំង​រហូត​ដល់​ត្រូវ​គេ​មើល​ឃើញ​ថា​គ្មាន​ប្រយោជន៍​ ឬ​មិន​ពិត។ ប៉ុន្តែ ព្រះយេស៊ូ​បាន​អធិស្ឋាន​ឲ្យ​ពេត្រុស​ឲ្យអាច​ឆ្លងកាត់​ការសាកល្បងរួច ហើយ​ដើម្បី​ជា​ប្រភព​នៃ​កម្លាំង​សម្រាប់​អ្នក​ជឿ​ផ្សេងៗទៀត៖ “ប៉ុន្តែ ខ្ញុំ​បាន​អង្វរ​ព្រះជាម្ចាស់ សូម​កុំ​អោយ​អ្នក​បាត់​ជំនឿ​ឡើយ។ លុះ​ដល់​ពេល​អ្នក​ប្រែ​ចិត្ត​មក​វិញ ចូរ​ជួយ​បង​ប្អូន​របស់​អ្នក​អោយ​មាន​ជំនឿ​មាំមួន​ផង” (លូកា ២២:៣២)។

តើហេតុ​អ្វី​ពេត្រុស​គិត​ថា​ព្រះ​យេស៊ូ​នឹង​ត្រូវ​ធ្វើ​ជា​ស្ដេចរបស់​អ៊ីស្រាអែល?

ដោយផ្អែកលើការបកស្រាយរបស់គេតាមទំនាយគម្ពីរសញ្ញាចាស់ ជនជាតិយូដាបានគិតខុសថាព្រះមេស្ស៊ីនឹងកម្ចាត់កងទ័ពរ៉ូមដែលកំពុងកាន់កាប់ ដើម្បីស្ដារអធិបតេយ្យភាពរបស់អ៊ីស្រាអែល និងសោយរាជ្យធ្វើជាស្តេចនៃប្រទេសអ៊ីស្រាអែល។ ប៉ុន្តែ ព្រះ​យេស៊ូ​បាន​សម្រេចតាម​ទំនាយ​របស់​មេស្ស៊ី​តាម​វិធី​សាស្ត្រផ្សេង​វិញ—ទ្រង់​បាន​មក​ជា​អ្នក​បម្រើ​ដោយរង​ទុក្ខ​ដើម្បី​សុគត​សម្រាប់​អំពើ​បាប​របស់​យើង។ នៅថ្ងៃមួយ ទ្រង់នឹងយាងមកវិញធ្វើជាស្តេចគ្រប់ដើម្បីគ្រប់គ្រងលើផែនដីទាំងមូល។

តើហេតុអ្វីបានជាលោកពេត្រុសបដិសេធព្រះយេស៊ូ?

លោកពេត្រុស​មិន​ខ្លាច​អ្នក​បម្រើ​នោះ​ទេ ប៉ុន្តែ​គាត់​ខ្លាច​គេ​ចាប់​ខ្លួន ហើយ​អាច​នឹង​ត្រូវបានគេ​សម្លាប់លោក។ បន្ទាប់​ពី​ព្រះ​យេស៊ូ​ត្រូវ​បាន​គេ​ចាប់​ខ្លួន ពេត្រុស​បាន​ឮ​អ្នក​យាម​ព្រះ​វិហារ​ម្នាក់​និយាយ​អំពី​ព្រះ​យេស៊ូ​ និង​អ្នក​ដើរ​តាម​ទ្រង់​ថា «អូ ទ្រង់​នឹង​ទទួល​តាម​កំណត់​ព្រម​ទាំង​អ្នក​ដើរ​តាម​ទ្រង់​ទាំង​អស់»។ ជាជាងធ្វើតាមការសន្យារបស់ព្រះយេស៊ូអំពីជីវិតអស់កល្បជានិច្ច ពេត្រុសបានគិតអំពីការសង្គ្រោះជីវិតរបស់គាត់នៅលើផែនដី។

តើហេតុអ្វី​បាន​ជា​ស្នាម​ដំដែកគោល​បង្ហាញ​នៅ​កដៃ​របស់​ព្រះយេស៊ូ ជំនួស​ឲ្យនៅលើបាតដៃរបស់ទ្រង់?

នៅពេល​គម្ពីរ​សញ្ញា​ថ្មី​រៀបរាប់​អំពី​ព្រះយេស៊ូ​ត្រូវ​បាន​គេ​យក​ដែកគោល​ទៅដំនៅលើ ​«​ព្រះហស្ត​»​ របស់​ទ្រង់ គេ​ប្រើ​ពាក្យ​ជាភាសាក្រិច​ដែល​មាន​អត្ថន័យ​ទូលំទូលាយ​ជាង​ពាក្យ​អង់គ្លេស​ថា ​«​ព្រះហស្ត​»​។ ពាក្យក្រិករួមមានដៃ កដៃ និងកំភួនដៃ។ លើសពីនេះ ប្រវត្ដិវិទូបានរកឃើញថា នៅពេលដែលទាហានរ៉ូម៉ាំងឆ្កាងមនុស្ស ពួកគេបានដំដែកគោលកាត់តាមបាតដៃ កដៃ ឬកំភួនដៃ។ (ប្រសិនបើ​ព្រះយេស៊ូ​ត្រូវ​បាន​គេ​ដំដែកគោលនៅលើ​បាតដៃ​របស់​ទ្រង់ នោះ​ពួក​ទាហាន​ក៏​ត្រូវចងដៃ​របស់ទ្រង់ទៅ​នឹង​ឈើឆ្កាង​ដោយប្រើ​ខ្សែពួរ​ដែរ​)។ ដូច្នេះ វា​អាច​ទៅ​រួច​ដែល​ថាព្រះយេស៊ូ​ត្រូវ​បាន​គេ​ដំដែកគោលនៅលើ​បាតដៃ ឬ​កដៃ។ ទោះ​ជា​វា​កើត​ឡើង​តាមរបៀប​ណា​ក៏​ដោយ យើង​អាច​អរគុណ​ព្រះអង្គ​សង្គ្រោះ​របស់​យើង​ដែល​បាន​សុគត​សម្រាប់​អំពើ​បាប​របស់​យើង។

តើហេតុអ្វីបានជាព្រះយេស៊ូមានពន្លឺលើទ្រង់បន្ទាប់ពីរស់ពីសុគតឡើងវិញ?

យើងអនុវត្តដោយប្រើសេរីភាពនៃភាពច្នៃប្រឌិត ដើម្បីជួយកុមារឱ្យយល់ថា ព្រះយេស៊ូទ្រង់គង់នៅក្នុងរូបកាយដែលរស់ឡើងវិញរបស់ទ្រង់ ហើយមិនមែនជារូបកាយមនុស្សដូចដែលទ្រង់មានមុនពេលទ្រង់មានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញនោះទេ។ ពេល​ព្រះយេស៊ូ​មាន​ព្រះជន្ម​រស់​ឡើង​វិញហើយ ទ្រង់​នៅ​តែ​មាន​រូបកាយ ប៉ុន្តែ​ជា​រូបកាយ​ដ៏​រុងរឿង​ជាងវិញ។ វា​អាច​ថា​អភិធម្មជាតិ និង​សិរីល្អជាទេវភាព​របស់​ទ្រង់​បាន​ផុស​ចេញ​ពី​ទ្រង់។ នេះអាចរំឭកយើងអំពីពេលដែលរូបរាងរបស់ព្រះយេស៊ូបានផ្លាស់ប្តូរនៅលើភ្នំប្រែរូប។ ដំណឹងល្អរបស់លោកម៉ាថាយរៀបរាប់ពីអ្វីដែលបានកើតឡើង៖ “ពេល​នោះ ព្រះអង្គ​ប្រែ​ជា​មាន​ទ្រង់ទ្រាយ​ប្លែក​ពី​មុន​នៅ​មុខ​សិស្ស*​ទាំង​បី គឺ​ព្រះភក្ត្រ​របស់​ព្រះអង្គ​បញ្ចេញ​រស្មី​ចែង​ចាំង​ដូច​ពន្លឺ​ថ្ងៃ ហើយ​ព្រះពស្ដ្រ​របស់​ព្រះអង្គ​ត្រឡប់​ជា​មាន​ពណ៌​ស​ដូច​ពន្លឺ។” (ម៉ាថាយ ១៧:២)។ មនុស្សដែលបានទៅស្ថានសួគ៌បានថ្លែងពីទីបន្ទាល់អំពីសិរីរុងរឿងដ៏អស្ចារ្យរបស់ព្រះយេស៊ូ! ពន្លឺ និង​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​បញ្ចេញ​មក​ពី​ទ្រង់ - ដ្បិត​ទ្រង់​ជា​ព្រះរាជបុត្រា​ដ៏​អស់កល្ប​របស់​ព្រះ!

តើ​ស្រុក​អូប្រាហា​ជា​ទឹកដី​អ្វី?

អូប្រាជា​ទីក្រុង​មួយ​នៅភាគ​ខាង​ជើង​នៃ​ក្រុង​យេរូសាឡឹម។ ទីតាំង​របស់​អូប្រាហា​មិន​ប្រាកដនោះ​ទេ ប៉ុន្តែ​វា​ស្ថិត​នៅ​ក្នុង​តំបន់​ដែល​បាន​ប្រគល់​ឲ្យ​កុលសម្ព័ន្ធ​ម៉ាណាសេ​របស់​អំបូរអ៊ីស្រាអែល។

តើ​ជន​ជាតិ​ម៉ាឌាន​ជា​នរណា?

ពួក​គេ​គឺជា​មនុស្ស​ដែលដើរ​ហើរ​ពី​កន្លែង​មួយ​ទៅ​កន្លែង​មួយ។ ពួក​គេ​បាន​ចូល​លុកលុយ​ចូលស្រុក​អ៊ីស្រាអែល ហើយ​នឹង​លួច​ដំណាំ និង​សត្វ​របស់​ពួក​គេ។ ជាលទ្ធផល ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលមានអាហារតិចតួចបំផុតសម្រាប់បរិភោគ ហើយវាពិបាកខ្លាំងណាស់សម្រាប់ពួកគេសូម្បីតែរស់រានមានជីវិត — ពួកគេប្រឈមនឹងការអត់ឃ្លាន។ ដូច្នេះ ពួកគេនឹងព្យាយាមលាក់ខ្លួន និងការប្រមូលផលរបស់ពួកគេនៅក្នុងរូងភ្នំ និងកន្លែងដ៏រឹងមាំផ្សេងៗ។ ព្រះគម្ពីរបានកត់ត្រាថា “ជន​ជាតិ​ម៉ាឌាន​ជិះជាន់​សង្កត់សង្កិន​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល​យ៉ាង​ខ្លាំង។ ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល​បាន​យក​រអាង​ភ្នំ រូង​ភ្នំ និង​ចំណោត​ភ្នំ​ធ្វើ​ជា​ជំរក ដើម្បី​គេច​ខ្លួន​ពី​ជន​ជាតិ​ម៉ាឌាន” (ចៅហ្វាយ ៦:២)។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​អ្នក​បង្ហាញ​ថា​ព្រះយេស៊ូ​មាន​បន្ទូល​ទៅ​គេឌាន?

ព្រះគម្ពីរប្រាប់ថា «ទេវតានៃព្រះអម្ចាស់» (ចៅហ្វាយ ៦:១២) បាននិយាយទៅកាន់គេឌាន ហើយអ្នកទេវវិទ្យាជឿថាពាក្យ «ទេវតានៃព្រះអម្ចាស់» សម្ដៅទៅលើការលេចចេញពីក្នុងគម្ពីរសញ្ញាចាស់របស់ព្រះយេស៊ូ។ បន្ថែម​ទៀត នៅ​ក្នុង​ដំណើរ​រឿង​របស់​លោកគេឌាន គម្ពីរ​បង្ហាញ​ថា ទេវតា​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា​គឺ​ជា​ព្រះ​អម្ចាស់​ផ្ទាល់។ គម្ពីរសញ្ញាចាស់ជារឿយៗប្រើពាក្យថា "ទេវតានៃព្រះអម្ចាស់" និង "ព្រះអម្ចាស់" ផ្លាស់ប្តូរគ្នាដោយបង្ហាញថាទាំងពីរគឺដូចគ្នា។ ម្យ៉ាង​ទៀត «​ទេវតា​នៃ​ព្រះ​អម្ចាស់​»​ គឺ​ «​ព្រះ​ជាម្ចាស់​»​ ហើយ​យើង​ដឹង​ថា​ «​ព្រះ​អម្ចាស់»​ ជា​នាម​នៃ​សេចក្ដី​សញ្ញា​របស់​ព្រះជាម្ចាស់។ នេះគឺជាខគម្ពីរសំខាន់មួយពីអត្ថបទនេះ៖ “ព្រះ‌អម្ចាស់​បែរ​មក​រក​គាត់ ហើយ​មាន​ព្រះ‌បន្ទូល​ថា៖ ‘ព្រះអម្ចាស់​ បែរ​មក​រក​លោក ហើយ​មាន​ព្រះបន្ទូល​ថា៖ «ដោយសារ​កម្លាំង​ដែល​អ្នក​មាន ចូរ​ទៅ​សង្គ្រោះ​អ៊ីស្រាអែល​អោយ​រួច​ពី​កណ្ដាប់​ដៃ​របស់​ជន​ជាតិ​ម៉ាឌាន។ គឺ​យើង​ចាត់​អ្នក​អោយ​ទៅ!’” (ចៅហ្វាយ ៦:១៤)។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ព្រះ​យេស៊ូ​ហៅ​គេឌាន​ថា​ជា​ «អ្នក​ខ្លាំង​ពូកែ» ពេល​គាត់​មិន​ក្លាហាន?

ព្រះ​យេស៊ូ​កំពុង​មាន​បន្ទូល​ទៅកាន់​គេឌាន​អំពី​សក្ដានុពល​របស់​គាត់ ពេល​ដែល​អំណាច​នៃ​ព្រះ​នឹង​ធ្វើ​ការតាម​រយៈ​គាត់។ យើង​អាច​ឃើញ​ថា ព្រះ​ជាម្ចាស់នឹង​ជួយ​គាត់ ដ្បិត​ព្រះ​យេស៊ូបាន​ប្រកាស​ថា​៖ “យើង​នឹង​ស្ថិត​នៅ​ជា​មួយ​អ្នក។ ហើយ​អ្នក​នឹង​វាយ​ឈ្នះ​ជន​ជាតិ​ម៉ាឌាន ដូច​វាយ​ជា​មួយ​នឹង​មនុស្ស​តែ​ម្នាក់” (ចៅហ្វាយ ៦:១៦)។ ព្រះ​ជាម្ចាស់អាច​ធ្វើ​រឿង​ដ៏​អស្ចារ្យ​តាមរយៈ​យើង​ម្នាក់ៗ ប្រសិនបើ​យើង​មាន​ជំនឿ ហើយ​គោរព​តាម​ទ្រង់។

តើហេតុអ្វីបានជាគេឌានសុំទីសម្គាល់?

ដំបូង គេឌាន​មិន​បាន​ដឹង​ថា អ្នក​មក​ជួប​គាត់នោះ​ជា​ទេវតា​របស់​ព្រះអម្ចាស់​ទេ។ ក្រៅពីនោះ គីឌាន​មាន​អារម្មណ៍​ថាតូចទាប ហើយ​គិត​ថា​គាត់​ទំនងជា​មនុស្ស​​មិន​អាច​ដឹកនាំ​កងទ័ពឲ្យទទួល​បាន​ជោគជ័យទេ។ លោក​គេឌាន​ឆ្លើយ​ថា៖ “លោក​ម្ចាស់​អើយ ធ្វើ​ដូច​ម្ដេច​អោយ​ខ្ញុំ​ប្របាទ​អាច​សង្គ្រោះ​អ៊ីស្រាអែល​បាន? ដ្បិត​ក្នុង​កុលសម្ព័ន្ធ​ម៉ាណាសេ អំបូរ​របស់​ខ្ញុំ​ប្របាទ​ខ្សត់ខ្សោយ​ជាង​គេ ហើយ​ក្នុង​គ្រួសារ​របស់​ខ្ញុំ​ប្របាទ​ទៀត​សោត ក៏​ខ្ញុំ​ប្របាទ​ក្មេង​ជាង​គេ​ដែរ! (ចៅហ្វាយ ៦:១៥)។ ព្រះយេស៊ូ​បាន​ប្រទាន​ទី​សម្គាល់​មួយ​ដល់​គាត់ដោយ​អព្ភូតហេតុ​ដុត​តង្វាយ​អាហារ រួច​ក៏​បាត់​ទៅ។

តើអ្នកណាមានបន្ទូលពីស្ថានសួគ៌មក?

ព្រះ​គម្ពីរ​ចែង​ថា ព្រះ​អម្ចាស់​មាន​ព្រះ​បន្ទូល​មក​ពី​ស្ថាន​សួគ៌៖ សុំ​អោយ​អ្នក​បាន​ប្រកប​ដោយ​សេចក្ដី​សុខសាន្ត កុំ​ខ្លាច​អ្វី​ឡើយ អ្នក​នឹង​មិន​ស្លាប់​ទេ​” (ចៅហ្វាយ ៦:២៣)។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​គេឌាន​បន្ត​សុំ​ទី​សម្គាល់​ពី​ព្រះ​ជាម្ចាស់?

លោក​គេឌាន​បាន​បន្ត​មាន​ការ​សង្ស័យ​ទៅលើព្រះ​ដែល​ប្រើ​គាត់ ប៉ុន្តែ​ព្រះ​ជាម្ចាស់បាន​អត់ធ្មត់​នឹង​គាត់ ហើយ​បាន​សម្រេចតាម​សំណើ​របស់​គាត់​ដោយផ្តល់​ទីសម្គាល់​បន្ថែម។

តើរោមសត្វចៀមជាអ្វី?

វា​គឺ​ជា​រោម​ចៀម​មួយ​បន្ទះ​ដែល​បាន​មក​ពី​ការ​កាត់​រោមចេញពីសត្វ​ចៀម​មក។

តើ​យើង​គួរ​ថ្វាយ​ «​រោម​ចៀម​» ​នៅ​ចំពោះ​ព្រះ​​ឬ​ទេសព្វថ្ងៃ?

ទេ ព្រះ​ជាម្ចាស់មិន​ដែល​បង្គាប់​យើង​ឲ្យ​ធ្វើ​អ្វី​បែប​នោះ​ទេ។ រោមចៀមគឺជាគំនិតរបស់លោកគេឌាន ហើយព្រះបានសម្រួលតាមការសង្ស័យ និងការស្នើសុំរបស់លោកគេឌាន។ ប៉ុន្តែ​ប្រសិនបើ​យើង​សម្លឹង​មើល​ទៅកាន់ការណែនាំសម្រាប់់កាលៈទេសៈ​របស់​យើង​ យើង​អាច​ត្រូវ​បាន​គេ​បំភាន់​តាមរយៈ​ព្រឹត្តិការណ៍​ចៃដន្យ ឬ​ការ​បោក​បញ្ឆោត​របស់​សត្រូវ។ ជាជាងដាក់រោមចៀមនៅចំពោះព្រះ យើងត្រូវមើលទៅកាន់ព្រះគម្ពីរជាចម្បង។ យើង​ក៏​ត្រូវតែស្តាប់​នូវ​អ្វី​ដែល​ព្រះវិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ​មាន​បន្ទូល​ទៅកាន់​ដួងចិត្ត​របស់​យើង​ផងដែរ ។

តើហេតុអ្វីបានជាអ្នកធ្វើឱ្យសាតាំងមើលទៅគួរឱ្យខ្លាចដូច្នេះ?

យើង​ចង់​ឱ្យ​គាត់​មើលទៅ​ឃើញ​ថា​ពិតជា​​អាក្រក់ខ្លាំង ហើយ​មិន​មើល​ទៅ​ដូច​ជា​មនុស្ស​អាក្រក់​ប៉ុណ្ណោះទេ។ ការបង្ហាញរបស់វាបង្ហាញពីកំហឹងរបស់វាប្រឆាំងនឹងព្រះ និងប្រជារាស្ដ្ររបស់ទ្រង់។ ភាគ «គ្រួសារលោកយ៉ូប» បង្ហាញយ៉ាងច្បាស់ថាព្រះមានអំណាចជាងសាតាំង។ លើសពីនេះ ព្រះគម្ពីរបង្ហាញថា សូម្បីតែក្មេងម្នាក់ដែលជឿលើព្រះយេស៊ូក៏អាចមានអំណាចលើសាតាំងបានដែរ នៅពេលគេប្រកាសក្នុងនាមព្រះយេស៊ូ ហើយចងការតបតខាងវិញ្ញាណ។ កុមារអាចទុកចិត្តទៅលើអំណាចនៃព្រះនាមព្រះយេស៊ូ!

សូមចងចាំថាអាយុគោលដៅទូទៅសម្រាប់ភាគសៀវភៅវិសេស គឺកុមារអាយុពី ៥ ទៅ ១២ ឆ្នាំ។ យ៉ាងណាមិញ ដោយសារកុមារមានភាពខុសគ្នាក្នុងការអភិវឌ្ឍន៍ខាងវិញ្ញាណ ភាពប្រែប្រួលទៅនឹងការពណ៌នាដ៏គួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍ និងប្រភេទនៃកម្មវិធីដែលពួកគេទម្លាប់មើល យើងណែនាំឱ្យមាតាបិតាពិចារណាថាតើភាគណាមួយសមសម្រាប់កូនរបស់ពួកគេម្នាក់ៗ។ សម្រាប់ភាគខ្លះ យើងណែនាំឪពុកម្តាយឱ្យមើលភាគនេះជាមុនសិន មុននឹងឲ្យកូនរបស់ពួកគេមើល។

តើហេតុអ្វីបានជាទេវតានៅស្ថានសួគ៌ហៅសាតាំងថា «មេចោទប្រកាន់»?

គម្ពីរ​បើក​សម្ដែង​ក្នុង​គម្ពីរ យ៉ូប​ថា សាតាំង​ជា​ «មេចោទប្រកាន់»។ បន្ថែម​ពីនោះ គម្ពីរ​ប្រាប់​យើង​ថា មេ​ចោទ​ប្រកាន់​ហ៊ាន​ចូល​ទៅ​ចំពោះ​ព្រះ​ដ៏​បរិសុទ្ធ និង​ដ៏​មាន​ឫទ្ធានុភាព​របស់​យើង៖ ថ្ងៃ​មួយ ពពួក​ទេវតា​របស់​ព្រះអម្ចាស់ នាំ​គ្នា​ចូល​ទៅ​គាល់​ព្រះអង្គ មារសាតាំង​ក៏​ស្ថិត​នៅ​ក្នុង​ចំណោម​ទេវតា​ទាំង​នោះ​ដែរ (យ៉ូប ១:៦)។ បន្ថែម​​ទៀត គម្ពីរ វិវរណៈ​ ហៅ​សាតាំងថា​ជា​ “មេ​ចោទប្រកាន់”។ ពេល​នោះ ខ្ញុំ​បាន​ឮ​សម្លេង​មួយ​បន្លឺ​យ៉ាង​ខ្លាំង​នៅ​លើ​មេឃ​ថា៖ «ឥឡូវ​នេះ ដល់​ពេល​ព្រះជាម្ចាស់​សង្គ្រោះ​មនុស្ស​លោក​ហើយ ហើយ​ឫទ្ធានុភាព និង​ព្រះរាជ្យ​ព្រះជាម្ចាស់​របស់​យើង ព្រម​ទាំង​អំណាច​ព្រះគ្រិស្ដ​របស់​ព្រះអង្គ​ក៏​បាន​មក​ដល់​ដែរ។ ដ្បិត​អ្នក​ចោទ​ប្រកាន់​ទោស​បង​ប្អូន​យើង ត្រូវ​គេ​ទម្លាក់​ចោល​ហើយ គឺ​អ្នក​នោះ​ឯង​ដែល​ចោទ​ប្រកាន់​បង​ប្អូន​យើង ទាំង​ថ្ងៃ​ទាំង​យប់ នៅ​មុខ​ព្រះភក្ត្រ​នៃ​ព្រះ​របស់​យើង’ (វិវរណៈ ១២:១០)។

ពាក្យមួយទៀតសម្រាប់ពណ៌នាសាតាំងគឺ "អារក្ស" ដែលមានន័យថា "មេចោទប្រកាន់" ឬ "អ្នកបង្កាច់បង្ខូច"។ ព្រះយេស៊ូវបាន​បង្រៀន​មនុស្ស​អំពី​ធម្មជាតិ​របស់​សាតាំង ពេល​ទ្រង់​មាន​បន្ទូល​ថា តាំង​ពី​ដើម​រៀង​មក​វា​បាន​សម្លាប់​មនុស្ស ហើយ​មិន​កាន់​តាម​សេចក្ដី​ពិត​ទេ ព្រោះ​គ្មាន​សេចក្ដី​ពិត​នៅ​ក្នុង​ខ្លួន​វា​សោះ។ ពេល​វា​និយាយ​កុហក នោះ​វា​និយាយ​ចេញ​ពី​គំនិត​វា​ផ្ទាល់ ព្រោះ​វា​ជា​មេ​កុហក​ហើយ​ជា​ឪពុក​នៃ​អ្នក​កុហក (យ៉ូហាន ៨:៤៤)។

ពេល​លោកយ៉ូប​ស្រែក​យំ​បន្ទាប់​ពី​ដឹង​ថា​បាត់​បង់កូន​ និង​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ តើ​គាត់​ខឹង​នឹង​ព្រះ​ដែរឬទេ?

យ៉ូប​មិន​ខឹង​នឹង​ព្រះ​ជាម្ចាស់ទេ។ គាត់​បាន​បង្ហាញ​ពី​ការ​ឈឺ​ចាប់​ និង​ទុក្ខ​ព្រួយ​យ៉ាង​ខ្លាំង​របស់​គាត់។ ព្រះ​គម្ពីរ​ប្រាប់​យើង​ថា ក្នុង​ស្ថានភាព​ទាំង​នេះ លោក​យ៉ូប​ពុំ​បាន​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​បាប ឬ​ពោល​ពាក្យ​ចោទ​ប្រកាន់​ព្រះជាម្ចាស់​ដែរ (យ៉ូប ១:២២)។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​យ៉ូប​ហែក​សម្លៀក​បំពាក់​របស់​គាត់?

យ៉ូប​បាន​ធ្វើ​បែប​នោះ ដើម្បី​បង្ហាញ​ពី​ទុក្ខ​ព្រួយ​របស់​គាត់​ដោយដឹង​អំពី​មរណភាព​របស់​កូន​ប្រុស​ស្រី​របស់​គាត់។ ព្រះ​គម្ពីរ​ប្រាប់​យើង​ថាពេល​នោះ លោក​យ៉ូប​ក្រោក​ឡើង ហែក​អាវ​ធំ​របស់​លោក (យ៉ូប ១:២០)។ តាមពេលវេលា និង​ទីកន្លែង​ដែល​យ៉ូប​រស់​នៅ ការ​រហែក​សម្លៀក​បំពាក់​គឺជា​វិធី​មួយ​ដើម្បី​សម្ដែង​ពីការ​សោកសៅ។

តើហេតុអ្វីបានជាលោកយ៉ូបកោរពុកមាត់ និងពុកចង្ការរបស់គាត់?

វា​ជា​វិធី​មួយ​ដែលលោកយ៉ូប​បង្ហាញ​ពីការ​កាន់ទុក្ខ​ចំពោះ​ការ​បាត់បង់​កូនប្រុស​ស្រី​របស់គាត់។ វា​ជា​ទម្លាប់​វប្បធម៌​ទូទៅ​មួយ​ក្នុង​សម័យ​របស់គាត់​ដែលនរណាម្នាក់កោរ​ពុកមាត់​ដើម្បី​កាន់ទុក្ខ​ចំពោះ​ការ​បាត់បង់​មនុស្ស​ជា​ទី​ស្រឡាញ់របស់ខ្លួន។

តើហេតុអ្វីបានជាសាតាំងធ្វើពុតជាអ្នកដំណើរនឿយហត់ម្នាក់?

សាតាំងចង់រៀនអំពីប្រតិកម្មរបស់យ៉ូបចំពោះមហន្តរាយដែលគាត់បានរងទុក្ខ។ គាត់ចង់ដឹងថាតើយ៉ូបកំពុងស្តីបន្ទោសព្រះដែរឬយ៉ាងណា។ ទោះបីជាព្រះជាម្ចាស់ដឹងពីអ្វីៗទាំងអស់ដែលកើតឡើងក៏ដោយ ក៏សាតាំងមានចំណេះដឹង និងសមត្ថភាពរបស់វាមានកម្រិតដែរ ដូច្នេះហើយគាត់ត្រូវតែទៅកន្លែងដែលយ៉ូបស្ថិតនៅដើម្បីមើលអ្វីៗដែលកំពុងកើតឡើង។

តើ​សាតាំង​មាន​ន័យ​យ៉ាង​ណា​ដោយ​និយាយ​ថា «ស្បែក​សង​ស្បែក»?

នេះ​ទំនង​ជា​ពាក្យ​ធម្មតា​មួយ​ក្នុង​សម័យ​របស់យ៉ូប ហើយ​វា​ហាក់​ដូច​ជា​សាតាំង​កំពុង​ចោទប្រកាន់​យ៉ូប​ថា​សុខ​ចិត្ត​ឲ្យ​អ្នក​ដទៃ​ស្លាប់ ប្រសិន​បើ​អាចរក្សាជីវិតរបស់ខ្លួនឯងបាន។ ម្យ៉ាង​ទៀត សាតាំង​បាន​ចោទ​ប្រកាន់​ថា​យ៉ូប​​ព្រួយ​បារម្ភ​ភាគ​ច្រើន​ពីរឿងថែរក្សា ​«ស្បែក»​ របស់​លោក។

តើ​សាតាំង​អាច​ឲ្យ​យ៉ូប​ឈឺ​ចាប់លើ​ខ្លួន​ប្រាណរបស់គាត់​បានយ៉ាង​ដូច​ម្ដេច?

ក្នុង​នាម​ជា​ទេវតា​ដែល​ធ្លាក់​ចុះមក សាតាំង​មាន​អំណាច​ខាង​វិញ្ញាណ ដែល​អាច​ប្រើ​សម្រាប់​ធ្វើអំពើ​ល្អ ឬ​អំពើអាក្រក់។ ពេលព្រះជាម្ចាស់បានបង្កើតសាតាំងមកជាលូស៊ីហ្វើរតាំងពីដំបូង អំណាចរបស់វាត្រូវប្រើសម្រាប់ការល្អជានិច្ច។ ប៉ុន្តែ សាតាំង​បាន​ជ្រើសរើស​ប្រើ​សមត្ថភាព​របស់​វា​ខុស​ដោយ​វាយប្រហារ​ទៅលើលោកយ៉ូប។ យើងម្នាក់ៗសុទ្ធតែមានសមត្ថភាពដែលយើងអាចប្រើសម្រាប់តែធ្វើអំពើល្អប៉ុណ្ណោះ ពោលគឺលើកតម្កើងព្រះ និងជួយដល់មនុស្ស។

តើហេតុ​អ្វី​មិត្ត​របស់​យ៉ូប​ចោទ​គាត់​ពី​ការប្រព្រឹត្តិអំពើ​បាប?

ពួកគេ​មាន​ជំនឿ​ខុសត្រង់​ថា បើ​នរណា​ម្នាក់​ទទួលរង​ទុក្ខ​ នោះគឺ​ដោយ​សារ​គាត់​បាន​ធ្វើ​អំពើបាប។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​យ៉ូប​ខឹង​មិត្ត​របស់​គាត់​ម្ល៉េះ?

យ៉ូប​បាន​រង​ទុក្ខ​ដោយ​សារការ​បាត់​បង់​កូន​ៗរបស់​គាត់ និង​មាន​ដំបៅ​ដ៏​ឈឺ​ចាប់​​ខ្លាំងបំផុត​នៅ​លើ​ខ្លួន​គាត់។ លើស​ពី​នេះ​ មិត្តភ័ក្ដិ​របស់​គាត់—ដែល​គួរ​តែ​ជា​ការ​សម្រាល​ទុក្ខ​ដល់​គាត់—បន្ថែមការ​រង​ទុក្ខ​ទៅលើគាត់ដោយ​ការ​ចោទ​ប្រកាន់​មិន​ពិតពីគាត់។

ពេល​ព្រះ​ជាម្ចាស់​សួរ​សំណួរទៅកាន់យ៉ូប​អំពី​ការ​បង្កើត​ពិភពលោក តើ​អ្នក​កំពុង​បង្ហាញ​ផ្នែក​ណា​នៃ​ពិភពលោក? វមើលទៅមិនដូចជាផ្នែកណាមួយនៃពិភពលោកសព្វថ្ងៃនេះទេ។

អ្នកប្រាជ្ញព្រះគម្ពីរជឿថា ពេលដែលផែនដីត្រូវបានបង្កើតឡើងពីដំបូង មានតែដីដ៏អស្ចារ្យមួយប៉ុណ្ណោះ។ ព្រះ​គម្ពីរ​ប្រាប់​យើង​ដូច​ត​ទៅ​អំពី​ថ្ងៃ​ទី​បី​នៃ​ការ​បង្កើត៖ ព្រះជាម្ចាស់​មាន​ព្រះបន្ទូល​ថា៖ “ចូរ​ឲ្យ​ទឹក​ដែល​នៅ​ពី​ក្រោម​មេឃ​ផ្ដុំ​គ្នា​នៅ​កន្លែង​តែ​មួយ និង​ឲ្យ​ផ្នែក​គោក​លេច​ចេញ​មក!” នោះ​ក៏​កើត​មាន​ដូច្នោះ​មែន។ ព្រះជាម្ចាស់​ហៅ​ផ្នែក​គោក​នោះ​ថា “ដី” រីឯ​ផ្ទៃ​ទឹក​វិញ ព្រះអង្គ​ហៅ​ថា “សមុទ្រ”។ ព្រះជាម្ចាស់​ទត​ឃើញ​ថា ដី និង​សមុទ្រ​ល្អ​ប្រសើរ​ហើយ។ (លោកុប្បត្តិ ១:៩-១០)។ ដីគោកនោះក្រោយមកត្រូវបានបែងចែកទៅជាទ្វីបដោយសារគ្រោះមហន្តរាយទឹកជំនន់ទូទាំងពិភពលោកនៅសម័យលោកណូអេ។

តើ​លោកយ៉ូប​អាច​រស់​នៅ​បាន ១៤០​ឆ្នាំ​ទៀត​យ៉ាង​ដូច​ម្ដេច​បន្ទាប់​ពី​គាត់​ធំ​ហើយ?

មនុស្សរស់នៅបានយូរនៅក្នុងកំឡុងសម័យកាលភ្លាមៗក្រោយពីការបង្កើតពិភពលោក។ ព្រះគម្ពីរកត់ត្រាថា មុនពេលមានទឹកជំនន់លោកណូអេ មនុស្សរស់នៅរាប់រយឆ្នាំ។ បន្ទាប់ពីទឹកជំនន់ មនុស្សនៅតែរស់នៅបានរាប់រយឆ្នាំ ប៉ុន្តែអាយុជីវិតរបស់ពួកគេចាប់ផ្តើមខ្លីបន្តិចម្ដងៗ។ យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ គម្ពីរ​កត់​ត្រា​ថា​លោកអប្រាហាំ​រស់​បាន​ ១៧៥​ឆ្នាំ ហើយ​អ៊ីសាក​រស់​បាន​១៨០​ឆ្នាំ។ ប្រហែលជាលោកយ៉ូបរស់នៅមិនបានយូរប៉ុន្មានទេក្រោយទឹកជំនន់ ដូច្នេះវាមិនធម្មតាទេដែលគាត់រស់នៅបានយូរដូចរូបគាត់។

មូលហេតុមួយក្នុងចំណោមហេតុផលដែលបុព្វបុរសរស់នៅបានយូរអាចបណ្តាលមកពី DNA របស់ពួកគេមានភាពមិនល្អឥតខ្ចោះតិចតួច។ នៅពេលព្រះបានបង្កើតអដាម និងអេវ៉ា DNA របស់ពួកគេមានលក្ខណៈល្អឥតខ្ចោះ ប៉ុន្តែមនុស្សជំនាន់ក្រោយៗអាចជួបប្រទះនឹងការកើនឡើងនៃការផ្លាស់ប្តូរហ្សែនដែលអាចធ្វើឱ្យពួកគេងាយរងគ្រោះសម្រាប់ដំណើរនៃភាពចាស់ជរា និងជម្ងឺ។ វាក៏អាចថាបន្ទាប់ពីទឹកជំនន់ពិភពលោកនៅក្នុងសម័យលោកណូអេ មានការផ្លាស់ប្តូរសំខាន់ៗកើតឡើងនៅក្នុងពិភពលោក ដូចជាបញ្ហាបរិស្ថាន និងរបបអាហារ ក៏ដូចជាការកើនឡើងពីហានិភ័យនៃឈឺ និងជម្ងឺផ្សេងៗ។

តើ​ក្មេង​ប្រុស​ដូច​មីកា​ត្រូវ​បាន​គេ​ដាក់​ឲ្យ​មើល​ការខុស​ត្រូវ​ចំពោះ​ហ្វូង​ចៀម​យ៉ាង​ដូច​ម្ដេច?

ទោះបីជាការមើលថែទាំហ្វូងចៀមគឺជាទំនួលខុសត្រូវដ៏សំខាន់ និងពិបាកក៏ដោយ កាលពីសម័យបុរាណ សម្រាប់ក្មេងប្រុសក្លាយជាអ្នកគង្វាល មិនមែនជារឿងចម្លែកនោះទេ។ ឧទាហរណ៍អំពីរឿងនេះគឺកុមារដាវីឌនៅក្នុងគម្ពីរសញ្ញាចាស់។ គាត់​ជា​កូនពៅ​ក្នុង​ចំណោម​បងប្អូន​ប្រាំបី​នាក់ ប៉ុន្តែ​គាត់​ត្រូវ​បាន​គេ​ដាក់​ឱ្យគាត់​មើល​ថែទាំ​សត្វចៀម និង​ពពែ​របស់​គេ។ ព្រះ​គម្ពីរ​ប្រាប់​យើង​ថា ពេល​ព្រះ​ជាម្ចាស់​ចាត់​ហោរា​សាំយូអែល​ឲ្យ​ចាក់​ប្រេង​អភិសេក​ឲ្យធ្វើជា​ស្ដេច​អ៊ីស្រាអែល​នា​ពេលអនាគត នោះ​គាត់​បាន​សួរ​ទៅអ៊ីសាយ​ថា​៖ « តើ​លោក​គ្មាន​កូន​ណា​ផ្សេង​ទេ​ឬ?»។ លោក​អ៊ីសាយ​ឆ្លើយ​ថា៖ «បាទ! នៅ​សល់​កូន​ពៅ​ម្នាក់​ទៀត។ ដែល​កំពុង​តែ​ឃ្វាល​ចៀម»។ (១ សាំយូអែល ១៦:១១)។

ថ្វីត្បិតតែជាអ្នកគង្វាលគឺជាការងារដែលទាមទារក៏ដោយ វាក៏ជាតំណែងដ៏ទាប និងឯកោផងដែរ។ ប្រហែល​ជា​មកពីបង​ប្រុស​ដែលចាស់​ៗជាងចូល​ចិត្ត​ការ​ទទួល​ខុស​ត្រូវ​ដែលមានការ​គោរព​ជាង។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​អ្នក​បង្ហាញពី​អាកប្បកិរិយា​ដ៏​អាក្រក់​របស់​កូន​ប្រុស​វង្វេង?

គោលដៅមួយក្នុងចំណោមគោលដៅរបស់យើងពេលបង្កើតរឿងភាគសៀវភៅវិសេស គឺត្រូវមានភាពត្រឹមត្រូវតាមព្រះគម្ពីរ ប្រវត្តិសាស្ត្រ និងវប្បធម៌។ នៅក្នុងករណីរបស់ "កូនរង្វេង" យើងចង់បង្ហាញភាពជាក់ស្តែងពីដំណើរធ្លាក់ចុះនៃព្រឹត្តិការណ៍នៅក្នុងជីវិតរបស់កូនប្រុសវង្វេង នៅពេលគាត់ដើរតាមមាគ៌ាដ៏អាក្រក់របស់លោកកីយ៍។ យើងក៏ចង់បង្ហាញពីផលវិបាកដ៏មហន្តរាយនៃអាកប្បកិរិយាមិនប្រុងប្រយ័ត្នរបស់គាត់ផងដែរ។ ម៉្យាងវិញទៀត យើងប្រយ័ត្នប្រយែងដើម្បីជៀសវាងការពណ៌នាពីសកម្មភាពដែលមិនសមរម្យ។

ក្រៅពីនេះ ពេល​ព្រះយេស៊ូ​មាន​ប្រសាសន៍​អំពី​រឿង​ប្រៀប​ប្រដូច​អំពី​កូន​ប្រុស​រង្វេង អ្នក​ស្តាប់​របស់​ទ្រង់​នឹង​យល់​បានយ៉ាង​ងាយ​ស្រួល​អំពី​ធាតុ​ផ្សំ​នៃ​សាច់រឿង។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ដោយសារអ្នកស្តាប់សព្វថ្ងៃនេះកំពុងរស់នៅជាមួយវប្បធម៌ និងសម័យប្រវត្តិសាស្ត្រខុសគ្នាខ្លាំង ពួកគេប្រហែលជាមិនអាចយល់អំពីអត្ថន័យនៃរឿងនោះបានទេ។ ដើម្បីជម្នះការលំបាកនេះ យើងបានផ្តល់នូវរូបភាពដែលមើលឃើញអំពី "ការរស់នៅដ៏លីលា" របស់កូនប្រុសខ្ជះខ្ជាយនៅក្នុង "ទឹកដីដែលនៅឆ្ងាយ" (លូកា ១៥:១៣)។

ដោយសារកុមារមានលក្ខណៈខុសប្លែកគ្នាទាំងការអភិវឌ្ឍន៍ខាងវិញ្ញាណ ភាពប្រែប្រួលជាមួយនឹងការពណ៌នាដ៏គួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍ និងប្រភេទនៃកម្មវិធីដែលពួកគេទម្លាប់មើល យើងស្នើសុំឱ្យមាតាបិតាពិចារណាថាតើភាគណាដែលសមរម្យសម្រាប់កូនរបស់ពួកគេម្នាក់ៗ។ នៅក្នុងឌីវីឌីនេះ យើងបានបញ្ចូលកំណត់ចំណាំយ៉ាងសំខាន់មួយដល់ឪពុកម្តាយជាពុម្ពអក្សរពណ៌ក្រហម ដើម្បីលើកទឹកចិត្តពួកគេឱ្យមើលភាគនេះជាមុនសិនមុននឹងបង្ហាញវាដល់កូនរបស់ពួកគេ។ សារ​ត្រូវ​បាន​បោះពុម្ព​នៅ​លើ​ស្រោម DVD ឬ​គម្រប និង​នៅក្នុង​សេចក្តីណែនាំសម្រាប់ការពិភាក្សារបស់គ្រួសារ។

តើ​គេឲ្យចំណីអ្វីខ្លះដល់សត្វជ្រូក​?

ចំណីអាចជាផ្លែរបស់អំបូរផ្លែក្ងោក ឬផ្លែកណ្តូប។ ផ្លែកណ្តូប​ត្រូវ​បានគេ​កិន​សម្រាប់ធ្វើជា​ចំណី​សត្វ។

តើ​ខគម្ពីរ​មួយណា​ដែល​ត្រូវ​បាន​ដក​ស្រង់​នៅ​ចុង​រឿងភាគនេះ?

ខគម្ពីរមាននៅក្នុងទំនុកតម្កើង ១០៣:៨។ វានិយាយថា “ព្រះអម្ចាស់​ប្រកប​ដោយ​ព្រះហឫទ័យអាណិតអាសូរ ព្រះអង្គ​តែងតែ​ប្រណីសន្ដោស ព្រះអង្គ​មាន​ព្រះហឫទ័យ​អត់ធ្មត់ ហើយ​ពោរពេញ​ទៅ​ដោយ​ព្រះហឫទ័យ​មេត្តាករុណា”។

តើព្រះបាលជានរណា?

ព្រះបាលគឺជាព្រះក្លែងក្លាយដែលប្រជាជនកាណានគោរពបូជានៅសម័យអ៊ីស្រាអែលពីបុរាណ។ ដូចដែលបានឃើញនៅក្នុងរឿង "ហោរាក្លាហាន" ប្រជាជនបានធ្វើរូបព្រះដែលពួកគេអធិស្ឋាន ថ្វាយយញ្ញបូជា ថ្វាយបង្គំ។

តើ​វាគ្មាន​ភ្លៀងរយៈពេល​ប៉ុន្មាន?

បន្ទាប់​ពី​អេលីយ៉ា​បាន​ប្រកាស​ថា​នឹង​ឈប់​លែងមានភ្លៀង ព្រះ​ជាម្ចាស់បាន​ទប់​មិនឲ្យមានភ្លៀង​ធ្លាក់នៅក្នុង​តំបន់​នោះ ហើយ​វាគ្មាន​ភ្លៀង​អស់​រយៈ​ពេល​បីឆ្នាំប្រាំមួយខែ! ព្រះ​គម្ពីរ​ប្រាប់​យើង​ថា​៖ ​«​ព្យាការី​អេលីយ៉ា​ជា​មនុស្ស​ដូច​យើង​ដែរ លោក​បាន​អធិស្ឋាន​អស់​ពី​ចិត្ត សុំ​កុំ​ឲ្យ​មាន​ភ្លៀង​ធ្លាក់ នោះ​ក៏​គ្មាន​ភ្លៀង​ធ្លាក់​លើ​ផែនដី អស់​រយៈ​ពេល​បី​ឆ្នាំ​ប្រាំ​មួយ​ខែ។ »។ (យ៉ាកុប ៥:១៧)។

តើហេតុអ្វីបានជាពួកគេបូជាសត្វគោ?

ការបូជាសត្វគឺជាផ្នែកមួយនៃសាសនាពីបុរាណ ហើយសូម្បីតែច្បាប់ដែលព្រះបានប្រទានដល់ប្រជាជាតិអ៊ីស្រាអែលក៏មានរួមបញ្ចូលការបូជាសត្វផងដែរ។ ព្រះ​គម្ពីរ​ពន្យល់​ថា​៖ “តាម​ក្រឹត្យវិន័យ អ្វីៗ​ស្ទើរ​តែ​ទាំង​អស់​បាន​បរិសុទ្ធ​ដោយសារ​ឈាម។ ប្រសិន​បើ​គ្មាន​ការ​បង្ហូរ​ឈាម​ទេ ក៏​គ្មាន​ការ​លើកលែង​ទោស​ដែរ។” (ហេប្រឺ ៩:២២)។ វាជារឿងសំខាន់ដែលត្រូវដឹងថាយញ្ញបូជាដែលទាមទារដោយច្បាប់របស់លោកម៉ូសេបានចង្អុលឆ្ពោះទៅរកព្រះយេស៊ូ ពីព្រោះព្រះយេស៊ូបានបង្ហូរព្រះលោហិតរបស់ទ្រង់នៅលើឈើឆ្កាងសម្រាប់អំពើបាបរបស់យើង។ ព្រះយេស៊ូគឺជា​យញ្ញបូជា​ដ៏​ប្រសើរលើសជាងអ្វីៗទាំងអស់​សម្រាប់​អំពើបាប​របស់​យើង ដូច្នេះ​មិនចាំបាច់​មាន​យញ្ញបូជា​ទៀតទេ​។

តើហេតុ​ហេតុអ្វី​បាន​ជា​អេលីយ៉ា​ឲ្យ​ប្រជាជន​ចាក់ទឹក​យ៉ាងច្រើននៅ​លើ​ដង្វាយ​របស់​គាត់ និង​អុសសម្រាប់​ដុតយញ្ញបូជា?

គាត់ចង់ធ្វើឱ្យវាកាន់តែពិបាកឲ្យភ្លើងឆេះដើម្បីចាប់ផ្តើមបញ្ជាក់លើសពីការសង្ស័យដែលថាព្រះជាម្ចាស់ដែលបានធ្វើអព្ភូតហេតុមួយនេះឡើង។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​អ្នក​បង្ហាញ​ការ​គោរព​ប្រណិប័តន៍​ព្រះ​យ៉ាង​ច្រើន​សន្ធឹក​សន្ធាប់​របស់​ព្យាការី​របស់ព្រះ​បាល​នៅ​លើ​ភ្នំ ខាមែល?

យើងចង់បញ្ជាក់ឱ្យច្បាស់ៗថា ទោះបីជាមានការថ្វាយបង្គំដ៏យូរ និងយ៉ាងអន្ទះអន្ទែងពីព្យាការីរបស់ព្រះបាលក៏ដោយ ក៏ព្រះក្លែងក្លាយរបស់ពួកគេមិនបានឆ្លើយតបនឹងពួកគេឡើយ។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​អ្នក​មិន​បង្ហាញ​ពីការ​ស្លាប់​របស់​ព្យាការី​ព្រះ​បាល?

ចំណុចសំខាន់នៃរឿងនៅព្រះគម្ពីរគឺថា ព្រះនៃជនជាតិអ៊ីស្រាអែល បានបង្ហាញឱ្យឃើញថា ទ្រង់គឺជាព្រះពិតតែមួយអង្គគត់ ហើយថាមនុស្សត្រូវតែថ្វាយបង្គំទ្រង់តែប៉ុណ្ណោះ។ វាមិនចាំបាច់សម្រាប់ការបង្ហាញពីអ្វីដែលបានកើតឡើងចំពោះព្យាការីរបស់ព្រះបាលនោះទេ។

ដោយ​សារ​តែប្រជាជន​កំពុង​គោរព​ប្រណិប័តន៍​ព្រះ​ក្លែងក្លាយ​ដែល​ហៅ​ថា​ព្រះបាល តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​អ្នក​មិន​ហៅ​ព្រះ​ពិត​នៃ​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល​តាម​ព្រះ​នាម​ជា​ភាសា​ហេព្រើរ​របស់​ទ្រង់​ថា ព្រះ​យេហូវ៉ា?

នៅពេលណាដែលបុគ្គលព្រះគម្ពីរនៅក្នុងរឿងភាគសៀវភៅវិសេស និយាយអ្វីមួយដែលគេបានកត់ត្រាទុកនៅក្នុងបទគម្ពីរ សម្តីរបស់ពួកគេត្រូវបានដកស្រង់ដោយផ្ទាល់ពីកំណែការបកប្រែដ៏រស់ថ្មី កែណែជាភាសាអង់គ្លេសសហសម័យ ឬកំណែស្តេចជេមស៍ថ្មី។ កំណែ​​នៃ​ព្រះ​គម្ពីរទាំងនេះ​ប្រើ​ពាក្យ​ព្រះ​ជាម្ចាស់​ដើម្បី​សម្តៅ​ទៅ​លើ​ព្រះ​នៃ​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល ដោយ​បង្ហាញ​ពី​ព្រះនាម​នៃ​សេចក្ដី​សញ្ញា​របស់​ទ្រង់ គឺ​ព្រះ​យេហូវ៉ា។ ជាឧទាហរណ៍ ការបកប្រែដ៏រស់ថ្មីចែងថា “លោក​អេលីយ៉ា​ចូល​ទៅ​ជិត​ប្រជាជន​ទាំង​មូល រួច​មាន​ប្រសាសន៍​ថា៖ «តើ​អ្នក​រាល់​គ្នា​នៅ​ស្ទាក់​ស្ទើរ​ដល់​កាល​ណា​ទៀត? ប្រសិន​បើ​ព្រះអម្ចាស់​ជា​ព្រះ​ពិត​ប្រាកដ​មែន ចូរ​គោរព​បំរើ​ព្រះអង្គ​ចុះ! ហើយ​ប្រសិន​បើ​ព្រះ​បាល​ជា​ព្រះ​វិញ ចូរ​គោរព​ព្រះ​បាល​ទៅ!” (១ ពង្សាវតារក្សត្រ ១៨:២១)។

តើ​អ្វី​ទៅ​គឺជា​គ្រឿង​បូជា?

ការ​ថ្វាយ​គ្រឿង​បូជា​គឺ​ការ​ដុត​គ្រឿង​ក្រអូប​ដ៏​វិសុទ្ធ​នៅក្នុង​ព្រះ​វិហារ ដែលព្រះជាម្ចាស់បានបង្គាប់បញ្ជាមក។ ពេល​ដុតគ្រឿងក្រអូបនៅ​លើ​ធ្យូង​ក្តៅ វាបញ្ចេញ​ក្លិន​ក្រអូបឈ្ងុយ​ឈ្ងប់ឡើង។ ការ​ថ្វាយ​គ្រឿងក្រអូបគឺជា​និមិត្តរូប​នៃ​ការ​អធិស្ឋាន​របស់​ប្រជាជន​ទៅកាន់​ព្រះជាម្ចាស់។ ដូច​ជា​ការ​ដុតគ្រឿងក្រអូបនៅ​ក្នុង​ព្រះ​វិហារដែរ ការ​អធិដ្ឋាន​របស់​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល​នឹង​ឡើង​ទៅ​ដល់​បល្ល័ង្ក​របស់​ព្រះជាម្ចាស់។ ទំនុក​តម្កើង​របស់​ព្រះបាទ​ដាវីឌ​ភ្ជាប់​ការ​អធិស្ឋាន​របស់​ទ្រង់​មកជាមួយ​នឹង​ការ​ថ្វាយ​គ្រឿង​ក្រអូបនៅ​ក្នុង​ព្រះ​វិហារ៖ “សូម​អោយ​ពាក្យ​អធិស្ឋាន​របស់​ទូលបង្គំឡើង​ទៅ​ដល់​ព្រះអង្គ ដូច​ផ្សែង​គ្រឿង​ក្រអូប សូម​ទទួល​ពាក្យ​សរសើរ​តម្កើង​របស់​ទូលបង្គំ ដូច​តង្វាយ​នៅ​ពេល​ល្ងាច” (ទំនុកតម្កើង ១៤១:២)។ គម្ពីរ វិវរណៈ មានទំនាក់ទំនងនឹងគ្រឿងក្រអូបដ៏បរិសុទ្ធជាមួយនឹងការអធិស្ឋានរបស់រាស្ដ្ររបស់ព្រះផងដែរ៖ “មាន​ទេវតាមួយ​រូប​ទៀត​មក​ឈរ​នៅ​ជិត​អាសនៈ* ទាំង​កាន់​ពាន​មាស​មួយ​ផង។ ទេវតា​នោះ​បាន​ទទួល​គ្រឿង​ក្រអូប​ជា​ច្រើន​យក​ទៅ​ថ្វាយ ជា​មួយ​ពាក្យ​អធិស្ឋាន​របស់​ប្រជាជន​ដ៏វិសុទ្ធ​ទាំង​អស់ នៅ​លើ​អាសនៈ​មាស​ដែល​ស្ថិត​នៅ​ខាង​មុខ​បល្ល័ង្ក។ ផ្សែង​គ្រឿង​ក្រអូប​នោះ​ក៏​ហុយ​ចេញ​ពី​ដៃ​ទេវតា ឡើង​ទៅ​លើ​ជា​មួយ​ពាក្យ​អធិស្ឋាន​របស់​ប្រជាជន​ដ៏វិសុទ្ធ​នៅ​ចំពោះ​ព្រះភក្ត្រ​របស់​ព្រះជាម្ចាស់” (វិវរណៈ ៨:៣-៤)។

តើ​ភ្លើង​ដែល​ធ្លាក់ចុះ​មក​ក្នុង​ព្រះវិហារ​បរិសុទ្ធ ហើយ​បន្ទាប់​មក​បាន​ក្លាយ​ជា​រង្វង់​ភ្លើង​ដែលមាន​កាព្រីយ៉ែល​លេច​ចេញ​មក?

យើងប្រើអាជ្ញាប័ណ្ណនៃការច្នៃប្រឌិតដើម្បីពិពណ៌នាអំពីច្រកចូលមករបស់កាព្រីយ៉ែល ដើម្បីធ្វើឱ្យវាមានភាពអស្ចារ្យ និងមានឥទ្ធិពល និងធ្វើឱ្យអេសេគាលមានអារម្មណ៍ថាងឿងឆ្ងល់។

តើហេតុអ្វីបានជាអ្នកបង្ហាញថាទេវតាកាព្រីយ៉ែលមានស្លាប?

នៅក្នុងរឿងភាគសៀវភៅវិសេស យើងបានប្រើអាជ្ញាប័ណ្ណនៃការច្នៃប្រឌិត ដើម្បីពិពណ៌នាអំពីទេវតាដែលមានស្លាបក្នុងលក្ខណៈស្របនឹងរូបភាពតំណាងរបស់ទេវតា។ មនុស្សនៅជុំវិញពិភពលោកបានឃើញរូបភាពរបស់ទេវតាដែលមានស្លាប។ យើងចង់ឱ្យមនុស្សទាំងនោះអាចសម្គាល់បានថាទេវតានៅក្នុងសៀវភៅវិសេស គឺមានលក្ខណៈដូចជារូបភាពដែលពួកគេបានឃើញពីមុនមក។

មាន​ខគម្ពីរ​មួយ​ចំនួន​ដែល​ពិពណ៌នា​អំពី​ជីវិត​នៅ​លើស្ថានសួគ៌​ថា​មាន​ស្លាប។ ឧទាហរណ៍ គម្ពីរ វិវរណៈ និយាយអំពីសត្វមានជីវិតទាំងបួននៅជុំវិញបល្ល័ង្ករបស់ព្រះជាម្ចាស់៖ “នៅ​មុខ​បល្ល័ង្ក មាន​ដូច​ជា​សមុទ្រ ភ្លឺ​ថ្លា​ដូច​កែវចរណៃ។ នៅ​ចំ​កណ្ដាល និង​នៅ​ជុំវិញ​បល្ល័ង្ក មាន​សត្វ​មាន​ជីវិត​បួន​រូប​ដែល​មាន​ភ្នែក​ពេញ​ខ្លួន ទាំង​មុខ​ទាំង​ក្រោយ“ ( វិវរណៈ ៤:៦)។ គេនាំគ្នាស្រែកច្រៀងថា “បរិសុទ្ធ បរិសុទ្ធ បរិសុទ្ធ…” ព្រះគម្ពីរបានចែងអំពីសត្វទាំងនេះថា “សត្វ​មាន​ជីវិត​ទាំង​បួន​នោះ មាន​ស្លាប​ប្រាំ​មួយ ហើយ​មាន​ភ្នែក​ពេញ​ខ្លួន ទាំង​ខាង​ក្រៅ ទាំង​ខាង​ក្នុង​រៀងៗ​ខ្លួន។ គេ​ចេះ​តែ​នាំ​គ្នា​ស្រែក​ឥត​ឈប់​ឈរ ទាំង​ថ្ងៃ​ទាំង​យប់​ថាៈ «ព្រះ​ដ៏វិសុទ្ធ* ព្រះ​ដ៏វិសុទ្ធ ព្រះ​ដ៏វិសុទ្ធ ព្រះជាអម្ចាស់ ទ្រង់​មាន​ព្រះចេស្ដា​លើ​អ្វីៗ​ទាំង​អស់ ព្រះអង្គ​មាន​ព្រះជន្ម​គង់​នៅ​តាំង​ពី​ដើម​រៀង​មក ទ្រង់​គង់​នៅ​សព្វ​ថ្ងៃ ហើយ​កំពុង​តែ​យាង​មក!» (វិវរណៈ ៤:៨)។

ក្រៅពី​នេះ ពេល​ព្រះ​ជាម្ចាស់បាន​ផ្ដល់​ការណែនាំ​ដល់​លោកម៉ូសេ​សម្រាប់​ហិប​នៃ​សេចក្ដី​សញ្ញា ទ្រង់​មាន​បន្ទូល​ថា វា​គួរ​តែ​ជា​ចេរូប៊ីន​ដែលមាន​ស្លាប​នៅ​លើ​គម្រប៖ “ ត្រូវ​ដាក់​ចេរូប៊ីន​ទាំង​ពីរ​ប្រឈម​មុខ​គ្នា ដោយ​ឈ្ងោក​មុខ​ទៅ​រក​គំរប​ហិប។ ព្រម​ទាំង​ត្រដាង​ស្លាប​ការពារ​គំរប​ហិប​នេះ​ទៀត​ផង” (និក្ខមនំ ២៥:២០)។

ព្យាការីអេសាយបានសរសេរថា៖ “នៅ​ឆ្នាំ​ដែល​ព្រះបាទ​អ៊ូសៀស​សោយ​ទិវង្គត​ ខ្ញុំ​បាន​ឃើញ​ព្រះអម្ចាស់​។ គង់​លើ​បល្ល័ង្ក​ដ៏​ខ្ពស់​បំផុត ជាយ​ព្រះភូសា​របស់​ព្រះអង្គ​លាត​ពេញ​ក្នុង​ព្រះវិហារ។ នៅ​ពី​លើ​ព្រះអង្គ​មាន​ពពួក​សេរភីម សេរភីម​នីមួយៗ​មាន​ស្លាប​ប្រាំ​មួយ។ គឺ​ស្លាប​ពីរ​សម្រាប់​បាំង​មុខ ស្លាប​ពីរ​សម្រាប់​បាំង​ជើង និង​ស្លាប​ពីរ​ទៀត​សម្រាប់​ហើរ (អេសាយ ៦:១-២)

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​កូន​របស់​សាការី និង​អេលីសាបិត​ត្រូវ​ដាក់​ឈ្មោះ​ថា យ៉ូហាន?

ឈ្មោះ​យ៉ូហាន​មាន​ន័យ​ថា​ «​ព្រះ​ដ៏សប្បុរសដែលប្រទានឲ្យ»។ នេះ​អាច​ជា​ការ​យោង​ទៅ​កាន់​អព្ភូតហេតុ​របស់​ព្រះ​ជាម្ចាស់សម្រាប់ការ​ផ្តល់​ឲ្យ​សាការី និង​អេលីសាបិត​នូវកូន​ម្នាក់ដេលមាន​ចិត្ត​មេត្តា ទោះ​បី​ជា​ពួក​គេ​មានវ័យចាស់​ទៅហើយក្តី ហើយ​អេលីសាបិត​មិន​អាច​មាន​គភ៌​បានក៏​ដោយ។

តើហេតុអ្វីបានជាលោកសាការីមិនអាចនិយាយបាន? តើវាជាការដាក់ទណ្ឌកម្មមែនទេ?

សាការី​ចង់​ដឹង​ថា​តើ​ទំនាយ​នេះ​ពិត​ជា​នឹង​កើត​ឡើង​ឬ​ទេ។ អសមត្ថភាពរបស់គាត់ក្នុងការនិយាយមួយរយៈបានបង្ហាញថាព្រះពិតជាបានធ្វើការ ហើយថាសេចក្តីទំនាយនឹងក្លាយជាការពិត។

តើ​ខ្សែនៃ​ពន្លឺពណ៌​ស​ចេញ​ពី​ព្រះវិហារ​ដ៏បរិសុទ្ធ ហើយ​កាត់​តាមដៃ​បូជាចារ្យ​នោះគឺជាអ្វី?

យើង​បាន​ប្រើ​អាជ្ញាប័ណ្ណ​ប្រកបដោយ​ការច្នៃប្រឌិត ដើម្បី​បង្ហាញ​ព្រះវត្តមាន​​នៃ​ព្រះវិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ​ដែល​ហូរ​ចេញពី​ព្រះវិហារ​បរិសុទ្ធមក។ ព្រះវិញ្ញាណ​របស់ព្រះ​ជាម្ចាស់បាន​នាំ​យក​ការ​ពេញ​ចិត្ត និង​ពរជ័យ​របស់​ព្រះអម្ចាស់​មកដល់​មនុស្ស។ ព្រះ​ជាម្ចាស់ទ្រង់​បាន​បង្គាប់​បូជាចារ្យឲ្យ​ប្រទានពរ​ដល់​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រា‌អែល​ដោយ​ពាក្យ​ទាំង​នេះថា៖ “សូម​ព្រះអម្ចាស់​ប្រទាន​ពរ និង​ថែរក្សា​អ្នក។ សូម​ព្រះអម្ចាស់​ទត​មក​អ្នកដោយ​ព្រះហឫទ័យ​មេត្តា​ករុណា សូម​ព្រះអង្គ​ប្រណី​សន្ដោស​អ្នក។ សូម​ព្រះអម្ចាស់​សំដែង​ព្រះហឫទ័យ​សប្បុរស ចំពោះ​អ្នក និង​ប្រទាន​អោយ​អ្នក​បាន​ប្រកប​ដោយ​សេចក្ដី​សុខសាន្ត” (ជនគណនា ៦:២២–២៧)។ នេះ​​ហៅ​ថាជាពរ​មកពីបូជាចារ្យ។

តើ​អ្វី​ជា​អត្ថន័យ​នៃ​របៀប​ដែល​ពួក​បូជាចារ្យលើក​ដៃ​ឡើង​ពេល​ពួក​គេ​ច្រៀង​ថ្វាយ​ពរ​ដល់បូជាចារ្យ?

បូជាចារ្យ​កំពុង​ធ្វើ​ជានិមិត្តសញ្ញា​ដៃ​ស្របតាម​ប្រពៃណី​របស់​ជនជាតិ​យូដា។ និមិត្តសញ្ញាដៃតំណាងឱ្យអក្សរហេប្រឺ "ហ្ស៊ីន" ដែលមើលទៅស្រដៀងទៅនឹងអក្សរ W ជាភាសាអង់គ្លេស និងមានសម្លេង "sh"។ និមិត្តសញ្ញាដៃសម្តៅលើពាក្យភាសាហេប្រឺ "Shaddai"។ "El Shaddai" គឺឈ្មោះជាភាសាហេប្រឺមួយសម្រាប់ព្រះ ហើយមានន័យថា "ព្រះដ៏មានមហិទ្ធិឫទ្ធិ"។ វា​ត្រូវ​បាន​គេ​បក​ស្រាយ​ថា​ជា «គ្រប់​គ្រាន់គ្រប់ទាំងអស់» ហើយ​សម្តៅ​ទៅ​លើ​អំណាច និង​សមត្ថភាព​របស់​ព្រះ​ជាម្ចាស់ក្នុង​ការ​ប្រទាន​ពរជ័យ​ដល់​រាស្ដ្ររបស់​ទ្រង់។

តើ​ខ្សែនៃ​ពន្លឺពណ៌​ស​ចេញ​ពី​ព្រះវិហារ​ដ៏បរិសុទ្ធ ហើយ​កាត់​តាមដៃ​បូជាចារ្យ​នោះគឺជាអ្វី?

យើង​បាន​ប្រើ​អាជ្ញាប័ណ្ណ​ប្រកបដោយ​ការច្នៃប្រឌិត ដើម្បី​បង្ហាញ​ព្រះវត្តមាន​​នៃ​ព្រះវិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ​ដែល​ហូរ​ចេញពី​ព្រះវិហារ​បរិសុទ្ធមក។ ព្រះវិញ្ញាណ​របស់ព្រះ​ជាម្ចាស់បាន​នាំ​យក​ការ​ពេញ​ចិត្ត និង​ពរជ័យ​របស់​ព្រះអម្ចាស់​មកដល់​មនុស្ស។ ព្រះ​ជាម្ចាស់ទ្រង់​បាន​បង្គាប់​បូជាចារ្យឲ្យ​ប្រទានពរ​ដល់​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រា‌អែល​ដោយ​ពាក្យ​ទាំង​នេះថា៖ “សូម​ព្រះអម្ចាស់​ប្រទាន​ពរ និង​ថែរក្សា​អ្នក។ សូម​ព្រះអម្ចាស់​ទត​មក​អ្នកដោយ​ព្រះហឫទ័យ​មេត្តា​ករុណា សូម​ព្រះអង្គ​ប្រណី​សន្ដោស​អ្នក។ សូម​ព្រះអម្ចាស់​សំដែង​ព្រះហឫទ័យ​សប្បុរស ចំពោះ​អ្នក និង​ប្រទាន​អោយ​អ្នក​បាន​ប្រកប​ដោយ​សេចក្ដី​សុខសាន្ត” (ជនគណនា ៦:២២–២៧)។ នេះ​​ហៅ​ថាជាពរ​មកពីបូជាចារ្យ។

តើ​សាការី​ប្រើ​ឧបករណ៍​អ្វីមកសរសេរ​​ពេល​គាត់​មិន​អាច​និយាយបាន?

នៅ​សម័យ​ដែល​សាការី​រស់​នៅ មនុស្ស​បាន​ប្រើ​ទាំង​បន្ទះ​ដីឥដ្ឋ និង​ក្រមួន។ យើង​បាន​បង្ហាញ​ថាលោកសាការី​​ប្រើ​បន្ទះ​ដីឥដ្ឋ។ ផ្នែកឈើសំប៉ែតរបស់បន្ទះនឹងមានកន្លែងសម្រាប់ប្រើប្រាស់ដែលមានសុទ្ធតែដីឥដ្ឋ។ ដីឥដ្ឋ​អាច​ត្រូវ​បាន​ឆ្លាក់​ចេញពីវត្ថុ​សម្រាប់គូស​មួយ​ដែល​គេ​ហៅ​ថាដែកចារ។ បន្ទះសម្រាប់សរសេរជាញឹកញាប់មានគម្របធ្វើពីឈើរាងរលុងភ្ជាប់នឹងវា។

តើ​សំណួរ​របស់​ម៉ារីទៅកាន់ទេវតា​កាព្រីយ៉ែល​ខុស​ពី​លោកសាការី​យ៉ាង​ដូចម្តេច?

វាហាក់បីដូចជាលោកសាការីបានសង្ស័យចំពោះការប្រកាសរបស់ទេវតា ដែលជារាជសារមកពីព្រះជាម្ចាស់។ ម្យ៉ាងវិញទៀត ម៉ារីមិនត្រឹមតែមិនបាន​សង្ស័យ​ទៅលើ​ទំនាយ​ប៉ុណ្ណោះទេ—នាង​គ្រាន់តែ​ឆ្ងល់​ថា តើ​វា​នឹង​កើត​ឡើង​ដោយ​របៀប​ណាទៅ។

តើ​អេលីសាបិត​មាន​ពន្លឺ​អ្វី​នៅលើនាង​ពេល​នាង​បាន​ឃើញ​ម៉ារី?

យើង​បាន​ប្រើ​អាជ្ញាប័ណ្ណ​នៃភាពច្នៃប្រឌិត​ដើម្បី​បង្ហាញ​ថា​អេលីសាបិត​ពោរពេញ​ដោយ​ព្រះវិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ។ ព្រះ​គម្ពីរ​ប្រាប់​យើង​អំពី​អ្វី​ដែល​បាន​កើត​ឡើង​ពេល​ម៉ារីបាន​ស្វាគមន៍​អេលីសាបិត៖ “ពេល​នាង​អេលីសាបិត​ឮ​នាង​ម៉ារី​ជំរាប​សួរ ទារក​នៅ​ក្នុង​ផ្ទៃ​នាង​បំរះ​ឡើង ហើយ​គាត់​ក៏​បាន​ពោរពេញ​ដោយ​ព្រះវិញ្ញាណ​ដ៏វិសុទ្ធ” (លូកា ១:៤១)។

តើហេតុអ្វីបានជាក្មេងស្រីនេះក្លាយជាអ្នកបម្រើ?

កង​កម្លាំង​របស់​ណាម៉ាន់បាន​ចូល​ឈ្លានពាន​អ៊ីស្រាអែល ហើយ​បាន​ប្រយុទ្ធ​ជាមួយ​នឹង​ពួក​អ៊ីស្រាអែល។ ក្នុងអំឡុងពេលនៃសមរភូមិមួយ ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលមួយចំនួនត្រូវបានចាប់ខ្លួន ហើយដូចដែលបានធ្វើឡើងជាញឹកញាប់នៅក្នុងសម័យនោះ ពួកគេត្រូវបានយកទៅធ្វើជាអ្នកបម្រើនៅក្នុងទឹកដីបរទេស។ ក្មេង​ស្រី​នោះ​ត្រូវ​បាន​គេ​យក​ទៅ​ធ្វើ​ជា​អ្នក​បំរើ​របស់​ប្រពន្ធ​លោកណាម៉ាន់។ ព្រះ​គម្ពីរ​ប្រាប់​យើង​ថា “គ្រា​នោះ​កងទ័ព​ស៊ីរី បាន​ចេញ​មក​ច្បាំង​នឹង​ស្រុក​អ៊ីស្រាអែល ហើយ​ចាប់​បាន​ក្មេង​ស្រី​ម្នាក់​នាំ​យក​ទៅ​ជា​ឈ្លើយ។ ក្មេង​ស្រី​នេះ​នៅ​បំរើ​ភរិយា​របស់​លោក​ណាម៉ាន់” (២ ពង្សាវតារក្សត្រ ៥:២)។

តើហេតុអ្វីបានជាអ្នកផ្តោតខ្លាំងលើខ្មោចហ្ស៊ុំប៊ី និងវីដេអូហ្គេម "ការព្យាករណ៍អំពីខ្មោចហ្ស៊ុំប៊ី"?

គោលដៅចម្បងមួយរបស់ "សៀវភៅវិសេស" គឺដើម្បីឈោងចាប់អ្នកមិនជឿនៅជុំវិញពិភពលោកឲ្យស្គា់ស់ព្រះយេស៊ូគ្រិស្ត។ ដើម្បី​ធ្វើ​ដូច្នេះបាន យើង​ត្រូវ​មាន​វប្បធម៌​ទាក់ទង​គ្នាជាមួយនឹង​អ្នក​ជឿ។ នៅក្នុងពិភពលោកបច្ចុប្បន្ននេះ “ខ្មោចហ្ស៊ុំប៊ី” គឺជាផ្នែកមួយដ៏សំខាន់នៃទីផ្សារពិភពលោកនៅក្នុងពិភពហ្គេម និងភាពយន្ត។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ គ្រីស និង ចយ បានបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់ថាមិនមានខ្មោចហ្ស៊ុំប៊ីនោះទេ ហើយ ចយ បានចង្អុលបង្ហាញថាឪពុកម្តាយរបស់ គ្រីស មិនអនុញ្ញាតឱ្យគាត់លេងហ្គេមនោះទេ។ យ៉ាងណាក៏ដោយ នៅពេលដែល គ្រីស ចយ និង គីស្មូ បានឃើញលោកណាម៉ាន់ និងជម្ងឺស្បែកដ៏ធ្ងន់ធ្ងររបស់គាត់ ពួកគេបានប្រតិកម្មដោយភាពភ័យខ្លាច ហើយបានរត់គេចខ្លួនចេញ។ គីស្មូ ថែមទាំងគិតថាគាត់ជាខ្មោចហ្ស៊ុំប៊ី។ ប៉ុន្តែ ព្រះ​ជាម្ចាស់មិន​ចង់​ឲ្យ​យើង​ភ័យខ្លាច​ឡើយ។ “ដ្បិត​ព្រះជាម្ចាស់​ពុំ​បាន​ប្រទាន​អោយ​យើង​មាន​វិញ្ញាណ​ដែល​នាំ​អោយ​ខ្លាច​ទេ គឺ​ព្រះអង្គ​ប្រទាន​អោយ​យើង​ទទួល​វិញ្ញាណ​ដែល​ផ្ដល់​កម្លាំង សេចក្ដី​ស្រឡាញ់ និង​ចិត្ត​ធ្ងន់” (២ ធីម៉ូថេ ១:៧)។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​សំបុត្រ​របស់​ស្ដេច​ស៊ីរី​ត្រូវ​បាន​សរសេរ​នៅ​លើ​បន្ទះ​ថ្ម?

ក្នុងកំឡុងពេលដែលណាម៉ាន់រស់នៅ ប្រហែលនៅក្នុងអំឡុងឆ្នាំ ៨៥០ មុន គ.ស ការសរសេរដែលមានបំណងរក្សាទុកបានជាអចិន្ត្រៃយ៍ ជារឿយៗត្រូវបានដាប់់ចូលទៅក្នុងថ្ម។ នេះ​ក៏​ដើម្បីធានា​ថា​សារ​នឹងមិន​អាច​ត្រូវ​បាន​លុប​ ឬ​កែ​ប្រែ​បាន​ឡើយ។ ឧទាហរណ៍​មួយ​ពី​សម័យ​មុន​គឺ​នៅ​ពេល​ដែលលោក​ម៉ូសេ​បាន​ទទួល​បញ្ញត្តិ​ដប់​ប្រការ​មកពី​ព្រះជាម្ចាស់។ ព្រះគម្ពីរកត់ត្រាថា "ព្រះអម្ចាស់​មាន​ព្រះបន្ទូល​មក​កាន់​លោក​ម៉ូសេ​ថា ចូរ​ឡើង​មក​រក​យើង​នៅ​លើ​ភ្នំ។ ហើយ​រង់ចាំ​នៅ​ទី​នេះ​សិន យើង​នឹង​ប្រគល់​បន្ទះ​ថ្ម​អោយ​អ្នក នៅ​លើ​បន្ទះ​ថ្ម យើង​បាន​ចារឹក​ក្រឹត្យវិន័យ និង​បទ​បញ្ជា ដែល​អ្នក​ត្រូវ​យក​ទៅ​បង្រៀន​ប្រជាជន” (និក្ខមនំ ២៤:១២)។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ស្ដេច​យ៉ូរ៉ាម​ហែក​សម្លៀក​បំពាក់​របស់​ទ្រង់?

នៅក្នុងវប្បធម៌របស់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែល ការហែកសម្លៀកបំពាក់របស់អ្នកគឺជាការបង្ហាញពីទុក្ខព្រួយខាងផ្លូវចិត្តជាខ្លាំង។ ដោយ​សារ​ស្តេច​មិន​មាន​អំណាច​ក្នុង​ការ​ព្យាបាល​លោកណាម៉ាន់ វា​ហាក់​ដូច​ជា​​ថា​ចំពោះទ្រង់ សំបុត្រ​នោះ​គឺ​ជា​ផ្នែក​នៃ​គម្រោង​ដើម្បីបង្កើត​ជម្លោះ​រវាង​អ៊ីស្រាអែល​ និង​ស៊ីរី។ នេះថែមទាំងអាចផ្តល់នូវការក្លែងបន្លំសម្រាប់ការឈ្លានពានពីសំណាក់កងទ័ពស៊ីរី។ ព្រះកម្ពីរកត់ត្រាថា “កាល​ស្ដេច​ស្រុក​អ៊ីស្រាអែល​អាន​សំបុត្រ​នេះ​ចប់ ទ្រង់​ហែក​ព្រះភូសា​ហើយ​មាន​រាជឱង្ការ​ថា៖ «តើ​យើង​នេះ​ជា​ព្រះ​ដែល​អាច​ធ្វើ​អោយ​មនុស្ស​ស្លាប់ និង​រស់​កើត​ឬ បាន​ជា​ស្ដេច​បញ្ជូន​មនុស្ស​ឃ្លង់​មក​អោយ​យើង​ព្យាបាល​ដូច្នេះ! សូម​ជួយ​ពិចារណា​មើល​ចុះ? ស្ដេច​ស្រុក​ស៊ីរី​ពិត​ជា​រក​លេស បង្ក​ជម្លោះ​ជា​មួយ​យើង​ហើយ’” (២ ពង្សាវតាក្សត្រ ៥:៧)។ វា​មិន​បាន​កើត​ឡើង​ចំពោះ​ស្ដេច​យ៉ូរ៉ាម​ដែល​ថាសំបុត្រ​នោះ​សម្តៅ​ទៅ​លើ​ការអស្ចារ្យដែល​លោកអេលីសេ​បាន​ធ្វើ​នោះ​ទេ។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជាលោក​ណាម៉ាន់​ត្រូវលោក​អេលីសេ​ប្រាប់​ឲ្យ​ទៅ​ងូត​ទឹក​ក្នុង​ទន្លេ​ចំនួនប្រាំពីរ​ដង?

នៅក្នុងព្រះគម្ពីរ លេខប្រាំពីរច្រើនតែជានិមិត្តរូបនៃការបញ្ចប់ ឬភាពល្អឥតខ្ចោះ។ វា​អាច​ថា​នេះគឺ​ជា​ការ​សាកល្បង​នៃ​សេចក្ដី​ជំនឿ ការ​ស្តាប់​បង្គាប់ និង​ការ​បន្ទាប​ខ្លួន​របស់​លោកណាម៉ាន់។ ការ​ងូត​ទឹក​ចំនួនប្រាំពីរ​ដង​នៅក្នុង​ទន្លេ​បាន​បង្ហាញ​ថា​ជាការ​គោរព​តាម​ការ​ណែនាំ​របស់​ព្យាការី​ត្រូវបាន​បញ្ចប់។ វាក៏បង្ហាញផងដែរថាគាត់ជាមនុស្សរាបទាប ហើយមិនទាមទារឱ្យព្រះជាម្ចាស់ធ្វើការតាមរបៀបដែលគាត់បានរំពឹងទុកនោះទេ។

តើ​អ្វីទៅគឺជាពន្លឺនៅជុំវិញលោកណាម៉ាន់​នៅពេលគាត់កំពុង​ងូត​ទឹក​ទន្លេ​លើក​ទី​ប្រាំពីរ​?

យើង​បាន​ប្រើ​អាជ្ញាប័ណ្ណ​ច្នៃភាពប្រឌិត​ដើម្បី​បង្ហាញ​ពី​អំណាច​នៃការព្យាបាល​របស់​ព្រះ​ដែលបាន​ព្យាបាល​ជម្ងឺ​ឃ្លង់​របស់​លោកណាម៉ាន់។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជាលោក​ណាម៉ាន់​យក​ដី​ពី​អ៊ីស្រាអែល? តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​គាត់​មិន​អាច​សង់​អាសនៈ​ថ្វាយ​ព្រះ​នៃ​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល​នៅ​លើ​ទឹកដី​ស៊ីរី?

នៅមជ្ឈិមបូព៌ាពីសម័យបុរាណ មនុស្សជាច្រើនបានជឿលើទៅលើព្រះជាច្រើន ហើយពួកគេក៏គិតថា គេអាចថ្វាយបង្គំព្រះបានតែនៅលើទឹកដីរបស់ខ្លួន ឬនៅលើអាសនៈដែលសង់ពីដីដែលជាទឹកដីរបស់ព្រះនោះតែប៉ុណ្ណោះ។ លោកណាម៉ាន់​បាន​ទទួល​ស្គាល់​ថា​ព្រះ​នៃ​សាសន៍​អ៊ីស្រាអែល​គឺជា​ព្រះ​ពិត​តែ​មួយ ហើយ​គាត់​ចង់​ថ្វាយ​បង្គំ​ទ្រង់​នៅ​ក្នុងប្រទេស​ស៊ីរី។

ក្នុង​រដូវ​ច្រូតកាត់ តើ​ពួកប្រុសៗច្រូត​ស្រូវ​ជាមួយ​អ្វី?

ពួកគេ​កំពុង​ប្រើ​ឧបករណ៍​ច្រូតស្រូវពី​បុរាណ​ហៅ​ថា​កណ្តៀវ។ ព្រះយេស៊ូ​បាន​លើកឡើងពីកណ្តៀវម្តងនៅ​ក្នុង​រឿង​ប្រៀបប្រដូច​របស់​ទ្រង់​ថា “លុះ​ស្រូវ​ទុំ គេ​យក​កណ្ដៀវ​មក​ច្រូត ដ្បិត​ដល់​រដូវ​ចម្រូត​ហើយ” (ម៉ាកុស ៤:២៩)។

ក្នុងពេល​ច្រូត​កាត់ តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​បុរស​នោះរលាក់កន្ត្រក ហើយតើ​មានអ្វី​អណ្តែត​តាមខ្យល់?

គាត់​កំពុង​រលាក់បាវ​ស្រូវ និង​អង្កាម។ ស្រូវ​ធ្ងន់​ជាង​អង្កាម ហើយ​នៅ​ក្នុងបាវ ប៉ុន្តែ​អង្កាម​នឹង​ត្រូវ​ខ្យល់បក់ទៅ។ ទំនុកតម្កើង ជំពូកទី ១ ចែងថា “​ពួក​គេ​ប្រៀប​បាន​នឹង​អង្កាម ដែល​ត្រូវ​ខ្យល់​ផាត់​បាត់​ទៅ” (ទំនុកដម្កើង ១:៤)។

តើ​ជន​ជាតិ​ម៉ូអាប់​ជា​នរណា?

ពួក​គេ​ជា​កូន​ចៅ​របស់​លោកឡុត ជា​ក្មួយ​ប្រុស​របស់​លោកអប្រាហាំ។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ណាអូមី​ប្រាប់​នាង​រស់​ឱ្យ​លាត់ជើង​លោក​បូអូស ហើយ​តើហេតុ​អ្វី​នាង​រស់​សុំ​ឱ្យ​លោក​លាត​អាវគ្រប​លើ​នាង?

ការ​លាត់ជើង​របស់​គាត់​គឺ​ជា​ការធ្វើតាម​វប្បធម៌ និង​ពិធី​ដែលលោក​បូអូស​ធ្លាប់​បានដឹង។ នៅពេលនាងរស់បានសុំលោកបូអូសឱ្យលាតភួយរបស់គាត់ដាក់លើនាង នាងកំពុងតែសុំឱ្យបូអូសផ្តល់ "ភួយ" ឬការការពារអាពាហ៍ពិពាហ៍ឲ្យនាង។ តាមរយៈអាពាហ៍ពិពាហ៍ នាងនឹងត្រូវទទួលបានការមើលថែ និងការផ្គត់ផ្គង់។ មូលដ្ឋានសម្រាប់ការស្នើសុំរបស់នាងរស់ គឺជាបញ្ញត្តិមួយនៅក្នុងច្បាប់នៃគម្ពីរសញ្ញាចាស់ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ បញ្ញត្តិនេះមិនបានអនុវត្តដោយផ្ទាល់ចំពោះលោកបូអូស និងទំនាក់ទំនងរបស់គាត់ជាមួយនាងរស់ទេ។ ទោះយ៉ាង​ណា​ ដោយ​សារ​សេចក្ដី​សប្បុរស​ និង​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់ លោកបូអូស​បាន​យល់​ព្រម​រៀបការ​ជាមួយ​នាង បើ​គាត់​អាចធ្វើបាន។

រាល់ទំនាក់ទំនងទាំងអស់​របស់​ពួកគេ លោកបូអូស​ និង​នាង​រស់​បាន​បង្ហាញ​ខ្លួន​ថា​ពួកគេមាន​សីលធម៌​ខ្ពស់ និង​មាន​ចរិត​ល្អ។ អ្នកនៅក្នុងទី​ក្រុង​បាន​នឹកគិត​ដល់ពួកគេជា​ខ្លាំង​ ដូច​ដែល​បាន​លាត​ត្រដាង​នៅ​ពេល​លោក​បូអូស​ប្រាប់​ទៅកាន់នាង​រស់​ថា «… ដ្បិត​ប្រជាជន​ទាំង​មូល​ដឹង​ច្បាស់​ថា នាង​ជា​ស្ត្រី​ថ្លៃថ្នូរ» (នាងរស់ ៣:១១)។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​អ្នក​ឲ្យ​នាងរស់ប្រើ​ឃ្លា​ថា​ «​សាច់ញាតិ​ជិត​»​ ជំនួស​ឲ្យ​«​ញាតិ​សន្ដាន​»?

ទោះបីជាអ្នកជឿជាច្រើនស្គាល់ពាក្យថា "ញាតិសន្តាន" និង "អ្នកជួយញាតិសន្ដាន" ក៏ដោយ កុមារជាច្រើននឹងមិនយល់ពីពាក្យទាំងនេះទេ។ ពេលបង្កើតការសន្ទនាសៀវភៅវិសេស យើងព្យាយាមប្រើប្រាស់ការបកប្រែព្រះគម្ពីរដែលមានភាពត្រឹមត្រូវ និងងាយស្រួលសម្រាប់ឲ្យកុមារយល់។

តើពិធីមង្គលការគេច្រៀងបទអ្វី? តើ​មាន​ទំនុក​អ្វី​ខ្លះ ហើយ​​ការ​បក​ប្រែ​យ៉ាងម៉េចដែរ?

គូមី ឡាច

រ៉ាយ៉ាទីរបស់គូមី ឡាច យ៉ាហ្វា ហ្សែលីរបស់គូមី ឡាច គី ហ៊ីណេ ស្តាវ អាវ៉ា ហាហ្គេហ្សេម ក្វា ឆាឡាវ ឡូ. (x២)

(បន្ទរ) ហានីហ្សានីម នីរូ បារេ អេ ហ្សាមី ហឺជៀ ហាទីណា ឆាន់តា ផាហ្គៀ វេ ហាហ្វានីម ស្មាដា។

(ច្រៀងវគ្គមួយឡើងវិញ)

ឡៃ ឡៃ ឡៃ ឡៃ ឡៃ (x២)

ក្រោកឡើង អូនសម្លាញុ់

ក្រោកឡើង អូនសម្លាញ់ ក្រោកឡើង អូនសម្លាញ់របស់បង ឃើញទេ រដូវរងាកន្លងផុតហើយ ហើយ​ភ្លៀង​ក៏​ឈប់​បង្អុរ​មក​ទៀត​ដែរ។

(បន្ទរ) ផ្កាដុះឡើងនៅលើផែនដី រដូវកាលនៃការច្រៀងបានមកដល់ហើយ ដើមឧទុម្ពរមានផ្លែលើកដំបូង ហើយ​ដើម​ទំពាំងបាយជូរ​រីក​សាយមាន​ក្លិន​ក្រអូប។

(បន្ទរឡើងវិញ)

ឡៃ ឡៃ ឡៃ ឡៃ ឡៃ (x២)

“គូមី ឡាច” គឺ​យោងតាម​ខគម្ពីរ​ខាង​ក្រោមនេះ​ពី​ក្នុងបទ​ចម្រៀង​សាឡូម៉ូន៖ “អូន​សម្លាញ់​មាស​បង​អើយ ចូរ​ក្រោក​ឡើង! ស្រី​ស្រស់​ស្អាត​អើយ ចូរ​ចេញ​មក! ដ្បិត​រដូវ​រងា​បាន​កន្លង​ផុត​ទៅ​ហើយ រីឯ​ភ្លៀង​ក៏​ឈប់​បង្អុរ​មក​ទៀត​ដែរ។ បុបា្ផ​ទាំងឡាយ​រីក​ស្គុសស្គាយ​ពាសពេញ​ស្រុក ហើយ​ជា​ពេល​ដែល​បក្សាបក្សី​យំ​ខ្ញៀវខ្ញារ លលក​បូល​លាន់​ឮ​ពេញ​ក្នុង​ស្រុក​យើង។ ឧទុម្ពរ​ចាប់​ផ្ដើម​ផ្លែ ដើម​ទំពាំងបាយជូរ​មាន​ផ្កា សាយ​ក្លិន​ក្រអូប។ អូន​សម្លាញ់​មាស​បង​អើយ ចូរ​ក្រោក​ឡើង! ស្រី​ស្រស់​ស្អាត​អើយ ចូរ​ចេញ​មក!” (ចម្រៀងសាឡូម៉ូន ២:១០–១៣)។

តើហេតុ​អ្វី​ជន​ជាតិ​សាម៉ារី​មានកំហឹង​ជាមួយនឹង​សិស្សរបស់ព្រះ​យេស៊ូ? តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​គេ​មិន​ឲ្យ​ពួកគេ​ចូល​ក្នុងទីក្រុង?

មានការអាក់អន់ចិត្តជាបន្តបន្ទាប់រវាងជនជាតិយូដា និងសាសន៍ជាតិសាម៉ារី ហើយពួកគេមិនចូលចិត្តទីបរិសុទ្ធរបស់គ្នារៀងៗខ្លួន។ ជនជាតិយូដាបានអះអាងថាកន្លែងគោរពប្រណិប័តន៍ដ៏ត្រឹមត្រូវតែមួយគត់គឺនៅទីក្រុងយេរូសាឡឹម ដូច្នេះនៅពេលជនជាតិយូដាធ្វើដំណើរកាត់ទីក្រុងរបស់សាសន៍សាម៉ារីទៅតាមផ្លូវរបស់ពួកគេដើម្បីមកថ្វាយបង្គំនៅក្រុងយេរូសាឡឹម វាបានធ្វើឱ្យសាសន៍សាម៉ារីខឹងសម្បារ។ ព្រះ​គម្ពីរ​ប្រាប់​យើង​ថា “ប៉ុន្តែ អ្នក​ស្រុក​ពុំ​ព្រម​ទទួល​ព្រះអង្គ​ឲ្យ​ស្នាក់​ឡើយ ព្រោះ​ព្រះអង្គ​យាង​ឆ្ពោះ​ទៅ​ក្រុង​យេរូសាឡឹម” (លូកា ៩:៥៣)។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ពួក​សិស្ស​និយាយ​អំពី​ការ​ដុត​បំផ្លាញ​សាសន៍​សាម៉ារី?

ដោយសារកំហឹងរបស់ពួកគេចំពោះសាសន៍សាម៉ារី ពួកគេមានអារម្មណ៍ថាការជំនុំជម្រះរបស់ព្រះគួរតែធ្លាក់មកលើពួកគេ។ ប៉ុន្តែ ព្រះ​យេស៊ូ​បាន​បង្រៀន​រួច​ហើយ​អំពី​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់​ចំពោះ​មនុស្ស​គ្រប់​គ្នា សូម្បី​តែ​សត្រូវ​របស់​គេ​ក៏ដោយចុះ។ ទ្រង់មានបន្ទូល​ថា​៖ “ញុំ​សុំ​ប្រាប់​អ្នក​រាល់​គ្នា​ដែល​កំពុង​ស្ដាប់​ខ្ញុំ​ថា ចូរ​ស្រឡាញ់​ខ្មាំង​សត្រូវ​របស់​ខ្លួន! និង​ធ្វើ​អំពើ​ល្អ​ដល់​អស់​អ្នក​ដែល​ស្អប់​អ្នក​រាល់​គ្នា។ ត្រូវ​ជូន​ពរ​ដល់​អស់​អ្នក​ដែល​ប្រទេចផ្ដាសា​អ្នក​រាល់​គ្នា។ និង​អង្វរ​ព្រះជាម្ចាស់ សូម​ទ្រង់​ប្រទាន​ពរ​ដល់​អស់​អ្នក​ដែល​បៀតបៀន​អ្នក​រាល់​គ្នា។ (លូកា ៦:២៧-២៨)។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​អ្នក​បង្ហាញ​អ្នក​របួស​ដែលស្លៀក​ពាក់ប៉ឹង?

យើង​ចង់​ឲ្យ​មាន​ភាព​សុក្រិត​តាម​ប្រវត្តិសាស្ត្រ​ក្នុង​ការ​បង្ហាញ​ពីឧទាហរណ៍​នៃការប្រៀបប្រដូចតាម​ព្រះ​យេស៊ូ​របស់ព្រហយេស៊ូ។ ព្រះយេស៊ូ​មាន​ព្រះបន្ទូល​ថា៖ «មាន​បុរស​ម្នាក់ ធ្វើ​ដំណើរ​ចុះ​ពី​ក្រុង​យេរូសាឡឹម​ឆ្ពោះ​ទៅ​ក្រុង​យេរីខូ។ គាត់​ធ្លាក់​ទៅ​ក្នុង​កណ្ដាប់​ដៃ​របស់​ពួក​ចោរ វា​ប្លន់​គាត់ ថែម​ទាំង​វាយដំ​គាត់​អោយ​របួស​ជា​ទម្ងន់ រួច​នាំ​គ្នា​រត់​បាត់​អស់​ទៅ ទុក​គាត់​ចោល​នៅ​ស្ដូកស្ដឹង​បាត់​ស្មារតី​មិន​ដឹង​ខ្លួន» (លូកា ១០:៣០)។ នេះបង្ហាញពីភាពអស់សង្ឃឹមដែលអ្នកដំណើរពិតជាត្រូវការជំនួយ។ ចោរ​មិន​ត្រឹម​តែ​យក​លុយ​គាត់​ទេ សូម្បីតែ​ខោអាវ​ខាង​ក្រៅ​របស់គាត់ក៏យកដែរ។ បើគ្មានជំនួយ និងសម្លៀកបំពាក់ត្រឹមត្រូវទេ គាត់នឹងត្រូវប្រឈមជាមួយនឹងកម្តៅព្រះអាទិត្យនៅពេលថ្ងៃ និងភាពត្រជាក់នៅពេលយប់។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​បុរស​សាសន៍​យូដា​ទី​ពីរ (​ពួក​លេវី) មិន​ជួយ​អ្នក​ធ្វើ​ដំណើរ​ដែល​រង​របួស?

ពួក​លេវី​គឺជា​ជំនួយ​ការ​នៅក្នុង​ព្រះ​វិហារ​របស់​សាសន៍​យូដា ប្រហែល​ជា​គិត​ថា​អ្នក​ធ្វើ​ដំណើរ​នោះ​ស្លាប់ ហើយ​គាត់​ចង់​ជៀស​វាង​ពីការ​ប៉ះ​ពាល់ជាមួយ​នឹង​សពរបស់មនុស្សស្លាប់។

តើហេតុអ្វីបានជាសាសន៍ជាតិសាម៉ារីជួយអ្នកធ្វើដំណើរ?

ពេល​សាសន៍​សាម៉ារី​ឃើញ​ពីស្ថានភាព​អស់​សង្ឃឹម​របស់​គាត់ គាត់​មាន​ចិត្ត​អាណិត​អាសូរ​ដល់គាត់។

តើឥដ្ឋសម្រាប់សង់ប៉បបាបិលធ្វើពីអ្វី?

ដុំឥដ្ឋ​​ត្រូវ​បាន​គេ​ធ្វើ​ពី​ដីឥដ្ឋ​ឲ្យមានជារូប​រាង និង​បន្ទាប់​មក​ដុតវាឲ្យរឹង​នៅក្នុង​ឡ។ ព្រះគម្ពីរកត់ត្រាថា ប្រជាជនគេនាំគ្នា​និយាយ​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក​ថា៖ «តោះ​យើង​នាំ​គ្នា​ធ្វើ​ដុំ​ឥដ្ឋ ហើយ​ដុត​វា»។ គេ​ប្រើ​ដុំ​ឥដ្ឋ​នោះ​ជា​ថ្ម និង​ប្រើ​ជ័រ​ខ្មៅ​ជា​បាយអ។ (លោកុប្បត្តិ ១១:៣)។

តើពួកគេទទួលបានកៅស៊ូក្រាលយ៉ាងដូចម្តេច?

កៅស៊ីក្រាលថ្នល់ ឬគេស្គាល់ថាជាជ័រកៅស៊ូ គឺជាសារធាតុស្រដៀងនឹង ជ័រខ្មៅ ដែលពេលនោះកើតឡើងមកពីធម្មជាតិ ឬត្រូវបានផលិតឡើងពីការចម្រាញ់ប្រេងដោយដុតកម្ដៅ ឬសារធាតុធម្មជាតិផ្សេងៗទៀត។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​អ្នក​បង្ហាញ​ថាមានទេវតា​ចុះ​មក​កាន់ប៉ម​បាបិល ពេល​ព្រះ​គម្ពីរ​ចែង​ថា ព្រះអម្ចាស់​បាន​យាង​ចុះ​មក៖ ព្រះអម្ចាស់​យាង​ចុះ​មក​ទត​មើល​ទីក្រុង និង​ប្រាសាទ​ដែល​មនុស្ស​លោក​បាន​សង់ (លោកុប្បត្តិ ១១:៥)?

បន្ថែមពីលើខគម្ពីរខាងលើ ព្រះគម្ពីរក៏កត់ត្រាផងដែរថាព្រះអម្ចាស់មានបន្ទូលថា “ដូច្នេះ យើង​ត្រូវ​តែ​ចុះ​ទៅ​បំបែក​ភាសា​របស់​គេ។ កុំ​អោយ​គេ​ស្ដាប់​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក​បាន​ទៀត” (លោកុប្បត្តិ ១១:៧)។ នេះ​បញ្ជាក់​ថា ព្រះ​ជាម្ចាស់មិនមែនទៅ​តែ​អង្គ​ឯងនោះ​ទេ ពេល​ទ្រង់​យាងចុះ​ទៅ​មើលក្រុង​បាបិល។ យើង​បាន​ប្រើ​អាជ្ញាប័ណ្ណ​នៃភាពច្នៃប្រឌិត​ដើម្បី​ពណ៌នា​អំពី​វត្តមាន​របស់​ព្រះជាម្ចាស់មានទម្រង់​ជា​កាំរស្មី​នៃ​ពន្លឺ​ទេវភាព​ដែល​ផុស​ចេញពី​ស្ថានសួគ៌មក។ លើសពីនេះ នៅពេលអ្នកពិចារណាអំពីវត្តមានជាសកលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ទ្រង់គង់នៅទីនោះគ្រប់ពេលជានិច្ច សូម្បីតែពេលដែលមើលទ្រង់មិនឃើញក៏ដោយ។

ការស្កែនរបស់ គីស្មូ បានបង្ហាញថា សៀវភៅវិសេស បាននាំពួកគេទៅកាន់ទឹកដីស៊ីណើរ ប៉ុន្តែតើទីក្រុងស៊ីណើរនៅឯណា?

ស៊ីណើរ​គឺជា​ទឹកដី​បុរាណ​ដែល​ជា​ទីក្រុង​ដ៏​អស្ចារ្យ​របស់បាប៊ីឡូន​តាំង​នៅ។ ស៊ីណើរ ស្ថិតនៅលើវាលទំនាបមួយនៅក្នុងសម័យទំនើបគឺជាផ្នែកមួយនៃភាគខាងត្បូងនៃប្រទេសអ៊ីរ៉ាក់។

តើ​អ្វី​ទៅ​ជា​ដុំ​ភ្លើង​តូចៗ​ដែល​ចូល​ទៅ​ក្នុង​មាត់​មនុស្ស​នៅប៉ម​បាបិល?

យើង​បាន​ប្រើ​អាជ្ញាប័ណ្ណ​នៃភាពច្នៃប្រឌិត​ដើម្បី​បង្ហាញ​ពី​របៀប​ដែល​ព្រះ​ជាម្ចាស់បាន​បំភាន់​ភាសា​របស់​មនុស្ស​ដោយ​អព្ភូតហេតុ។ ព្រះ​គម្ពីរ​កត់ត្រា​ថា ព្រះ​អម្ចាស់​មាន​ព្រះ​បន្ទូល​ថា “ដូច្នេះ យើង​ត្រូវ​តែ​ចុះ​ទៅ​បំបែក​ភាសា​របស់​គេ។ កុំ​អោយ​គេ​ស្ដាប់​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក​បាន​ទៀត” (លោកុប្បត្តិ ១១:៧)។ យើងក៏បានប្រើប្រាស់អាជ្ញាប័ណ្ណនៃភាពច្នៃប្រឌិតដើម្បីបង្ហាញពីទំនាក់ទំនងរវាងព្រឹត្តិការណ៍នៅប៉មបាបិល និងរាប់រយឆ្នាំក្រោយមកនៅថ្ងៃបុណ្យ ទីហាសិប។ ខណៈ​ដែល​ភាសា​ផ្សេង​គ្នា​បាន​បង្ក​ឱ្យ​មាន​ការ​ច្របូកច្របល់ និង​ការ​ខ្ចាត់ខ្ចាយ​កើតឡើងនៅប៉មបាបិល ព្រះវិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ​បាន​ធ្វើការ​តាម​រយៈ​ភាសា​ផ្សេង​គ្នា​ដើម្បី​នាំ​មនុស្ស​មក​នៅ​ជុំ​គ្នា ហើយ​ចូល​ទៅ​ក្នុង​នគរ​របស់​ព្រះ​នៅ​ថ្ងៃ​បុណ្យទីហាសិប។

តើមនុស្សនិយាយភាសាអ្វី បន្ទាប់ពីភ្លើងចូលទៅក្នុងមាត់របស់ពួកគេ?

យើងបានបង្ហាញថាពួកគេនិយាយភាសាហេប្រឺ ក្រិក និងហ្វាស៊ី ដើម្បីតំណាងពីភាសាបុរាណផ្សេងៗ។

ពេល​អ្នក​បង្ហាញពី​ការ​យាង​ឡើង​របស់​ព្រះ​យេស៊ូ តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​អ្នក​មិន​បង្ហាញ​ស្នាម​ដែកគោលនៅលើក្រចករបស់​ទ្រង់?

ដៃអាចរបស់ទ្រង់បានគ្របដណ្ដប់លើកដៃ ជាកន្លែងដែលអ្នកប្រាជ្ញព្រះគម្ពីរជាច្រើនជឿថាមានស្នាមដែកគោលនៅត្រង់នោះ។ នៅពេល​គម្ពីរ​សញ្ញា​ថ្មី​រៀបរាប់​អំពី​ព្រះយេស៊ូ​ត្រូវ​បាន​គេ​យក​ដែកគោល​ទៅដំនៅលើ ​«​ព្រះហស្ត​»​ របស់​ទ្រង់ គេ​ប្រើ​ពាក្យ​ជាភាសាក្រិច​ដែល​មាន​អត្ថន័យ​ទូលំទូលាយ​ជាង​ពាក្យ​អង់គ្លេស​ថា ​«​ព្រះហស្ត​»​។ ពាក្យ​ជាភាសាក្រិក​មានដូចជា ដៃ កដៃ និង​កំភួនដៃ។ លើសពីនេះ ប្រវត្ដិវិទូបានរកឃើញថា នៅពេលដែលទាហានរ៉ូម៉ាំងឆ្កាងមនុស្ស ពួកគេបានបោះដែកគោលនៅលើបាតដៃ កដៃ ឬកំភួនដៃ។ (ប្រសិនបើ​ព្រះយេស៊ូ​ត្រូវ​បាន​គេ​ដំដែកគោលនៅលើ​បាតដៃ​របស់​ទ្រង់ នោះ​ពួក​ទាហាន​ក៏​ត្រូវចងដៃ​របស់ទ្រង់ទៅ​នឹង​ឈើឆ្កាង​ដោយប្រើ​ខ្សែពួរ​ដែរ​)។ ដូច្នេះ វា​អាច​ទៅ​រួច​ដែល​ព្រះយេស៊ូត្រូវ​បាន​គេ​ដំដែកគោល​ដែល​យើង​ហៅ​ថា​បាតដៃ ឬ​កដៃ។ ទោះ​ជា​វា​កើត​ឡើង​​របៀប​ណា​ក៏ដោយ យើង​អាច​អរគុណ​ព្រះអង្គ​ចំពោះការសុគត​សម្រាប់​អំពើ​បាប​របស់​យើង។

ពេល​ដែល​អ្នក​ជឿ​មក​ជុំ​គ្នា​នៅក្នុង​បន្ទប់​ដើម្បីអធិស្ឋាន តើ​ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ទ្វារ​បិទ?

ដោយសារ​អ្នក​ជឿ​មិន​ទាន់​បាន​ទទួល​អំណាច​ពី​ព្រះវិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ នោះ​ពួកគេ​ខ្លាច​អ្នក​មិន​ជឿ​ស្តាប់ឮ​ពួកគេ ហើយមក​បៀតបៀន​ដល់ពួកគេ។

តើ​បទ​ចម្រៀង​អ្វី​ដែល​អ្នក​ជឿ​បាន​ច្រៀង​ក្នុង​ពេល​អធិស្ឋាន?

ពួកគេ​កំពុង​ច្រៀង​ចម្រៀងពីទំនុកតម្កើង ១៥០:៦ ជា​ភាសា​ហេព្រើរ​ថា៖ «កូល ហាណេសាម៉ា តេហាឡែល យ៉ា ហាលេលូយ៉ា»។ ជា​ភាសា​អង់គ្លេស ខ​នោះរំលឹកប្រាប់​ថា “ចូរ​អោយ​អ្វីៗ​ទាំង​អស់​ដែល​មាន​ដង្ហើម​ចេញ​ចូលសរសើរ​តម្កើង​ព្រះអម្ចាស់។ ​សរសើរតម្កើងដល់​ព្រះ​យេហូវ៉ា”។

តើពពកពណ៌សចែងចាំងនៅក្នុងបន្ទប់នោះជាអ្វី ហើយតើអ្វីទៅជាអណ្តាតភ្លើងពណ៌សតូចៗនៅលើក្បាលរបស់អ្នកជឿ?

យើង​បាន​ប្រើ​អាជ្ញាប័ណ្ណ​នៃភាពច្នៃប្រឌិត​ដើម្បី​ពណ៌នា​អំពី​វត្តមាន​របស់​ព្រះវិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ​ថា​ជា​ពពក​ពណ៌​ស និង​ជាអណ្តាតភ្លើង​ចែងចាំង​។ យើង​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ពពក និង​អណ្តាតភ្លើង​មាន​ពណ៌​ស ដើម្បី​តំណាង​ឲ្យ​ភាពបរិសុទ្ធ និង​ដើម្បី​បញ្ជាក់​ពី​ធម្មជាតិ​នៃទេវភាព និងភាព​បរិសុទ្ធ​នៃ​ព្រះវិញ្ញាណដ៏បរិសុទ្ធ។ ព្រះគម្ពីរប្រាប់យើងថា “នៅ​បុណ្យ​ថ្ងៃ​ទី​ហាសិប ពួក​សិស្ស​បាន​រួម​ប្រជុំ​ទាំង​អស់​គ្នា​ នៅ​កន្លែង​តែ​មួយ។ រំពេច​នោះ ស្រាប់​តែ​មាន​ឮ​ស្នូរ​សន្ធឹក​ពី​លើ​មេឃ ដូច​ខ្យល់​បក់​បោក​យ៉ាង​ខ្លាំង​ពេញ​ក្នុង​ផ្ទះ​ដែល​គេ​នៅ។ ពួក​សិស្ស​បាន​ឃើញ​ហាក់​ដូច​ជា មាន​អណ្ដាត​ភ្លើង​បែក​ចេញ​ពី​គ្នា ចុះ​មក​សណ្ឋិត​លើ​ពួក​គេ​ម្នាក់ៗ។ អ្នក​ទាំង​នោះ​បាន​ពោរពេញ​ដោយ​ព្រះវិញ្ញាណ​ដ៏វិសុទ្ធ* ហើយ​ចាប់​ផ្ដើម​និយាយ​ភាសា​ផ្សេងៗ​ពី​គ្នា តាម​ព្រះវិញ្ញាណ​ប្រោស​ប្រទាន​ឲ្យ” (កិច្ចការ ២:១-៤)។

តើ​សម្លេង​ខ្យល់ កណ្ដឹង និង​សម្លេង​អ្វី​ដែល​អ្នក​នៅ​ខាង​ក្រៅ​បាន​ឮ?

យើងបានប្រើអាជ្ញាបណ្ណនៃការច្នៃប្រឌិត ដើម្បីពណ៌នាអំពីរបៀបដែលព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបានអនុញ្ញាតឲ្យមនុស្សនៅខាងក្រៅស្តាប់មនុស្សអធិស្ឋាននៅខាងក្នុងបន្ទប់ឮ ទោះបីជាបង្អួចត្រូវបិទក៏ដោយ។ លើសពីនេះ ខ្យល់គឺជានិមិត្តរូបនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ។ ព្រះគម្ពីរប្រាប់យើងថា នៅពេលដែលព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបានយាងមកកន្លែងដែលអ្នកជឿកំពុងអធិស្ឋាន «រំពេច​នោះ ស្រាប់​តែ​មាន​ឮ​ស្នូរ​សន្ធឹក​ពី​លើ​មេឃ ដូច​ខ្យល់​បក់​បោក​យ៉ាង​ខ្លាំង​ពេញ​ក្នុង​ផ្ទះ​ដែល​គេ​នៅ» (កិច្ចការ ២:២)។

តើហេតុអ្វីបានជាអ្នកត្រូវបញ្ចូលការស្លាប់របស់សារ៉ា? តើ​វា​ទាក់ទង​ទៅនឹង​អាពាហ៍ពិពាហ៍​របស់​អ៊ីសាក និង​នាងរេបិកា​របៀប​ណា?

នៅ​ក្នុងភាគ​នេះ ការ​បាត់​បង់​របស់​សារ៉ា​នាំ​ឲ្យ​គំនិត​របស់​អប្រាហាំ​នឹកគិត​ដល់​ការ​សន្យា​របស់​ព្រះ​ជា​ច្រើន​ឆ្នាំ​មកហើយ។ ការសន្យានោះគឺថាអប្រាហាំនឹងមានកូនចៅជាច្រើនតាមរយៈអ៊ីសាកដែលជាកូនប្រុសរបស់គាត់។ ប៉ុន្តែ​អ៊ីសាក​មិន​ទាន់​រៀបការ​នៅឡើយ ដូច្នេះ​អ័ប្រាហាំ​ដឹង​ថា​ដល់​ពេលវេលាដែល​ត្រូវ​រក​ប្រពន្ធ​ឲ្យ​អ៊ីសាកហើយ។

បន្ថែម​លើនេះ រេបិកា​បាន​ជួយ​សម្រាល​ទុក្ខ​ដល់អ៊ីសាក​អំពី​ការ​ស្លាប់​របស់​សារ៉ា។ ព្រះគម្ពីរប្រាប់យើងថា “លោក​អ៊ីសាក​នាំ​នាង​រេបិកា​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ជំរំ ដែល​លោក​ស្រី​សារ៉ា ជា​ម្ដាយ ធ្លាប់​នៅ​កាល​ពី​មុន គាត់​បាន​យក​នាង​ធ្វើ​ជា​ភរិយា។ គាត់​ស្រឡាញ់​ថ្នាក់ថ្នម​នាង ហើយ​នាង​ក៏​ធ្វើ​អោយ​គាត់​បាន​ធូរ​ស្បើយ​ពី​ទុក្ខ ក្រោយ​ពី​ម្ដាយ​ស្លាប់” (លោកុប្បត្តិ ២៤:៦៧)។

តើហេតុអ្វីបានជាអ្នកបង្ហាញសាកសពរបស់សារ៉ា?

យើង​មាន​អារម្មណ៍​ថា វា​នឹង​អាចជួយ​កុមារ​ឲ្យ​យល់​ពី​ការ​ស្លាប់​របស់​សារ៉ា និង​ទុក្ខ​សោក​យ៉ាង​ខ្លាំង​របស់​លោកអប្រាហាំ និង​អ៊ីសាក។

តើហេតុអ្វីបានជាគេដាក់សពរបស់សារ៉ានៅលើតុ?

វា​ជា​វិធី​មួយ​ដែលអប្រាហាំ​​បង្ហាញ​ពីទឹកចិត្តនៃការស្រឡាញ់​ និង​ការ​គោរព​របស់លោកចំពោះ​សារ៉ា​រហូត​ដល់​គាត់​អាច​ទិញ​ដី​មកធ្វើជាផ្នូរសម្រាប់នាង។

តើហេតុអ្វីបានជាអប្រាហាំនិយាយថាអ៊ីសាកមិនគួរមានប្រពន្ធជាជនជាតិកាណាន?

ក្នុងដំណើរជីវិតរបស់លោកអប្រាហាំ និងនៅក្នុងកុលសម្ព័ន្ធនៃក្រុមមនុស្សដែលមើលថែសត្វចៀម ឬហ្វូងចៀម វាគឺជាទម្លាប់របស់ពួកគេក្នុងការឲ្យកូនប្រុសរៀបការជាមួយនរណាម្នាក់នៅក្នុងកុលសម្ព័ន្ធរបស់ខ្លួន។ លើសពីនេះ អប្រាហាំមិនចង់ឱ្យកូនប្រុសរបស់គាត់រៀបការជាមួយនារីដែលជឿលើព្រះរបស់ជនជាតិកាណានទេ ព្រោះនាងអាចនឹងអាចធ្វើឲ្យការលះបង់របស់អ៊ីសាកចុះខ្សោយបន្តិចម្តងៗចំពោះព្រះដ៏ពិត គឺជាមួយអង្គដែលបានមានបន្ទូលមកកាន់អប្រាហាំ ហើយបានសន្យានឹងគាត់នូវកូនចៅជាច្រើនដូចផ្កាយនៅលើមេឃ។

តើហេតុអ្វីបានជាអប្រាហាំទទូចមិនឲ្យអ្នកបម្រើរបស់គាត់យកអ៊ីសាកទៅរស់នៅជាមួយសាច់ញាតិរបស់អប្រាហាំ?

ព្រះ​ជាម្ចាស់បាន​សន្យា​ថានឹងឲ្យស្រុក​កាណាន​ដល់​លោកអប្រាហាំ ដូច្នេះ​អប្រាហាំ​ចង់​ឲ្យ​អ៊ីសាក​រស់​នៅ​ក្នុងទឹកដីសន្យា។

តើហេតុអ្វីបានជា គ្រីស ចយ និង គីស្មូ ពាក់មួកពេលដែលអេលីសេមិនពាក់?

គ្រីស ចយ និង គីស្មូ មិនស៊ាំនឹងកម្តៅដ៏ខ្លាំងពីពន្លឺព្រះអាទិត្យនៅលើវាលខ្សាច់ទេ ហើយមួកសម្រាប់គ្របក្បាលជួយការពារក្បាល និងករបស់ពួកគេពីការកើនឡើងកម្តៅខ្លាំង និងការរលាកបណ្តាលមកពីពន្លឺព្រះអាទិត្យ។ ពួកប្រុសៗខ្លះបានពាក់មួកការពារក្បាល ប៉ុន្តែវាជាជម្រើសសម្រាប់ពួកគេ។ ស្ត្រី​ទាំង​នោះ​ពាក់​ឈុតគ្រប​ក្បាល ព្រោះ​តាមវប្បធម៌​នោះ គេ​រំពឹង​ថា​ត្រូវ​គ្រប​សក់​ដើម្បី​រក្សា​ភាព​សុភាពរាបសាររបស់ពួកគេ។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជានាង​រេបិកា​យក​ខ្អម​ទឹក​មក​ឲ្យ គ្រីស ចយ និង គីស្មូ លាង​ជើង​មុន​ថ្ងៃបុណ្យ?

នៅមជ្ឈិមបូព៌ា តាមធម្មតាមនុស្សាពាក់ស្បែកជើងផ្ទាត់ ហើយជើងរបស់ពួកគេនឹងទៅជាគគ្រេចដោយសារការដើរកាត់ដីស្ងួត និងធូលី។ ដូច្នេះ វាជាទម្លាប់ក្នុងការលាងជើងមុនពេលអង្គុយញ៉ាំអាហារ ជាពិសេសមនុស្សមិនអង្គុយលើកៅអីទេ ប៉ុន្តែអង្គុយនៅលើខ្នើយ ឬកន្ទេលនៅលើឥដ្ឋ។ លើស​ពី​នេះ អ្នកទទួល​អាហារ​ត្រូវ​បាន​គេរំពឹង​ថា​នឹង​ផ្តល់​ទឹក​សម្រាប់ជា​ការ​គួរសម​ចំពោះ​ភ្ញៀវ​របស់​ខ្លួន។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​រេបិកា​បិទ​មុខ​របស់នាងពេល​ជួប​ជាមួយអ៊ីសាក?

នៅក្នុងវប្បធម៌នោះ វាជាទម្លាប់របស់ស្ត្រីដែលត្រូវបិទមុខរបស់នាងនៅពេលធ្វើដំណើរនៅជិតមនុស្សប្លែកមុខ។ ជាមួយគ្នាផងដែរ ដោយសារនាងនឹងក្លាយជាកូនក្រមុំរបស់លោកអ៊ីសាក នាងបានបង្ហាញពីការគោរព និងចុះចូលចំពោះគាត់។

តើសុបិនទាំងអស់សុទ្ធតែជាសារនៃទេវភាពមែនទេ?

ព្រះ​គម្ពីរ​បង្ហាញ​ថា ព្រះ​អាច​មាន​បន្ទូល​ទៅ​កាន់​អ្នក​ណា​ម្នាក់​តាម​រយៈ​សុបិន។ ​ឧទាហរណ៍ ក្រោយមកបន្ទាប់​ពី​ព្រះ​យេស៊ូ​បាន​ប្រសូត ទេវតា​​បាន​និយាយ​ទៅ​កាន់​លោកយ៉ូសែប​នៅក្នុង​សុបិន​។ ព្រះគម្ពីរកត់ត្រាថា “កាល​ពួក​ហោរាចារ្យ​ចាក​ចេញ​ផុត​ទៅ ទេវតា*​របស់​ព្រះអម្ចាស់​មក​ប្រាប់​លោក​យ៉ូសែប ក្នុង​សុបិន​និមិត្ត​ថា។ ‘ចូរ​ក្រោក​ឡើង! នាំ​ព្រះឱរស និង​មាតា​របស់​ព្រះអង្គ រត់​ទៅ​ស្រុក​អេស៊ីប​ទៅ។ “ចូរ​ស្នាក់​នៅ​ស្រុក​នោះ រហូត​ដល់​យើង​ប្រាប់​ឲ្យ​វិល​ត្រឡប់​មក​វិញសឹម​មក ដ្បិត​ស្ដេច​ហេរ៉ូដ​រក​ធ្វើ​គត​ព្រះឱរស” (ម៉ាថាយ ២:១៣)។ ម្យ៉ាងវិញទៀត យើងមិនជឿថាសុបិនទាំងអស់សុទ្ធតែមានសារមកពីព្រះជាម្ចាស់នោះទេ។ មនុស្ស​ត្រូវ​ប្រយ័ត្នប្រយែង អធិស្ឋាន និង​អនុវត្ត​ការ​យល់​ដឹង​ខាង​វិញ្ញាណ​ពេល​មាន​សុបិនកើតឡើង។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ព្រះ​ចង់​ថ្វាយ​ដង្វាយជាសាច់?

ពេលនរណាម្នាក់ថ្វាយដង្វាយជាសាច់ដ៏ល្អបំផុតដល់ព្រះជាម្ចាស់ វាគឺជាវិធីមួយដើម្បីគោរពទ្រង់ដោយយកទ្រង់ជាលេខមយយនៅក្នុងជីវិតរបស់គេ។ ការថ្វាយយញ្ញបូជាសត្វក្នុងអំឡុងសម័យព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់គឺជាទំនាយថាពួកគេទន្ទឹងរង់ចាំព្រះយេស៊ូដែលជាយញ្ញបូជាដែលគ្មានបាបសោះ និងល្អឥតខ្ចោះសម្រាប់អំពើបាបរបស់យើងពេលទ្រង់សុគតនៅលើឈើឆ្កាង។ ក្រោយពេល​ព្រះ​យេស៊ូ​បាន​ក្លាយ​ជា​យញ្ញបូជា​ដ៏​អស្ចារ្យ​បំផុត​សម្រាប់​យើង យើងលែង​ត្រូវ​ការ​គ្រឿងសក្ការៈ​បូជា​សត្វ​ទៀត​ហើយ។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​អេលី​មិន​ឃាត់​កូន​ប្រុស​របស់​គាត់​ពី​ការ​ប្រព្រឹត្ត​ខុស?

អេលី​បាន​ប្រាប់​កូន​ប្រុស​របស់​គាត់​ឲ្យ​ឈប់ ហើយ​ព្រមាន​គេ​ថា​គេ​កំពុងតែ​ធ្វើ​បាប​ទាស់​នឹង​ព្រះហើយ។ ពេល​ដែល​ពួក​គេ​មិន​ស្តាប់​តាម​លោក គាត់​ទំនង​ជា​មិន​បាន​ចាត់​វិធានការ​តឹងរ៉ឹងខ្លាំង​ដើម្បី​ប្រដៅ​ ឬ​ឃាត់​ពួក​គេ​ឡើយ។

តើ​ពន្លឺ​ពណ៌​មាស​នៅ​ពី​លើ​ហិប​នៃ​សេចក្ដី​សញ្ញា​គឺជាអ្វី?

យើង​បាន​ប្រើ​អាជ្ញាប័ណ្ណ​សិល្បៈ​ដើម្បី​បង្ហាញ​ពី​សិរីល្អ​របស់​ព្រះ​ជាម្ាស់ដែល​ចាំង​ចុះ​មក​លើ​ហិបនោះ។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​អ្នក​បង្ហាញ​ព្រះ​យេស៊ូ​លេចឡើង​មកកាន់​សាំយូអែល​ក្នុង​រូបរាងដែល​ថ្លា?

យើង​បាន​ប្រើ​អាជ្ញាប័ណ្ណ​សិល្បៈ​ដើម្បី​បង្ហាញ​ថា​ព្រះ​កំពុង​មាន​បន្ទូល​ទៅ​កាន់សាំយូអែល ដោយ​ព្រះ​យេស៊ូ​បាន​លេច​មក​ក្នុង​ទម្រង់​ដ៏មានសិរី​រុងរឿង​និង​ទម្រង់ខាង​វិញ្ញាណ។

នៅពេល​ព្រះអម្ចាស់​មាន​ព្រះបន្ទូល​ទៅកាន់កុមាសាំយូអែល​វ័យ​អំពី​អេលី និង​កូន​ប្រុស​របស់​គាត់ តើ​វា​មានន័យ​យ៉ាង​ណានៅពេល​ទ្រង់​មាន​បន្ទូល​ថា ត្រចៀក​មនុស្សនឹង​ញ័រឡើង?

នេះ​ជា​របៀប​នៃការថ្លែង​សុន្ទរកថា​ដែល​មាន​ន័យ​ថា​ពួកគេ​នឹង​បាន​ឮ​ដំណឹង​គួរ​ឱ្យ​ភ្ញាក់​ផ្អើល​ដែល​នឹង​បន្ត​ធ្វើ​ឱ្យ​ពួក​គេ​ភ្ញាក់ផ្អើល​សូម្បី​តែ​បន្ទាប់​ពី​របាយការណ៍​លើកដំបូង​។ ពាក្យ​បកប្រែ​ដ៏រស់ថ្មី​មាន​លក្ខណៈ​ដូច​នេះ៖ “ព្រះអម្ចាស់​មាន​ព្រះបន្ទូល​មក​កាន់​កុមារ​សាំយូអែល​ថា៖ «មើល៍! យើង​នឹង​ធ្វើ​អោយ​មាន​ហេតុការណ៍​មួយ​ដ៏​រន្ធត់ កើត​ឡើង​នៅ​ស្រុក​អ៊ីស្រាអែល។” (១ សាំយូអែល ៣:១១)។

ពេល​សាំយូអែល​ពេញវ័យ​កំពុង​តែអង្វរ​ប្រជាជន​អ៊ីស្រាអែល តើ​រលក​ដ៏​គួរឲ្យតក់ស្លុត​ដែល​បក់​មក​ខាងក្រៅ និង​ប្រឆាំង​នឹង​ពួក​ភីលីស្ទីន​នោះ​មាន​អ្វី?

យើង​ចង់​បង្ហាញ​ពី​ឥទ្ធិពល​នៃរូបរាងកាយ ពេលដែល​សម្លេង​របស់​ព្រះ​បន្លឺ​ចេញពី​ស្ថានសួគ៌មក។ ដូច្នេះ យើង​បាន​ប្រើ​អាជ្ញាប័ណ្ណ​សិល្បៈ​ដើម្បី​បង្ហាញ​ព្រះ​ដែល​មាន​ព្រះ​បន្ទូល​ប្រកបដោយ​អំណាច​ដ៏​អស្ចារ្យ​ដែល​វា​បាន​បង្កើត​រលក​សម្លេង​ដ៏​រន្ធត់។ ព្រះ​គម្ពីរ​ប្រាប់​យើង​ថា​៖ “នៅ​ពេល​លោក​សាំយូអែល​កំពុង​តែ​ថ្វាយ​តង្វាយ​ដុត កងទ័ព​ភីលីស្ទីន​ចូល​មក​វាយ​លុក​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល។ ប៉ុន្តែ នៅ​ថ្ងៃ​នោះ​ព្រះអម្ចាស់​ធ្វើ​អោយ​មាន​ផ្គរលាន់​ឮ​យ៉ាង​ខ្លាំង​ពី​លើ​ពួក​ភីលីស្ទីន បណ្ដាល​អោយ​ពួក​គេ​ជ្រួលច្របល់ បាក់​ទ័ព​រត់​នៅ​មុខ​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល។” (១ សាំយូអែល ៧:១០)។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​សាំយូអែល​ហៅ​ជន​ជាតិ​អាម៉ាលេកថា​ជា​ «មនុស្ស​មាន​បាប»?

សាសន៍​អាម៉ាលេក​បាន​ប្រព្រឹត្ត​ដោយ​អរិភាព និង​ឃោរឃៅ​ទៅលើជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល បន្ទាប់​ពី​ពួក​គេ​បាន​សុំ​ការ​អនុញ្ញាត​ឱ្យ​ឆ្លង​កាត់​ទឹកដី​របស់​សាសន៍អាម៉ាលេក​ដោយ​សេរី។ ជំនួសឱ្យការប្រព្រឹត្តចំពោះជនជាតិអ៊ីស្រាអែលដោយបដិសណ្ឋារកិច្ច ឬសូម្បីតែភាពសមរម្យ សាសន៍អាម៉ាលេកបានវាយប្រហារពួកគេនៅពេលដែលពួកគេអស់កម្លាំងពីការធ្វើដំណើររបស់ពួកគេ ហើយពួកគេបានសម្លាប់ពួកគេជាច្រើននាក់នៅពេលដែលគេទន់ខ្សោយ ហើយច្រងេងច្រងាងនៅពីក្រោយ (ចោទិយកថា ២៥:១៨) ។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ព្រះ​បង្គាប់​ឲ្យ​សាសន៍​អាម៉ាលេក​ត្រូវ​បំផ្លាញ​ចោល​ទាំង​ស្រុង?

ព្រះ​បាន​ជ្រើស​រើស​យកពេល​វេលានេះ​ដើម្បី​កាត់​ទោស​សាសន៍​អាម៉ាលេក នៅ​ពេល​ពួក​គេ​វាយ​ប្រហារ​ និង​សម្លាប់​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល​ដែល​ទន់​ខ្សោយ​បំផុត។ ព្រះ​គម្ពីរ​ប្រាប់​យើង​ថា​៖ “ព្រះអម្ចាស់​នៃ​ពិភព​ទាំង​មូល​មាន​ព្រះបន្ទូល​ថា៖ យើង​ចង់​ដាក់​ទោស​ជន​ជាតិ​អាម៉ាឡេក ដែល​បាន​ធ្វើ​បាប​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល គឺ​រារាំង​ផ្លូវ​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល កាល​ពួក​គេ​ចាក​ចេញ​ពី​ស្រុក​អេស៊ីប” (១ សាំយូអែល ១៥:២)។ យើងមិនដឹងថា តើអំពើអាក្រក់ណាផ្សេងទៀតដែលសាសន៍អាម៉ាលេកបានប្រព្រឹត្តនោះទេ ប៉ុន្តែព្រះជាម្ចាស់ទ្រង់ជាចៅក្រមដ៏សុចរិត ហើយអ្វីៗទាំងអស់ដែលទ្រង់ធ្វើគឺបរិសុទ្ធ និងត្រឹមត្រូវ—បើទោះបីជាយើងមិនយល់ទាំងស្រុងក៏ដោយ។

លោកសាំយូអែល​បាន​និយាយ​ថា ព្រះ​ជាម្ចាស់នឹង​ប្រគល់​អាណាចក្រ​អ៊ីស្រាអែល​ដល់​មនុស្ស​ល្អ​ជាងនេះ។ តើ​ហេតុអ្វី​បាន​​ដាវីឌ​ជា​មនុស្ស​ល្អ​ជាងស្តេច​សូល?

គម្ពីរបង្ហាញថាដាវីឌជាមនុស្សដែលធ្វើតាមព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះ។ ម្យ៉ាង​ទៀត ដាវីឌ​ចង់​ផ្គាប់​ចិត្ត​ព្រះ ហើយ​ស្តាប់​បង្គាប់​តាមទ្រង់។ ព្រះ​គម្ពីរ​ចែង​ថា​៖ “ ក្រោយ​ពី​បាន​ដក​រាជ្យ​ពី​ព្រះបាទ​សូល ព្រះជាម្ចាស់​ប្រទាន​អោយ​ព្រះបាទ​ដាវីឌ​ឡើង​គ្រង​រាជ្យ។ ព្រះអង្គ​ប្រទាន​សក្ខីភាព​អំពី​ព្រះបាទ​ដាវីឌ​នេះ​ថាៈ “យើង​រក​បាន​មនុស្ស​ម្នាក់ ជា​ទី​គាប់​ចិត្ត​យើង​ណាស់ គឺ​ដាវីឌ​ជា​បុត្រ​របស់​អ៊ីសាយ។ ដ្បិត​ដាវីឌ​នឹង​បំពេញ​តាម​បំណង​ទាំង​ប៉ុន្មាន​របស់​យើង” (កិច្ចការ ១៣:២២)។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​អ្នក​បង្ហាញ​វិញ្ញាណ​អាក្រក់​ដ៏​គួរ​ឲ្យ​ខ្លាច ភាពងងឹត និង​ស្រមោល​ធ្វើ​ទារុណកម្ម​ចំពោះស្ដេច​សូល?

ព្រះគម្ពីរប្រាប់យើងថា វិញ្ញាណអាក្រក់បានធ្វើទារុណកម្មស្តេចសូល ហើយយើងចង់បញ្ជាក់ឲ្យបានត្រឹមត្រូវតាមប្រវត្តិសាស្ត្រទាក់ទងនឹងរឿងនៅក្នុងព្រះគម្ពីរ។

តើ​អ្វី​ទៅ​ជា​ពន្លឺ​ពណ៌​ស​ដែល​ចេញ​មកពី​សាច់​ញាតិ​ដែល​បាន​បណ្ដេញ​វិញ្ញាណ​ដែល​កំពុង​ធ្វើទណ្ឌកម្ម​នោះ​ចេញ?

យើង​បាន​ប្រើ​អាជ្ញាប័ណ្ណ​នៃភាពច្នៃប្រឌិត​ដើម្បី​បង្ហាញ​ការ​ចាក់​ប្រេងតាំង​ពី​ព្រះវិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ​ដែល​ហូរ​ចេញ​មកពី​ញាតិសន្ដាន រួច​បណ្ដេញ​វិញ្ញាណ​អាក្រក់នោះ​ចេញ។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ដាវីឌ​ និង​មនុស្សរបស់​គាត់​ហែក​សម្លៀក​បំពាក់​ពេល​ឮ​ថា​ស្តេច​សូល​សោយ​ទិវង្គត?

នៅក្នុងវប្បធម៌របស់ពួកគេ ការហែកសម្លៀកបំពាក់របស់ពួកគេគឺជាវិធីមួយបង្ហាញពីទុក្ខសោកចំពោះការសោយទិវង្គតរបស់សូល និងមនុស្សជាច្រើនទៀត។ ព្រះគម្ពីរប្រាប់យើងបន្ថែមអំពីអ្វីដែលបានកើតឡើង៖ “លោក​ដាវីឌ​ទាញ​សម្លៀកបំពាក់​របស់​លោក​មក​ហែក ហើយ​អស់​អ្នក​ដែល​នៅ​ជា​មួយ​លោក​ក៏​ធ្វើ​ដូច​លោក​ដែរ។ ពួក​គេ​កាន់​ទុក្ខ យំ​សោក និង​តម​អាហារ​រហូត​ដល់​ល្ងាច ដើម្បី​រំលឹក​ដល់​ព្រះបាទ​សូល សម្ដេច​យ៉ូណាថាន​ជា​បុត្រ ព្រម​ទាំង​កងទ័ព​របស់​ព្រះអម្ចាស់ និង​ពូជពង្ស​អ៊ីស្រាអែល ដែល​បាន​បាត់​បង់​ជីវិត​នៅ​លើ​សមរភូមិ” (២ សាំយូអែល ១:១១-១២)។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ជន​ជាតិ​យូដា​ត្រូវ​គេ​ចាប់​ទៅ​ធ្វើជា​ឈ្លើយ​នៅ​ពើស៊ី?

សាសន៍​យូដា​មិន​ស្តាប់​បង្គាប់​ព្រះ​យេហូវ៉ា​យ៉ាងខ្លាំង​អស់រយៈពេលជា​ច្រើន​ឆ្នាំ​មក​ហើយ ដោយ​ធ្វើ​ការ​ដូចជាការ​ថ្វាយ​បង្គំ​រូប​ព្រះ។ ពួក​គេ​បាន​តស៊ូ​ក្នុង​ការ​មិន​ស្តាប់​បង្គាប់​របស់​ពួក​គេ សូម្បី​តែ​បន្ទាប់​ពីពេលដែល​ព្រះ​បាន​ចាត់​ព្យាការី​ទៅ​ព្រមាន​ដល់ពួក​គេ​អំពី​ការ​ជំនុំ​ជម្រះ​របស់ទ្រង់ដែល​នឹងត្រូវ​មក​ដល់​។ ការជំនុំជម្រះនេះបានឈានដល់ទីបញ្ចប់នៅពេលដែលព្រះជាម្ចាស់បញ្ជូនប្រជាជាតិផ្សេងទៀតឱ្យដណ្តើមយកស្រុកយូដា ហើយបណ្តេញប្រជាជនចេញពីទឹកដីដែលទ្រង់បានប្រទានឱ្យពួកគេ។ ការជំនុំជម្រះរបស់ទ្រង់មានគោលបំណងធ្វើឱ្យពួកគេនៅទីបំផុតងាកចេញពីអំពើបាបរបស់ពួកគេ ដើម្បីឲ្យទ្រង់អាចប្រទានពរដល់ពួកគេម្តងទៀត។

ពេលលោក​នេហេមា​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​ពើស៊ី គាត់​បាន​អធិស្ឋានកាន់​ព្រះ​យេហូវ៉ា ហើយ​ «​បាន​ឃើញ​»​ ប្រជាជន​យូដា​នៅ​ក្រុងទីក្រុង​យេរូសាឡឹម​ត្រូវ​ទាហាន​បរទេស​ចាប់​យក​ទៅ​ធ្វើជា​ឈ្លើយ។ តើ​អ្វី​ដែល​គាត់​បាន​មើលឃើញនោះគឺ​ជា​ការ​ចង​ចាំ ឬ​និមិត្ត?

លោកនេហេមា​ប្រហែល​ជា​កើត​នៅ​ក្នុងប្រទេសពើស៊ី ខណៈ​ដែល​ជន​ជាតិ​យូដា​កំពុង​តែនិរទេស​ខ្លួន​ ដូច្នេះ​វា​​មិន​មែន​ជា​ការចងចាំ​របស់​គាត់​ទេ។ លោកនេហេមាប្រហែលជាបានឃើញនិមិត្តដែលព្រះបានប្រទានឲ្យ ឬគាត់ប្រហែលជាកំពុងតែស្រមៃមើលថាតើការដួលរលំរបស់ទីក្រុងយេរូសាឡឹមត្រូវមានរូបរាងបែបណា ដោយផ្អែកលើកំណត់ហេតុរបស់មនុស្សទីមួយសម្រាប់ការចាប់យកជាឈ្លើយ និងការបំផ្លិចបំផ្លាញរបស់វា។

តើ​ពួកគេ​ពិតជា​បាន​ប្រើ​ប្រាស់ថ្ម​ដែល​មាន​រូបរាង និង​ទំហំ​ផ្សេងៗ​មកធ្វើជាជញ្ជាំង​ទីក្រុង​យេរូសាឡឹម​ជំនួស​ឱ្យ​ថ្ម​ដែលកាត់​ធំៗ​ដូច​ថ្ម​ដែល​ប្រើ​សម្រាប់ធ្វើជា​ជញ្ជាំង​ព្រះវិហារដ៏​បរិសុទ្ធ​មែន​ទេ?

ពិតមែនហើយ។ ថ្មនៃកំពែងក្រុងមានទំហំតូចជាង និងមិនទៀងទាត់ដូចជាថ្មប្រាសាទធំៗទេ ប៉ុន្តែជញ្ជាំងមានកម្រាស់រហូតដល់ទៅ ១៥ ហ្វីត និងមានបាយអសម្រាប់ទប់ថ្មឲ្យនៅជាប់ជាមួយគ្នា។ ជាលទ្ធផល វាគឺជារបាំងការពារដ៏រឹងមាំ និងមានប្រសិទ្ធភាពការពារបានយ៉ាងល្អ។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​អ្នក​ធ្វើ​ឲ្យលោក​អេលីយ៉ា​មើល​ទៅ​មានវ័យចំណាស់ ហើយ​ទន់​ខ្សោយ?

ព្រឹត្តិការណ៍ព្រះគម្ពីរនៅក្នុង ១ ពង្សាវតារក្សត្រ ១៧ ដល់ ២ ពង្សាវតារក្សត្រ ២ បង្ហាញថាលោកអេលីយ៉ាបានបម្រើជាព្យាការីរបស់ព្រះជាម្ចាស់អស់ជាច្រើនឆ្នាំ—ប៉ុន្តែគាត់ប្រហែលជាមិនអាចក្លាយជាហោរានៅយូរជាងនេះទៀតបានទេ។ គាត់ហាក់ដូចជាត្រូវបានគេស្គាល់ និងគោរពពីសំណាក់ក្រុមព្យាការីផ្សេងៗ ដូច្នេះវាអាចបង្ហាញថា បន្ថែមពីលើការចាក់ប្រេងតាំងដ៏អស្ចារ្យរបស់គាត់ គាត់គឺជាហោរាដែលមានបទពិសោធន៍ម្នាក់។ ព្រះគម្ពីរមិនបានចែងថាលោកអេលីយ៉ាកើតមកនៅពេលណា ឬមានអាយុប៉ុន្មាននោះទេ ដូច្នេះយើងបានជ្រើសរើសប្រើប្រាស់អាជ្ញាប័ណ្ណនៃភាពច្នៃប្រឌិតដើម្បីពណ៌នាគាត់ថាមានវ័យចាស់ច្រើនហើយ។

តើហេតុ​អ្វី​បានជាអេលីសេ​មិន​នៅ​ពី​ក្រោយ​ដូចលោក​អេលីយ៉ា​បាន​ប្រាប់គាត់ឲ្យធ្វើំ?

លោកអេលីសេ​បាន​ដឹង​ថា ព្រះអម្ចាស់​នឹង​ដកយក​លោកអេលីយ៉ា​ចេញ​ពី​គាត់​នៅ​ថ្ងៃ​នោះ ដូច្នេះ​ហើយបានជាគាត់​តាំង​ចិត្ត​នៅ​ជាមួយ​គាត់។ វា​ក៏​អាច​ថា​លោកអេលីសេ​កំពុង​បង្ហាញ​ការ​លះបង់​ និង​ការ​បម្រើ​ដោយ​មិន​ងាករេ​ចំពោះ​ម្ចាស់​របស់​គាត់ដែរ។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​អ្នក​ធ្វើ​ឲ្យ​ទន្លេ​យ័រដាន់​មើល​ទៅ​មានទឹកតូច​​ និងស្ងប់ស្ងាត់?

ក្នុងរដូវប្រាំង ទន្លេយ័រដាន់នឹងកាន់តែរួមតូចទៅៗតាមធម្មជាតិ ប៉ុន្តែវានៅតែមានជម្រៅជ្រៅ ដូច្នេះបើគ្មានស្ពានសម្រាប់ដើរឆ្លងទេ សូម្បីតែការដើរឆ្លងកាត់ក៏អាចជាបញ្ហាលំបាកមួយដែរ។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជាលោក​អេលីយ៉ា​វាយ​ទឹក​ទន្លេ​ដោយ​ពាក់​អាវ​ធំរបស់គាត់?

វាគឺ​ជា​ទង្វើ​តាម​សេចក្តីទំនាយ​ដែល​បាន​អំពាវនាវ​ឲ្យ​មាន​ការ​ញែក​ទឹក​ដោយ​អព្ភូតហេតុ។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​លោកអេលីសេ​ត្រូវ​មើលឃើញ​លោកអេលីយ៉ា​ត្រូវបានយក​ចេញពី​គាត់​មក​ឲ្យ​គាត់​ដើម្បីទទួល​បានការ​ចាក់​ប្រេង​តាំង​ទ្វេរ​ភាគ?

ព្រះគម្ពីរមិនប្រាប់យើងច្បាស់ទេ ប៉ុន្តែវាអាចជាការសាកល្បងពីបំណងចិត្ត និងការតាំងចិត្តរបស់លោកអេលីសេ។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​រទេះ​ និង​សេះ​មើលទៅហាក់​ដូច​ជា​ត្រូវ​ភ្លើងឆេះ?

រទេះសេះ និងសេះមកពីស្ថានសួគ៌ ហើយត្រូវបានបង្កប់ដោយថាមពលអភិធម្មជាតិ។ ដោយសារវាជារទេះសេះនៅស្ថានសួគ៌ យើងបានពណ៌នាអ្នកជិះរបស់វាថាជាទេវតាដែលមានស្លាបដ៏ខ្លាំងពូកែ។

តើ​អ្វី​ទៅ​ជា​ទំនាក់​ទំនង​រវាង​អាវធំ និង​ការ​ចាក់​ប្រេង​អភិសេក?

មិនមានអ្វីអស្ចារ្យជាមួយនឹងអាវធំនោះទេ យ៉ាងណាមិញ វាជានិមិត្តរូបនៃព្រះចេស្ដារបស់ព្រះដែលធ្វើការតាមរយៈលោកអេលីយ៉ា និងលោកអេលីសេ។

តើ​ពួក​ហោរា​មាន​ន័យ​យ៉ាង​ណា ពេល​ពួក​គេ​និយាយ​ថា​ «វិញ្ញាណ​របស់​អេលីយ៉ា»​ សណ្ឋិតនៅ​លើលោក​អេលីសេ?

ពួកគេ​មាន​ន័យ​ថា​អំណាច​ដូចគ្នា​របស់​ព្រះ​ជាម្ចាស់ដែលគង់នៅ​ជាមួយលោក​អេលីយ៉ា ហើយឥឡូវ​នេះ​គឺ​នៅ​ជាមួយ​លោកអេលីសេ​ដើម្បី​ធ្វើ​អព្ភូតហេតុ​ដ៏អស្ចារ្យ។

តើហេតុអ្វីបានជាលោកអេលីសេបោះដំបងចូលទៅក្នុងទឹក?

វាគឺជាសកម្មភាពនៃជំនឿរបស់លោកអេលីសេ ដែលជឿថាព្រះនឹងធ្វើអព្ភូតហេតុដើម្បីអនុញ្ញាតឱ្យពួកគេយកផ្លែពូថៅត្រឡប់មកវិញ។

ពេលលោក​អេលីសេ​និយាយ​ថា៖ «តើ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ជា​ព្រះ​របស់​អេលីយ៉ា​នៅ​ឯ​ណា?»។ ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ទ្រង់​មិន​ឲ្យ​គាត់​ប្រើ​នាម​នៃ​សេចក្ដី​សញ្ញា​របស់​ព្រះ នោះ​គឺ «ព្រះយេហូវ៉ា»?

បើទោះ​ជា​អត្ថបទ​ដើម​ជា​ភាសា​ហេប្រឺប្រើ​នាម​នៃ​ការតាំងសញ្ញា​របស់​ព្រះ​ថា​ជា​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ក្ដី ការ​បក​ប្រែ​ជា​ភាសា​អង់គ្លេស​ភាគ​ច្រើន​បក​ប្រែ​ថា​«ព្រះអម្ចាស់»។ នេះធ្វើតាមទំនៀមទម្លាប់របស់ជនជាតិយូដាដែលមិនបញ្ចេញឈ្មោះរបស់ព្រះ ដើម្បីជៀសវាងការប្រើវាដោយឥតប្រយោជន៍។

តើ ចយ អាច​យក​ទូរសព្ទ​ដៃ​របស់​នាង​ចូលទៅក្នុងការ​ដំណើរ​ផ្សងព្រេង របស់សៀវភៅវិសេសបានដោយ​របៀប​ណា? តើសៀវភៅវិសេសមិនបានរារាំង គ្រីស និង ចយ ពីការយកឧបករណ៍បច្ចេកវិទ្យាណាមួយមកវិញទេ?

ខណៈពេលដែល គ្រីស និង ចយ គឺជាមនុស្សធម្មតាមិនអាចយកឧបករណ៍បច្ចេកវិជ្ជាត្រឡប់មកវិញបានតាមពេលវេលាបានទេ វាត្រូវបានអនុញ្ញាតនៅពេលនេះដោយសារទូរស័ព្ទដៃរបស់ ចយ គឺជាផ្នែកសំខាន់នៃបញ្ហាដែលនាងត្រូវប្រឈមជាមួយ។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជាលោក​អេលីសេ​មិន​បាន​និយាយ​អ្វី​មួយ​អំពី​ទូរស័ព្ទ​ដៃ​មានពន្លឺភ្លឺ​ដែល ចយ កំពុង​តែកាន់​យ៉ាងច្បាស់នៅក្នុង​ដៃរបស់នាង?

អ្នកផលិតកម្មវិធីសៀវភៅវិសេស បានជ្រើសរើសប្រើអាជ្ញាប័ណ្ណសិល្បៈដើម្បីកុំឱ្យលោកអេស៊ីសេ កត់សម្គាល់ទៅលើឧបករណ៍ចម្លែកនេះ ដូចមនុស្សទទួលយកវត្តមានរបស់ គីស្មូ ដែលជាមនុស្សយន្តដោយមិនសួរសំណួរថាតើគាត់ជានរណា ឬជាអ្វីឡើយ។ ចំណុចនេះអនុញ្ញាតឱ្យសាច់រឿងបន្តផ្តោតទៅលើការវិវឌ្ឍន៍នៃគ្រោងសំខាន់ៗដោយមិនមានការរំខានដោយសារព័ត៌មានលម្អិតតូចតាចឡើយ។

តើអ្នកគួរប្រើពាក្យ "អារ៉ាមេន" ជំនួសឱ្យ "ជនជាតិស៊ីរី" ដែរទេ?

កំណែ​គម្ពីរ​ខ្លះ​ប្រើ​ពាក្យ​ «ជនាតិស៊ីរី» ខណៈ​ខ្លះ​ទៀត​ប្រើ​ពាក្យ​ «អារ៉ាមេន»។ ពាក្យ​ «ជនជាតិស៊ីរី»​ គឺ​សមរម្យ​នៅក្នុងសម័យ​របស់លោកអេលីសេ។

តើការច្នៃប្រឌិតពិសេសរបស់សាស្រ្តាចារ្យ ក្វាន់ ទុម ហៅថាអ្វី ហើយតើហេតុអ្វីបានជាវាមានសារៈសំខាន់ម៉្លេះ?

វាគឺជាប្រព័ន្ធទប់ថាមពលដែលផ្ទុកដោយខ្លួនឯងមានសមត្ថភាពង្វិលជុំវិញបាន ត្រូវបានគេស្គាល់ផងដែរថាជា MagSys។ សាស្រ្តាចារ្យ ក្វាន់ ទុម ហៅវាថាជាមូលដ្ឋានគ្រឹះនៃការងារសម្រាប់ជីវិតរបស់គាត់។ វាធ្វើឱ្យការច្នៃប្រឌិតផ្សេងៗទៀតរបស់គាត់ភាគច្រើនអាចធ្វើទៅបាន។

យើងអាចមើលឃើញនៅក្នុងឧទាហរណ៍នៃគោលការណ៍ដ៏មានអានុភាពនៅក្នុងព្រះរាជ្យរបស់ព្រះជាម្ចាស់៖ ប្រសិនបើអ្នកមានទំនួលខុសត្រូវ ហើយប្រើការយល់ដឹង និងសមត្ថភាពដែលព្រះបានប្រទានឱ្យអ្នកបានល្អ នោះព្រះអង្គនឹងប្រទានឱ្យអ្នកថែមទៀត។ ព្រះយេស៊ូ​បាន​បង្រៀន​ថា​៖ “ដ្បិត​អ្នក​ណា​មាន​ហើយ អ្នក​នោះ​នឹង​ទទួល​បរិបូណ៌​ហូរហៀរ​ថែម​ទៀត។ រីឯ​អ្នក​ដែល​គ្មាន​វិញ គេ​នឹង​ដក​ហូត​នូវ​អ្វីៗ​ដែល​អ្នក​នោះ​មាន​ផង” (ម៉ាថាយ ២៥:២៩)។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​អ្នក​បង្ហាញ​គ្រោង​ឆ្អឹង​មេកានិច​ដ៏​គួរ​ឲ្យ​ខ្លាច​នៅ​ក្នុង ខ្លួនគីស្មូ ពេល​គាត់​ត្រូវ​រន្ទះ​បាញ់?

យើងបានប្រើប្រាស់អាជ្ញាប័ណ្ណនៃការច្នៃប្រឌិត ដើម្បីបង្ហាញថា រន្ទះបានជ្រាបចូលទៅក្នុងស្រោមលោហធាតុខាងក្រៅរបស់ គីស្មូ ហើយប៉ះពាល់ដល់គ្រឿងអេឡិចត្រូនិករបស់គាត់។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា គីស្មូ គិត​ថា​អគ្គិសនី​បាន​ឆក់នៅ​ក្បែគាត់ខណៈពេល​ដែល​វា​ពិត​ជា​បាន​ឆក់​គាត់?

រន្ទះបាញ់បានប៉ះពាល់យ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរដល់គ្រឿងអេឡិចត្រូនិចរបស់គាត់ ដូច្នេះគាត់មិនដឹងថាមានអ្វីកើតឡើងពិតប្រាកដនោះទេ។

តើ​ស្តេច​ដាវីឌ​យាង​ទៅ​ណា​ដែល​មនុស្ស​ទាំង​អស់​ត្រូវតែ​ទៅដែរ?

ស្តេច​ដាវីឌ​កំពុង​ប្រើ​ពាក្យ​ប្រៀបធៀប​សម្តៅ​ទៅ​លើ​ការ​សោយទិវង្គត​របស់​ទ្រង់​ដែល​នឹង​មក​ដល់។ ក្នុង​នាម​ជា​អ្នកជឿ យើង​ដឹង​ថា​ជីវិត​មិន​​ចប់​នៅ​ពេល​ដែល​រូប​កាយ​ស្លាប់​នោះទេ ព្រោះ​វិញ្ញាណ និង​ព្រលឹង​របស់​មនុស្ស​រស់​នៅបន្ត។ ព្រះ​គម្ពីរ​ប្រាប់​យើង​ថា “មនុស្ស​លោក​ទាំង​អស់​ត្រូវ​ស្លាប់​តែ​មួយ​ដង រួច​ត្រូវ​ព្រះជាម្ចាស់​វិនិច្ឆ័យ​ទោស​យ៉ាង​ណា ព្រះគ្រិស្ដ​ក៏​បាន​ថ្វាយ​ព្រះជន្ម​របស់​ព្រះអង្គ​តែ​មួយ​ដង ធ្វើ​ជា​យញ្ញបូជា ដើម្បី​ដក​បាប​ចេញ​ពី​មនុស្ស​ទាំង​អស់​យ៉ាង​នោះ​ដែរ។ ព្រះអង្គ​នឹង​យាង​មក​ម្ដង​ទៀត តែ​លើក​នេះ​គ្មាន​ទាក់​ទាម​អ្វី​នឹង​បាប​ទេ គឺ​ព្រះអង្គ​យាង​មក​សង្គ្រោះ​អស់​អ្នក​ដែល​ទន្ទឹង​រង់ចាំ​ព្រះអង្គ” (ហេប្រឺ ៩:២៧-២៨)។

តើចង្កៀងប្រភេទណានៅលើតុនៅក្នុងរាជ្យវាំង?

ក្នុងអំឡុងសម័យព្រះយេស៊ូ ចង្កៀងប្រេងត្រូវបានគេប្រើប្រាស់ជាទូទៅដើម្បីផ្តល់ពន្លឺនៅពេលយប់។ ចង្កៀងជាធម្មតាមានផ្ទុកប្រេងអូលីវ ដោយមានប្រឆេះសម្រាប់អុចចេញមកក្រៅដើម្បីបំភ្លឺ។

តើហេតុអ្វីបានជា គីស្មូធ្វើរបៀបចម្លែកម្ល៉េះ?

វា​ត្រូវ​ការ​ជួសជុល​បន្ទាប់​ពី​ត្រូវ​រន្ទះ​បាញ់។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​អ្នក​បង្ហាញ​ពីសាឡូម៉ូន​ថាជា​បុរស​ពេញ​វ័យ​ក្នុង​សុបិន​របស់​គាត់ ទោះ​បីជា​គាត់​និយាយ​ថា​គាត់​នៅ​ក្មេងក៏ដោយ? ខ្ញុំគិតថាគាត់នៅក្មេង ពេលគាត់មានសុបិននោះ។

បើប្រៀបធៀបជាមួយនឹងស្តេចដាវីឌដែលបានប្រមូលផ្តុំនូវចំណេះដឹង និងបទពិសោធន៍អស់រយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំ សាឡូម៉ូនមានអារម្មណ៍ថាគាត់នៅក្មេងណាស់ ហើយគ្មានបទពិសោធន៍អ្វីទេ។ ការបកប្រែនៅក្នុងព្រះគម្ពីរមួយចំនួន សាឡូម៉ូននិយាយថាគាត់គ្រាន់តែជាកុមារ (NKJV) ឬដូចកូនក្មេង (NLT) ប៉ុន្តែយើងបានជ្រើសរើសប្រើកំណែជាភាសាអង់គ្លេសសហសម័យសម្រាប់ខគម្ពីរនេះ៖ “បពិត្រ​ព្រះអម្ចាស់ ជា​ព្រះ​នៃ​ទូលបង្គំ ព្រះអង្គ​បាន​តែងតាំង​ទូលបង្គំ អោយ​ឡើង​ស្នង​រាជ្យ​របស់​ព្រះបាទ​ដាវីឌ​ជា​បិតា​ទូលបង្គំ។ ប៉ុន្តែ ទូលបង្គំ​នៅ​ក្មេង​ខ្ចី​ពេក មិន​ទាន់​ចេះ​គ្រប់គ្រង​ស្រុក​នៅ​ឡើយ” (១ ពង្សាវតារក្សត្រ ៣:៧)។

តើ​អ្វី​ទៅ​ជា​ពន្លឺ​ពណ៌​មាស​នៅជុំវិញ​ស្ដេច​សាឡូម៉ូន និង​ពេល​នោះ​គ្រីស បានេ​អធិស្ឋាន​សុំ​ប្រាជ្ញា?

យើង​បាន​ប្រើ​អាជ្ញាប័ណ្ណ​នៃភាពច្នៃប្រឌិត​ដើម្បី​ពណ៌នា​ពី​ព្រះវិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ​ដែល​ប្រទាន​ប្រាជ្ញា​ដល់​ពួកគេ។

ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ និងប្រាជ្ញាត្រូវបានភ្ជាប់ទំនាក់ទំនងគ្នាជាញឹកញាប់នៅក្នុងព្រះគម្ពីរ។ ឧទាហរណ៍ គម្ពីរកិច្ចការកត់ត្រាថា “ហេតុ​នេះ បង​ប្អូន​អើយ សូម​នាំ​គ្នា​ជ្រើស​រើស​យក​បុរស​ប្រាំពីរ​រូប​ក្នុង​ចំណោម​បង​ប្អូន​ដែល​ជា​អ្នក​មាន​កេរ្តិ៍ឈ្មោះ​ល្អ ហើយ​ពោរពេញ​ដោយ​ព្រះវិញ្ញាណ និង​ប្រាជ្ញា​ឈ្លាស​វៃ។ យើង​ខ្ញុំ​នឹង​តែងតាំង​គេ​អោយ​បំពេញ​មុខងារ​នេះ” (កិច្ចការ ៦:៣)។ វា​ក៏​និយាយ​ថា “ប៉ុន្តែ គេ​ពុំ​អាច​ជជែក​ឈ្នះ​លោក​ស្ទេផាន​ឡើយ ព្រោះ​លោក​មាន​ប្រសាសន៍​ប្រកប​ដោយ​ប្រាជ្ញា​មក​ពី​ព្រះវិញ្ញាណ” ( កិច្ចការ ៦:១០)។ ក្រៅពីនេះ សាវក​ប៉ុល​បាន​សរសេរ​ថា​៖ “យើង​និយាយ​សេចក្ដី​ទាំង​នេះ ដោយ​មិន​ប្រើ​ពាក្យពេចន៍​ដែល​ប្រាជ្ញា​របស់​មនុស្ស​បង្រៀន​នោះ​ឡើយ។ គឺ​យើង​ប្រើ​តែ​ពាក្យ​ណា​ដែល​ព្រះវិញ្ញាណ​បង្រៀន ដើម្បី​ពន្យល់​សេចក្ដី​ពិត​ខាង​វិញ្ញាណ​ដល់​មនុស្ស​ដែល​បាន​ទទួល​ព្រះវិញ្ញាណ” (១ កូរិនថូស ២:១៣)។

តើ​ស្តេចនេប៊ូក្នេសា​ក្រាប​ថ្វាយបង្គំ​អ្វី?

ទ្រង់​ក្រាបថ្វាយបង្គំ​នៅ​មុខ​រូប​ព្រះ​តំណាង​ឲ្យ​ព្រះ​នៃ​ប្រទេសបាប៊ីឡូន។ ទ្រង់​បាន​អង្វរ​សុំ​ជំនួយ​ពី​វា​យ៉ាង​អស់​សង្ឃឹម ប៉ុន្តែ​មិន​មាន​ជំនួយ​មក​ទេ ព្រោះ​ពួកវាសុទ្ធតែ​ជា​ព្រះ​ក្លែងក្លាយ។

ជនជាតិបាប៊ីឡូនមានព្រះជាច្រើនរហូតដល់ចំនួន ១៣ ទោះបីជារូបព្រះមានទ្រង់ទ្រាយធំ និងត្រូវបានបង្កើតឡើងដោយសិប្បករប្រកបដោយជំនាញក៏ដោយ ក៏ពួកវានៅតែជារូបព្រះដែលគ្មានជីវិតប៉ុណ្ណោះ។ សាវក​ប៉ូល​បាន​ពន្យល់​ថា “យើង​ដឹង​ហើយ​ថា ក្នុង​លោក​នេះ​ក្រៅ​ពី​ព្រះជាម្ចាស់​មួយ​ព្រះអង្គ គ្មាន​ព្រះឯ​ណា​ទៀត​សោះ​ឡើយ” (១ កូរិនថូស ៨:៤)។

តើអក្សរបុរាណគឺជាអ្វី?

អក្សរបុរាណ គឺ​ជា​ប្រព័ន្ធ​សរសេរ​ដែលប្រើដែកចារ​ដើម្បី​ឆ្លាក់​សញ្ញា​រាង​ជ្រុង​ចូល​ទៅ​ក្នុង​បន្ទះ​ដីឥដ្ឋ​ដុត​កម្តៅ ឬ​សម្ភារៈ​ស្រដៀង​គ្នា។

តើបាប៊ីឡូនជាអ្វី?

បាប៊ីឡូនគឺជារាជធានីនៃប្រទេសបាប៊ីឡូនបុរាណ (អាណាចក្របាប៊ីឡូន)។ បាប៊ីឡូនមានទីតាំងស្ថិតនៅលើទន្លេ អឺប្រាត ក្នុងប្រទេសអ៊ីរ៉ាក់សព្វថ្ងៃនេះ។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ហោរា​ពិគ្រោះ​អំពីផ្កាយ?

ព្រះ​គម្ពីរ​បង្ហាញ​ថា​ដំបូង​ដានីយ៉ែល​ និង​មិត្ត​ភក្តិ​របស់​គាត់​មិន​​បាន​ទទួល​ដំណឹង​អំពី​ការ​កោះ​ហៅ​របស់​ស្ដេច​ និង​ការ​ទាមទារ​អំពី​សុបិន​របស់​ទ្រង់​ទេ។ ព្រះគម្ពីរប្រាប់យើងពីអ្វីដែលបានកើតឡើងបន្ទាប់ពីព្រះរាជក្រឹត្យរបស់ស្តេចចេញរួចហើយ៖ “គេ​បាន​ប្រកាស​ផ្សាយ​រាជ​បញ្ជា ហើយ​ពួក​អ្នក​ប្រាជ្ញ​ត្រូវ​គេ​នាំ​យក​ទៅ បម្រុង​នឹង​ប្រហារ​ជីវិត។ គេ​ក៏​រក​ចាប់​លោក​ដានីយ៉ែល និង​មិត្តភក្ដិ​របស់​លោក យក​ទៅ​សម្លាប់​ដែរ” (ដានីយ៉ែល ២:១៣)។

តើហេតុអ្វីបានជា គ្រីស ស្លៀកពាក់ឲ្យគីស្មូ ដូចជាហោរា?

គាត់បានធ្វើដូច្នោះដើម្បីបង្កើតការបង្វែរដានមួយ ពោលគឺគាត់ចង់ឱ្យ គីស្មូ រំខានអ្នកយាម ដូច្នេះគាត់ និង ចយ អាចព្រមានទៅដល់ ណានីយ៉ែល និងមិត្តរបស់គាត់បាន។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​​មែសាក់​បើក​បង្អួច​មុន​ពេល​គេ​អធិស្ឋាន?

វាជាទម្លាប់របស់ដានីយ៉ែលក្នុងការអធិស្ឋានដោយបើកបង្អួចឆ្ពោះទៅកាន់ទីក្រុងយេរូសាឡឹម។ ព្រះគម្ពីរប្រាប់យើងថា “កាល​លោក​ដានីយ៉ែល​បាន​ជ្រាប​អំពី​រាជក្រឹត្យ​នេះ លោក​ក៏​ឡើង​ទៅ​លើ​បន្ទប់​មួយ​ក្នុង​ផ្ទះ​របស់​លោក​ដែល​មាន​បង្អួច​ចំហ បែរ​ទៅ​រក​ក្រុង​យេរូសាឡឹម។ លោក​លុត​ជង្គង់​អធិស្ឋាន និង​សរសើរ​ព្រះ​របស់​លោក​ដូច​សព្វ​ដង គឺ​ក្នុង​មួយ​ថ្ងៃ​បី​ដង“ (ដានីយ៉ែល ៦:១០)

តើហេតុអ្វីបានជា ចយ អធិស្ឋានបែរមុខទៅរកបង្អួច?

នាង​កំពុង​ធ្វើ​តាម​គំរូ​របស់​លោកដានីយ៉ែល​សម្រាប់​ការ​អធិស្ឋាន​ដោយបើកចំហ​បង្អួច​។ ទោះយ៉ាងណា វាមិនចាំបាច់អធិស្ឋានទៅរកបង្អួចនោះទេ។ យើងអាចអធិស្ឋានបាននៅគ្រប់ទីកន្លែង ហើយព្រះជាម្ចាស់នឹងស្តាប់យើង។ លើសពីនេះ យើងអាចអធិស្ឋានដោយឈរ លុតជង្គង់ អង្គុយចុះ ឬសូម្បីតែដេកក៏ដោយ។ វាគឺជាអាកប្បកិរិយាចេញពីចិត្តរបស់យើងដែលមានសារៈសំខាន់សម្រាប់ព្រះ។ ប៉ុន្តែ ព្រះអម្ចាស់​មាន​ព្រះបន្ទូល​មក​កាន់​លោក​ថា៖ “កុំ​មើល​តែ​សំបក​ក្រៅ ឬ​កំពស់​របស់​គេ​ឡើយ យើង​មិន​បាន​ជ្រើស​រើស​អ្នក​នេះ​ទេ។ ព្រះអម្ចាស់​មិន​វិនិច្ឆ័យ​ដូច​មនុស្ស​លោក! ដែល​មើល​តែ​សំបក​ក្រៅ​ប៉ុណ្ណោះ​ទេ ព្រះអម្ចាស់​ទត​មើល​ចិត្ត​គំនិត​វិញ“ (១ សាំយូអែល ១៦:៧)។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​អ្នក​ឲ្យ​ព្រះ​យេស៊ូ​មាន​បន្ទូល​ថា «អ្វីៗ​ទាំង​អស់​អាចធ្វើបាន» នៅ​ក្នុង​ផ្ទះ​របស់​ម៉ាថា?

បើទោះ​ជា​គេ​មិន​បាន​កត់​ត្រា​ថា​ព្រះ​យេស៊ូមាន​បន្ទូល​នេះ​នៅក្នុង​ផ្ទះ​របស់​ម៉ាថា​កដោយ តែវាអាចពិត​មែន​ដែល​ទ្រង់​បាន​ធ្វើដូច្នោះ។ ព្រះ​គម្ពីរ​កត់ត្រា​គ្រា​មួយ​ដែល​ព្រះយេស៊ូមាន​បន្ទូល​ថា “ព្រះជាម្ចាស់​អាច​សម្រេច​កិច្ចការ​សព្វ​គ្រប់​ទាំង​អស់​ដល់​អ្នក​ជឿ” (ម៉ាកុស ៩:២៣)។ ទំនង​ជា​ទ្រង់​បង្រៀនពី​សេចក្ដីពិត​ខាង​វិញ្ញាណ​ដ៏​សំខាន់​មួយ​នេះ​ច្រើន​ដងមក​ហើយ ដោយសារទ្រង់​បាន​ធ្វើ​ដំណើរ​ពី​ក្រុង​មួយ​ទៅ​ក្រុងមួយ ហើយ​មាន​បន្ទូល​ទៅ​កាន់​មនុស្ស​ផ្សេង​គ្នា ដូច្នេះ​ទ្រង់​អាច​ចែកចាយ​ការ​បង្រៀន​នេះ​នៅ​ផ្ទះ​របស់​ម៉ាថា​ផង​ដែរ។ លើសពីនេះ ខគម្ពីរនេះសមល្អណាស់ជាមួយនឹងអព្ភូតហេតុដ៏គួរឱ្យភ្ញាក់ផ្អើលដែលកើតឡើងនៅពេលក្រោយនៅក្នុងភាគនេះ។

នៅក្នុងផ្ទះរបស់លោកឡាសារ ម៉ាថា និងម៉ារី នៅពេលដែលព្រះយេស៊ូប្រាប់ម៉ាថាដោយដឹងថានាងព្រួយបារម្ភខ្លាំងពេកហើយ ហើយថាម៉ារីបានជ្រើសរើសធ្វើកិច្ចការដែលត្រឹមត្រូវ តើហេតុអ្វីបានជាអ្នកបង្ហាញនាងម៉ាថាអង្គុយនៅតុក្បែរនាងម៉ារី?

យើង​បាន​ប្រើ​អាជ្ញាប័ណ្ណ​សិល្បៈ​ដើម្បី​បញ្ចប់​ទិដ្ឋភាព​ក្នុង​របៀប​មួយ​ដែល​មានលំហូរ​តាមធ្មជាតិពី​អ្វី​ដែល​បាន​កត់ត្រា​ទុកនៅ​ក្នុង លូកា ១០:៣៨-៤២។ ខណៈពេលដែលព្រះយេស៊ូបានពន្យល់ដល់ម៉ាថាពី ការស្តាប់ការបង្រៀនរបស់ទ្រង់គឺជារឿងល្អបំផុតដែលត្រូវធ្វើ វាហាក់ដូចជាព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់នឹងប៉ះពាល់ចិត្តរបស់នាង ហើយនាងជ្រើសរើសចូលរួមតុជាមួយអ្នកដទៃទៀត។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជាព្រះ​យេស៊ូ​មាន​បន្ទូល​ថា​ឡាសារ​កំពុង​តែដេក​លក់?

ទ្រង់កំពុងប្រើសម្លេងនៃការថ្លែងសន្ទរ​កថាដែលហៅថា និយាយកុំឲ្យអាក្រក់ស្តាប់ពេក ដែលការបង្ហាញលក្ខណៈទន់ភ្លន់ជាងនេះអាចត្រូវបាននិយាយជំនួសឱ្យយោបល់ដែលពិបាកជាងនេះ និងការបង្ហាញត្រង់ៗពីអ្វីមួយ។ ក្នុង​ករណី​នេះ ជា​ជាង​និយាយដោយមិនគួសមទៅកាន់​ឡាសារដែល​បាន​ស្លាប់ទៅហើយ ទ្រង់​បាន​ហៅ​វា​ថាជាការ ​«​ដេក​លក់​» វិញ។

នេះ​ជា​ដំណើររឿង​ក្នុង​ព្រះគម្ពីរ​នៃ​ការ​ប្រើ​ពាក្យ​ «​ដេក​លក់​»​ របស់​ព្រះយេស៊ូ​ថា​៖ “ក្រោយ​មក ព្រះអង្គ​មាន​ព្រះបន្ទូល​ទៅ​គេ​ថែម​ទៀត​ថា៖ «ឡាសារ​ជា​មិត្ត​សម្លាញ់​របស់​យើង​សម្រាន្ដ​លក់​ទៅ​ហើយ ខ្ញុំ​ត្រូវ​តែ​ទៅ​ដាស់​គាត់​អោយ​ភ្ញាក់​ឡើង​វិញើ់។’ ពួក​សិស្ស​ទូល​ព្រះអង្គ​ថា៖ «បពិត្រ​ព្រះអម្ចាស់ ប្រសិន​បើ​គាត់​សម្រាន្ដ​លក់​ដូច្នេះ គាត់​នឹង​បាន​ជា​វិញ​មិន​ខាន»។ តាម​ពិត​ព្រះយេស៊ូ​ចង់​មាន​ព្រះបន្ទូល​ថា លោក​ឡាសារ​ស្លាប់​បាត់​ទៅ​ហើយ ប៉ុន្តែ ពួក​សិស្ស​ស្មាន​ថា​ព្រះអង្គ​មាន​ព្រះបន្ទូល​ថា គាត់​សម្រាន្ដ​លក់​ធម្មតា។ ហេតុ​នេះ​ហើយ​បាន​ជា​ព្រះអង្គ​មាន​ព្រះបន្ទូល​បញ្ជាក់​យ៉ាង​ច្បាស់​ថា៖ «ឡាសារ​ស្លាប់​ទៅ​ហើយ» (យ៉ូហាន ១១:១១–១៤)។

ចយ គិត​ថា​ព្រះ​យេស៊ូ​បាន​មានបន្ទូល​ថា​ឡាសារ​មិន​ស្លាប់​ទេ។ តើទ្រង់ពិតជាមានបន្ទូលដូច្នោះមែនទេ?

ព្រះ​យេស៊ូ​មិន​បាន​មាន​ប្រសាសន៍​ថាលោក​ឡាសារ​មិន​ស្លាប់​ទេ។ ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ បញ្ជាក់​ថា​ស្ថានភាព​ចុង​ក្រោយ​របស់​ឡាសារ​ក្នុង​ស្ថានភាព​បច្ចុប្បន្ន​នឹង​មិន​ស្លាប់​ទេ។ ព្រះអង្គ​មាន​ព្រះបន្ទូល​ថា៖ «ជំងឺ​នេះ​កើត​ឡើង មិន​មែន​អោយ​គាត់​បាត់​បង់​ជីវិត​ទេ» (យ៉ូហាន ១១:៤)។ ម្យ៉ាង​ទៀត ឡាសារ​នឹង​មិនស្ថិតក្នុងសភាព​ស្លាប់​ឡើយ។ (ទោះជាយ៉ាងនេះក្តី នេះមិនមានន័យថា ឡាសារមិនស្លាប់ ហើយបានទៅស្ថានសួគ៌នៅពេលក្រោយក្នុងជីវិតរបស់គាត់)។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ព្រះ​យេស៊ូ​ស្រក់​ទឹក​ភ្នែក?

ទ្រង់​មាន​ព្រះទ័យអាណិត​អាសូរ​ដល់​អ្នក​ដែល​មាន​ទុក្ខ។ ជាញឹកញាប់ព្រះយេស៊ូ​មាន​ចិត្ត​អាណិត​អាសូរ​ដល់​មនុស្ស​ដែល​កំពុងរងការ​ឈឺ​ចាប់ ហើយ​បន្ទាប់​មក​បាន​ធ្វើ​អ្វី​មួយ​ដើម្បី​បញ្ឈប់​ការ​រង​ទុក្ខ​តាមរយៈ​អព្ភូតហេតុ (ម៉ាថ. ១៤:១៤, លូកា ៧:១៣-១៥)។

ដោយ​សារ​ព្រះគម្ពីរ​បាន​ចែង​ថា​ព្រះយេស៊ូ​បាន​យំ (យ៉ូហាន ១១:៣៥) តើហេតុអ្វី​បាន​ជា​អ្នក​មិន​បង្ហាញ​ថា​ព្រះយេស៊ូទ្រង់​កំពុងតែ​យំ​?

ពាក្យជាភាសាក្រិកដើមសម្រាប់ "ព្រះយេស៊ូវយំ" មានន័យថាព្រះយេស៊ូស្រក់ទឹកភ្នែកដោយស្ងៀមស្ងាត់ ឬដោយស្ងប់ស្ងៀម។ យើងបង្ហាញរឿងនេះដោយទឹកភ្នែកហូរពេញនៅក្នុងភ្នែករបស់ទ្រង់។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ព្រះ​យេស៊ូ​រង់​ចាំ​រហូត​ដល់​ឡាសារ​ស្លាប់​មុន​នឹង​ទៅ​ទី​នោះ?

ព្រះ​យេស៊ូវ​តែង​តែ​ត្រូវ​បាន​ព្រះវិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ​ដឹកនាំ​ឲ្យ​ធ្វើ​តាម​ព្រះហឫទ័យ​របស់​ព្រះជាម្ចាស់ (យ៉ូហាន ៥:១៩)។ ក្នុង​ករណី​នេះ ព្រះហឫទ័យ​របស់​ព្រះ​មិន​មែន​សម្រាប់​ព្រះ​យេស៊ូ​ដើម្បីឲ្យទ្រង់​ព្យាបាល​ឡាសារ​ពី​ជម្ងឺ​នោះ​ទេ ប៉ុន្តែ​គឺ​ដើម្បី​ប្រោស​លោក​ឲ្យ​រស់​ពីស្លាប់ឡើង​វិញ។ តាមរបៀបនេះ ជំនឿរបស់មនុស្សជាច្រើននឹងកើនឡើងជាខ្លាំង។ ព្រះយេស៊ូ​មាន​ព្រះបន្ទូល​ថា៖ «ឡាសារ​ស្លាប់​ហើយ។ បើ​គិត​ពី​ប្រយោជន៍​អ្នក​រាល់​គ្នា ខ្ញុំ​សប្បាយ​ចិត្ត ដោយ​ខ្ញុំ​មិន​បាន​នៅ​ទី​នោះ ដើម្បី​អោយ​អ្នក​រាល់​គ្នា​បាន​ជឿ។ ឥឡូវ​នេះ យើង​នាំ​គ្នា​ទៅ​ផ្ទះ​គាត់» (យ៉ូហាន ១១:១៤–១៥)។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ព្រះយេស៊ូ​រង់​ចាំ​យូរ​ម្ល៉េះ​ដើម្បី​ទៅ​ប្រោស​ឡាសារ​ឲ្យ​រស់​ពីស្លាប់ឡើង​វិញ? តើ​មាន​សារៈសំខាន់​ណា​មួយ​ដែល​ឡាសារ​នៅ​ក្នុង​ផ្នូរ​រយៈពេល​បួន​ថ្ងៃដែរឬទេ?

ជនជាតិយូដាជាច្រើនជឿថា ប្រសិនបើនរណាម្នាក់បានស្លាប់អស់រយៈពេលបីថ្ងៃ នោះពិតជាគ្មានសង្ឃឹមឲ្យគាត់មានជីវិតរស់ឡើងវិញបានទេ។ ដោយសារ​តែឡាសារ​បាន​ស្លាប់​អស់​រយៈ​ពេល​បួន​ថ្ងៃ ប្រជាជន​អស់​សង្ឃឹម​ថាគាត់នឹងអាច​រស់​ឡើង​វិញ​បានទេ។ យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ ការនេះ​ផ្ដល់​ឱកាស​ឲ្យ​ព្រះយេស៊ូ​ធ្វើ​អព្ភូតហេតុ​ដ៏​អស្ចារ្យ​ជាង​នេះ​ទៅ​ទៀត។

តើទីក្រុងសេសារាស្ថិតនៅឯណា?

វាស្ថិតនៅភាគពាយព្យនៃទីក្រុងយេរូសាឡឹម ហើយមានទីតាំងនៅលើឆ្នេរសមុទ្រយូដា តាមបណ្ដោយសមុទ្រមេឌីទែរ៉ាណេ។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ក្រុង​សេសារា​មាន​កំផែងក្រុង?

នៅសម័យបុរាណ ទីក្រុងជាច្រើនមានជញ្ជាំងដើម្បីការពារប្រជាជនរបស់ខ្លួនពីការឈ្លានពានរបស់កងទ័ព ឬឧក្រិដ្ឋជន និងសត្វដ៏គ្រោះថ្នាក់។ ឧទាហរណ៍ ពេលលោកម៉ូសេបញ្ជូនបុរសដប់ពីរនាក់ទៅស៊ើបការណ៍នៅលើទឹកដីសន្យា គាត់បានណែនាំពួកគេនៅក្នុង ជនគណនា ១៣:១៩ ថា «តើ​ស្រុក​ដែល​ពួក​គេ​រស់​នៅ​នោះ ល្អ ឬ​អាក្រក់? តើ​ក្រុង​ដែល​ពួក​គេ​រស់​នៅ​ជា​ជំរំ ឬ​ជា​ក្រុង​ដែល​មាន​កំពែង​រឹងមាំ?»។ សែសិបឆ្នាំក្រោយមក ពេលដែលជនជាតិអ៊ីស្រាអែលបានធ្វើតាមការណែនាំរបស់ព្រះដើម្បីដណ្តើមយកទីក្រុងយេរីខូ នោះព្រះជាម្ចាស់បានធ្វើអព្ភូតហេតុធ្វើឱ្យកំពែងក្រុងដួលរលំ៖ «កាល​ប្រជាជន​ឮ​ស្នូរ​សំឡេង​ស្នែង​គេ​នាំ​គ្នា​ស្រែក​ឡើង​យ៉ាង​ខ្លាំង។ ពេល​នោះ កំពែង​ក្រុង​ក៏​រលំ​ចុះ​នៅ​នឹង​កន្លែង ប្រជាជន​សម្រុក​ឡើង​ទៅ​មុខ​រៀងៗ​ខ្លួន ហើយ​ដណ្ដើម​យក​ទីក្រុង» (យ៉ូស្វេ ៦:២០)។ ព្រឹត្តិការណ៍ជុំវិញជ័យជម្នះដ៏អស្ចារ្យនេះត្រូវបានបង្ហាញនៅក្នុងភាគសៀវភៅវិសេស “នាងរ៉ាហាប និងជញ្ជាំងក្រុងយេរីខូ”។

តើហេតុអ្វីបានជាកូនេលាសហៅទេវតាថា "ព្រះអម្ចាស់"? តើនោះមិនមែនជាថានៈរបស់ព្រះយេស៊ូទេឬ?

ព្រះយេស៊ូគឺជាព្រះអម្ចាស់ប្រកបដោយទេវភាពរបស់យើង និងជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ។ ម្យ៉ាងវិញទៀត ពាក្យ «ព្រះអម្ចាស់» អាចមានន័យខុសគ្នាពីក្នុងអតីតកាល។ ពេលខ្លះ "ព្រះអម្ចាស់" អាចគ្រាន់តែជាឋានៈនៃការគោរព។ ដូច្នេះ ប្រហែលជា កូនេលាស កំពុងតែនិយាយទៅកាន់ទេវតាថា «លោក»។

តើទេវតានោះឈ្មោះអ្វី?

ព្រះ​គម្ពីរ​មិន​បាន​ប្រាប់​យើង​អំពី​ឈ្មោះ​ទេវតានោះ​ទេ (កិច្ចការ ១០: ១-៨) ដូច្នេះ យើង​មិន​បាន​ដាក់​ឈ្មោះ​ឲ្យគាត់​ទេ។

តើក្រុងយ៉ុបប៉េ​នៅឯណា?

ក្រុងយ៉ុបប៉ាស្ថិត​នៅ​លើ​ឆ្នេរ​សមុទ្រ​មេឌីទែរ៉ាណេ ភាគ​ខាង​កើត​នៃក្រុង​យេរូសាឡឹម និង​ខាង​ត្បូង​ក្រុង​សេសារា។ វាគឺ​ជា​កំពង់ផែ​សមុទ្រ​ដ៏​សំខាន់​របស់​យូដា។ សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ ឈ្មោះ​របស់​វា​គឺ ចាហ្វា ហើយ​វា​រួម​បញ្ចូល​ផ្នែក​ខាង​ត្បូង​នៃទីក្រុងតែល អាវីវ ក្នុង​ប្រទេស​អ៊ីស្រាអែល។

ជាច្រើនសតវត្សមុននេះ ពួកគេមានការភ្ញាក់ផ្អើលដោយសារតែម្តាយរបស់ គ្រីស គឺ ហ្វូប៊ី ក្វាន់ទុម បានធ្វើដំណើរផ្សងព្រេងជាមួយសៀវភៅវិសេសពេលកន្លងមក ប៉ុន្តែមិនបានចងចាំវាទេក្រោយមក។ រឿងនេះត្រូវបានបង្ហាញនៅក្នុងភាគ "ការរស់ឡើងវិញ!" សម័យកាលរបស់លោកពេត្រុស និងកូនេលាស ហោរាយ៉ូណាសបានភៀសខ្លួនទៅកកាន់ំពង់ផែក្រុងយ៉ុបប៉េ។ ព្រះ​គម្ពីរ​ប្រាប់​យើង​ថា​៖ ​«​លោក​យ៉ូណាស​ក៏​ក្រោក​ឡើង គេច​ខ្លួន​ទៅ​ក្រុង​តើស៊ីស ឆ្ងាយ​ពី​ព្រះភក្ត្រ​របស់​ព្រះអម្ចាស់។ លោក​ទៅ​ដល់​ក្រុង​យ៉ុបប៉េ ហើយ​រក​ឃើញ​សំពៅ​មួយ​ដែល​ហៀប​នឹង​ចេញ​ដំណើរ ទៅ​ក្រុង​តើស៊ីស។ លោក​ក៏​បង់​ថ្លៃ​ធ្វើ​ដំណើរ រួច​ចុះ​សំពៅ​ទៅ​ជា​មួយ​អ្នក​ឯ​ទៀតៗ​ធ្វើ​ដំណើរ​ទៅ​ក្រុង​តើស៊ីស ឆ្ងាយ​ពី​ព្រះភក្ត្រ​របស់​ព្រះអម្ចាស់។» (យ៉ូណាស ១:៣)។

តើ គ្រីស អាចមើលឃើញនិមិត្តរបស់ពេត្រុសបានដោយរបៀបណា?

យើងបានប្រើអាជ្ញាប័ណ្ណនៃភាពច្នៃប្រឌិតដើម្បីធ្វើឱ្យទស្សនៈវិស័យអាចមើលឃើញដោយទាំងលោក ពេត្រុស និងគ្រីស។

តើហេតុអ្វីបានជាសត្វមួយចំនួនត្រូវបានចាត់ទុកថា "មិនស្អាត"?

មូលហេតុចម្បងនៃការបែងចែកសត្វទៅជាប្រភេទ "ស្អាត" និង "មិនស្អាត" ប្រហែលជាដើម្បីបង្រៀនជនជាតិអ៊ីស្រាអែលឱ្យមានភាពបរិសុទ្ធ ពោលគឺខុសពីប្រជាជាតិដទៃទៀតតាមរយៈការលះបង់ និងការគោរពប្រតិបត្តិចំពោះព្រះដ៏ពិតតែមួយ។ ហេតុផល​មួយ​ទៀត​ប្រហែល​ជា​ដើម្បីជួយ​គាំទ្រផ្នែក​អនាម័យ និង​សុខភាព។

តើ​អ្នក​ត្រួត​ពិនិត្យ​សាល​នោះ​ឈ្មោះ​អ្វី ហើយ​តើគាត់​ជា​ជនជាតិ​អ្វី?

ឈ្មោះរបស់គាត់គឺ ជា វៃ ហើយគាត់គឺជាជនជាតិចិន។

តើ​អ្វី​ទៅ​ជា​អ័ព្ទ​ដែល​បក់​ចុះ​មក​ក្នុង​ផ្ទះ​របស់​លោកកូនេលាស ហើយ​តើ​អ្វី​ទៅ​ជា​ពន្លឺ​នៅជុំវិញ​​សាសន៍​ដទៃ?

យើងបានប្រើអាជ្ញាប័ណ្ណនៃភាពច្នៃប្រឌិត ដើម្បីបង្ហាញឲ្យបានច្បាស់អំពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ដែលយាងចុះមកលើសាសន៍ដទៃពេលពួកគេជឿលើព្រះយេស៊ូ។ ព្រះគម្ពីរបានរៀបរាប់ថា ពេលពេត្រុសបានប្រាប់សាសន៍ដទៃអំពីព្រះយេស៊ូ នោះព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបានយាងមកសណ្ឋិតលើពួកគេ៖ «លោក​ពេត្រុស​កំពុង​មាន​ប្រសាសន៍​នៅ​ឡើយ ស្រាប់​តែ​ព្រះវិញ្ញាណ​ដ៏វិសុទ្ធ*​យាង​ចុះ​មក​សណ្ឋិត​លើ​អស់​អ្នក​ដែល​ស្ដាប់​ព្រះបន្ទូល» (កិច្ចការ ១០:៤៤)។

តើហេតុអ្វី​បាន​ជា​ពួក​សិស្ស​ជ្រមុជទឹក​ក្នុង​ព្រះនាម​ព្រះយេស៊ូ និង​មិន​នៅក្នុង​ព្រះនាម​ព្រះវរបិតា និង​ព្រះវិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ?

ភាគនេះគ្រាន់តែធ្វើតាមដំណើររឿងក្នុងព្រះគម្ពីរ ហើយមិនធ្វើសេចក្តីថ្លែងពីគោលលទ្ធិទេ។ កិច្ចការ ១០:៤៦-៤៨ ចែងថា៖ «ពេល​នោះ លោក​ពេត្រុស​មាន​ប្រសាសន៍​ថា៖ «គ្មាន​នរណា​អាច​ឃាត់​យើង មិន​អោយ​ធ្វើ​ពិធី​ជ្រមុជ​ទឹក​ជូន​អស់​អ្នក​ដែល​បាន​ទទួល​ព្រះវិញ្ញាណ​ដ៏វិសុទ្ធ ដូច​ជា​យើង​បាន​ទទួល​ដែរ​នោះ​ទេ? លោក​ក៏​បញ្ជា​អោយ​គេ​ធ្វើ​ពិធី​ជ្រមុជ​ទឹក​ជូន​អ្នក​ទាំង​នោះ ក្នុង​ព្រះនាម​ព្រះយេស៊ូគ្រិស្ត»។

តើហេតុអ្វីបានជា គ្រីស និង ចយ ភ្ញាក់ផ្អើលដែល ជៀ វៃ នៅចងចាំពីដំណើរផ្សងព្រេងដ៏អស្ចារ្យរបស់ពួកគេ?

ពួកគេមានការភ្ញាក់ផ្អើលដោយសារតែម្តាយរបស់ គ្រីស គឺ ហ្វូប៊ី ក្វាន់ទុម បានធ្វើដំណើរផ្សងព្រេងជាមួយសៀវភៅវិសេសពីមុន ប៉ុន្តែមិនបានចងចាំវាទេនាពេលក្រោយមក។ រឿងនេះត្រូវបានបង្ហាញនៅក្នុងភាគ "ការរស់ឡើងវិញ!"

តើ​ក្រុងភីលីព និង​ម៉ាសេដូន​នៅឯណា?

ទីក្រុងភីលីពគឺជាទីក្រុងដ៏សំខាន់របស់ម៉ាសេដូន ដែលជាខេត្តរបស់ប្រទេសរ៉ូមនៅភាគខាងជើងនៃប្រទេសក្រិចសម័យបច្ចុប្បន្ន។

តើ​គ្រួសារ​ទាំង​អស់របស់​លីឌា​ចង់​ធ្វើ​បុណ្យ​ជ្រមុជ​ទឹកបែបណា?

សមាជិកគ្រួសាររបស់លីឌា ដែលបានរួមដំណើរជាមួយនាងទៅមាត់ទន្លេ ក៏បានឮដំណឹងអំពីព្រះយេស៊ូដែរ ហើយមានឱកាសជឿលើទ្រង់។ ក្រៅពីនេះ នៅក្នុងសង្គមរបស់ប្រទេសរ៉ូម ត្រូវបានគេរំពឹងថាសមាជិកគ្រួសារមួយត្រូវតែគោរពតាមសាសនារបស់មេគ្រួសារ។

តើ​អ្វី​ទៅ​ជា​ពន្លឺ​ពណ៌​មាស​នៅជុំវិញលីឌា ខណៈ​ពេលនាង​ជ្រមុជទៅ​ក្នុង​ទឹក?

នៅក្នុងឈុតពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកក្នុងភាគនេះ យើងបានប្រើអាជ្ញាប័ណ្ណសិល្បៈ ដើម្បីពណ៌នាឲ្យមើលឃើញព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនៅជុំវិញនាង។

ក្នុង​ឈុត​បុណ្យ​ជ្រមុជ​ទឹក តើ​អ្នក​បញ្ជាក់​ថា​មនុស្ស​ទទួល​បានការ​សង្គ្រោះ​នៅ​ពេលធ្វើពីធី​បុណ្យ​ជ្រមុជ​ទឹក​ឬ​?

ទេ យើងជឿថា សេចក្តីសង្រ្គោះកើតឡើងនៅពេលមានជំនឿទៅលើព្រះយេស៊ូគ្រិស្ត។ លោកប៉ូល និងស៊ីឡាសបានពន្យល់ថា សេចក្តីជំនឿទៅលើព្រះយេស៊ូ គឺជាតម្រូវការតែមួយគត់ដើម្បីទទួលបានការសង្រ្គោះ ពេលពួកគេប្រាប់អ្នកទោសថា “សូម​ជឿ​លើ​ព្រះអម្ចាស់យេស៊ូ​ទៅ នោះ​ព្រះជាម្ចាស់​នឹង​សង្គ្រោះ​លោក ព្រម​ទាំង​សង្គ្រោះ​ក្រុម​គ្រួសារ​របស់​លោក​ផង​ដែរ” (កិច្ចការ ១៦:៣១)។

តើសៀវភៅវិសេសផ្លាស់ប្តូរសម្លៀកបំពាក់របស់ ចយ បានដោយរបៀបណា ខណៈពេលពួកគេកំពុងធ្វើដំណើរឆ្លងកាត់ចន្លោះពេលវេលា?

យើងមិនចង់ឱ្យ ចយ ស្ថិតក្នុងស្ថានភាពមិនស្រួលពេលត្រឡប់ទៅកាន់សម័យព្រះគម្ពីរវិញជាមួយឈុតមន្ទីរពេទ្យរបស់នាងទេ ដូច្នេះយើងបានប្រើអាជ្ញាប័ណ្ណសិល្បៈដើម្បីឱ្យនាងស្លៀកសម្លៀកបំពាក់ធម្មតារបស់នាងវិញ។

តើអ្វីគឺជានិមិត្ត?

វា​ជា​វិធី​មួយ​ដែល​ព្រះ​ជាម្ចាស់អាច​លាតត្រដាង​នូវ​អ្វី​មួយដែល​សំខាន់​ទៅ​នរណា​ម្នាក់​តាមលក្ខណៈអភិ​ធម្មជាតិ។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​អ្នកបង្ហាញ​សត្វ​ពស់​ពិត​ៗ​នៅលើ​ស្មា​របស់ស្រី​ជាគ្រូទាយ?

យើង​បាន​ប្រើ​អាជ្ញាប័ណ្ណ​សិល្បៈ​ដើម្បី​ពណ៌នា​ដោយ​ការមើលឃើញខ្មោច​បិសាច​ដែល​អាច​ឱ្យ​ក្មេងស្រី​អាចទាយបាន។ ពាក្យដើមជាភាសាក្រិកសម្រាប់ "វិញ្ញាណនៃការទស្សន៍ទាយ" គឺជា "វិញ្ញាណ ពស់ថ្លាន់" ឬ "វិញ្ញាណនៃភាបជាពស់ថ្លាន់"។

ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​អ្នកដាក់​ទោស​យក​ជើង​របស់​ប៉ូល និង​ស៊ីឡាសដាក់​​ខ្នោះ ទោះ​បី​បន្ទប់​ខ័ណ្ឌមាន​ទ្វារ​ចាក់សោ​ក៏​ដោយ?

ការដាក់ជើងរបស់ពួកគេជាប់ខ្នោះគឺជាមធ្យោបាយបន្ថែមក្នុងការធានាឲ្យពួកគេនៅក្នុងពន្ធនាគារហើយអ្នកយាមគុកចង់ធានាថាពួកគេមិនអាចរត់គេចខ្លួនបានទេ។ ព្រះគម្ពីរប្រាប់យើងថា «គេ​ក៏​យក​លោក​ទៅ​ដាក់​ក្នុង​ទី​ឃុំឃាំង ទាំង​បញ្ជា​អោយ​យាម​យ៉ាង​មធ្យ័ត​ផង។ ឆ្មាំ​គុក​ក៏​យក​លោក​ទាំង​ពីរ​ទៅ​ឃុំ​ក្នុង​គុក​ងងឹត និង​ដាក់​ខ្នោះ​ជើង» (កិច្ចការ ១៦:២៣-២៤)។

លោកប៉ូលបានប្រាប់ ចយ ថាព្រះគ្រិស្តផ្តល់កម្លាំងឱ្យគាត់ដើម្បីប្រឈមនឹងរឿងរ៉ាវគ្រប់យ៉ាង។ តើការបង្រៀននោះនៅកន្លែងណាក្នុងព្រះគម្ពីរ?

មានពេលមួយ ពេលដែលប៉ូលជាប់គុក ហើយសរសេរទៅកាន់ពួលអ្នកជឿនៅក្រុងភីលីព គាត់បានពន្យល់ថាគាត់បានរៀនឲ្យបានស្កប់ចិត្តក្នុងស្ថានភាពណាក៏ដោយ ហើយថាព្រះគ្រិស្តប្រទានកម្លាំងឲ្យគាត់នៅគ្រប់កាលៈទេសៈទាំងអស់ដែលគាត់ស្ថិតនៅ៖

«ខ្ញុំ​និយាយ​ដូច្នេះ មិន​មែន​មក​ពី​ខ្ញុំ​ខ្វះ​ខាត​ទេ ដ្បិត​ខ្ញុំ​បាន​រៀន​អោយ​ចេះ​ស្កប់​ចិត្ត ក្នុង​គ្រប់​កាលៈទេសៈ។ ទោះបី​ទ័ល​ក្រ​ក្ដី មាន​បរិបូណ៌​ក្ដី ខ្ញុំ​ក៏​ចេះ​រស់​ដែរ។ ខ្ញុំ​បាន​អប់រំ​ចិត្ត​ក្នុង​គ្រប់​កាលៈទេសៈ និង​គ្រប់​ទី​កន្លែង គឺ​ថា​ទោះ​បី​បរិភោគ​ឆ្អែត​ក្ដី អត់​ឃ្លាន​ក្ដី មាន​បរិបូណ៌​ក្ដី ឬ​ខ្វះ​ខាត​ក្ដី ខ្ញុំ​ស្កប់​ចិត្ត​ជានិច្ច។ ខ្ញុំ​អាច​ទ្រាំ​បាន​ទាំង​អស់ ដោយ​រួម​ជា​មួយ​ព្រះអង្គ​ដែល​ប្រទាន​កម្លាំង​អោយ​ខ្ញុំ។ (ភីលីព ៤:១១-១៣)។

លោកប៉ូល​ក៏​បាន​ប្រាប់ ចយ ថា ព្រះ​ជាម្ចាស់ចង់​ឲ្យ​នាង​អរ​ព្រះគុណទ្រង់ ទោះ​ជា​មាន​អ្វី​កើត​ឡើង​ក៏​ដោយ។ តើនោះជាការបង្រៀននៅក្នុងព្រះគម្ពីរមែនទេ?

ត្រឹមត្រូវណាស់។ ពេលប៉ូលសរសេរទៅកាន់អ្នកជឿនៅក្រុងថែស្សាឡូនិក គាត់បានប្រាប់ពួកគេថា៖ «ចូរ​អរ​ព្រះគុណ​ព្រះជាម្ចាស់​គ្រប់​កាលៈទេសៈ​ទាំង​អស់ ដ្បិត​ព្រះអង្គ​សព្វ​ព្រះហឫទ័យ​អោយ​បង​ប្អូន ដែល​រួម​ជា​មួយ​ព្រះគ្រិស្ដយេស៊ូ​ធ្វើ​ដូច្នេះ​ឯង» ១ ថែស្សាឡូនីច ៥:១៨)។

តើ​ប៉ូល​ និង​ស៊ីឡាស​ច្រៀង​បទ​ចម្រៀងអ្វី ហើយ​មាន​ទំនុកច្រៀង​អ្វី​ខ្លះ?

ពួកគេច្រៀងពី ទំនុកតម្កើង ១១៣:១-៤។ នេះ​ជា​ការ​បក​ប្រែត្រង់ៗពី​ភាសា​ហេប្រឺមក៖

“ហាលេលូ យ៉ា ហាលេលូ `អាប់ឌេយ អាដូណៃ ហាលេលូ អេត-សឹម អាដូណៃ។ យេហ៊ី សឹម អាដូណៃ មិបហូរ៉ាក មេ អាតា វេ អេត អូឡាំ។ មីមីរ៉ាចសេម៉េស `អេត ម៉េបហូអូ មេហ៊ូឡាល់ សេម អាដូណៃ។ រ៉ាំ `អាល កាល់ ហ្គោយីម អាដូណៃ `អាល ហាសាមេយីម កិបហូដហូ”។

យើងដាក់បញ្ចូលបទចម្រៀងជាភាសាអង់គ្លេសដូចខាងក្រោម៖

“ចូរ​សរសើរ​តម្កើង​ព្រះអម្ចាស់! អ្នក​បំរើ​របស់​ព្រះអម្ចាស់​អើយ ចូរ​នាំ​គ្នា​សរសើរ​តម្កើង​ព្រះអង្គ។ ចូរ​នាំ​គ្នា​សរសើរ​តម្កើង​ព្រះនាម​ព្រះអម្ចាស់! ចូរ​លើក​តម្កើង​ព្រះនាម​ព្រះអម្ចាស់ តាំង​ពី​ពេល​នេះ​រហូត​ត​ទៅ។ តាំង​ពី​ពេល​ថ្ងៃ​រះ រហូត​ទល់​ថ្ងៃ​លិច ចូរ​សរសើរ​តម្កើង​ព្រះនាម​របស់​ព្រះអម្ចាស់។ ព្រះអម្ចាស់​គង់​នៅ​ពី​លើ​ប្រជាជាតិ​ទាំងឡាយ សិរីរុងរឿង​របស់​ព្រះអង្គ​ខ្ពស់​ជាងផ្ទៃ​មេឃ​ទៅ​ទៀត” (ទំនុកតម្កើង ១១៣:១-៤)។

តើអ្វីបណ្តាលឱ្យមានរញ្ជួយដី?

យើងជឿថាព្រះជាម្ចាស់បានធ្វើឱ្យមានរញ្ជួយដីកើតឡើងដោយអព្ភូតហេតុ ហើយធ្វើឱ្យច្រវាក់របូតចេញពីដៃរបស់អ្នកទោស។

ហេតុ​អ្វី​បាន​ជាលោក​ប៉ូល​ប្រាប់​អ្នកយាមថា គ្រួសារ​ទាំង​មូល​របស់​គាត់​នឹង​ត្រូវ​ទទួលបាន​ការសង្គ្រោះ​ជាមួយ​គាត់ដែរ?

នៅក្នុងសង្គមរ៉ូម គេរំពឹងថាសមាជិកគ្រួសារត្រូវតែធ្វើតាមសាសនារបស់មេគ្រួសារ។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ ដើម្បីឲ្យសមាជិកម្នាក់ៗទទួលបានការសង្រ្គោះពិតប្រាកដ ពួកគេម្នាក់ៗត្រូវតែជឿលើព្រះយេស៊ូ។

តើ​បុរស​នោះ​មិន​អាច​ដើរ​បាន​អស់រយៈពេលយូរ​ប៉ុណ្ណាហើយ?

គាត់ខ្វិនតាំងពីកើតមក។ គម្ពីរ កិច្ចការ ចែងថា «នៅ​ពេល​អធិស្ឋានម៉ោង​បី​រសៀល លោក​ពេត្រុស និង​លោក​យ៉ូហាន​បាន​ឡើង​ទៅ​ព្រះវិហារ​ជា​មួយ​គ្នា។ រៀង​រាល់​ថ្ងៃ មាន​គេ​សែង​អ្នក​ពិការ​ជើង​ពី​កំណើត​ម្នាក់។ មក​ដាក់​នៅ​ខ្លោង​ទ្វារ​ព្រះវិហារ​ឈ្មោះ «ទ្វារ​លំអ» ដើម្បី​សុំ​ទាន​អស់​អ្នក​ដែល​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ព្រះវិហារ» (កិច្ចការ ៣:១-២)។

តើ​បុរស​នោះ​បាន​ប្រោសឲ្យជា​ដោយ​របៀប​ណា ពេល​ពេត្រុស​ប្រកាស​ពីព្រះ​នាម​ព្រះ​យេស៊ូ?

លោកពេត្រុស​បាន​ពន្យល់​ថា វា​គឺ​ដោយសារ​បុរស​ដែល​ជឿ​លើ​ព្រះនាម​ព្រះយេស៊ូ​ថា​គាត់​បាន​ជា​សះស្បើយ ។ គាត់បាននិយាយថា “ដោយសារ​យើង​ខ្ញុំ​ជឿ​លើ​ព្រះនាម​ព្រះយេស៊ូ គឺ​ព្រះនាម​ព្រះអង្គ​ហ្នឹង​ហើយ បាន​ធ្វើ​អោយ​បុរស​ដែល​បង​ប្អូន​ឃើញ ហើយ​ស្គាល់​នេះ​មាន​កម្លាំង​ឡើង​វិញ។ គាត់​បាន​ជា​ទាំង​ស្រុង ដោយសារ​ជំនឿ​លើ​ព្រះយេស៊ូ ដូច​បង​ប្អូន​ឃើញ​ស្រាប់។” (កិច្ចការ ៣:១៦)។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ស្ដេច​ហេរ៉ូដ​ឲ្យគេសម្លាប់​យ៉ាកុប?

ប្រហែលជាស្តេចហេរ៉ូឌបានឃើញសហគមន៍គ្រិស្តបរិស័ទមានការកើនឡើងដែលជាហេតុនាំឲ្យមានការគំរាមកំហែងដល់ទាំងខាងសាសនា និងនយោបាយ។ លើសពីនេះ ស្តេចហេរ៉ូឌត្រូវបានគេស្គាល់ដោយសារតែការស្វែងរកការពេញចិត្តពីអ្នកដឹកនាំសាសន៍យូដា និងសហគមន៍ជនាតិយូដា (ដែលភាគច្រើនមិនមែនជាគ្រិស្តជន)។ ព្រះគម្ពីរកត់ត្រានូវអ្វីដែលបានកើតឡើង៖ «នៅ​គ្រា​នោះ ព្រះបាទ​ហេរ៉ូដ​ចាប់​ផ្ដើម​បៀតបៀន​សមាជិក​ខ្លះ​នៃ​ក្រុមជំនុំ។ ទ្រង់​បាន​អោយ​គេ​ប្រហារ​ជីវិត​លោក​យ៉ាកុប​ជា​បង​របស់​លោក​យ៉ូហាន។ ដោយ​យល់​ឃើញ​ថា​ជន​ជាតិ​យូដា​ពេញ​ចិត្ត ទ្រង់​ក៏​ចាត់​គេ​អោយ​ទៅ​ចាប់​លោក​ពេត្រុស​ថែម​ទៀត» (កិច្ចការ ១២:១-៣)។

តើ​អ្វី​ដែល​ធ្លាយ​ចេញ​ពី​កន្ត្រកមក ហើយ​បណ្តាល​ឲ្យ​ពួកទាហាន​រអិល​ដួល?

វាគឺជាផ្លែល្វា។

តើហេតុអ្វីបានជាអ្នកបង្ហាញពេត្រុសនៅក្នុងគុកដោយគ្មានសម្លៀកបំពាក់ខាងក្រៅ?

ព្រះគម្ពីរកត់ត្រាថា ទេវតាបានប្រាប់ពេត្រុសឱ្យស្លៀកពាក់ ដូច្នេះគាត់ច្បាស់ជាបានដេកលក់ដោយគ្មានសម្លៀកបំពាក់ខាងក្រៅមិនខាន។ គម្ពីរ កិច្ចការប្រាប់យើងថា «ពេល​នោះ ទេវតា​របស់​ព្រះអម្ចាស់​មក​ដល់ ហើយ​មាន​ពន្លឺ​ភ្លឺ​ក្នុង​ទី​ឃុំឃាំង។ ទេវតា​ដាស់​លោក​ពេត្រុស​ដោយ​កេះ​លោក​ពី​ចំហៀង ទាំង​ពោល​ថា៖ សូម​ក្រោក​ឡើង​ជា​ប្រញាប់! ច្រវាក់​ក៏​របូត​ធ្លាក់​ពី​ដៃ​លោក។ ទេវតា​ពោល​មក​កាន់​លោក​ថា៖ «សូម​ក្រវាត់​ចង្កេះ ហើយ​ពាក់​ស្បែក​ជើង​ទៅ! លោក​ក៏​ធ្វើ​តាម។ ទេវតា​ពោល​មក​លោក​ទៀត​ថា៖ «សូម​ពាក់​អាវ​ក្រៅ ហើយ​អញ្ជើញ​មក​តាម​ខ្ញុំ» (កិច្ចការ ១២:៧-៨)។

ពេល​ទេវតា​និយាយ​ទៅ​កាន់​ពេត្រុស​នៅក្នុង​គុក តើ​«​ក្រវាត់​ខ្លួន​ឯង​»​មាន​ន័យ​យ៉ាងដូចម្តេច?

"ក្រវាត់ខ្លួនឯង" មានន័យថាស្លៀកពាក់។

បន្ទាប់​ពី​លោកពេត្រុស​បាន​រត់​ចេញ​ពី​គុក តើហេតុ​អ្វី​បានពួក​គ្រីស្ទាន​មិន​ជឿ​ថា​គាត់​ឈរនៅ​មាត់​ទ្វារ?

ពួក​គេ​មិន​បាន​រំពឹង​ថា​ព្រះ​ជាម្ចាស់នឹង​ឆ្លើយ​តប​ការ​អធិស្ឋាន​របស់​ពួក​គេដោយ​ឲ្យ​ពេត្រុសគេចចេញ​ពី​គុកនោះទេ។ ការនេះបង្ហាញថាព្រះជាម្ចាស់អាចឆ្លើយតបការអធិស្ឋានរបស់យើងតាមរបៀបដែលយើងមិននឹកស្មានដល់។ សាវកប៉ូលបានសរសេរដូចខាងក្រោមនេះថា «ព្រះជាម្ចាស់​អាច​ធ្វើ​អ្វីៗ​ទាំង​អស់ ហួស​ពី​សេចក្ដី​សុំ និង​ហួស​ពី​អ្វីៗ​ដែល​យើង​នឹក​គិត ដោយសារ​ឫទ្ធានុភាព​របស់​ព្រះអង្គ​ដែល​បំពេញ​សកម្មភាព​នៅ​ក្នុង​យើង» (អេភេសូរ ៣:២០)។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា ចយ គិត​ថា​បំណងព្រះហឫទ័យ​របស់​ព្រះ​មិន​បាន​សម្រេច​នៅ​លើ​ផែនដី?

ចយ បាននិយាយថា វាគឺដោយសារតែរឿងអាក្រក់ទាំងអស់ដែលនាងបានឃើញកើតឡើងនៅជុំវិញពិភពលោក ពោលគឺមនុស្សរស់នៅក្នុងភាពក្រីក្រ ភាពឃោរឃៅ និងជម្ងឺ។ ចយពេញដោយសេចក្តីមេត្តាចំពោះមនុស្សដែលកំពុងតែរងទុក្ខវេទនានៅជុំវិញពិភពលោក ហើយនាងទទួលបានការដាស់តឿនអំពីផ្នែកនៃសេចក្តីអធិស្ឋានរបស់ព្រះអម្ចាស់៖ «សូម​អោយ​ព្រះហឫទ័យ​របស់​ព្រះអង្គ បាន​សម្រេច​នៅ​លើ​ផែនដី ដូច​នៅ​ស្ថាន​បរមសុខ​ដែរ» ( ម៉ាថាយ ៦:១០)។ ដោយសារព្រះយេស៊ូបានបង្រៀនយើងឱ្យអធិស្ឋានសុំឱ្យព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះបានសម្រេចនៅលើផែនដី នោះមានន័យថាវាមិនមែនតែងតែបានសម្រេចនៅលើផែនដីនោះទេ។

តើមានអ្វីផ្សេងទៀតដែលយើងត្រូវធ្វើ បន្ថែមពីលើការអធិស្ឋានដែរឬទេ?

ការ​អធិស្ឋាន​គឺ​ពិត​ជា​អ្វី​ម្យ៉ាងដ៏មាន​ឥទ្ធិពល​ដែល​យើង​អាច​ធ្វើ​បាន ដោយសារជាមួយ​ព្រះ​ជាម្ចាស់អ្វីៗគ្រប់​យ៉ាង​សុទ្ធតែអាច​ធ្វើ​បាន (ម៉ាថាយ ១៩:២៦)។ នៅតែមានពេលខ្លះយើងអាចបង្កើតភាពខុសគ្នាជាក់ស្តែងនៅក្នុងជីវិតរបស់មនុស្សដែលមានទុក្ខ។ ឧទាហរណ៍ លោកយ៉ូហាន​បាទីស្ទ​បាន​ប្រាប់​ហ្វូង​មនុស្ស​ថា​៖ «អ្នក​ណា​មាន​អាវ​ពីរ ត្រូវ​ចែក​អោយ​អ្នក​ដែល​គ្មាន។ ហើយ​អ្នក​ដែល​មាន​ចំណី​អាហារ ក៏​ត្រូវ​ចែក​អោយ​អ្នក​គ្មាន​ដែរ» (លូកា ៣:១១)។ បន្ថែមពីនេះ សាវកប៉ុលបានសរសេរថា «ហេតុ​នេះ ពេល​យើង​មាន​ឱកាស​នៅ​ឡើយ យើង​ត្រូវ​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ល្អ​ចំពោះ​មនុស្ស​ទាំង​អស់ ជា​ពិសេស ចំពោះ​បង​ប្អូន​រួម​ជំនឿ។» (កាឡាទី ៦:១០)។

តើ​មាន​ភ្លើង​អ្វីហោះ​ឡើងចេញ​ពី​ផ្ទះ​នៅពេល​មនុស្ស​អធិស្ឋាន?

យើង​បាន​ប្រើ​អាជ្ញាប័ណ្ណ​នៃការច្នៃប្រឌិត​ដើម្បី​បង្ហាញ​រូបភាព​ការ​អធិស្ឋាន​របស់​មនុស្ស​ឡើង​ទៅ​កាន់ស្ថានសួគ៌។ គម្ពីរ ​វិវរណៈ​បង្ហាញ​ពី​ការ​អធិស្ឋាន​របស់​អ្នក​ជឿ​ដែល​ឡើងទៅកាន់​ព្រះ៖ « ផ្សែង​គ្រឿង​ក្រអូប​នោះ​ក៏​ហុយ​ចេញ​ពី​ដៃ​ទេវតា ឡើង​ទៅ​លើ​ជា​មួយ​ពាក្យ​អធិស្ឋាន​របស់​ប្រជាជន​ដ៏វិសុទ្ធ​នៅ​ចំពោះ​ព្រះភក្ត្រ​របស់​ព្រះជាម្ចាស់» (វិវរណៈ ៨:៤)។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ព្រះ​យេស៊ូ​ស្ដោះ​ដាក់​ភ្នែក​របស់មនុស្ស​ខ្វាក់?

វាហាក់ដូចជារាងចម្លែកណាស់សម្រាប់យើងនៅពេលដែលព្រះយេស៊ូស្ដោះដាក់ភ្នែករបស់គាត់ ប៉ុន្តែនោះជាអ្វីដែលព្រះវរបិតានៃស្ថានសួគ៌បានដឹកនាំទ្រង់ឱ្យធ្វើដូច្នោះ។ ព្រះ​យេស៊ូបាន​ពន្យល់​អំពី​ការណ៍​នេះ ពេល​ទ្រង់​មាន​បន្ទូល​ថា «ខ្ញុំ​សុំ​ប្រាប់​អោយ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ដឹង​ច្បាស់​ថា ព្រះបុត្រា​ពុំ​អាច​ធ្វើ​អ្វី​ដោយ​ព្រះអង្គ​ផ្ទាល់​បាន​ឡើយ។ គឺ​ព្រះបុត្រា​ធ្វើ​តែ​កិច្ចការ​ណា ដែល​ទ្រង់​បាន​ឃើញ​ព្រះបិតា​ធ្វើ​ប៉ុណ្ណោះ។ កិច្ចការ​អ្វី​ដែល​ព្រះបិតា​ធ្វើ ព្រះបុត្រា​ក៏​ធ្វើ​កិច្ចការ​នោះ​ដែរ» (យ៉ូហាន ៥:១៩)។ ដូចអ្នកបានដឹងហើយថាលទ្ធផលគឺភ្នែករបស់បុរសម្នកា់នោះបានជាសះស្បើយ។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​បុរសម្នាក់​នោះ​​មើល​ឃើញមិន​ច្បាស់ បន្ទាប់​ពី​ព្រះយេស៊ូ​អធិស្ឋាន​ឲ្យគាត់​លើក​ដំបូង?

អព្ភូតហេតុខ្លះកើតឡើងភ្លាមៗ ខណៈដែលផ្សេងៗទៀតកើតឡើងជាដំណើរការទៅតាមពេលវេលា។ វា​ជា​អព្ភូតហេតុ​ដ៏​អស្ចារ្យ​មួយដែល​បុរស​ខ្វាក់​អាច​មើល​ឃើញ​អ្វី​ៗទាំងអស់បាន បន្ទាប់​ពី​ព្រះយេស៊ូបាន​ដាក់​ដៃ​លើ​គាត់​លើក​ដំបូង។ ពេល​ព្រះយេស៊ូពាល់​ភ្នែក​របស់គាត់​ម្តង​ទៀត អំណាច​របស់ព្រះ​បាន​បន្ត​ធ្វើការ​នៅក្នុង​បុរស​នោះដើម្បី​​ព្យាបាល​គាត់ឲ្យបានជាទាំងស្រុង។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ព្រះ​យេស៊ូ​ប្រាប់​បុរស​ម្នាក់នោះ​មិន​ឲ្យ​ចូលទៅ​ក្នុង​ភូមិ?

ប្រសិនបើបុរសម្នាក់នោះចូលទៅក្នុងភូមិ ពាក្យសម្តីអំពីអព្ភូតហេតុនឹងរីករាលដាលយ៉ាងឆាប់រហ័ស។ ជារឿយៗព្រះយេស៊ូបានធ្វើអព្ភូតហេតុដ៏អស្ចារ្យ ហើយប្រសិនបើដំណឹងនេះរីករាលដាល ហ្វូងមនុស្សយ៉ាងច្រើនកុះករនឹងឡោមព័ទ្ធទ្រង់ ដូច្នេះទ្រង់មិនអាចចូលទៅក្នុងទីក្រុងជាសាធារណៈបានទេ។ ជាលទ្ធផល ទ្រង់ត្រូវស្នាក់នៅកន្លែងស្ងាត់ស្ងៀម (ម៉ាកុស ១:៤១-៤៥)។ ម្យ៉ាងវិញទៀត ដោយ​ប្រាប់​បុរស​នោះ​កុំ​ឲ្យ​ចូល​ទៅក្នុង​ភូមិ ទ្រង់​អាច​ចូល​ក្នុង​ភូមិ​ដោយ​មិន​មាន​ហ្វូង​មនុស្ស​ច្រើន​នៅ​ទីនោះ​ឡើយ ។

វាក៏ប្រហែលជាថា ប្រសិនបើមនុស្សមួយចំនួនធំបានដឹងថាទ្រង់ជាព្រះមេស្ស៊ី នោះពួកគេក៏នឹងដឹងថាទ្រង់ជាអ្នកស្នងរាជ្យរបស់ស្តេចដាវីឌ ហើយពួកគេអាចព្យាយាមធ្វើឱ្យទ្រង់ក្លាយជាស្តេចថ្មីរបស់អ៊ីស្រាអែល។ ប៉ុន្តែ ព្រះយេស៊ូមិន​បាន​យាង​មក​ដើម្បី​កាន់​អំណាច​ក្នុងនយោបាយ​ទេ តែ​ដើម្បី​សង្គ្រោះ​យើង​ដោយ​ការ​រស់នៅ​ដោយ​គ្មាន​បាបសោះ និង​បង់​ថ្លៃលោះទោស​ចំពោះ​អំពើ​បាប​របស់​យើង។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ព្រះ​យេស៊ូ​ប្រាប់​អ្នក​ដើរ​តាម​ទ្រង់​មិន​ឲ្យ​ប្រាប់​អ្នក​ណា​ថា​ទ្រង់​ជា​មេស្ស៊ី?

ជា​ថ្មី​ម្តង​ទៀត មនុស្ស​ទំនង​ជា​ព្យាយាម​តែងតាំង​ទ្រង់​ជា​ស្តេច​នៃ​ប្រទេស​អ៊ីស្រាអែល ប៉ុន្តែ​បេសកកម្ម​របស់​ទ្រង់​មាន​លក្ខណៈ​ខាង​វិញ្ញាណ​ច្រើនជាង ហើយ​មិន​មែន​ជា​រឿង​នយោបាយនោះ​ទេ។ ទ្រង់​បាន​យាង​មក​ដើម្បីក្លាយ​ជា​ព្រះអង្គ​សង្គ្រោះ​របស់​យើង ដោយ​សុគត​សម្រាប់​អំពើ​បាប​របស់​យើង ។

តើហេតុអ្វីបានជាព្រះយេស៊ូហៅពេត្រុសថា "សាតាំង"?

នៅក្នុងភាសាក្រិចដើមនៃគម្ពីរសញ្ញាថ្មី ពាក្យ «សាតាំង» អាចមានន័យថា «មារសត្រូវ»។ ដូច្នេះ លោក​យេស៊ូ​កំពុង​តែមាន​ប្រសាសន៍​ថា ពេត្រុស​កំពុង​ប្រឆាំង​នឹង​គោល​បំណង និង​បេសកកម្ម​​ទេវភាព​របស់​ទ្រង់។ អ្នក​អាច​ឃើញ​ការ​នេះ​នៅ​ក្នុង​អ្វី​ដែល​ព្រះយេស៊ូ​មាន​បន្ទូល​ទៅ​ពេត្រុស៖ «នែ៎ មារសាតាំង​អើយ! ថយ​ទៅ​ខាង​ក្រោយ​ខ្ញុំ! ដ្បិត​អ្នក​កំពុង​រារាំង​ផ្លូវ​ខ្ញុំ។ គំនិត​អ្នក​មិន​មែន​ជា​គំនិត​របស់​ព្រះជាម្ចាស់​ទេ គឺ​ជា​គំនិត​របស់​មនុស្ស​លោក​សុទ្ធសាធ» (ម៉ាថាយ ១៦:២៣)។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​អ្នក​សុំ​ទាន​ដោះ​អាវ​របស់​គាត់ ពេល​ព្រះ​យេស៊ូ​ហៅ​គាត់?

អ្នក​សុំ​ទាន​បាន​ហៅ​ព្រះ​យេស៊ូ​ថា​ «ព្រះរាជវង្ស​ព្រះបាទ​ដាវីឌ​អើយ»។ គាត់​ស្រែក​ថា​៖ ​«​ឱ​ព្រះយេស៊ូ ជា​ព្រះរាជវង្ស​ព្រះបាទ​ដាវីឌ​អើយ! សូម​អាណិត​មេត្តា​ទូលបង្គំ​ផង!» (ម៉ាកុស ១០:៤៧)។ ព្រះបាទ​ដាវីឌ​គឺជា​ស្ដេច​របស់​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល ដូច្នេះ​អ្នក​សុំ​ទាន​បាន​ដឹង​ថា ព្រះ​យេស៊ូ​ស្ថិតនៅ​ក្នុង​វង្ស​ត្រកូល​របស់​ស្ដេច​ដាវីឌ ហើយ​មាន​ការ​គោរព​ដល់​ទ្រង់ជាខ្លាំង។ វាអាចថាអាវរបស់អ្នកសុំទានចាស់ហើយសឹកអស់ ហើយគាត់មានអារម្មណ៍ថា វាមិនសមរម្យទេដែលចូលទៅចំពោះព្រះយេស៊ូដោយពាក់វា។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ព្រះ​យេស៊ូ​យក​ភក់​លាបលើ​ភ្នែក​បុរសម្នាក់​នោះ?

ទ្រង់​កំពុង​តែធ្វើ​តាម​ការ​ណែនាំ​របស់​ព្រះវរបិតានៃស្ថាន​សួគ៌ ដែល​បង្ហាញ​ទ្រង់​នូវ​អ្វី​ដែលទ្រង់​ត្រូវ​ធ្វើ។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​មិនអនុញ្ញាតិឲ្យនរ​ណា​ម្នាក់​ធ្វើ​ការ​នៅ​ថ្ងៃ​សប្ប័ទ?

វា​ជា​ថ្ងៃ​ឈប់​សម្រាក​ដែល​ត្រូវថ្វាយទៅ​ព្រះ​ជាម្ចាស់។ ព្រះ​គម្ពីរ​ប្រាប់​យើង​ថា​៖ ​«អ្នក​មាន​ពេល​ប្រាំ​មួយ​ថ្ងៃ សំរាប់​បំពេញ​កិច្ចការ​ទាំង​ប៉ុន្មាន​ដែល​អ្នក​ត្រូវ​ធ្វើ តែ​ថ្ងៃ​ទី​ប្រាំពីរ ជា​ថ្ងៃ​សប្ប័ទ​របស់​ព្រះអម្ចាស់ ជា​ព្រះ​នៃ​អ្នក។ ដូច្នេះ នៅ​ថ្ងៃ​នោះ ទាំង​អ្នក ទាំង​កូន​ប្រុស កូន​ស្រី​របស់​អ្នក ទាំង​អ្នក​បំរើ​ប្រុស​ស្រី ទាំង​សត្វ​ពាហនៈ និង​ជន​បរទេស​ដែល​រស់​នៅ​ជា​មួយ​អ្នក មិន​ត្រូវ​ធ្វើ​ការ​អ្វី​ឡើយ» (និក្ខមនំ ២០:៩-១០)។

តើខគម្ពីរណាមួយជាមូលដ្ឋានសម្រាប់យកមកធ្វើជាសេចក្តីថ្លែងរបស់ សៀវភៅវិសេស ទៅកាន់ គ្រីស ចយ និង គីស្មូ នៅពេលពួកគេកំពុងធ្វើដំណើរត្រឡប់ទៅកាន់ពេលវេលាក្នុងរឿងព្រះគម្ពីរវិញ?

ខគម្ពីរ​គឺ​ សុភាសិត ១៦:១ ដែល​ចែង​ថា «មនុស្ស​គិតគូរ​គំរោងការ​របស់​ខ្លួន តែ​ការ​សម្រេច​ស្ថិត​នៅ​លើ​ព្រះអម្ចាស់​»។

តើ​ហិប​នៃសេចក្តីសញ្ញាមាន​អ្វី​ផ្សេង​ទៀត​ក្រៅ​ពី​បន្ទះ​នៃ​បញ្ញត្តិ​ទាំងដប់​ប្រការ​?

ទេ។ នៅពេលនោះ ហិបនៃសេចក្តីសញ្ញាមានតែបន្ទះនោះតែប៉ុណ្ណោះ។ ព្រះគម្ពីរប្រាប់យើងថា «នៅ​ក្នុង​ហិបនៃសេចក្តីសញ្ញាគ្មាន​អ្វី​ក្រៅ​ពី​ថ្ម​ពីរ​បន្ទះ ដែល​លោក​ម៉ូសេ​បាន​តម្កល់​ទុក​នោះ​ឡើយ គឺ​បន្ទះ​ថ្ម​ដែល​លោក​ទទួល​នៅ​ភ្នំ​ហោរែប កាល​ព្រះអម្ចាស់​ចង​សម្ពន្ធមេត្រី​ជា​មួយ​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល ក្រោយ​ពេល​ពួក​គេ​ចាក​ចេញ​ពី​ស្រុក​អេស៊ីប» (១ ពង្សាវតារក្សត្រ ៨៖៩)។ យ៉ាងណាក៏ដោយ មានពេលមួយដែលមានធាតុបន្ថែមផ្សេងទៀតនៅក្នុងហិប។ គម្ពីរ ​ហេប្រឺ ​ចែង​ថា នៅ​ពេល​ហិប​នៅ​ក្នុង​រោង​ឧបោសថ នោះ​ក៏​មាន​ក្អម​មាស​នៃ​នំ​ម៉ាណាមួយ និង​ដំបង​របស់​លោកអើរ៉ុនផង​ដែរ។ មានចែងថា “ នៅ​ទី​នោះ មាន​ភាជន៍​មួយ​ធ្វើ​ពី​មាស សំរាប់​ដុត​គ្រឿង​ក្រអូប និង​មាន​ហិប*​នៃ​សម្ពន្ធមេត្រី​ស្រោប​មាស​ជុំវិញ ហើយ​ក្នុង​ហិប​នោះ មាន​ពាន​មាស​មួយ​ដែល​គេ​ដាក់​នំ​ម៉ាណា មាន​ដំបង​របស់​លោក​អើរ៉ុន ដែល​មាន​ផ្កា​រីក​ចេញ​មក និង​មាន​បន្ទះ​ថ្ម​នៃ​សម្ពន្ធមេត្រី​ផង” (ហេប្រឺ ៩:៤)។

តើលោកណាថានជានរណា?

គាត់​គឺជា​ព្យាការី​របស់​ព្រះជាម្ចាស់ (១ ពង្សាវតាក្សត្រ ១:៨)។ នៅ​ក្នុងភាគ​ដែលលោក​ណាថាន​ទៅ​និយាយ​ជាមួយ​ស្តេច​ដាវីឌ គាត់​ត្រូវ​បាន​គេ​ណែនាំ​ថា​ជា​ហោរា​ណាថាន។

តើ​នាង​បាតសេបា​ពិត​ជា​ដេក​លើ​ឥដ្ឋ​នៅ​ចំពោះ​ព្រះភ័ក្ររបស់ស្តេច​ដាវីឌ​មែនទេ?

ខណៈ​ដែល​ការ​បក​ប្រែ​មួយ​ចំនួន​និយាយ​ថា នាង​បាតសេបា​បាន​ក្រាប​នៅ​ចំពោះ​ព្រះភ័ក្រទ្រង់ NASB បាន​និយាយ​ថា “នាង​បាតសេបា​លុត​ជង្គង់​ថ្វាយបង្គំ​ព្រះរាជា” (១ ពង្សាវតារក្សត ១:១៦)។

តើហេតុ​អ្វី​នាង​បាតសេបា​ឱន ឬ​ដេក​នៅលើ​ឥដ្ឋ​នៅ​មុខ​គ្រែ​របស់​ស្តេចដាវីឌ?

ទោះ​ជា​នាង​បាតសេបា​ជា​មហេសីរបស់​ស្តេចដាវីឌ​ក៏​ដោយ ក៏​នាង​បាន​ធ្វើ​តាម​ទម្លាប់​នៃ​ការ​ប្រព្រឹត្ត​ដ៏ត្រឹមត្រូវ​ចំពោះ​ស្ដេចដែរ។ ច្បាប់​បាន​ប្រាប់នរ​ណា​ម្នាក់​ឱ្យ​ក្រាប​នៅ​ចំពោះ​មុខ​ទ្រង់ រួច​រង់ចាំ​ទ្រង់មានបន្ទូល​មុន​ពេល​ចែក​រំលែក​ពីសំណើ​របស់​នរ​ណា​ម្នាក់។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​នាង​បាតសេបា​ហៅ​ស្វាមី​របស់​នាង​​ដាវីឌ​ថា​ «​លោក​ម្ចាស់​»​ និង​ «​ម្ចាស់​របស់នៃទូលបង្គំ​»?

នាង​បាន​ធ្វើ​តាម​ក្បួន​ទំនៀម​ទម្លាប់​នៃ​ការ​ប្រព្រឹត្ត​ដ៏ត្រឹមត្រូវ​ទៅកាន់​ស្តេច ដោយ​និយាយ​ទៅ​កាន់​ទ្រង់​តាម​ឋានៈ​របស់​ស្តេចជារបស់ទ្រង់។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ស្តេចសាឡូម៉ូន​ជិះ​សត្វ​លា​របស់​ស្តេច​ដាវីឌ​ទៅ​គីហុន ស្ព្រីង ដើម្បី​ទទួល​បាន​ចាក់​ប្រេង​តាំង​ធ្វើជា​ស្តេច?

សត្វលា ត្រូវ​បាន​រាជបុត្រ​ទាំង​អស់​ជិះ ប៉ុន្តែ​ការ​ជិះ​សត្វ​លា​របស់​ស្ដេច​ដោយ​គ្មាន​ការ​អនុញ្ញាត​ជាពិសេស​ត្រូវ​បាន​ហាម​ឃាត់​យ៉ាង​តឹង​រឹង​បំផុត។ ដូច្នេះ ពេល​សាឡូម៉ូន​ឡើង​ជិះ គឺ​បាន​បង្ហាញ​ថា​គាត់ទទួលបានការ​ពេញ​ចិត្ត​ពី​ស្ដេច​ដាវីឌ​ឲ្យធ្វើជា​ស្ដេចនាពេល​អនាគត។

តើ​អ្វី​ទៅ​ជា​ពន្លឺ​នៅជុំវិញ​សាឡូម៉ូន បន្ទាប់​ពី​ចាក់​ប្រេង​លើ​ក្បាលរបស់គាត់?

ពន្លឺ​តំណាង​ឲ្យ​ព្រះវិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ​ចុះ​មក​សណ្ឋិត​លើ​គាត់ ដើម្បី​ផ្តល់​អំណាច និង​អនុញ្ញាតិឲ្យ​គាត់​ឡើងធ្វើជា​ស្តេច។

តើពេលវេលាវិលរង្វង់ៗនោះគឺជាអ្វី?

វាគឺជាមធ្យោបាយដែលសៀវភៅវិសេសនាំ គ្រីស ចយ និង គីស្មូ ពីពេលមួយទៅកន្លែងមួយទៀត ប៉ុន្តែនៅតែស្ថិតក្នុងដំណើរផ្សងព្រេងរបស់សៀវភៅវិសេសដដែល។

តើ​វត្ថុ​អ្វី​ខ្លះ​នៅ​ក្នុង​ទីធ្លា​ព្រះវិហារ?

នៅ​ខាង​ឆ្វេង​មាន​លង្ហិន​សំរឹទ្ធ​មួយ (​ស្ថិតនៅលើគោសំរឹទ្ធ​ទាំង ​១២​ក្បាល) ដែល​ដាក់​ទឹក​សម្រាប់​​ពិធី​លាងតាមទម្លាប់។ នៅ​ខាង​ស្ដាំ​មាន​អាសនៈ​មួយ​នៅ​លើ​គ្រឹះ​ថ្ម។ មាន​រទេះ​​លង្ហិន​ផងដែរ (សូមមើល 1 ពង្សាវតារក្សត្រ ៧:២៣-៣៩)។

តើ​មានវត្ថុ​អ្វី​ខ្លះ​នៅ​ក្នុង​បន្ទប់​ធំ​ក្នុងព្រះវិហារ?

បន្ទប់​ធំ​ជាង​នេះ​ត្រូវ​បាន​ហៅ​ថា «ទីសក្ការៈ» (១ ពង្សាវតារក្សត្រ​ ៨:៨)។ វា​មាន​ជើង​ចង្កៀង​មាស​ប្រាំ​គូ តុ​សម្រាប់​ដាក់​នំប៉័ង និង​អាសនៈ​គ្រឿង​ក្រអូប​ពណ៌​មាស (១ ពង្សាវតារក្សត្រ ៧:៤៨-៤៩)។

តើ​រូប​សំណាក​មាស​ទាំង​ពីរ​នៅ​ក្នុង​បន្ទប់​ខាង​ក្នុង​ព្រះវិហារ​ជារូប​អ្វី?

បន្ទប់​ខាង​ក្នុង​បំផុត​នៅក្នុងព្រះវិហារ​ដ៏បរិសុទ្ធ​ពិត​ជា​ត្រូវ​បាន​ហៅ​ថា «ទីសក្ការៈ​បំផុត» (១ ពង្សាវតារក្សត្រ ៦:១៦)។ រូប​ធំ​ពីរ​តំណាងឲ្យ​ចេរូប៊ីន​ដែល​ត្រូវ​បាន​គេ​គិត​ថា​ជា​សត្វ​នៅ​ស្ថានសួគ៌ (១ ពង្សាវតារក្សត្រ ៦:២៣-២៨)។

តើ​ពពក និង​ពន្លឺ​អ្វី​នៅ​ពី​លើ​ហិបនៅពេល​គេ​ដាក់​វាក្នុង​ព្រះវិហារ?

ពពក និង​ពន្លឺ​គឺ​ជា​តំណាង​មើល​ឃើញ​របស់​យើង​អំពី​វត្តមាន និង​សិរីល្អ​របស់​ព្រះ​ជាម្ចាស់ដែល​បាន​លេច​មក។ ព្រះ​គម្ពីរ​ប្រាប់​យើង​ថា កាល​អស់​លោក​បូជាចារ្យចេញ​ពី​ទីសក្ការៈ​មក​វិញ នោះ​ស្រាប់​តែ​មាន​ពពក​ពេញ​ក្នុង​ព្រះដំណាក់​របស់​ព្រះអម្ចាស់។ ដោយសារ​តែ​ពពក ក្រុម​បូជាចារ្យ​ពុំ​អាច​បំពេញ​មុខងារ​របស់​ខ្លួន​បាន​ឡើយ ដ្បិត​សិរីរុងរឿង​របស់​ព្រះអម្ចាស់​ស្ថិត​នៅ​ពេញ​ក្នុង​ព្រះដំណាក់​របស់​ព្រះអង្គ (១ ពង្សាវតារក្សត្រ ៨:១០-១១)។

តើហេតុអ្វីបានជាអ្នកបង្ហាញតែផ្នែកនៃការអធិស្ឋានរបស់ស្តេចសាឡូម៉ូននៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ?

ដោយ​សារ​យើង​មាន​ពេល​វេលា​កំណត់​ដើម្បី​ពណ៌នា​ពីរឿងនៅក្នុង​ព្រះ​គម្ពីរ​នីមួយៗ យើង​បាន​បង្ហាញ​ផ្នែក​មួយ​នៃ​ការ​អធិស្ឋាន​អំពី​ការ​ថ្វាយ​ខ្លួន​របស់​ទ្រង់។ ការ​អធិស្ឋាន​ពេញលេញ​របស់​ទ្រង់​អំពី​ការ​ឧទ្ទិស​​មាន​នៅ​ក្នុង ១ ពង្សាវតារក្សត ៨:២៣-៥៣។

យើងចង់អាចដាក់បញ្ចូលបន្ថែមអំពីព្រឹត្តិការណ៍ព្រះគម្ពីរនៅក្នុងភាគ សៀវភៅវិសេសរបស់យើងណាស់។ ប៉ុន្តែ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ផ្នែកសាច់រឿងនៅក្នុងភាគនីមួយៗមានរយៈពេលត្រឹមតែ ២២ នាទីតែប៉ុណ្ណោះ ហើយរយៈពេលសរុបនៃភាគត្រូវបានកំណត់ត្រឹមប្រហែល ២៨ នាទី ដើម្បីឲ្យគេអាចចាក់ផ្សាយវាបាននក្នុងចន្លោះពេល ៣០ នាទី។ (វា​នឹង​អាច​ឱ្យ​យើង​យកសៀវភៅវិសេសទៅ​កាន់​កុមារ​ជា​ច្រើន​ទៀតនៅ​ជុំវិញ​ពិភពលោក។​) ផ្នែកនភាគនីមួយៗមាន គ្រីស និង ចយ នៅក្នុងសម័យទំនើបរបស់ពួកគេ ដូច្នេះកុមារអាចរៀនមេរៀនជីវិតសំខាន់ៗ និងមានការពាក់ព័ន្ធ។ យើងក៏ត្រូវដាក់បទចម្រៀងបើក បទចម្រៀងបិទ និងក្រេឌីតបញ្ចប់ ដូច្នេះយើងមិនមានពេលគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីគ្របដណ្តប់រាល់ទិដ្ឋភាពទាំងអស់នៃរឿងក្នុងព្រះគម្ពីរនោះទេ។ វាគឺជាក្តីសង្ឃឹម និងបំណងប្រាថ្នារបស់យើងដែលដំណើរផ្សងព្រេងរបស់ គ្រីស និង ចយ នឹងជម្រុញទឹកចិត្តកុមារឱ្យស្វែងយល់បន្ថែមអំពីសាច់រឿង។ គោល​ដៅ​មួយ​ក្នុង​ចំណោម​គោល​ដៅ​របស់​សៀវភៅវិសេស គឺ​ធ្វើ​ឲ្យ​កុមារ​មានចិត្តរំភើប​​ក្នុង​ការ​អាន​ព្រះ​គម្ពីរ។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​អ្នក​បង្ហាញ​តែ​មួយ​ផ្នែក​នៃ​ការថ្លែង​របស់​ស្ដេច​សាឡូម៉ូន​ទៅកាន់​ប្រជាជន?

ជា​ថ្មី​ម្តង​ទៀត ដោយ​សារ​តែយើង​មាន​ពេល​វេលា​កំណត់​ដើម្បី​ពណ៌នា​សាចរឿង​ព្រះ​គម្ពីរ​នីមួយៗ យើង​បាន​បង្ហាញ​តែចំណុច​សំខាន់​របស់​ស្តេចសាឡូម៉ូន​ដែល​ប្រទាន​ពរ​ដល់​ក្រុមជំនុំ​នៃ​សាសន៍​អ៊ីស្រាអែលតែប៉ុណ្ណោះ។ ព្រះពរពេញលេញមាននៅក្នុង ១ ពង្សាវតារក្សត្រ ៨:៥៦-៦១។

តើ​កំណែ​ព្រះគម្ពីរណា​មួយ​ដែល​អ្នក​យកមកប្រើ​សម្រាប់​ការ​អធិស្ឋាន និង​ការថ្លែងសុន្ទរកថា​របស់​ស្ដេច​សាឡូម៉ូន​នៅ​ព្រះវិហារ?

យើងបានប្រើតាមកំណែភាសាអង់គ្លេសសហសម័យ។

តើ​ប្រាសាទ​របស់ស្តេចសាឡូម៉ូន​នៅ​តែ​មានសព្វ​ថ្ងៃ​នេះដែរ​ឬទេ?

ទេ វាត្រូវបានបំផ្លាញចោលដោយស្តេចនេប៊ូក្នេសាមកពីប្រទេសបាប៊ីឡូនទៅហើយនៅឆ្នាំ ៥៨៧ មុន គ.ស. (សូមមើល អែសរ៉ា ៥:១២)

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ព្រះ​ជាម្ចាស់ប្រទាន​ភ្នំ​របស់​ជន​ជាតិ​អាម៉ូរី​ដល់​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល?

ព្រះ​ជាម្ចាស់បាន​ស្បថ​នឹង​លោកអប្រាហាំ អ៊ីសាក និង​យ៉ាកុប​ថា នឹង​ប្រគល់​ទឹក​ដី​កាណាន​ឲ្យ​ពួក​គេ (លោកុប្បត្តិ ១៥:១៦-២១; ២៦:៣; ២៨:១៣-១៥)។ នៅពេលដែល​ជន‌ជាតិ​អ៊ីស្រា‌អែល​ចូល​ទៅ​ក្បែទឹកដី​សន្យា ទ្រង់​មាន​ព្រះ‌បន្ទូល​ទៅ​គេ​ថា៖ «មើល​ចុះ! យើង​ប្រគល់​ស្រុក​អោយ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ហើយ! គឺ​ស្រុក​ដែល​យើង​ជា​ព្រះអម្ចាស់​បាន​សន្យា​ប្រគល់​អោយ​អប្រាហាំ អ៊ីសាក និង​យ៉ាកុប ជា​បុព្វបុរស​របស់​អ្នក​រាល់​គ្នា ព្រម​ទាំង​ពូជពង្ស​ដែល​កើត​មក​តាម​ក្រោយ» (ចោទិយកថា ១:៨)។

លើសពីនេះ ជនជាតិអាម៉ូរីបានគោរពប្រណិប័តន៍ដល់ព្រះក្លែងក្លាយ ហើយជាមនុស្សមានបាប ដូច្នេះព្រះជាម្ចាស់បានបដិសេធពួកគេ ហើយបានប្រគល់ទឹកដីនេះទៅជនជាតិអ៊ីស្រាអែល។

តើហេតុអ្វីបានជាអ្នកស៊ើបការណ៍ជនជាតិហេប្រឺដប់នាក់មិនជឿ?

ពួក​គេ​បាន​មើល​អ្វីៗ​តាម​ទស្សនៈ​ធម្មជាតិ​ក្នុង​ន័យ​ថា​តើ​ពួក​គេ​ខ្លាំង​ប៉ុនណា​បើ​ប្រៀប​ធៀប​នឹង​សត្រូវ​របស់​ពួក​គេ។ ពួក​គេ​និយាយ​ថា៖ «ពួក​យើង​ពុំ​អាច​ឡើង​ទៅ​វាយ​ប្រជាជន​នោះ​ឡើយ! ព្រោះ​ពួក​គេ​មាន​កម្លាំង​ជាង​ពួក​យើង!” (ជនគណនា ១៣:៣១) នេះ​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ពួក​គេ​ត្រូវ​បានយក​ឈ្នះ​ដោយ​ការ​ភ័យ​ខ្លាច។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ ប្រសិនបើពួកគេបានផ្តោតទៅលើការសន្យារបស់ព្រះជាម្ចាស់ និងអព្ភូតហេតុដែលទ្រង់បានធ្វើរួចហើយ នោះជំនឿរបស់ពួកគេនឹងរីកចម្រើន ហើយពួកគេអាចជឿថាព្រះជាម្ចាស់នឹងតស៊ូជំនួសពួកគេ ហើយឱ្យពួកគេមានជ័យជំនះ! លោក​យ៉ូស្វេ និង​កាលែប​ប្រាប់​ប្រជាជន​ថា៖ «សូម​បង​ប្អូន​កុំ​បះបោរ​ប្រឆាំង​នឹង​ព្រះអង្គ ឬ​ភ័យ​ខ្លាច​អ្នក​ស្រុក​នោះ​ឡើយ។ ដ្បិត​ពួក​គេ​នឹង​ធ្លាក់​មក​ក្នុង​កណ្ដាប់​ដៃ​របស់​យើង! គ្មាន​ព្រះ​ណា​ការពារ​ពួក​គេ​បាន​ទេ ព្រះអម្ចាស់​គង់​ជា​មួយ​ពួក​យើង​ហើយ! កុំ​ខ្លាច​ពួក​គេ​ធ្វើ​អ្វី!” (ជនគណនា ១៤:៩)

តើ​អ្នក​ស៊ើបការណ៍​ជនជាតិ​ហេប្រឺ​ពិត​ជា​បាន​ឃើញ​មនុស្សមាឌធំ​មែន​ទេ?

មានមនុស្សមាឌធំៗ និងសូម្បីតែយក្សនៅក្នុងទឹកដីសន្យា។ ជាច្រើនឆ្នាំក្រោយមក ដាវីឌនឹងសម្លាប់កូលីយ៉ាតដែលមានទំហំយ៉ាងធំសម្បើម។ ព្រះ​គម្ពីរ​ប្រាប់​យើង​ថា​កូលីយ៉ាត​មាន​កម្ពស់​៖ «មាន​ទាហាន​ជើង​ឯក​ម្នាក់​ចេញ​ពី​ជំរំ​ភីលីស្ទីន អ្នក​នោះ​ឈ្មោះ​កូលីយ៉ាត មក​ពី​ក្រុង​កាថ។ គាត់​មាន​កំពស់​ប្រមាណ​បី​ម៉ែត្រ!” (១ សាំយូអែល ១៧:៤)

តើហេតុអ្វីបានជាប្រជាជនមិនជឿ?

ពួកគេមិនគិតពីអ្វីដែលព្រះជាម្ចាស់បានធ្វើទៅកាន់ជនជាតិអេស៊ីប និងអព្ភូតហេតុទាំងឡាយដែលទ្រង់បានធ្វើនៅក្នុងទីរហោស្ថាននោះទេ។ ព្រះគម្ពីរកត់ត្រាថា ព្រះអម្ចាស់​មាន​ព្រះបន្ទូល​មក​កាន់​លោក​ម៉ូសេ​ថា «តើ​ប្រជាជន​នេះ​នៅ​តែ​មើលងាយ​យើង​ដល់​កាល​ណា? យើង​បាន​សំដែង​ទី​សំគាល់​ដ៏​អស្ចារ្យ​ជា​ច្រើន​ក្នុង​ចំណោម​ពួក​គេ តើ​ពួក​គេ​នៅ​តែ​មិន​ព្រម​ជឿ​លើ​យើង​ដល់​កាល​ណា​ទៀត? (ជនគណនា ១៤:១១)

លើស​ពី​នេះ ពួក​គេ​មិន​បាន​ជឿ​លើសេចក្ដី​សន្យា​របស់​ព្រះ​ជាម្ចាស់ចំពោះ​ពួក​គេ​ទេ។ ព្រះអង្គ​មាន​ព្រះបន្ទូល​ទៅ​គេ​ថា៖ « ចូរ​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​ប្រតិបត្តិ​តាម​សេចក្ដី​ដែល​យើង​បង្គាប់​អ្នក​នៅ​ថ្ងៃ​នេះ។ យើង​នឹង​បណ្ដេញ​ជន​ជាតិ​អាម៉ូរី ជន​ជាតិ​កាណាន ជន​ជាតិ​ហេត ជន​ជាតិ​ពេរិស៊ីត ជន​ជាតិ​ហេវី និង​ជន​ជាតិ​យេប៊ូស ចេញ​ពី​មុខ​អ្នក​រាល់​គ្នា» (និក្ខមនំ ៣៤:១១)។

តើហេតុ​អ្វី​បានជាកាលែប និង​យ៉ូស្វេ​ហែក​សម្លៀក​បំពាក់​របស់​ពួក​គេ ពេល​អ្នក​ស៊ើបការណ៍​រាយការណ៍​ពីរឿងមិន​ល្អ?

នៅក្នុងវប្បធម៌របស់ពួកគេ ការហែកសម្លៀកបំពាក់របស់អ្នកគឺជាការបង្ហាញពីទុក្ខព្រួយខាងផ្លូវចិត្តជាខ្លាំង។ ក្នុងករណីនេះ ពួកគាត់មានការខកចិត្តយ៉ាងខ្លាំងដែលប្រជាជនមិនត្រឹមតែជឿលើរបាយការណ៍អាក្រក់ប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងបានបះបោរប្រឆាំងនឹងឆន្ទៈរបស់ព្រះជាម្ចាស់សម្រាប់ពួកគេថែមទៀតក្នុងការដណ្តើមយកទឹកដីសន្យា។

តើហេតុ​អ្វី​ព្រះ​ជាម្ចាស់បាន​ប្រកាស​ថា​គ្មាន​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល​ពេញ​វ័យ​ណា​ម្នាក់​អាចចូលទៅ​ក្នុង​ទឹកដី​សន្យាបាន?

ពួក​គេ​ក៏មិន​ស្តាប់​បង្គាប់​ទ្រង់​ជា​ច្រើន​ដង​ដែរ ទោះ​ជា​បាន​ឃើញ​អព្ភូតហេតុ​ដ៏​អស្ចារ្យ​ជា​ច្រើន​កើតឡើងក៏ដោយ (ជនគណនា ១៤:២១-២២) ហើយ​ពួក​គេ​បាន​ប្រព្រឹត្ត​ចំពោះ​ទ្រង់​ដោយ​មើល​ងាយ (ខ. ២៣)។ ទ្រង់បានដឹងថា ពួកគេបានជាប់គាំងនៅក្នុងវិធីដែលមិនជឿរបស់ពួកគេ ហើយថា យុវជនជំនាន់ថ្មីដែលជឿទ្រង់ គួរតែជាអ្នកដែលអាចចូលទៅក្នុងទឹកដីសន្យាបាន។ ព្រះ​ជាម្ចាស់បាន​បង្គាប់​ម៉ូសេ​ឲ្យ​ប្រាប់​ប្រជាជន​ថា​៖ ​« រីឯ​កូន​របស់​អ្នក​រាល់​គ្នា ដែល​អ្នក​រាល់​គ្នា​ពោល​ថា​គេ​នឹង​ត្រូវ​ធ្លាក់​ទៅ​ក្នុង​កណ្ដាប់​ដៃ​របស់​ខ្មាំង​នោះ។ យើង​នឹង​នាំ​ពួក​គេ​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ស្រុក ហើយ​ពួក​គេ​នឹង​ស្គាល់​ស្រុក ដែល​អ្នក​រាល់​គ្នា​មិន​ព្រម​ទទួល​យក» (ជនគណនា ១៤:៣១)។

ដោយ​សារ​ព្រះ​ជាម្ចាស់បាន​កាត់ទោស​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល​ដែល​មាន​បាប តើ​នោះ​មាន​ន័យ​ថា​ទ្រង់​នឹង​បោះបង់​ខ្ញុំ​ចោល​ឬប្រសិន​បើ​ខ្ញុំ​ធ្វើ​បាប​ខ្លាំង​?

មិនដូច្នោះទាល់តែសោះ។ ព្រះជាម្ចាស់ស្រឡាញ់អ្នកខ្លាំងណាស់ ហើយចង់ឱ្យអ្នកទទួលបានការអភ័យទោសពីទ្រង់។ ការអត់ទោសកើតឡើងដំបូងក្នុងជីវិតរបស់អ្នក នៅពេលអ្នកជឿលើព្រះយេស៊ូ ងាកចេញពីអ្វីដែលខុស សុំការអត់ឱនទោសពីព្រះជាម្ចាស់ ហើយអធិស្ឋានទទួលយកព្រះយេស៊ូវចូលក្នុងចិត្ត និងជីវិតរបស់អ្នកមកធ្វើជាព្រះអង្គសង្គ្រោះ និងព្រះជាម្ចាស់របស់អ្នក។

ប្រសិនបើអ្នកជាអ្នកជឿរួចហើយ នោះអ្នកគឺជាផ្នែកមួយនៃគ្រួសារខាងវិញ្ញាណរបស់ព្រះជាម្ចាស់ (យ៉ូហាន ១:១២) ហើយអំពើបាបនឹងមិនអាចបំបែកទំនាក់ទំនងរបស់អ្នកជាមួយទ្រង់បានទេ (១ យ៉ូហាន ១:៧)។ ព្រះ​ជា​ម្ចាស់​ទ្រង់ស្រឡាញ់ អត់ធ្មត់ និង​មានក្តីមេត្តាករុណា។ ព្រះ​គម្ពីរ​ប្រាប់​យើង​ថា​៖ ​«​គឺ​ខ្ញុំ​នឹក​ដល់​ព្រះហឫទ័យ​សប្បុរសរបស់​ព្រះអម្ចាស់ ដែល​មិន​ចេះ​រលត់! ព្រះអង្គ​មាន​ព្រះហឫទ័យ​អាណិត​អាសូរចំពោះ​ខ្ញុំ​ឥត​ទី​បញ្ចប់។ ព្រះអង្គ​តែង​តែ​សំដែង​ព្រះហឫទ័យ​សប្បុរស និង​ព្រះហឫទ័យ​អាណិត​អាសូរ​នេះ​សា​ជា​ថ្មីរៀង​រាល់​ព្រឹក” (បរិទេវ ៣:២២-២៣)។ បន្ថែម​ពី​លើ​នេះ ព្រះ​មាន​បន្ទូល​ថា «យើង​នឹង​មិន​ទុក​អ្នក​ចោល ហើយ​ក៏​មិន​បោះ​បង់​អ្នក​ចោល​ដែរ» (ហេប្រឺ ១៣:៥)។ ប៉ុន្តែ បើ​យើង​ទទួល​សារភាព​អំពើ​បាប​របស់​យើង នោះ​ព្រះជាម្ចាស់​ដែល​មាន​ព្រះហឫទ័យ​ស្មោះស្ម័គ្រ និង​សុចរិត* ទ្រង់​នឹង​អត់ទោស​យើង​អោយ​រួច​ពី​បាប (១ យ៉ូហាន ១:៩)។

តើហេតុអ្វីបានជាដើមឈើស្ងួត និងសោះកក្រោះ?

ព្រះ​ជាម្ចាស់បាន​ទប់​ទឹក​ភ្លៀង​ពី​ស្រុកនោះ ដោយ​សារ​ការ​មិន​ស្តាប់​បង្គាប់​របស់​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែលបណ្តាលមកពី​ការ​ថ្វាយ​បង្គំ​រូប​ព្រះ។ ព្រះគម្ពីរកត់ត្រានូវអ្វីដែលបានកើតឡើងថា៖ លោក​អេលីយ៉ា ជា​អ្នក​ភូមិ​ធេសប៊ី​ក្នុង​ស្រុក​កាឡាដ ទូល​ព្រះបាទ​អហាប់​ថា៖ «ទូលបង្គំ​សូម​ទូល​ព្រះករុណា ក្នុង​នាម​ព្រះអម្ចាស់​ដ៏​មាន​ព្រះជន្ម​គង់​នៅ ជា​ព្រះ​នៃ​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល ដែល​ទូលបង្គំ​គោរព​បំរើ​ថា: ប៉ុន្មាន​ឆ្នាំ​ត​ទៅ​មុខ​ទៀត នឹង​គ្មាន​សន្សើម គ្មាន​ភ្លៀង​ទេ លើកលែង​តែ​ទូលបង្គំ​ទូល​សូម» (១ ពង្សាវតារក្សត្រ ១៧:១)

តើហេតុអ្វីបានជា គីស្មូ និយាយថាគាត់ចូលចិត្តភីហ្សា? តើគាត់ញ៉ាំភីហ្សាបានទេ?

គីស្មូ តាមពិតទៅមិនអាចញ៉ាំភីហ្សាបានទេ ប៉ុន្តែគាត់ចូលចិត្តបរិយាកាសពិធីបុណ្យ ស្នាមញញឹម និងអារម្មណ៍ល្អរបស់មនុស្សនៅជុំវិញគាត់។

តើហេតុអ្វីបានជាសត្វក្អែកយកអាហារមកឲ្យអេលីយ៉ា?

ព្រះជាម្ចាស់​បាន​បង្គាប់​ពួកគេ​ឲ្យ​ធ្វើ​ដូច្នេះ។ យើង​អាច​ឃើញ​ការណ៍​នេះ​ជាមួយនឹង​អ្វី​ដែល​ព្រះ​ជាម្ចាស់បាន​មាន​បន្ទូល​ប្រាប់​អេលីយ៉ា​ថា​៖ ​«អ្នក​អាច​ផឹក​ទឹក​ជ្រោះ ហើយ​យើង​នឹង​ប្រើ​ក្អែក​ពាំ​អាហារ យក​ទៅ​អោយ​អ្នក​នៅ​ទី​នោះ» (១ ពង្សាវតារក្សត្រ​ ១៧:៤)។

តើ គ្រីស ផឹកអ្វីនៅពេលពួកគេធ្វើដំណើរទៅសារិបតា?

វាគឺជាប្រភេទដបបុរាណធ្វើពីស្បែកសត្វ។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​អ្នក​ដាក់​ឈ្មោះ​ឲ្យក្មេង​ប្រុសឈ្មោះ មីកា នៅពេលដែល​គម្ពីរ​មិន​ដាក់​ឈ្មោះ​ឲ្យគាត់?

យើងបានប្រើអាជ្ញាប័ណ្ណនៃភាពច្នៃប្រឌិតដើម្បីធ្វើឱ្យការសន្ទនាមានលក្ខណៈតាមធម្មជាតិ។

ពេល​មីកា​ស្លាប់ តើហេតុអ្វី​បានជាអេលីយ៉ា​បី​គាត់​ឡើង​លើ ហើយ​អធិស្ឋាន​ឲ្យ​គាត់?

បន្ទប់នោះប្រហែលជាកន្លែងអធិស្ឋានជាធម្មតារបស់លោកអេលីយ៉ា។

តើហេតុអ្វីបានជាអេលីយ៉ាអធិស្ឋានបីដង?

ក្នុងសម័យនោះ និងតាមវប្បធម៌ បីជាតួរលេខធម្មតានៅក្នុងពិធីសាសនា។

តើមាន​ពន្លឺ​អ្វី​នៅក្នុងមីកានៅ​ពេល​ដែលគាត់​មាន​ជីវិត​ឡើង​វិញ?

យើង​បាន​ប្រើ​អាជ្ញាប័ណ្ណ​សិល្បៈ​ដើម្បី​បង្ហាញ​ថាព្រលឹង​របស់​មីកា​ត្រឡប់​ទៅ​កាន់​រូបកាយ​របស់​គាត់​វិញ​តាម​ការ​អធិស្ឋាន​របស់​អេលីយ៉ា​ថា «បពិត្រ​ព្រះអម្ចាស់​ជា​ព្រះ​នៃ​ទូលបង្គំ! សូម​ប្រោស​ប្រទាន​អោយ​ក្មេង​នេះ​មាន​ដង្ហើម​ឡើង​វិញ​ផង!» (១ ពង្សាវតារក្សត្រ​ ១៧:២១)។ ព្រះ​គម្ពីរ​ប្រាប់​យើង​ថា​៖ ​«ព្រះអម្ចាស់​ទ្រង់​ព្រះសណ្ដាប់​ពាក្យ​អង្វរ​របស់​លោក​អេលីយ៉ា។ ក្មេង​នោះ​ក៏​មាន​ដង្ហើម​ឡើង​វិញ ហើយ​ដឹង​ខ្លួន!»។ (១ ពង្សាវតារក្សត្រ ១៧:២២)

តើ​ព្រះយេស៊ូមានពន្លឺភ្លឺ​ឡើងដោយ​របៀបណាពេល​ទ្រង់​អធិស្ឋាន​នៅ​ក្នុង​សួន​ច្បារ?

សិរីល្អ​នៃទេវភាព​​នៅក្នុង​ទ្រង់ត្រូវ​បាន​បង្ហាញ​តាម​របៀប​ដ៏​អស្ចារ្យមួយ ដើម្បី​ឱ្យ​ទ្រង់​ចាំងពន្លឺឡើង​ដោយ​សិរីរុងរឿង​ស្ថានសួគ៌មក ប៉ុន្តែ​តាមធម្មតា​មើល​មិន​ឃើញ​នោះទេ។ ព្រះ​គម្ពីរ​រៀប​រាប់​យ៉ាង​ដូច្នេះថា៖ «ពេល​នោះ ព្រះអង្គ​ប្រែ​ជា​មាន​ទ្រង់ទ្រាយ​ប្លែក​ពី​មុន​នៅ​មុខ​សិស្ស*​ទាំង​បី គឺ​ព្រះភក្ត្រ​របស់​ព្រះអង្គ​បញ្ចេញ​រស្មី​ចែង​ចាំង​ដូច​ពន្លឺ​ថ្ងៃ ហើយ​ព្រះពស្ដ្រ​របស់​ព្រះអង្គ​ត្រឡប់​ជា​មាន​ពណ៌​ស​ដូច​ពន្លឺ» (ម៉ាថាយ ១៧:២)។

តើ​ម៉ូសេ​ និង​អេលីយ៉ា​អាច​បង្ហាញ​ខ្លួន​ជាមួយ​ព្រះយេស៊ូ​បានយ៉ាង​ដូច​ម្ដេច បើទោះបី​ជា​ពួក​គេ​លែង​រស់​នៅ​លើ​ផែនដី​ទៀត​ហើយនោះ?

ព្រះ​ជាម្ចាស់បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ពួកគេ​អាច​បង្ហាញ​ខ្លួនបាន ហើយ​និយាយ​ជា​មួយ​នឹង​ព្រះ​យេស៊ូ។ ទោះជាយ៉ាងណា ព្រះគម្ពីរមិនបានចែងថាតើពួកគេបានបង្ហាញខ្លួនជារូបកាយ ឬមានរូបកាយខាងវិញ្ញាណនោះទេ។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​អ្នក​បង្ហាញលោក​ម៉ូសេ និង​អេលីយ៉ា​មាន​ពណ៌​មាស ខណៈ​ព្រះ​យេស៊ូ​មាន​ពណ៌​ស​ភ្លឺ?

ព្រះគម្ពីរមិនបានចែងថា ម៉ូសេ និងអេលីយ៉ាមានពន្លឺដូចជាព្រះយេស៊ូទេ ហេតុដូច្នេះ យើងបានប្រើអាជ្ញាប័ណ្ណសិល្បៈដើម្បីធ្វើឱ្យពួកគេមានពណ៌ផ្សេងពីទ្រង់។

តើ​ពពក​ដែល​ចុះ​មក​ជា​អ្វី?

វាគឺជាពពកនៃវត្តមានរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ វាមកពីពពកដែលព្រះជាម្ចាស់មានព្រះបន្ទូល ហើយថា "នេះ​ជា​បុត្រ​ដ៏​ជា​ទី​ស្រឡាញ់​របស់​យើង យើង​គាប់​ព្រះហឫទ័យ​នឹង​ព្រះអង្គ​ណាស់។ ចូរ​ស្ដាប់​ព្រះអង្គ​ចុះ“ (ម៉ាថាយ ១៧:៥)។ ព្រះ​ជាម្ចាស់បាន​មាន​បន្ទូល​ដូច​គ្នា​នេះ​នៅ​ពេល​ជ្រមុជ​ទឹក​របស់​ព្រះ​យេស៊ូ លើក​លែង​តែ​ពេល​នេះ​ទ្រង់​ក៏​មាន​បន្ទូល​ថា​៖ ‹ចូរ​ស្ដាប់​តាមទ្រង់›។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​អ្នក​ធ្វើ​ឱ្យ​ក្មេង​ប្រុស​ដែល​មានខ្មោច​បិសាចចូល​មើល​ទៅ​គួរ​ឱ្យ​ខ្លាច?

យើងបានប្រើប្រាស់អាជ្ញាប័ណ្ណសិល្បៈដើម្បីបង្ហាញពីការគ្រប់គ្រងដ៏អាក្រក់របស់ខ្មោចបិសាចលើរាងកាយរបស់គាត់ ក៏ដូចជាផលប៉ះពាល់ដ៏គ្រោះថ្នាក់ដែលបិសាចមានចំពោះសុខុមាលភាពរបស់ក្មេងប្រុសនោះ។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​អ្នក​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្មោចបិសាច​មើល​ទៅ​អាក្រក់​ម្ល៉េះ?

យើងចង់ធ្វើឱ្យរូបរាងរបស់ខ្មោចបិសាចឆ្លុះបញ្ចាំងពីធម្មជាតិដ៏អាក្រក់របស់វា។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​អ្នក​មិន​ឲ្យ​ព្រះ​យេស៊ូបាន​មាន​បន្ទូល​ថា អារក្ស​ប្រភេទ​នេះ​ចេញ​មកតែ​តាម​រយៈ​ «ការ​អធិស្ឋាន និង​តម​អាហារ»​ តែប៉ុណ្ណោះ?

បើទោះបីជាការបកប្រែដូចជាកំណែស្តេចជេម និងកំណែស្តេចជេមថ្មី រួមបញ្ចូលពាក្យទាំងពីរ “និងការតម” ក៏ដោយ អក្សរសាត្រាស្លឹករឹតជាភាសាក្រិចដ៏ល្អបំផុតមួយចំនួនសម្រាប់ខគម្ពីរនេះមិនមាននោះទេ។ ជាលទ្ធផល កំណែព្រះគម្ពីរជាច្រើនមិនបានបញ្ចូលពាក្យទាំងនោះទេ។ យើងបានជ្រើសរើសយកប្រើការពាក្យសាត្រាស្លឹករឹតភាសាក្រិចដែលបានរៀបរាប់ខាងលើ និងកំណែព្រះគម្ពីរទំនើបជាច្រើន។

បន្ទាប់​ពី​ព្រះ​យេស៊ូបាន​មាន​បន្ទូល​ទៅ​កាន់​ពួក​សិស្ស​អំពី​ការ​អធិស្ឋាន​ និង​សេចក្ដី​ជំនឿរួចហើយ តើ​ខគម្ពីរ​មួយណា​ដែល​ពួក​សិស្ស​បាន​អធិស្ឋាន?

ពួកគេបានអធិស្ឋានតាមបីខដំបូងពី ទំនុកតម្កើង ២៧៖

«ព្រះអម្ចាស់​ជា​ពន្លឺ និង​ជា​ព្រះសង្គ្រោះ​ខ្ញុំ ខ្ញុំ​មិន​ភ័យ​ខ្លាច​នរណា​ឡើយ? ព្រះអម្ចាស់​ជា​ទី​ជំរក​របស់​ជីវិត​ខ្ញុំ ខ្ញុំ​ក៏​មិន​តក់ស្លុត​ចំពោះ​នរណា​ដែរ? ពេល​ពួក​អ្នក​ប្រព្រឹត្ត​អាក្រក់គឺ​បច្ចាមិត្ត និង​ខ្មាំង​សត្រូវ​របស់​ខ្ញុំនាំ​គ្នា​ចូល​មក​ជិត ដើម្បី​រក​ប្រហារ​ជីវិត​ខ្ញុំ អ្នក​ទាំង​នោះ​បែរ​ជា​ត្រូវ​ជំពប់​ដួល​ទៅ​វិញ។ ប្រសិន​បើ​មាន​កងទ័ព​មក​ឡោមព័ទ្ធ​ខ្ញុំ ក៏​ចិត្ត​ខ្ញុំ​មិន​ភ័យ​ខ្លាច​អ្វី​ដែរ។ ប្រសិន​បើ​មាន​គេ​លើក​គ្នា​មក​ច្បាំង​នឹង​ខ្ញុំ ក៏​ខ្ញុំ​នៅ​តែ​សង្ឃឹម​ទុក​ចិត្ត​លើ​ព្រះជាម្ចាស់​ជានិច្ច»។

តើ​ព្រះ​ពិត​ជាពាល់​មាត់​យេរេមា​មែនឬ?

ត្រឹមត្រូវហើយ! នេះជាអ្វីដែលយេរេមាបានសរសេរអំពីវា៖ “ បន្ទាប់​មក ព្រះអម្ចាស់​លាត​ព្រះហស្ដ​មក​ពាល់​មាត់​ខ្ញុំ ហើយ​មាន​ព្រះបន្ទូល​មក​ខ្ញុំ​ថា៖ «យើង​ដាក់​ពាក្យ​របស់​យើង​ក្នុង​មាត់​អ្នក​ហើយ! មើល​ថ្ងៃ​នេះ យើង​តែងតាំង​អ្នក​អោយ​មាន​អំណាច​លើ​ប្រជាជាតិ។ និង​លើ​អាណាចក្រ​ទាំងឡាយ ដើម្បី​អោយ​អ្នក​រំលើង និង​រំលំ ដើម្បី​អោយ​អ្នក​កំទេច និង​បំផ្លាញ។ ហើយ​ដើម្បី​អោយ​អ្នក​សង់ និង​ដាំ​ឡើង​វិញ» (យេរេមា ១:៩-១០)។

តើ​អ្វី​ជា​ពន្លឺ​ពណ៌​មាសនៅ​ជុំវិញ​យេរេមា ក្រោយពេលព្រះ​ជាម្ចាស់បាន​ពាល់​គាត់?

វា​គឺ​ជា​វត្តមាន​នៃ​ព្រះវិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ​យាង​មក​សណ្ឋិត​លើ​គាត់ ដើម្បី​ជួយ​គាត់​ឲ្យ​បំពេញ​ការត្រាស់ហៅ​របស់​គាត់ ។

តើហេតុអ្វីបានជាឧបករណ៍ហ្គេមរបស់ គ្រីស បាត់នៅក្នុងពេលវេលារបស់សៀវភៅវិសេស?

សៀវភៅវិសេស មិនអនុញ្ញាតឱ្យ គ្រីស និង ចយ យកបច្ចេកវិទ្យាទំនើបត្រឡប់ទៅកាន់សម័យកាលព្រះគម្ពីរទេ។

តើ​អ្វី​ទៅ​ជា​ពន្លឺ​នៅជុំវិញ​លោកយេរេមា បន្ទាប់​ពី​ក្អម​ជាង​ស្មូន​មិន​បាន​ចេញ​មកដូច​ការ​រំពឹង​ទុក?

វា​គឺ​ជា​ការ​ចាក់​ប្រេងតាំង​ព្រះវិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធដែល​ប្រទាន​ការបើកសម្តែង​ដល់​លោកយេរេមា និង​ជា​សារ​មួយ​ដើម្បី​ប្រកាស​ទៅដល់​ប្រជាជន។

តើលោក​យេរេមា​ពិត​ជា​ត្រូវ​គេ​វាយនឹងរំពាត់​មែន​ទេ?

ពិតជាត្រឹមត្រូវណាស់។ ព្រះ​គម្ពីរ​ប្រាប់​យើង​ថា​៖ ​«ពេល​លោក​បូជាចារ្យ​ផាសហ៊ើរ ជា​កូន​របស់​លោក​អ៊ីមមើរ និង​ជា​អនុរក្ស​ព្រះដំណាក់​របស់​ព្រះជាម្ចាស់ បាន​ឮ​លោក​យេរេមា​ថ្លែង​ព្រះបន្ទូល​ទាំង​នេះ។ គាត់​ទះ​កំផ្លៀង​លោក​យេរេមា រួច​បញ្ជា​អោយ​គេ​ដាក់​ច្រវាក់​លោក នៅ​ទ្វារ​បេនយ៉ាមីន​ផ្នែក​ខាង​លើ ជាប់​នឹង​ព្រះដំណាក់​របស់​ព្រះអម្ចាស់» (យេរេមា ២០:១-២)។

តើ​ពាក្យ​ដែល​យេរេមា​បាន​និយាយ​ក្នុងផ្ទៃខាង​ក្រោយនៅ​ក្នុង​ព្រះ​គម្ពីរ​មាននៅ​កន្លែង​ណា?

ពាក្យ​សម្តីរបស់​លោក​គឺ​បានមក​ពី​ យេរេមា ២០:៧-១៨។ ដោយ​សារ​កំហិតនៃ​ពេល​វេលា យើង​បាន​បញ្ចូល​ខគម្ពីរ​ដែល​បាន​ជ្រើស​រើស​ពី​ក្នុងភាគ​នេះ (ខ. ៧, ១១, ១៣, និង ១៧-១៨)។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​អ្នក​បង្ហាញ​ឈុត​ឆាក​បែប​នេះ ពេល​យេរេមា​ត្រូវ​គេ​វាយនឹងរំពាត់?

យើង​ចង់​បង្ហាញ​ថាទោះ​ជា​ត្រូវ​គេ​វាយនឹងរំពាត់​ក៏​ដោយ ក៏យេរេមា​មាន​ចិត្ត​ស្មោះ​ត្រង់​ដើម្បី​បន្ត​ស្តាប់​បង្គាប់​ព្រះជាម្ចាស់ដែរ។ យើងក៏ចង់ឱ្យមានភាពសុក្រឹតតាមប្រវត្តិសាស្ត្រចំពោះអ្វីដែលបានកើតឡើង។ លើសពីនេះ យើងបានបញ្ចូលការជូនដំណឹងនៅលើកញ្ចប់ឌីវីឌី និងនៅក្នុងសៀវភៅណែនាំការពិភាក្សាសម្រាប់គ្រួសារដើម្បីលើកទឹកចិត្តដល់ឪពុកម្តាយឱ្យមើលវគ្គនេះជាមុនសិនមុននឹងបង្ហាញវាដល់កូនៗរបស់ពួកគេ។

ពេលដែល​យេរេមា​កំពុង​លី​នឹម តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ទិដ្ឋភាពនេះ​ខុស​ពី​ជីវិត​ពិត?

មុនពេល សៀវភៅវិសេស យក គ្រីស ចយ និង គីស្មូ ទៅអស់រយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំតហូតដល់ចំណត់លើកក្រោយទៀត វាបានរក្សាទុកវាយ៉ាងខ្លីនៅក្នុងរង្វង់ពេលវេលា ដូច្នេះគេអាចមើលឃើញទិដ្ឋភាពទូទៅនៃព្រឹត្តិការណ៍សំខាន់ៗដែលកើតមានឡើងនៅចន្លោះពេលទាំងពីរ។

ពេល ចយ ​ឃើញ​ម៉ារី ជា​មាតា​របស់​ព្រះ​យេស៊ូ​​លើក​ដំបូង នាង​បាន​សួរ​ថា​តើ​ពួក​គេ​ធ្លាប់​បាន​ជួប​គ្នា​ទេ។ តើហេតុអ្វីបានជាពួកគេមិនស្គាល់គ្នាទៅវិញទៅមកកាលពី "ថ្ងៃបុណ្យណូអែលដំបូង"?

ចយ មិនស្គាល់ មារី ទេ ព្រោះនាងមានអាយុ ៣០ ឆ្នាំច្រើនជាងមុនហើយ។ ម៉ារីមិនស្គាល់ ចយ ទេព្រោះនាង (ម៉ារី) ច្បាស់ជាគិតថា ចយ បានធំឡើងក្លាយទៅជាស្ត្រីម្នាក់ហើយ។ ក្រៅពីនេះ ៣០ ឆ្នាំបានកន្លងផុតទៅចាប់តាំងពីពេលដែលពួកគេនៅជាមួយគ្នា ដូច្នេះម៉ារីប្រហែលជាភ្លេចរូបរាងរបស់ ចយ បាត់ទៅហើយ។

តើហេតុអ្វីបានជាអ្នកបម្រើ (គ្រីស និងមីកា) លាងជើងឲ្យភ្ញៀវនៅពេលពួកគេមកដល់?

ភ្ញៀវជាច្រើនច្បាស់ជាបានដើរតាមផ្លូវឆ្ងាយដោយពាក់ស្បែកជើងសង្រែកនៅលើផ្លូវដែលមានធូលីហុយ ដូច្នេះជើងរបស់ពួកគេច្បាស់ជាប្រឡាក់មិនខាន។ វាជាផ្នែកមួយនៃការរំពឹងទុកពីការធ្វើជាម្ចាស់ផ្ទះដ៏ល្អដើម្បីឱ្យអ្នកបម្រើលាងជើងឲ្យភ្ញៀវ។

តើ​អ្នក​ដឹង​យ៉ាងម៉េច​ថា ព្រះយេស៊ូបាន​ងក់​ក្បាល​ទៅ​កាន់​ម៉ារីជា​ម្តាយ​របស់​ទ្រង់ ដើម្បី​បង្ហាញ​ថា​ទ្រង់​នឹង​បំពេញ​តាម​សំណើ​របស់​គាត់​អំពី​ស្រា​នោះ?

ដោយសារម៉ារាបានជ្រើសរើសមិនទទួលយកការមិនយល់ព្រមពីដំបូងរបស់ព្រះយេស៊ូចំពោះសំណើរបស់នាង ហើយនាងបានណែនាំអ្នកបម្រើឱ្យធ្វើតាមអ្វីៗដែលព្រះយេស៊ូបានប្រាប់ពួកគេឱ្យធ្វើ នោះយើងបានប្រើអាជ្ញាប័ណ្ណនៃការច្នៃប្រឌិតដើម្បីពណ៌នាអំពីអ្វីដែលអាចកើតឡើងក្នុងអំឡុងពេលនៃទំនាក់ទំនងទៅវិញទៅមករបស់ពួកគេ។

ពេល​ព្រះយេស៊ូ​អរ​ព្រះ​គុណ​ចំពោះ​នំបុ័ង​ និង​ត្រី តើ​ទ្រង់​កំពុង​អធិស្ឋាន​ជា​ភាសា​អ្វី ហើយ​មាន​ការ​បកប្រែជាភាសា​អ្វី?

យើង​បាន​ប្រើ​អាជ្ញាប័ណ្ណ​នៃការច្នៃប្រឌិត​ដើម្បី​បង្ហាញ​ថាព្រះយេស៊ូ​អធិស្ឋាន​ជា​ភាសា​ហេប្រឺ។ យើង​បាន​ជ្រើសរើស​យកការ​អធិស្ឋាន​ដែល​ប្រជាជន​យូដា​ប្រើ​ជា​ទូទៅ​សព្វ​ថ្ងៃនេះ​ដើម្បី​ថ្លែង​អរគុណ​សម្រាប់​អាហារ។ ពាក្យ​ជាភាសា​ហេប្រឺ និង​ការ​បក​ប្រែ​ជា​ភាសា​អង់គ្លេស​មាន​ដូច​ខាង​ក្រោម៖

បារូក អាតា អេដូណៃ អេឡូហេនូ មេឡេក ហាអូឡាម ហាម៉ូតស៊ី លេខឹម មីនហារ៉េត។

ឱព្រះអម្ចាស់ជាព្រះនៃយើងខ្ញុំ ទ្រង់ជាស្តេចនៃសកលលោកទាំងមូលដែលនាំនំប៉័ងមកផែនដីនេះ។

តើ​ខគម្ពីរ​ដែល​អ្នក​រៀបរៀង​និយាយឡើង​នៅ​ចុង​ភាគ​នេះ​មាន​អត្ថន័យ​ដូចម្តេច?

វាគឺនៅ ២ កូរិនថូស ៩:១០ ពីកំណែថ្មីរបស់ស្តេចជេម៖

«ព្រះអង្គ​ដែល «ប្រទាន​គ្រាប់​ពូជ​ដល់​អ្នក​សាប​ព្រោះ និង​ប្រទាន​ចំណី​អាហារ​អោយ​គេ​ផង​នោះ»​ ទ្រង់​ក៏​ផ្គត់ផ្គង់​គ្រាប់​ពូជ​អោយ​បង​ប្អូន និង​អោយ​គ្រាប់​ពូជ​នោះ​កើន​ចំនួន​ឡើង​ដែរ ហើយ​ព្រះអង្គ​នឹង​ធ្វើ​អោយ​សេចក្ដី​សុចរិត​របស់​បង​ប្អូន បង្កើត​ផល​បាន​ច្រើន​ឡើង​ថែម​ទៀត»។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ម៉ារី និង​យ៉ូសែប​មិន​ដឹង​ជាមុន​ថា​ព្រះ​យេស៊ូ​មិន​នៅ​ជាមួយ​ពួក​គេ?

យ៉ូសែប និង​ម៉ារីប្រហែល​ជា​ផ្នែក​មួយ​របស់​ក្រុម​ដែល​បាន​ធ្វើ​ដំណើរ​ជាមួយ​គ្នា​ពី​ណាសារ៉ែត​ទៅ​ក្រុង​យេរូសាឡឹម ហើយ​បន្ទាប់​មក​បាន​ត្រឡប់​ទៅ​កាន់ក្រុង​ណាសារ៉ែត​វិញ​បន្ទាប់​ពី​ប្រារព្ធ​បុណ្យ​រំលងរួច។ ការធ្វើដំណើរជាមួយគ្នាជួយឱ្យពួកគេទទួលបាននូវការការពារបន្ថែម និងសមត្ថភាពក្នុងការចែករំលែកធនធានជាមួយគ្នា។ ដោយ​សារ​ពួក​គេ​ទាំង​អស់​គ្នា​ជា​ក្រុម​​តែ​មួយ៊ជាមួយគ្នា យ៉ូសែប និង​ម៉ារី​គិត​ថា​ព្រះ​យេស៊ូ​នៅ​ជា​មួយ​នឹង​កុមារ​ផ្សេង​ៗទៀត។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​យ៉ូសែប​និយាយ​ថា តាំង​ពី​ព្រះ​យេស៊ូ​មាន​ព្រះ​ជន្ម​ ១២ ​ព្រះ​វស្សា ទ្រង់​ជា​ «មនុស្ស​ពេញវ័យ»?

វប្បធម៌របស់ជនជាតិយូដា គេគិតថាក្មេងប្រុសអាយុ ១៣ ឆ្នាំឈានចូលដល់ការចាប់ផ្តើមពេញវ័យ និងទទួលខុសត្រូវចំពោះទង្វើរបស់គាត់បានហើយ។

តើសាតាំងពិតជាព្រះនៃសម័យនេះមែនទេ?

បើទោះបីជាសាតាំងមិនមែនជាព្រះ ឬជាអ្នកបង្កើតពិភពលោកនេះក៏ដោយ ក៏សាវ័កប៉ូលបានសរសេរថា សាតាំងគឺជាព្រះនៃលោកីយ៍នេះ៖ «ជា​អ្នក​មិន​ជឿ​ដែល​ត្រូវ​ព្រះ​នៃ​លោកីយ៍​នេះ​ធ្វើ​អោយ​ចិត្ត​គំនិត​របស់​គេ​ទៅ​ជា​ងងឹត» (២ កូរិនថូស ៤:៤)។ យ៉ាងហោចណាស់កំណែព្រះគម្ពីរពីរផ្សេងទៀត (NIV, LEB) ប្រើឃ្លាថា "ព្រះនៃយុគសម័យនេះ" នៅក្នុងខនេះ។ លើស​ពី​នេះ​ទៅ​ទៀត ព្រះ​យេស៊ូ​បាន​ហៅ​សាតាំង​ថា​ជា​ចៅហ្វាយ​របស់​លោកីយ៍ (យ៉ូហាន ១៤:៣០)។ ខណៈ​ដែល​សាតាំង​នៅ​តែ​មាន​អំណាច​លើ​លោកីយ៍ (១ យ៉ូហាន ៥:១៩) យើង​ត្រូវចាំ​ថា​ព្រះយេស៊ូបាន​យកឈ្នះវារួចហើយ (ហេប្រឺ ២:១៤)។ លើស​ពី​នេះ​ ព្រះ​យេស៊ូ​បាន​ប្រទាន​អំណាច​ឲ្យ​យើងឈ្នះលើ​សត្រូវ (ម៉ាថាយ ១៦:១៧, លូកា ១០:១៩)។ ក្នុង​នាម​ជា​កូន​របស់​ព្រះ ទ្រង់​ប្រទាន​ឲ្យ​យើងមានជ័យជម្នះ​លើ​អំពើ​អាក្រក់​ក្នុង​លោកីយ៍​នេះ (១ យ៉ូហាន ៤:៤, ៥:៤)។

តើហេតុអ្វី​បាន​ជា​អ្នក​បង្ហាញ​ពី​ការ​ផ្សព្វផ្សាយ​ហ្គេម​ហូឡូក្រាមហឹង្សារ ​ដ៏គួរឲ្យស្អប់ខ្ពើម? "Blades of Bedlam III" ត្រូវបានពិពណ៌នាថាជាសម្រាប់ក្មេងអាយុ ១៧ ឆ្នាំឡើង។

នៅក្នុងវប្បធម៌នាសម័យបច្ចុប្បន្ន ក្មេងៗអាចប្រឈមនឹងការផ្សាយពាណិជ្ជកម្មជាមួយនឹងវីដេអូហ្គេមដែលមានអំពើហិង្សា។ យើងចង់បង្ហាញថា ពួកគេមិនគួរចុះចាញ់នឹងការល្បួង និងសម្ពាធពីមិត្តភ័ក្តិឡើយ។

តើហេតុអ្វីបានជាយ៉ូសែប និងម៉ារាមិនស្គាល់ គ្រីស និង ចយ កាលពីជួបគ្នានៅ "ថ្ងៃបុណ្យណូអែលដំបូង"?

គំនិត​របស់​យ៉ូសែប និង​ម៉ារា​ជាប់​រវល់​នឹង​ការគិតដើម្បី​ស្វែង​រក​ព្រះ​យេស៊ូ។ លើសពីនេះ ពួកគេនឹងរំពឹងថា គ្រីស និង ចយ មានអាយុលើសពី ១២ ឆ្នាំហើយចាប់តាំងពីពេលដែលព្រះយេស៊ូប្រសូតមក។

តើហេតុអ្វីបានជាផ្លែទទឹមខូចភ្លាមៗបន្ទាប់ពីលូស៊ីហ្វើរកាន់វា?

យើង​បាន​ប្រើ​អាជ្ញាប័ណ្ណ​នៃភាពច្នៃប្រឌិត​ដើម្បី​បង្ហាញ​ថា​សាតាំង​នាំ​មក​នូវ​សេចក្ដី​ស្លាប់ និង​ការ​បំផ្លិចបំផ្លាញ។ ព្រះ​យេស៊ូ​ធ្លាប់​មាន​ប្រសាសន៍​ថា​៖ ​«ចោរ​វា​មក​គិត​តែ​ពី​លួច​ប្លន់ គិត​តែ​ពី​សម្លាប់ និង​បំផ្លាញ​ប៉ុណ្ណោះ។ រីឯ​ខ្ញុំ​វិញ ខ្ញុំ​មក​ដើម្បី​អោយ​មនុស្ស​លោក មាន​ជីវិត​ហើយ​អោយ​គេ​មាន​ជីវិត​ពេញ​បរិបូណ៌» (យ៉ូហាន 10:10)។

តើ​ព្រះយេស៊ូវ​មាន​ន័យ​យ៉ាង​ណា ពេល​ទ្រង់​មាន​បន្ទូល​ថា​ទ្រង់​ត្រូវ​ធ្វើ​ការងារ​ជំនួញ «​ឪពុក​»​ របស់​ទ្រង់?

ក្នុង​ភាគ​នោះ ព្រះ​យេស៊ូ​មាន​បន្ទូល​ទៅ​ម៉ារី និង​យ៉ូសែប​ថា «ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​លោក​ឪពុក​អ្នក​ម្ដាយ​រក​កូន​យ៉ាង​ហ្នឹង? តើ​លោក​ឪពុក​អ្នក​ម្ដាយ​មិន​ជ្រាប​ថា កូន​ត្រូវ​នៅ​ក្នុង​ដំណាក់​ព្រះបិតា​របស់​កូន​ទេ​ឬ?»។ (លូកា ២:៤៩) ទ្រង់កំពុងតែសំដៅទៅលើព្រះជាព្រះវរបិតានៃស្ថានសួគ៌ ហើយថាទ្រង់នឹងនៅក្នុងដំណាក់របស់ព្រះវរបិតា ពោលគឺព្រះវិហារបរិសុទ្ធ។ ក្នុង​កំណែព្រះគម្ពីរ​មួយ​ទៀត ព្រះយេស៊ូ​ប្រាប់​ឪពុក​ម្ដាយ​របស់​ទ្រង់​ថា​៖ ​”ប៉ុន្តែ​ហេតុ​អ្វី​បាន​ជាអ្នក​ត្រូវ​ស្វែង​រកខ្ញុំ? តើអ្នកមិនជ្រាបថា គួរឲ្យខ្ញុំនៅក្នុងព្រះវិហាររបស់ព្រះវរបិតានៃខ្ញុំទេឬអី?”

តើ​ទេវតា​នឹង​ទ្រខ្ញុំ​ទេ បើ​ខ្ញុំ​ធ្លាក់​ពី​លើច្រាំង​ថ្ម​ដូច​ទេវតា​ដែលបាន​សង្គ្រោះ គ្រីស?

ព្រះជាម្ចាស់មានទេវតាដែលជាអ្នកជួយការពារយើង ប៉ុន្តែយើងមិនគួរសន្មតថាទេវតានឹងជួយសង្គ្រោះយើងពីការធ្លាក់ចុះនោះទេ។ យើងមិនគួរធ្វេសប្រហែស ឬព្រងើយកន្តើយឡើយ។ ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ យើង​គួរ​តែ​អនុវត្ត​ការ​ប្រុង​ប្រយ័ត្ន​ និង​ប្រាជ្ញា​ឲ្យបានសមរម្យ។ ដូច​ព្រះ​យេស៊ូបាន​មាន​បន្ទូល​ថា “កុំ​ល្បងល​ព្រះអម្ចាស់ ជា​ព្រះ​របស់​អ្នក​ឡើយ” (លូកា ៤:១២)។

តើហេតុអ្វីបានជាអ្នកបង្ហាញសាតាំងដើរនៅលើអាកាស?

យើងបានប្រើអាជ្ញាប័ណ្ណនៃការច្នៃប្រឌិតដើម្បីបង្ហាញពីរបៀបដែលសាតាំងមានល្បិតស្នៀត និងល្បិចកិច្ចកលក្នុងការល្បួងយើងឱ្យធ្វើបាប។ ក្នុង​ករណី​នេះ វា​បាន​ល្បួង​ព្រះ​យេស៊ូ​ឲ្យ​លោត​ចុះពី​លើព្រះវិហារមក។ សាវ័ក​ប៉ូល​បាន​សរសេរ​អំពី​អារក្ស​សាតាំង​ថា «ដ្បិត​យើង​ស្គាល់​គំរោងការ​របស់​វា​ស្រាប់​ហើយ» (២ កូរិនថូស ២:១១)។

តើ​នគរ​ខុស​គ្នា​អ្វី​ខ្លះ​ដែល​សាតាំង​បង្ហាញ​ដល់​ព្រះ​យេស៊ូ?

ទោះបីជាព្រះគម្ពីរមិនប្រាប់ឈ្មោះនគរជាក់លាក់ដែលត្រូវបានបង្ហាញក៏ដោយ យើងបានពណ៌នារូបភាពទាន់សម័យនៃទីក្រុងរ៉ូម មហាកំផែងប្រទេសចិន សួនច្បារព្យួររបស់បាប៊ីឡូន ពីរ៉ាមីតនៃទីក្រុងហ្គីហ្សា និងបង្គោលភ្លើងហ្វារអាឡិចសាន់ឌ្រី។

តើ​ពួក​ទេវតា​កំពុង​ធ្វើ​អ្វី ពេល​ពួក​គេ​ដាក់​ដៃ​លើ​ព្រះ​យេស៊ូ?

យើងបានប្រើអាជ្ញាប័ណ្ណនៃការច្នៃប្រឌិត ដើម្បីបង្ហាញពីរបៀបដែលពួកគេប្រហែលជាបានពង្រឹងស្មារតីទ្រង់បន្ទាប់ពីការតមអាហាររយៈពេល ៤០ ថ្ងៃរបស់ទ្រង់ និងត្រូវបានសាតាំងល្បួង។ ព្រះ​គម្ពីរ​ប្រាប់​យើង​ថា “ពេល​នោះ មារ​ក៏​ចាក​ចេញ​ពី​ព្រះអង្គ​ទៅ ហើយ​មាន​ពួក​ទេវតានាំ​គ្នា​ចូល​មក​គាល់ និង​បំរើ​ព្រះអង្គ” (ម៉ាថាយ ៤:១១)។

តើ​អគារ​ធំ​នៅ​ក្នុង​ឈុត​ដំបូងជាអគារអ្វី?

វាគឺជាព្រះវិហារបរិសុទ្ធនៅក្រុងយេរូសាឡឹម។

តើ​បុរស​ពីរ​នាក់​ក្នុង​ព្រះវិហារ​បរិសុទ្ធ​ជា​នរណា ដែល​កំពុង​ពិភាក្សា​គ្នា​អំពី​អ្វី​ដែល​ត្រូវ​ធ្វើ​ចំពោះ​សិស្ស?

យើង​បាន​ប្រើ​អាជ្ញាប័ណ្ណ​នៃការច្នៃប្រឌិត​ដើម្បី​បង្ហាញ​សមាជិក​ពីរ​នាក់​នៃ​ក្រុម​ប្រឹក្សា​ជាន់​ខ្ពស់​របស់​សាសន៍​យូដា​ពិភាក្សា​គ្នាអំពី​អ្វី​ដែល​ពួកគេត្រូវ​ធ្វើ​ទៅលើ​ពួក​សិស្ស។ ពួកផារិស៊ី​ម្នាក់​ឈ្មោះ​កាម៉ាលាល​ជា​អ្នក​ដែល​ដាស់តឿន​ឲ្យ​ប្រុង​ប្រយ័ត្ន ប៉ុន្តែ​សម្ដេច​សង្ឃ​មិន​យល់​ស្របតាម​ទេ។

តើ​អ្វី​ទៅ​ជា​រង្វង់​ពណ៌​មាស​ដែល​លេច​ឡើង​មុន​ពេលទេវតា​ចូល​ក្នុង​បន្ទប់​ពន្ធនាគារ?

យើងបានប្រើអាជ្ញាប័ណ្ណសិល្បៈដើម្បីបង្ហាញផតថលពីអាណាចក្រខាងវិញ្ញាណទៅអាណាចក្រធម្មជាតិ។

តើ​អ្វី​ជា​ពន្លឺ​ពណ៌​មាស​នៅជុំវិញ​ប៉ូល មុន​ពេល​គាត់​ស្ដី​បន្ទោស​ឲ្យគ្រូ​ធ្មប់?

យើង​បាន​ប្រើ​អាជ្ញាប័ណ្ណ​សិល្បៈ​ដើម្បី​បង្ហាញ​ថា​ប៉ូល​បាន​ពេញ​ដោយ​ព្រះវិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ ហើយ​ទទួល​បាន​សារ​ទំនាយ​មកពី​ព្រះ។ ព្រះគម្ពីរប្រាប់យើងថា សូល ត្រូវបានគេស្គាល់ថាជាប៉ូល បានពេញដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ហើយគាត់បានមើលទៅគ្រូធ្មប់ចំភ្នែក។ បន្ទាប់មក គាត់បាននិយាយថា… (កិច្ចការ ១៣:៩-១០)។

តើ​ពណ៌​ប្រផេះ​ចូល​មក​ក្នុង​ផ្ទៃ​ខាង​ក្រោយ​ពេល​ប៉ូល​កំពុង​ទាយ​ទំនាយអំពី​គ្រូធ្មប់​នោះ​មាន​ពណ៌​អ្វី?

យើងបានប្រើអាជ្ញាប័ណ្ណសិល្បៈដើម្បីបង្ហាញតាមទស្សនៈរបស់គ្រូធ្មប់ របៀបដែលភ្នែករបស់គាត់ចាប់ផ្តើមបិទ។ ព្រះ​គម្ពីរ​ប្រាប់​យើង​ថា រំពេច​នោះ ស្រាប់​តែ​ភ្នែក​របស់​គាត់​ងងឹត​មើល​អ្វី​ពុំ​ឃើញ។ គាត់​ដើរ​ស្ទាបៗ វិលវល់ រក​គេ​ជួយ​ដឹក​ដៃ (កិច្ចការ ១៣:១១)។

តើហេតុ​អ្វី​បានជាប៉ូល​ និង​បាណាបាស​ហែក​សម្លៀក​បំពាក់​របស់​ពួក​គេ​ពេល​ប្រជាជន​ចង់​ថ្វាយការបូជា​នៅ​ព្រះវិហារ​បរិសុទ្ធ​ដើម្បី​គោរព​លោកប៉ុល ​និង​បាណាបាស?

នៅក្នុងវប្បធម៌របស់ពួកគេ ការហែកសម្លៀកបំពាក់របស់អ្នកគឺជាការបង្ហាញពីទុក្ខព្រួយខាងផ្លូវចិត្តជាខ្លាំង។ ក្នុង​ករណី​នេះ ពួក​គាត់​តូច​ចិត្ត​ជា​ខ្លាំង​ដែល​ប្រជាជន​គិត​ថា​ពួកគេជា​ព្រះ​ហើយ​មានគម្រោង​បូជា​ថ្វាយដើម្បី​គោរព​ដល់ពួកគេ។

តើ​ខគម្ពីរ​មួយ​ណា​ដែល​លោកប៉ុល និង​បាណាបាស​និយាយ ពេល​ប៉ូល​ក្រោក​ឡើង​បន្ទាប់​ពី​គេគប់​ដុំ​ថ្ម?

ពួក​គេ​បាន​និយាយ​ចេញ​មកពី​ ទំនុក​តម្កើង ១៣៨៖ នៅ​ពេល​ទូលបង្គំ​ជួប​ប្រទះ​នឹង​ភាព​អាសន្ន ព្រះអង្គ​រក្សា​ការពារ​ជីវិត​ទូលបង្គំ ព្រះអង្គ​វាយ​ប្រហារ​ខ្មាំង​សត្រូវ​ដ៏​ឃោរឃៅ ហើយ​សង្គ្រោះ​ទូលបង្គំ ដោយ​ឫទ្ធិបារមី​របស់​ព្រះអង្គ។ (ខ. ៧)។ ព្រះ​យេហូវ៉ា​នឹង​សម្រេច​ផែនការ​របស់​ទ្រង់​សម្រាប់​ជីវិត​របស់ខ្ញុំ…(ខ. ៨)។

តើហេតុអ្វី​បាន​ជា​អ្នក​ប្ដូរ​ទៅ​កំណែ​ព្រះគម្ពីរ​ផ្សេង​សម្រាប់​ខ​៨ នៃ​បទគម្ពីរ​ខាង​លើ?

យើង​គិត​ថា ខ​ ៨ គឺ​មានភាពងាយ​ស្រួល​ឲ្យកុមារ​​យល់​ជាងនៅ​ក្នុង​ការ​បកប្រែ​ដ៏រស់​ថ្មី។

តើមានអ្វីកើតឡើងនៅពេលដែល សៀវភៅវិសេស បានយក គ្រីស ចយ និង គីស្មូ ហើយពួកគេត្រូវបានដាក់ឲ្យសំកាំងនៅលើអាកាស?

សៀវភៅវិសេស កំពុងនាំពួកគេពីចំណុចមួយនៃពេលវេាលទៅកាន់ព្រឹត្តិការណ៍នាពេលអនាគតនៅក្នុងរឿងពីព្រះគម្ពីរ។ សៀវភៅវិសេសចង់ឱ្យពួកគេយល់អំពីស្ថានភាពដែលវាកំពុងនាំពួកគេទៅ ដូច្នេះវាបានបង្ហាញពួកគេនូវព្រឹត្តិការណ៍សំខាន់ៗដែលបានកើតឡើងនៅចន្លោះចំណុចទាំងពីរនៃពេលវេសា។

តើរូបភាពនៅលើជញ្ជាំងផ្ទះរបស់គ្រូធ្មប់មានរូបអ្វីខ្លះ?

ពួកគេ​ជា​រូបភាព​នៃ​រាសីចក្ររបស់មនុស្សគ្មានសាសនា។

តើ​អ្វី​ទៅ​ជា​ពន្លឺ​ពណ៌​មាស​ដែល​ឆ្លង​កាត់​បុរស​ពិការ ពេល​ភីលីព​អធិស្ឋាន​ឲ្យ​គាត់?

យើង​បាន​ប្រើ​អាជ្ញាប័ណ្ណ​សិល្បៈ​ដើម្បី​បង្ហាញ​ព្រះចេស្ដា​របស់ព្រះ​ដែលបាន​ព្យាបាល​គាត់។ ព្រះគម្ពីរប្រាប់យើងថា «មហាជន​រួម​ចិត្ត​គំនិត​គ្នា​ពេញ​ចិត្ត​នឹង​ពាក្យ​សំដី​របស់​លោក​ភីលីព ព្រោះ​គេ​បាន​ឮ​លោក​មាន​ប្រសាសន៍ និង​បាន​ឃើញ​ទី​សំគាល់​ដ៏​អស្ចារ្យ ដែល​លោក​បាន​ធ្វើ គឺ​មាន​វិញ្ញាណ​អាក្រក់​ចេញ​ពី​មនុស្ស​ជា​ច្រើន ទាំង​ស្រែក​ខ្លាំងៗ និង​មាន​មនុស្ស​ខ្វិន មនុស្ស​ស្លាប់​ដៃ​ជើង​ជា​ច្រើន​បាន​ជា។ ប្រជាជន​នៅ​ក្រុង​នោះ មាន​អំណរ​សប្បាយ​ដ៏​លើសលប់» (កិច្ចការ ៨:៦-៨)។

ពេល​ពេត្រុស និង​យ៉ូហាន​ធ្វើ​ដំណើរ​ទៅ​ស្រុក​សាម៉ារី តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ពួក​គេ​មិន​ស្គាល់ គ្រីស និង ចយ កាលពី​ព្រឹត្តិការណ៍​មុន​ៗ​ដូច​ក្នុង​រឿង “ពេត្រុស និងណានីយ៉ែល”?

យើងចង់រក្សាការផ្តោតអារម្មណ៍នៅក្នុងភាគនេះទៅលើព្រឹត្តិការណ៍បច្ចុប្បន្នតាមព្រះគម្ពីរ។ ដូចគ្នាដែរ ដើម្បីធ្វើឲ្យរឿងភាគសៀវភៅវិសេសកាន់តែមានភាពសុក្រឹតតាមប្រវត្តិសាស្ត្រ តួអង្គក្នុងព្រះគម្ពីរមិនរក្សាការចងចាំបានយូរសម្រាប់ គ្រីស ចយ និង គីស្មូ ពីវគ្គមួយទៅវគ្គមួយនោះទេ។

តើ​អ្វី​ទៅ​ជា​ពន្លឺ​ដែល​កើត​ឡើង​ចំពោះ​អ្នក​ជឿ ពេល​ពេត្រុស និង​យ៉ូហាន​អធិស្ឋាន​ឲ្យ​ពួកគេ​ទទួល​ព្រះវិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ?

យើង​បាន​ប្រើ​អាជ្ញាប័ណ្ណ​សិល្បៈដើម្បី​បង្ហាញ​ថាពួកគេ​​ទទួល​បាន​ព្រះវិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ។ ព្រះគម្ពីរកត់ត្រាថា «ពេល​នោះ លោក​ពេត្រុស និង​លោក​យ៉ូហាន​បាន​ដាក់​ដៃ​លើ​គេ ហើយ​គេ​ក៏​បាន​ទទួល​ព្រះវិញ្ញាណ​ដ៏វិសុទ្ធ» (កិច្ចការ ៨:១៧)។

តើ​អ្នក​បានពណ៌នា​ថាអ្នក​ជឿ​សាសន៍​សាម៉ារី​និយាយ​ភាសា​ដទៃ​ទេ?

ពិតមែនហើយ។ គម្ពីរ កិច្ចការបង្ហាញថា មានការបង្ហាញឱ្យឃើញខ្លះៗអំពីការទទួលព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ។ ដោយចែងថា “កាល​លោក​ស៊ីម៉ូន​ឃើញ​ថា ព្រះជាម្ចាស់​ប្រទាន​ព្រះវិញ្ញាណ​មក​អ្នក​ជឿ ដោយ​សាវ័ក​ដាក់​ដៃ​លើ​ដូច្នោះ គាត់​ក៏​យក​ប្រាក់​មក​ជូន​សាវ័ក​ទាំង​ពីរ” (កិច្ចការ ៨:១៨)។ លើសពីនេះ ព្រះគម្ពីរបង្ហាញយើងថា នៅថ្ងៃបុណ្យទី៥០ ពេលដែលអ្នកជឿបានពេញដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ពួកគេបាននិយាយជាភាសាដែលគេមិនបានរៀន៖ «អ្នក​ទាំង​នោះ​បាន​ពោរពេញ​ដោយ​ព្រះវិញ្ញាណ​ដ៏វិសុទ្ធ* ហើយ​ចាប់​ផ្ដើម​និយាយ​ភាសា​ផ្សេងៗ​ពី​គ្នា តាម​ព្រះវិញ្ញាណ​ប្រោស​ប្រទាន​អោយ» (កិច្ចការ ២:៤)។

តើមានអ្វីកើតឡើងនៅពេលដែល សៀវភៅវិសេស បានយក គ្រីស ចយ និង គីស្មូ ហើយពួកគេត្រូវបានដាក់ឲ្យសំកាំងនៅលើអាកាស?

សៀវភៅវិសេស កំពុងនាំពួកគេពីចំណុចមួយនៃពេលវេាលទៅកាន់ព្រឹត្តិការណ៍នាពេលអនាគតនៅក្នុងរឿងពីព្រះគម្ពីរ។ សៀវភៅវិសេសចង់ឱ្យពួកគេយល់អំពីស្ថានភាពដែលវាកំពុងនាំពួកគេទៅ ដូច្នេះវាបានបង្ហាញពួកគេនូវព្រឹត្តិការណ៍សំខាន់ៗដែលបានកើតឡើងនៅចន្លោះចំណុចទាំងពីរនៃពេលវេសា។

ពេល​ភ្ញៀវ​អេត្យូពី​ចូល​មក​ជិត តើ​ភីលីព​បានស្តាប់ឮ​សំឡេង​អ្វី?

វា​គឺ​ជា​ព្រះវិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ​ដែល​មាន​បន្ទូល​ទៅ​កាន់​ភីលីព។ ព្រះ​គម្ពីរ​ចែង​ថា​៖ ​«ព្រះវិញ្ញាណ​មាន​ព្រះបន្ទូល​មក​លោក​ភីលីព​ថា៖ «ចូរ​ទៅ​មុខ រួច​ចូល​ទៅ​ជិត​រទេះ​សេះ​នោះ​ទៅ» (កិច្ចការ ៨:២៩)។

តើ​អត្ថបទគម្ពីរ​ដែល​ជន​ជាតិ​អេត្យូពី​កំពុង​អាន​នោះ​ជា​អ្វី?

វា​គឺ​ជា​កំណែ​ភាសា​ក្រិកមកពីក្នុងគម្ពីរ ​អេសាយ ៥៣:៧​-​៨៖ «លោក​ត្រូវ​គេ​នាំ​យក​ទៅ​ដូច​ជា​ចៀមដែល​គេ​នាំ​ទៅ​សម្លាប់។ លោក​ពុំ​បាន​ហើប​មាត់​ទាល់​តែ​សោះ គឺ​ប្រៀប​ដូច​ជា​កូន​ចៀម​ដែល​ស្ងៀម​ស្ងាត់នៅ​មុខ​អ្នក​កាត់​រោម។ លោក​ត្រូវ​គេ​បន្ទាប​បន្ថោក ហើយ​គេ​មិន​រក​យុត្តិធម៌​ជូន​លោក​ឡើយ។ គ្មាន​នរណា​អាច​តំណាល​អំពី​ពូជពង្សរបស់​លោក​បាន​ទេ? ព្រោះ​គេ​បាន​ដក​ជីវិត​របស់​លោកចេញ​ពី​ផែនដី​នេះ​បាត់​ទៅ​ហើយ» (កិច្ចការ ៨:៣២-៣៣)។

តើអ្នកដឹងពីអ្វីដែលភីលីពចែករំលែកជាមួយជនជាតិអេត្យូពីបានដោយរបៀបណា?

យើងបានប្រើអាជ្ញាប័ណ្ណច្នៃប្រឌិតដើម្បីពណ៌នាពីអ្វីដែលភីលីពបានប្រាប់គាត់។ ព្រះគម្ពីរប្រាប់យើងថា៖ «មន្ត្រី​នោះ​សួរ​លោក​ភីលីព​ថា៖ «សូម​ប្រាប់​ខ្ញុំ​ផង តើ​ព្យាការី​មាន​ប្រសាសន៍​ដូច្នេះ សំដៅ​លើ​អ្នក​ណា? តើ​លោក​មាន​ប្រសាសន៍​អំពី​ខ្លួន​លោក​ផ្ទាល់ ឬ​មាន​ប្រសាសន៍​អំពី​អ្នក​ណា​ម្នាក់​ផ្សេង​ទៀត?»។ ដូច្នេះ ដោយ​ចាប់​ផ្ដើម​ពី​បទ​គម្ពីរ​ដដែល​នេះ ភីលីព​បាន​ប្រាប់​គាត់​ពី​ដំណឹង​ល្អ​អំពី​ព្រះយេស៊ូ» (កិច្ចការ ៨:៣៤-៣៥)។

តើ​ជនជាតិ​អេត្យូពី​មាន​ពន្លឺ​អ្វី​ខ្លះជុំវិញគាត់​ពេល​គាត់​ទទួល​ពីធីជ្រមុជ​ទឹក?

យើង​បាន​ប្រើ​អាជ្ញាប័ណ្ណ​សិល្បៈ​ដើម្បី​បង្ហាញ​ថាព្រះវិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ​យាង​មក​សណ្ឋិតលើ​ជនជាតិ​អេត្យូពីនេះ។

តើ​អ្វី​ទៅ​ជា​ពន្លឺ​ពណ៌​មាស​ដែល​នាំ​ហ្វីលីព​ឡើង​លើ​អាកាស?

យើង​បាន​ប្រើ​អាជ្ញាប័ណ្ណ​សិល្បៈ​ដើម្បី​បង្ហាញថា​ព្រះវិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ​នាំ​ភីលីព​ទៅ​កាន់កន្លែង​ផ្សេង។ ព្រះ​គម្ពីរ​កត់ត្រា​អំពី​អ្វី​ដែល​បាន​កើត​ឡើង​ថា​៖ ​«​កាល​លោក​ទាំង​ពីរ​ឡើង​ពី​ទឹក​មក​វិញ ព្រះវិញ្ញាណ​នៃ​ព្រះអម្ចាស់​បាន​លើក​លោក​ភីលីព​យក​ចេញ​បាត់​ទៅ។ លោក​មន្ត្រី​លែង​ឃើញ​លោក​ភីលីព​ទៀត​ហើយ។ លោក​មន្ត្រី​បន្ត​ដំណើរ​ទៅ​មុខ​ដោយ​ចិត្ត​ត្រេក​អរ​សប្បាយ។ រីឯ​លោក​ភីលីព គេ​បែរ​ជា​ឃើញ​លោក​នៅ​ឯ​ក្រុង​អាសូត​ឯណោះ។ បន្ទាប់​មក លោក​ធ្វើ​ដំណើរ​ពី​ក្រុង​មួយ​ទៅ​ក្រុង​មួយ​ទាំង​ផ្សព្វផ្សាយ​ដំណឹងល្អ រហូត​ទៅ​ដល់​ក្រុង​សេសារា» (កិច្ចការ ៨:៣៩-៤០)។

តើមានអ្វីកើតឡើងនៅពេលដែលសៀវភៅវិសេសបានយក គ្រីស ចយ និង គីស្មូ ទៅ ហើយសំកាំងពួកគេនៅលើអាកាសម្តងទៀត?

សៀវភៅវិសេស ចង់​បង្ហាញ​ពួកគេ​ពី​អ្វី​ដែល​បាន​កើត​ឡើង​នៅ​ពេលដែល ភីលីព ត្រូវ​បាន​គេ​លើក​ឡើង និង​អ្វី​ដែល​គាត់​បាន​ធ្វើ​បន្ទាប់​ពី​នោះ។

ហេតុអ្វីបានជាពួកគេមានរូបសំណាកសត្វស្លាប?

វាគឺជារូបសំណាករបស់ ហូរូស ដែលជាព្រះក្លែងក្លាយរបស់អេស៊ីប។

ហេតុអ្វីបានជាជនជាតិអេស៊ីបយកជនជាតិហេប្រឺធ្វើជាទាសករ?

ពេល​យ៉ូសែប​កំពុង​បម្រើ​ជា​មេ​បញ្ជាការ​ធំទី​ពីរ​របស់​ប្រទេស​អេស៊ីប ជន​ជាតិ​ហេប្រឺ​​ទទួលបាន​ពេល​វេលា​ដ៏ល្អគួរជាទីពេញចិត្ត។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ ស្តេចផារ៉ោនថ្មីបានចាប់ផ្តើមឡើងដោយមិនបានដឹងថាយ៉ូសែបបានបកស្រាយសុបិនរបស់ស្តេចផារ៉ោនយ៉ាងណានោះទេ ហើយបានបម្រើយ៉ាងល្អក្នុងនាមជាមេបញ្ជាការធំទីពីរនៅក្នុងប្រទេសអេស៊ីបឡើយ។ ព្រះចៅផារ៉ោនថ្មីនេះបានឃើញថា ជនជាតិហេប្រឺកំពុងមានចំនួន និងកម្លាំងកាន់តែច្រើន ហើយជនជាតិអេហ្ស៊ីបភ័យខ្លាចថាជនជាតិហេប្រឺអាចប្រឆាំងនឹងពួកគេ។ ព្រះគម្ពីរប្រាប់យើងថា៖

“មាន​ស្ដេច​ថ្មី​មួយ​អង្គ​ឡើង​គ្រង​រាជ្យ​នៅ​ស្រុក​អេស៊ីប។ ស្ដេច​នោះ​មិន​បាន​ស្គាល់​លោក​យ៉ូសែប​ទេ។ ស្ដេច​មាន​រាជឱង្ការ​ទៅ​កាន់​ប្រជាជន​អេស៊ីប​ថា «ឥឡូវ​នេះ ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល​មាន​គ្នា​ច្រើន និង​មាន​កម្លាំង​ជាង​ពួក​យើង។ ដូច្នេះ យើង​ត្រូវ​មាន​វិធានការ​ទប់ស្កាត់​ពួក​គេ កុំឲ្យ​កើន​ចំនួន​ច្រើន​ឡើង​ទៀត។ បើ​មិន​ដូច្នោះ​ទេ ពេល​ណា​កើត​សង្គ្រាម ពួក​គេ​មុខ​ជា​ចូល​ដៃ​ជា​មួយ​ខ្មាំង​សត្រូវ ដើម្បី​វាយ​យើង។ ហើយ​នាំ​គ្នា​រត់​ចេញ​ពី​ស្រុក»។ ដូច្នេះជនជាតិអេស៊ីបបានយកជនជាតិអ៊ីស្រាអែលធ្វើជាទាសកររបស់ពួកគេ។ ជន​ជាតិ​អេស៊ីប​បាន​តែងតាំង​មេ​ត្រួតត្រា​លើ​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល ដើម្បី​បង្ខំ​ពួក​គេ​អោយ​ធ្វើ​ការ​ជា​ទម្ងន់។ ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល​សង់​ក្រុង​ពីថំ និង​ក្រុង​រ៉ាមសេស សំរាប់​ដាក់​ភោគ​ទ្រព្យ​របស់​ព្រះចៅ​ផារ៉ោន។ ប៉ុន្តែ ជន​ជាតិ​អេស៊ីប​សង្កត់សង្កិន​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល​រឹត​តែ​ខ្លាំង​យ៉ាង​ណា ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល​កើន​ចំនួន​រឹត​តែ​ច្រើន​ឡើង ហើយ​រស់​នៅ​ពាសពេញ​ស្រុក​យ៉ាង​នោះ​ដែរ ជា​ហេតុ​បណ្ដាល​អោយ​ជន​ជាតិ​អេស៊ីប​ភ័យ​ខ្លាច។ ពេល​នោះ ជន​ជាតិ​អេស៊ីប​ចាត់​ទុក​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល​ជា​ទាសករ ហើយ​បង្ខិតបង្ខំ​អោយ​ធ្វើ​ការ​យ៉ាង​ធ្ងន់ធ្ងរ។ គេ​ធ្វើ​អោយ​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល​វេទនា​ខ្លោចផ្សា គឺ​ប្រើ​អោយ​ជាន់​ដី​ឥដ្ឋ ធ្វើ​ដុំ​ឥដ្ឋ និង​ធ្វើ​ការ​គ្រប់​មុខ​នៅ​តាម​ស្រែ​ចំការ។ ពោល​គឺ​ប្រើ​អោយ​ធ្វើ​ការងារ​ដ៏​ធ្ងន់ធ្ងរ​គ្រប់​យ៉ាង។” (និក្ខមនំ ១:៨-១៤)។

តើហេតុអ្វីបានជាអ្នកបង្ហាញជនជាតិអេហ្ស៊ីបប្រើរំពាត់?

យើងចង់ឱ្យមានភាពសុក្រឹតតាមប្រវត្តិសាស្ត្រអំពីលក្ខខណ្ឌដ៏ឃោរឃៅនៃទាសភាព ប៉ុន្តែយើងប្រុងប្រយ័ត្នដោយមិនបង្ហាញថានរណាម្នាក់ត្រូវបានគេវាយនឹងរំពាត់ទេ។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ យើងបានបញ្ចូលសម្លេងរំពាត់ និងទាសករជនជាតិហេប្រឺម្នាក់ស្រែកឡើងដើម្បីបង្ហាញពីស្ថានភាពនោះ។

តើឥដ្ឋត្រូវបានប្រើប្រាស់សម្រាប់ធ្វើអ្វី?

វា​ត្រូវ​បាន​គេ​ប្រើ​ដើម្បី​សាងសង់​ទីក្រុង​ក្នុង​ប្រទេស​អេស៊ីប។ ព្រះគម្ពីរប្រាប់យើងថា “​ពួក​គបង្ខំពួកអ៊ីស្រាអែលឲ្យ​សង់​ក្រុង​ពីថំ និង​ក្រុង​រ៉ាមសេស សំរាប់​ដាក់​ភោគ​ទ្រព្យ​របស់​ព្រះចៅ​ផារ៉ោន។” (និក្ខមនំ ១:១១)។

តើ​មាន​អ្វី​ដែល​បាន​រារាំង គ្រីស ចយ និង គីស្មូ មិនឲ្យ​ធ្វើ​ចលនា​ច្រើន​ជំហាន​ចេញពីក្នុង​ព្រឹត្តិការណ៍​ព្រះគម្ពីរ?

សៀវភៅ​វិសេស​បាន​បង្កើត​ដំបូល​ថ្លា​ដែល​អនុញ្ញាត​ឱ្យ​ពួក​គេ​មើល​ឃើញ​ព្រឹត្តិការណ៍ ប៉ុន្តែ​មិន​ឱ្យ​មាន​ទំនាក់ទំនងគ្នា​ជាមួយ​នឹង​តួអក្សរ​ក្នុង​ព្រះ​គម្ពីរបាន​ទេ។

តើហេតុអ្វីបានជាតួអង្គក្នុងព្រះគម្ពីរមិនអាចឃើញ គ្រីស និង ចយ កំពុងតែមើលពួកគេ?

អគារដែលពួកគេស្ថិតនៅបានរក្សាតួអង្គក្នុងព្រះគម្ពីរមិនឲ្យពួកគេអាចមើលឃើញ ឬស្តាប់ឮពួកគេបាន។

នៅពេលដែល ចយ កំពុងសម្លឹងមើលសួនច្បារអេដែន ហើយនិយាយថា “នោះ។ មើលហ្ន៍។ វាគឺជាព្រះជាម្ចាស់!” តើនាងពិតជាបានឃើញព្រះជាព្រះវរបិតា ឬព្រះយេស៊ូជាព្រះរាជបុត្រាមែនទេ?

យើង​បាន​ពណ៌នា​អំពី​ព្រះ​ជា​ព្រះវរបិតា​ទ្រង់​យាង​មកយ៉ាង​អស្ចារ្យ​កាត់​តាម​សួនច្បារ។ ព្រះ​គម្ពីរ​បង្ហាញ​ថា​អ្នក​បង្កើត​ពិភពលោកពិត​ជា​បាន​ដើរ​នៅក្នុងចំណោម​ការ​បង្កើត​របស់​ទ្រង់មែន៖ «អ្នក​ទាំង​ពីរ​បាន​ឮ​ព្រះសូរសៀង​របស់​ព្រះជាអម្ចាស់ ដែល​យាង​កាត់​សួន​ឧទ្យាន នៅ​ពេល​មាន​ខ្យល់​បក់​រំភើយៗ បុរស និង​ស្ត្រី​ក៏​នាំ​គ្នា​រត់​ពួន​ក្រោយ​ដើម​ឈើ​ក្នុង​សួន​ឧទ្យាន កុំ​អោយ​ព្រះជាអម្ចាស់​ទត​ឃើញ» (លោកុប្បត្ដិ ៣:៨)។

នៅពេលដែល គ្រីស ចយ និង គីស្មូ សំកាំងនៅលើអាកាស ហើយមើលទៅព្រឹត្តិការណ៍តាមបង្អួច តើពួកគេនៅឯណា?

សៀវភៅវិសេសបាននាំពួកគេទៅកាន់អាណាចក្រអរូបី ដូច្នេះពួកគេអាចឃើញព្រឹត្តិការណ៍សំខាន់ៗមួយចំនួននៅក្នុងព្រះគម្ពីរបានយ៉ាងឆាប់រហ័ស ដោយមិនចាំបាច់ធ្វើដំណើរត្រឡប់មកកាន់ពេលវេលាវិញនោះទេ។

តើទំនុកច្រៀងអ្វីដែលគ្រីស និងចយ ច្រៀងនៅថ្ងៃបុណ្យគ្រីស្មាស?

"ការសន្យារបស់ព្រះបុត្រា"

ទំព័រនីមួយៗប្រាប់យើងពីរឿងរ៉ាវនៃការបង្កើត
រឿងនិទានមិនចេះចប់ដែលទេវតាច្រៀង
រហូតដល់ផែនដីនៃសិរីល្អពីស្ថានសួគ៌មក
ការសន្យារបស់ស្តេចទើបនឹងប្រសូត។

លាក់ខ្លួននៅក្នុងសួនច្បារ
ខ្មាស់នឹងអ្វីដែលទ្រង់មើលឃើញ។
សេចក្តីសញ្ញាជាមួយអដាំ
សេចក្តីសន្យា​ចំពោះ​អេវ៉ា។

តាមរយៈអប្រាហាំ និងសារ៉ា
ភាពស្មោះត្រង់របស់ទ្រង់បានបង្ហាញមក។
ពីអ៊ីសាករហូតទៅដល់យ៉ាកុប
ពន្លឺសម្រាប់ដឹកនាំផ្លូវ។

(បន្ទរ)
ការសន្យារបស់ព្រះបុត្រា
មិនយូរទេទ្រង់នឹងលេចមក។
ការសន្យារបស់ព្រះបុត្រា
ការប្រោសលោះជិតមកដល់ហើយ។
វាត្រូវបានត្បាញនៅលើទំព័រ
ហើយបន្ទរតាមគ្រប់សម័យកាល។
ការបង្កើតត្រូវបានផ្សះផ្សា។
ការសន្យារបស់ព្រះបុត្រា។

ជាមួយ​នឹង​កុលសម្ព័ន្ធ​សាសន៍យូដា
ពាក្យសប្បថត្រូវបានឮម្តងទៀត។
ចេញពី​ច្បាប់​លោក​ម៉ូសេ
ការត្រឡប់មកវិញនៃព្រះបន្ទូល។

ព្រះបុត្រា​របស់​ស្តេច​ដាវីឌ
ជាបុត្រានឹងក្លាយជាស្តេច។
ជាមេ​ដឹក​នាំ​ជាតិ​សាសន៍
ដែលទេវតាច្រៀងសរសើរ។

(ច្រៀងបន្ទរឡើងវិញ)
យប់​នេះ​ទម្លុះ​ពេលព្រឹក​ដ៏​រុងរឿង
ជាយប់ដែលព្រះយេស៊ូគ្រិស្តប្រសូតមក!
សូម​ឲ្យមនុស្សគេងលក់ដោយសុខសាន្ត
ព្រះយេស៊ូជាអេម៉ាញូអែលរបស់យើង!

(បន្ទរកែប្រែ)
ការសន្យារបស់ព្រះបុត្រា
ការប្រោសលោះនៅទីនេះ។
ការសន្យារបស់ព្រះបុត្រា
សេចក្តីសញ្ញា​ទ្រង់​បញ្ជាក់​​ច្បាស់។
វាត្រូវបានត្បាញនៅលើទំព័រ
ហើយបន្ទរតាមគ្រប់សម័យកាល។
ការបង្កើតត្រូវបានផ្សះផ្សា
តាមការសន្យារបស់ព្រះបុត្រា។


រក្សាសិទ្ធិ៖ បណ្តាញផ្សព្វផ្សាយគ្រីស្ទបរិស័ទ
សម្រួលតន្ត្រីដោយ៖ គឺត ហេនេគី និង ម៉ៃ ណារ៉កគី
ទំនុកច្រៀងដោយ៖ ម៉ៃ ណារ៉កគី
ផលិត​ដោយ៖ គឺត ហេនេគី
សម្លេងនាំមុខ៖ ហ្សាណុន ចាន់ កេន
ហ្គីតា ម៉ាហ្វេសុន៖ ដេនីស ឌៀរីង
នាយក​ផ្នែកសម្លេង​៖ ឡូរី ខាស្ទីល
ក្រុមចម្រៀងកុមារ៖ ម៉ារី ឆាន់លើ ហ៊ីក, អេឡា រ៉ូស ក្លេន, អែលសា គូមើ, ហាណា វេស

តើ​ពាក្យ​ «​ផ្សះផ្សា​»​ មានន័យ​ដូចម្តេច​?

“ការផ្សះផ្សា” មានន័យថា ព្រះបានផ្លាស់ប្តូរយើងពីការធ្វើជាសត្រូវរបស់ទ្រង់ មកធ្វើជាកូនរបស់ព្រះវិញ។ ទ្រង់បានធ្វើដូច្នេះដោយឲ្យព្រះយេស៊ូមកសុគតជំនួសអំពើបាបរបស់យើង ដូច្នេះយើងអាចទទួលបានការអត់ទោសពីអំពើបាបដោយព្រះគុណតាមរយៈសេចក្តីជំនឿវិញ។ ព្រះគម្ពីរប្រាប់យើងថា «បើ​ព្រះជាម្ចាស់​សំរុះសំរួល​យើង​អោយ​ជា​នា​នឹង​ព្រះអង្គ​វិញ ដោយ​ព្រះបុត្រា​របស់​ព្រះអង្គ​សោយ​ទិវង្គត ក្នុង​គ្រា​ដែល​យើង​នៅ​ជា​សត្រូវ​នឹង​ព្រះអង្គ​នៅ​ឡើយ ចំណង់​បើ​ឥឡូវ​នេះ យើង​បាន​ជា​នា​នឹង​ព្រះអង្គ​ហើយ ព្រះអង្គ​ក៏​រឹត​តែ​សង្គ្រោះ​យើង ដោយសារ​ព្រះជន្ម​របស់​ព្រះបុត្រា​ថែម​ទៀត ជា​ពុំខាន» (រ៉ូម ៥:១០)។

តើ​បទ​ចម្រៀង​ «​ការ​ផ្សះផ្សា​នៃការបង្កើត​»​ មានន័យដូចម្តេច​?

នេះ​មាន​ន័យ​ថា ព្រះ​ជាម្ចាស់បាន​ផ្សះផ្សា​ស្នាព្រះហស្ត​របស់​ទ្រង់​ជា​មួយ​អង្គ​ទ្រង់​ផ្ទាល់។ សូមចាំថាអដាំ និងអេវ៉ាត្រូវបានបង្កើតនៅថ្ងៃទីប្រាំមួយនៃការបង្កើត (លោកុប្បត្តិ ១:២៦) ដូច្នេះយើងជាផ្នែកមួយនៃការបង្កើតរបស់ទ្រង់ ហើយត្រូវបានផ្សះផ្សាជាមួយទ្រង់នៅពេលដែលយើងជឿលើព្រះយេស៊ូ។ ព្រះ​ក៏​នឹង​ផ្សះផ្សា​អ្វី​ដែល​នៅ​សេសសល់ពី​ការ​បង្កើត​របស់​ទ្រង់ ដូច​ជា​បទ​គម្ពីរ​ចែង​ថា​៖ «យើង​ដឹង​ហើយ​ថា មក​ទល់​ថ្ងៃ​នេះ ពិភព​លោក​ទាំង​មូល​កំពុង​តែ​ស្រែក​ថ្ងូរ និង​ឈឺ​ចុក​ចាប់​ដូច​ជា​ស្ត្រី​ដែល​ហៀប​នឹង​សំរាល​កូន» (រ៉ូម ៨:២២)។

តើ​ «​ការ​ប្រោសលោះ​»​ មានន័យ​ដូចម្តេច​?

“ការប្រោសលោះ” មានន័យថា ព្រះរំដោះយើងពីអំពើអាក្រក់ ដោយឲ្យព្រះយេស៊ូបង់ថ្លៃសម្រាប់អំពើបាបរបស់យើង។ ព្រះ​គម្ពីរ​ចែង​ថា​៖ ​«បង​ប្អូន​ជ្រាប​ស្រាប់​ហើយ​ថា ព្រះជាម្ចាស់​បាន​លោះ​បង​ប្អូន​អោយ​រួច​ពី​របៀប​រស់​នៅ​ដ៏​ឥត​ន័យ ដែល​ជា​ដំណែល​ត​ពី​បុព្វបុរស​របស់​បង​ប្អូន។ មិន​មែន​ដោយសារ​អ្វីៗ​ដែល​តែងតែ​រលាយ​សាប​សូន្យ​ទៅ ដូច​ជា​មាស ឬ​ប្រាក់​ទេ។ គឺ​ដោយសារ​ព្រះលោហិត​ដ៏​ថ្លៃ​វិសេស​របស់​ព្រះគ្រិស្ដ* ដែល​ប្រៀប​បាន​នឹង​កូន​ចៀម​ដ៏​ល្អ​ឥត​ខ្ចោះ ឥត​ស្លាកស្នាម​» (១ ពេត្រុស ១:១៨-១៩)។

តើ​កាប៊ីន​ហ្គោ​ដូឡា​ឡើងចុះ​ឡើង​ចុះជា​អ្វី?

កន្លែងជិះស្គីប្រើខ្សែអេឡិចត្រូម៉ាញ៉េទិច។ ពន្លឺចែងចាំងគឺជាលទ្ធផលនៃលក្ខណៈធម្មជាតិអេឡិចត្រូម៉ាញ៉េទិចនៃការលើកឡើង ហើយពណ៌ផ្សេងសម្រាប់ជូនដំណឹងដល់អ្នកលេងជិះស្គីអំពីការរត់របស់ខ្សែរទៅកាន់កន្លែងផ្សេងៗ។

តើហេតុអ្វីបានជាសៀវភៅវិសេស បញ្ជូន គ្រីស ទៅកាន់កន្លែងផ្សេងៗច្រើនជាង ចយ និង គីស្មូ?

សៀវភៅវិសេស មាន​អ្វី​ដែលប្លែកៗច្រើន​សម្រាប់ឲ្យគ្រីសរៀន។

តើ​អត្ថបទ​បទគម្ពីរ​មួយណាដែល​បុរស​នៅ​ក្នុង​ព្រះវិហារ​បរិសុទ្ធ​បាន​អាន​​ពី​ក្រាំងមក?

គាត់បានអានពី អេសាយ ៥៣:៦-៨។

តើ​អ្វី​ទៅ​ជា​ពន្លឺ​ពណ៌​មាស​នៅលើ​បុរស​ខ្វាក់​ភ្នែក និង​បុរស​ខ្វិន នៅពេល​ដែលព្រះ​យេស៊ូ​ដាក់​ព្រះហស្ត​លើ​ពួកគេ?

យើង​បាន​ប្រើ​អាជ្ញាប័ណ្ណ​សិល្បៈ​ដើម្បី​ពណ៌នា​អំពី​អំណាច​ព្យាបាល​របស់​ព្រះ។

តើ​អត្ថបទគម្ពីរមួយណា​ដែល​លោកនីកូដេម​បាន​អាន​ពី​អេសេគាល?

គាត់បានអានពី អេសេគាល ៣៦:២៥-២៧។

តើ​ខគម្ពីរ​ដែល​អ្នក​រៀបរៀង​និយាយឡើង​នៅ​ចុង​ភាគ​នេះ​មាន​អត្ថន័យ​ដូចម្តេច?

គឺនៅក្នុងគម្ពីរ រ៉ូម ១០:៩-១០ មកពី​កំណែ​ជា​ភាសា​អង់គ្លេស​សហសម័យ​៖ «ប្រសិន​បើ​មាត់​អ្នក​ប្រកាស​ថា ព្រះយេស៊ូ​ពិត​ជា​ព្រះអម្ចាស់ ហើយ​បើ​ចិត្ត​អ្នក​ជឿ​ថា ព្រះជាម្ចាស់​ពិត​ជា​បាន​ប្រោស​ព្រះយេស៊ូ​អោយ​មាន​ព្រះជន្ម​រស់​ឡើង​វិញ​មែន នោះ​អ្នក​នឹង​ទទួល​ការ​សង្គ្រោះ​ជា​មិន​ខាន។ ដ្បិត​បើ​ចិត្ត​យើង​ជឿ យើង​នឹង​បាន​សុចរិត ហើយ​បើ​មាត់​យើង​ប្រកាស​ជំនឿ​នោះ​យើង​នឹង​ទទួល​ការ​សង្គ្រោះ។»

តើ​ខគម្ពីរ​មួយណា​ដែល​គីស្មូ​បាន​ចែកចាយ​អំពី​ពិធីបុណ្យ​ជ្រមុជទឹក​?

គាត់បានអានពី ១ ពេត្រុស ៣:២១៖ «តែ​ពិធី​ជ្រមុជ​ទឹក​មិន​មែន​ជា​ពិធី​លាង​ជំរះ​រូប​កាយ​នោះ​ទេ។ គឺ​ជា​ការ​ថ្វាយ​ជីវិត​ទាំង​ស្រុង​ទៅ​ព្រះជាម្ចាស់ ដោយ​មនសិការ​ល្អ​វិញ។ ពិធី​ជ្រមុជ​ទឹក​នេះ​សង្គ្រោះ​បង​ប្អូន ដោយសារ​ព្រះយេស៊ូគ្រិស្ដ​មាន​ព្រះជន្ម​រស់​ឡើង​វិញ»។

ពេល​ដែល​ព្រះយេស៊ូកំពុង​ដើរកាត់​ក្រុង​យេរីខូ ហើយ​សាខេ​ឡើងទៅ​លើ​ដើម​ឈើ តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​អ្នក​បង្ហាញ​ថា​ព្រះយេស៊ូឈប់​ មុន​នឹង​ងាក​មក​និយាយ​ជាមួយលោក​សាខេ?

យើងបានប្រើអាជ្ញាប័ណ្ណនៃការច្នៃប្រឌិតដើម្បីបង្ហាញថាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបានដឹកនាំព្រះយេស៊ូ ដូចជាអ្វីដែលព្រះវរបិតានៃស្ថានសួគ៌ចង់ឱ្យទ្រង់ធ្វើ។

ក្នុង​ពេល​បរិភោគ​អាហារ​នៅ​ផ្ទះ​របស់​លោកសាខេ តើ​អ្នក​ដឹង​ដោយរបៀបណា​ថា​ព្រះយេស៊ូ​បាន​ខ្សឹប​ប្រាប់​ទៅលោកសាខេ?

យើង​បាន​ប្រើ​អាជ្ញាប័ណ្ណ​នៃការច្នៃប្រឌិត​ដើម្បី​ពណ៌នា​អំពី​ព្រះយេស៊ូ​ដែល​មាន​បន្ទូល​សារ​ផ្ទាល់​ដើម្បី​ប៉ះ​ពាល់​ចិត្ត​របស់​លោកសាខេ។

តើ​អ្វី​ទៅ​ជា​សេចក្ដី​អធិស្ឋាន​នៃ​ការ​សង្គ្រោះ​ដែល ចយ បាន​អធិស្ឋាន?

នាងបានអធិស្ឋានថា៖ «ឱព្រះអង្គអើយ ខ្ញុំទទួលស្គាល់ថាខ្ញុំជាមនុស្សមានបាប ហើយខ្ញុំចង់មានទំនាក់ទំនងជាមួយទ្រង់។ សូមអត់ឱនទោសរាល់កំហុសខុសឆ្គងដែលខ្ញុំបានប្រព្រឹត្តិ។ ខ្ញុំជឿក្នុងចិត្តថាព្រះយេស៊ូបានសុគត ទ្រង់មានព្រះជម្មរស់ឡើងវិញដើម្បីទទួលយកអំពើបាបរបស់ខ្ញុំ ហើយខ្ញុំសូមប្រកាសថាយេស៊ូគ្រិស្តគឺជាព្រះអម្ចាស់ និងជាព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់ខ្ញុំ។ សូមបំពេញខ្ញុំដោយព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធរបស់ទ្រង់ ដើម្បីអោយខ្ញុំមានចិត្តស្មោះត្រង់ចំពោះព្រះអង្គ។ សូមអរគុណព្រះអង្គដែលបានសង្គ្រោះខ្ញុំ ហើយអនុញ្ញាតិឱ្យខ្ញុំក្លាយទៅជាកូនរបស់ព្រះអង្គ។ សូម​មានបន្ទូល​មក​កាន់កូន ហើយ​ជួយ​កូន​ឲ្យ​ស្តាប់ឮ​សម្លេង​ទ្រង់ និង​ដើរ​តាម​មាគ៌ា​របស់​ទ្រង់។ ខ្ញុំសង្ឃឹមថានឹងបានចំណាយពេលជាមួយព្រះអង្គទាំងនៅផែនដី និងនៅស្ថានសួគ៌ដែរ។ ខ្ញុំសូមអធិស្ឋាននៅក្នុងព្រះនាមព្រះយេស៊ូ អាម៉ែន។”

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​អ្នក​មិន​បង្ហាញ​ថា​ព្រះយេស៊ូ​យាង​ចេញ​ពី​លើផ្លូវ​ពេល​រទេះ​របស់​មេទ័ពខិត​ចូល​មក​ដល់រំពេចនោះ?

យើង​បាន​ប្រើ​អាជ្ញាប័ណ្ណ​នៃការច្នៃប្រឌិត​ដើម្បី​បង្ហាញ​ថា​ព្រះយេស៊ូ​បាន​ដឹង​ថា​មេទ័ព​កំពុង​មក​និយាយ​ជាមួយ​ទ្រង់ ហើយ​នឹង​ឈប់​ទាន់​ពេល​។ ហេតុដូច្នេះ ទ្រង់​អាច​រង់ចាំ​ដោយ​ស្ងប់ស្ងាត់​នៅ​តាម​ផ្លូវបាន។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​គេ​ចាត់​ទុក​ថា​ខុស​ចំពោះ​ជន​ជាតិ​យូដា​ដែល​ចូលទៅក្នុង​ផ្ទះ​របស់សាសន៍​ដទៃ?

ច្បាប់របស់រ៉ាប៊ីសចែងថា ជនជាតិយូដានឹងក្លាយទៅជាស្មោកគ្រោកដោយពិធីនេះ ប្រសិនបើគាត់ចូលទៅក្នុងផ្ទះរបស់សាសន៍ដទៃ។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ព្រះយេស៊ូ​សុខ​ចិត្ត​បំពាន​ទំនៀម​ទម្លាប់​មិន​ចូល​ផ្ទះ​អ្នក​ដែលមិន​មែន​ជា​ជន​ជាតិ​យូដា?

ព្រះយេស៊ូនឹង​ធ្វើ​អ្វី​ក៏ដោយ​តាមដែល​ព្រះវិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ​បាន​បើក​សម្ដែង​ដល់​ទ្រង់ គឺជា​ព្រះហឫទ័យ​របស់​ព្រះវរបិតា។ ព្រះយេស៊ូ​មាន​ព្រះបន្ទូល​ទៅ​គេ​ថា​៖ «ញុំ​សុំ​ប្រាប់​អោយ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ដឹង​ច្បាស់​ថា ព្រះបុត្រា​ពុំ​អាច​ធ្វើ​អ្វី​ដោយ​ព្រះអង្គ​ផ្ទាល់​បាន​ឡើយ។ គឺ​ព្រះបុត្រា​ធ្វើ​តែ​កិច្ចការ​ណា ដែល​ទ្រង់​បាន​ឃើញ​ព្រះបិតា​ធ្វើ​ប៉ុណ្ណោះ។ កិច្ចការ​អ្វី​ដែល​ព្រះបិតា​ធ្វើ ព្រះបុត្រា​ក៏​ធ្វើ​កិច្ចការ​នោះ​ដែរ» (យ៉ូហាន ៥:១៩)។ ព្រះយេស៊ូ​ក៏​បាន​ធ្វើខុសពី​ទំនៀមទម្លាប់​របស់​សាសន៍​យូដា​ផងដែរ នៅពេល​ធ្វើ​ការ​ព្យាបាល​នៅ​ថ្ងៃ​សប្ប័ទ (សូមមើល យ៉ូហាន ៧:២១-២៤)។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ព្រះ​យេស៊ូ​មាន​បន្ទូល​ថា ទ្រង់​មិន​បាន​ឃើញ​សេចក្ដី​ជំនឿ​ដូច​មេទ័ព​នៅ​ក្នុង​ប្រទេសអ៊ីស្រាអែល​នេះទេ?

ដោយ​សារ​មេទ័ព​បាន​យល់​ថា​ព្រះយេស៊ូ​មាន​អំណាច​លើ​ជម្ងឺ ហើយ​អាច​មានបន្ទូលដើម្បីព្យាបាល​ពី​ចម្ងាយ—នោះនឹង​បញ្ជូន​ការព្យាបាលមកមិនខាន។

តើខគម្ពីរណាមួយដែលព្រះយេស៊ូ និងចយបានរៀបរាប់ នៅពេលដែលអ្នកបង្ហាញនៅក្នុងថ្នាក់រៀន ហើយក្វាន់ទុមនៅកន្លែងធ្វើសប្បុរសធម៌?

ព្រះយេស៊ូ​បាន​មាន​បន្ទូលនៅក្នុង ​ម៉ាថាយ ៧:១៣ ហើយបាន​និយាយពីក្នុង ​ម៉ាថាយ ៧:១៤។

តើ​ខគម្ពីរ​មួយណា​ដែល​គ្រូគង្វាល​យុវជន​បាន​ចង្អុល​បង្ហាញ​ដល់​គ្រីស​នៅក្នុង​ព្រះគម្ពីរ?

គឺនៅក្នុង ​សាការី ៤:១០។ គ្រីសបានអានផ្នែកដំបូងនៃខគម្ពីរនេះ៖ «មិន​ត្រូវ​មាក់ងាយ​កិច្ចការ​តូចតាច​នៅ​ពេល​ដែល​គេ​ផ្ដើម​កសាង​នោះ​ឡើយ តែ​ត្រូវ​សប្បាយ​រីករាយ​ដោយ​ឃើញ​…»។

តើលោកអេសាយនៅឯណាពេលគាត់បានឃើញនិមិត្ត?

យើង​បាន​ពណ៌នាអំពី​អេសាយ​ក្នុងទីធ្លា​ព្រះវិហារ​បរិសុទ្ធ​នៅក្រុង​យេរូសាឡឹម ពេល​គាត់​បាន​ឃើញ​និមិត្ត​របស់​ព្រះ​ដែល​បាន​គ្រងរាជ្យ​នៅ​ពីលើ​ព្រះវិហារ​បរិសុទ្ធ។

តើ​ព្រឹត្តិការណ៍​នេះ​ត្រូវ​បាន​កត់​ទុក​នៅ​កន្លែងណា​ក្នុង​គម្ពីរ?

និមិត្តរបស់លោកអេសាយត្រូវបានកត់ត្រានៅក្នុង អេសាយ ៦:១-១៣។

ក្នុង​និមិត្ត​នោះ តើ​សត្វ​ហើរ​ទាំង​បី​នោះ​ជា​អ្វី?

ពួក​គេគឺ​ជា​សត្វ​នៅ​ស្ថានសួគ៌​ហៅ​ថា សេរ៉ាភីម។ ព្រះគម្ពីរប្រាប់យើងថា ពួកគេបានចូលគាល់ព្រះជាម្ចាស់៖ «​នៅ​ពី​លើ​ព្រះអង្គ​មាន​ពពួក​សេរភីម។ សេរភីម​នីមួយៗ​មាន​ស្លាប​ប្រាំ​មួយ។ គឺ​ស្លាប​ពីរ​សំរាប់​បាំង​មុខ ស្លាប​ពីរ​សំរាប់​បាំង​ជើង និង​ស្លាប​ពីរ​ទៀត​សំរាប់​ហើរ» (អេសាយ ៦:២)។

នៅក្នុង​និមិត្ត​នោះ តើ​ខ្សែ​បូ​ពណ៌មាសគឺ​ជា​អ្វី?

យើង​បាន​ប្រើ​អាជ្ញាប័ណ្ណ​សិល្បៈ​ដើម្បី​ពណ៌នា​អំពី​អាវផាយ​របស់​ព្រះ​ដែល​ចុះ​ពី​បល្ល័ង្ក​របស់​ទ្រង់មក ហើយ​មកគង់នៅក្នុង​ព្រះវិហារបរិសុទ្ធ។ ព្រះ​គម្ពីរ​ប្រាប់​យើង​ថា​៖ ​«នៅ​ឆ្នាំ​ដែល​ព្រះបាទ​អ៊ូសៀស​សោយ​ទិវង្គត​ ខ្ញុំ​បាន​ឃើញ​ព្រះអម្ចាស់។ ​គង់​លើ​បល្ល័ង្ក​ដ៏​ខ្ពស់​បំផុត ជាយ​ព្រះភូសា​របស់​ព្រះអង្គ​លាត​ពេញ​ក្នុង​ព្រះវិហារ» (អេសាយ ៦:១)។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ព្រះ​ប្រាប់​អេសាយ​ឲ្យ​ផ្សាយ​សារ​ដែល​គេ​មិន​ព្រម​ទទួល?

ព្រះ​ជាម្ចាស់តែង​តែ​ចាត់​ព្យាការី​ឲ្យ​មកព្រមាន​រាស្ដ្រ​ទ្រង់​អំពី​ការ​ជំនុំ​ជម្រះ​ដែល​នឹង​មក​ដល់។ ក្នុង​ស្ថានភាព​នេះ ព្រះ​បាន​ទត​ឃើញ​ចិត្ត​របស់​ប្រជាជន​យូដា ហើយ​ទ្រង់​ជ្រាប​ថា ពួកគេ​នឹង​មិន​ទទួល​យក​សារ​ដែល​អេសាយ​បាន​នាំ​មក​នោះ​ទេ។

តើ​អ្វី​ទៅ​ជា​បាល់​ដ៏​កាច​សាហាវ​ដែលហោះ​កាត់​ផ្ទៃមេឃ​នៅពេល​យប់​ចូល​ទៅក្នុង​តង់?

នោះគឺជាទេវតារបស់ព្រះអម្ចាស់។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​អ្នក​ធ្វើ​ឲ្យ​ទេវតា​របស់​ព្រះ​ជាម្ចាស់​មើល​ទៅ​ដូច​ជា​ដុំ​ភ្លើង​ពណ៌​មាស ជា​ជាង​ធ្វើ​ឲ្យ​មើល​ទៅ​ដូច​ជាទេវតា?

នោះគឺជាទេវតារបស់ព្រះអម្ចាស់។

តើហេតុអ្វី​បាន​ជា​អ្នក​បង្ហាញ​ទេវតា​របស់​ព្រះអម្ចាស់​បំបែកទៅ​ជា​ដុំ​ភ្លើង​ជាច្រើននៅពេល​ចុះ​មក​លើ​ជំរំ​អាសស៊ើរ ?

យើង​បាន​ប្រើ​អាជ្ញាប័ណ្ណ​សិល្បៈ​ដើម្បី​បង្ហាញ​ថា​ទេវតា​កំពុង​ហោះទៅ​កាន់ពេញ​ជំរំ​អាសស៊ើរ។

តើហេតុអ្វីបានជាអ្នកបង្ហាញថាគីស្មូ ក្លែងបន្លំខ្យល់នៅទីខ្ពស់ដោយប្រើម៉ាស៊ីនខ្យល់?

យើងធ្វើឲ្យគីស្មូ សម្តែងដោយកំហឹងដ៏លើសលប់ជាមធ្យោបាយនៃការបញ្ចូលរឿងកំប្លែងទៅក្នុងឈុតឆាកនោះ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ យើងមានគ្រីសដើម្បីប្រាប់គាត់ឱ្យបិទម៉ាស៊ីនខ្យល់វិញ ហើយចូលមកខាងក្នុង។

តើហេតុអ្វីបានជាពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹករបស់ គ្រីស និង ចយ ធ្វើឡើងនៅខាងក្រៅជំនួសឱ្យនៅក្នុងផ្ទះ?

មនុស្សខ្លះបានទទួលពិធីជ្រមុជទឹកនៅខាងក្រៅតាមរបៀបមួយដែលស្រដៀងនឹងអ្វីដែលបានកើតឡើងនៅក្នុងសម័យព្រះគម្ពីរ។ ឧទាហរណ៍ ព្រះយេស៊ូបានទទួលពីធីជ្រមុជទឹកនៅទន្លេយ័រដាន់ពីលោកយ៉ូហានបាទីស្ទ (ម៉ាថាយ ៣:១៣)។ ម៉្យាងវិញទៀត ព្រះវិហារជាច្រើនមានពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកនៅខាងក្នុងនៅពេលមានកម្មវិធីតាមពេលវេលាទៀងទាត់។ ការនេះធ្វើឱ្យវាកាន់តែងាយស្រួលសម្រាប់សមាជិកព្រះវិហារ និងអ្នកទស្សនាឲ្យមើលឃើញពីពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកនេះ។

តើហេតុអ្វីបានជាលោកអេលី ដើរខុសផ្លូវនៅក្នុងផ្លូវនៃពេលវេលារបស់សៀវភៅវិសេស?

ដោយសារតែ អេលី ស្ថិតនៅកន្លែងផ្សេងពី គ្រីស និង ចយ ផ្លូវនៃពេលវេលារបស់នាងបានចូលមកពីចំហៀង ដើម្បីចូលរួមជាមួយ គ្រីស និង ចយដែលកំពុងស្ថិតនៅ។ ដោយសារតែវាជាបទពិសោធន៍លើកដំបូងរបស់នាងនៅក្នុងផ្លូវនៃពេលវេលានោះនាងតែងតែដួល ហើយព្យាយាមដើម្បីទ្រខ្លួនរបស់នាងឡើងវិញ។

តើ​ពេត្រុស និង​បុរស​ឯ​ទៀត​ៗកំពុង​តែកាន់អ្វី​នៅ​មាត់​ច្រាំង?

ពួកគេ​កំពុង​លាង​សំណាញ់​នេសាទត្រី​របស់​ពួកគេ (លូកា ៥:២)។

តើ​ហេតុអ្វីបានជាគេចាប់​បាន​ត្រី​ម្លេះ​?

ព្រះ​ជាម្ចាស់បាន​ប្រើ​អព្ភូតហេតុ​ដើម្បី​ធ្វើ​ឲ្យ​ចាប់ត្រី​​បាន (លូកា ៥:១-១១)។

តើ​ទំនុកច្រៀងនៃបទចម្រៀងអ្វីដែលបានច្រៀងនៅក្នុងពិធីជ្រមុជទឹក?

“ធ្វើឲ្យថ្មីឡើង”

ព្រះបានក្លាយជាក្តីសង្រ្គោះខ្ញុំ
ខ្ញុំ​ជឿ​ជាក់ ហើយ​ខ្ញុំ​នឹង​មិនភ័យ​ខ្លាច។
ខ្ញុំនឹងងើបឡើងដោយអំណរ។
ហើយ​ច្រៀង​បទ​នេះ​រាល់ថ្ងៃ

(បន្ទរ៖)
ខ្ញុំកើតជាថ្មីហើយ។
ទ្រង់លាងជម្រះរាល់ស្នាមប្រឡាក់
ខ្ញុំពេញដោយក្តីស្រឡាញ់ទ្រង់។
ព្រះវិញ្ញាណទ្រង់គង់ក្នុងខ្ញុំ
ទន្លេនៃទឹករស់
ហូរកាត់ដួងចិត្តនៃខ្ញុំ
ខ្ញុំកើតជាថ្មីហើយ។
ខ្ញុំកើតជាថ្មីហើយ។

ទ្រង់ជាជ័យជំនះ និងជាអង្គសង្គ្រោះខ្ញុំ
ខ្ញុំដើរក្នុងជ័យជំនះរបស់ទ្រង់។
សេះ និងអ្នកជិះខូចអស់ទៅហើយ
តែបទចម្រៀងខ្ញុំស្ថិតស្ថេរជារៀងរហូត
(ស្ពានឆ្លង - ការត្រាស់ហៅ និងការឆ្លើយតប)
ដឹកនាំ៖ អូ ស្រែកច្រៀង​ឡើង
ក្រុមចម្រៀង៖ សូមលើកតម្កើងទ្រង់ឡើង

ដឹកនាំ៖ ច្រៀងឱ្យឮខ្លាំងៗ
ក្រុមចម្រៀង៖ សូមលើកតម្កើងទ្រង់ឡើង

ដឹកនាំ៖ នេះជាការប្រកាសរបស់យើង។
ក្រុមចម្រៀង៖ គ្មានអ្នកណាដូចទ្រង់ឡើយ។


រក្សាសិទ្ធិ៖ បណ្តាញផ្សព្វផ្សាយគ្រីស្ទបរិស័ទ
ទំនុកច្រៀងដោយ រេបកា ឆាហ្វើ
តន្ត្រីដោយ រេបេកា ឆាហ្វើ និង គឺត ហេននេកេ

ពេលក្មេងៗកំពុងរៀបចំលក់នំ តើគីស្មូកំពុងតែធ្វើពុតជាអ្វី?

ដំបូងគីស្មូ ដើរតួធ្វើដូចអ្នកដុតនំជនជាតិបារាំង។ បន្ទាប់​មក​គាត់​បាន​ធ្វើ​ដូច​ជា​អ្នក​ដុតនំ​ជនជាតិ​អ៊ីតាលី​ដ៏​ជំនាញ។

ក្នុងពេលកំពុងរៀបចំលក់នំ មានក្មេងស្រីម្នាក់ឈ្មោះ បេទីណា ដែលមានការបញ្ចេញសម្លេង។ តើ​នាង​មកពីណា?

បេទីណាមកពីប្រទេសប្រេស៊ីល។

តើហេតុអ្វីបានជាសៀវភៅវិសេសនាំ ចយ ទៅកាន់ទីតាំងដាច់ដោយឡែកពី គ្រីស និងគីស្មូ?

សៀវភៅវិសេស មានមេរៀនពិសេសមួយដើម្បីបង្រៀន ចយ ហើយនាងអាចរៀនបានប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាពដោយនៅឆ្ងាយពី គ្រីស និងគីស្មូ ខណៈពេលមានទំនាក់ទំនងជាមួយលោកម៉ាថាយ។

តើ​ខគម្ពីរដែល​និយាយនៅចុងវគ្គមកពីខណា??

វាគឺនៅក្នុង ម៉ាថាយ ១០:៤០៖ «អ្នក​ណា​ទទួល​អ្នក​រាល់​គ្នា ក៏​ដូច​ជា​ទទួល​ខ្ញុំ ហើយ​អ្នក​ណា​ទទួល​ខ្ញុំ ក៏​ដូច​ជា​ទទួល​ព្រះអង្គ​ដែល​ចាត់​ខ្ញុំ​អោយ​មក​នោះ​ដែរ»។

តើ​ក្រុម​យុវជន​បាន​ទៅ​ធ្វើ​ដំណើរ​បេសកកម្ម​នៅ​កន្លែងណា?

ពួកគេបានធ្វើដំណើរទៅកាន់តំបន់ភ្នំដាច់ស្រយាលមួយកន្លែងនៅអាមេរិកឡាទីន។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​អ្នក​បង្ហាញ​ឈុត​ឆាក​ដ៏​តានតឹង​របស់​សាដ្រាក់ មេសាក់ និង​អបេឌនេកោនៅក្នុង​ភ្លើង?

ដូចដែលព្រះគម្ពីរកត់ត្រា ពួកគេគ្មានគ្រោះថ្នាក់អ្វីទាល់តែសោះ! (ដានីយ៉ែល ៣:២៥) អព្ភូតហេតុដ៏អស្ចារ្យនេះលើកតម្កើងដល់ព្រះជាម្ចាស់!

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ស្ដេច​នេប៊ូក្នេសា​មាន​បន្ទូល​ថា ទេវតា​បាន​រំដោះ​សាដ្រាក់ មេសាក់ និង​អបេឌនេកោ?

ទ្រង់ទទួលស្គាល់ថាអព្ភូតហេតុមួយបានកើតឡើង ប៉ុន្តែការយល់ដឹងរបស់ទ្រង់អំពីបញ្ហាខាងវិញ្ញាណមានកម្រិតដោយជំនឿបែបគ្មានសាសនារបស់ទ្រង់។

ក្នុង​ផ្នែក​អំពី​លោកយ៉ូណាស តើហេតុអ្វី​បាន​ជា​ពួក​នាវិក​សួរ​ថាតើ​ពួកគេ​គួរ​ធ្វើ​ចំពោះ​គាត់​ដើម្បី​បញ្ឈប់​ព្យុះ​នោះ?

ពួក​គេ​សន្មត​ថា​ព្រះ​ជាម្ចាស់ខឹង​នឹងលោក​យ៉ូណាស ហើយ​ការដែល​ឲ្យ​គាត់​ទទួល​ខុស​ត្រូវ​នឹង​បំបាត់​កំហឹង​របស់​ព្រះជាម្ចាស់។

តើជម្រៅបីជម្រៅមានចំនួនប៉ុន្មាន?

វាគឺប្រហែលជា ១៨ ហ្វីតចុះក្រោម។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​អ្នក​បង្ហាញ​ថា​ក្មេងៗ​ត្រូវ​បាន​គេ​បោះ​ចោល​លើ​ទឹក ហើយ​ត្រូវ​បាន​លេបចូលទៅ​ជាមួយ​នឹងលោក​យ៉ូណាស?

យើងបានប្រើអាជ្ញាប័ណ្ណនៃការច្នៃប្រឌិត ដើម្បីឲ្យយើងអាចពណ៌នាពី គ្រីស និង ចយ និយាយជាមួយលោក យ៉ូណាស នៅក្នុងត្រីធំ ហើយស្តាប់ឮការអធិស្ឋានរបស់គាត់ទៅកាន់ព្រះ។

តើ​ព្រះជាម្ចាស់​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ផ្ទាំង​ថ្ម​ផ្លាស់​ប្តូរ​ផ្លូវ​របស់វាឬ?

ពិតមែនហើយ។ ជាការឆ្លើយតបទៅនឹងការអធិស្ឋានរបស់ម៉ាតេអូ គ្រីស និងចយ ព្រះជាម្ចាស់បានផ្លាស់ប្តូរផ្លូវរបស់ផ្ទាំងថ្មដោយអព្ភូតហេតុ។

តើ​ខគម្ពីរ​ណាមួយដែល​សៀវភៅ​វិសេស​និយាយ​អំពី​ព្រះជាម្ចាស់​ដែល​បាន​សង្គ្រោះ​រាស្ដ្រ​ទ្រង់​?

វា​គឺ​ជា​កំណែ​សង្ខេប​ពីក្នុង​ទំនុក​តម្កើង ៩១:១៤-១៥៖ «ព្រះអម្ចាស់​មាន​ព្រះបន្ទូល​ថា: «ដោយ​គេ​ស្ថិត​នៅ​ជាប់​នឹង​យើង យើង​នឹង​ជួយ​រំដោះ​គេ… គេ​នឹង​អង្វរ​រក​យើង ហើយ​យើង​នឹង​ឆ្លើយ​តប​មក​គេ​វិញ”។

តើ​បទចម្រៀងដែលចយច្រៀងគឺជាបទអ្វី ហើយមានទំនុកច្រៀងដូចម្តេច?

ឈ្មោះ​នៃ​បទ​ចម្រៀង​គឺ "បាន​សង្គ្រោះហើយ!" យើងបញ្ចូលអត្ថបទចម្រៀង និងក្រេឌីតដូចខាងក្រោម៖

“បានសង្គ្រោះហើយ!”

ខ្ញុំខំក្រោកឈរ ហើយលើកដៃឡើង
តែខ្មាំងសត្រូវទាញខ្ញុំវិញ
ដូចសត្វតោជុំវិញ គ្មានកន្លែងរត់ចេញបានទេ
សម្លេងគ្រហឹមបន្លឺឡើងនៅពីក្រោយ
មែនហើយ ខ្ញុំធ្លាប់រឹងមាំ
ខ្ញុំធ្វើមិនខុសទេ
ខ្ញុំអាចដោះស្រាយដោយខ្លួនឯងបាន
ពេលនៅម្នាក់ឯងក្នុងរូងភ្នំ ខ្ញុំស្រែកហៅម្តងទៀត
អូហ៍ ខ្ញុំអស់សង្ឃឹម ហើយខ្ញុំត្រូវការជំនួយពីទ្រង់។

(បន្ទរ)
ស្រែក
ស្រែក​រក​ការ​សង្គ្រោះ។
ស្រែក
ស្រែករកការ​សង្គ្រោះ សង្គ្រោះ។ (ច្រៀងបន្ទរឡើងវិញ)

ស្ទើរតែមិនរួចជីវិត ដោយសារទឹកឡើង
រលកបោកបក់នៅលើក្បាលខ្ញុំ
ដូច​ជា​ទឹក​ហូរ​ចូល​មក​លើ​ខ្ញុំ
ខ្ញុំ​អស់​កម្លាំង ហើយ​មើល​មិន​ឃើញ
ហើយភាពងងឹតបានចូលមកយ៉ាងលឿន
ព្រះអម្ចាស់អើយ កូនមិនខ្លាំងនោះទេ។
ដ្បិតគឺទ្រង់ហើយដែលកូនប្រាថ្នា
កូនំមិនអាចដោះស្រាយដោយខ្លួនឯងបានទេ។
ពេលខ្ញុំងើបឡើងរកខ្យល់
ព្រះអង្គអើយ កូនអធិស្ឋានរកទ្រង់
សូមការអស្ចារ្យ
កូន​ត្រូវ​ការ​ជំនួយ​ពី​ទ្រង់

(បន្ទរ)
អធិស្ឋាន
អធិស្ឋានសុំការសង្គ្រោះ។
អធិស្ឋាន
អធិស្ឋាន 'សុំការសង្គ្រោះ, សង្គ្រោះ។
ចូលមក
មកជួយសង្គ្រោះយើង
ទ្រង់កំពុងយាងមក
មកជួយសង្គ្រោះយើង
ចូលមក
មកជួយសង្គ្រោះយើង។
ទ្រង់កំពុងយាងមក
មកជួយសង្គ្រោះយើង ជួយសង្គ្រោះ។


រក្សាសិទ្ធិ៖ បណ្តាញផ្សព្វផ្សាយគ្រីស្ទបរិស័ទ
សម្រួលតន្ត្រីដោយ៖ គឺត ហេនេគី និង ម៉ៃ ណារ៉កគី
ទំនុកច្រៀងដោយ៖ ម៉ៃ ណារ៉កគី
ផលិត​ដោយ៖ គឺត ហេនេគី

តើ​លោកប៉ូល​នៅ​ឯណា​ពេល​គាត់​ត្រូវ​គេ​ទម្លាក់គាត់​ដល់​ដី ហើយ​ត្រូវ​ចាប់​ខ្លួនគាត់?

គាត់​ស្ថិតនៅ​ក្នុងទីធ្លា​នៃ​ព្រះ​វិហារ​ក្នុងទី​ក្រុង​យេរូសាឡឹម។

នៅ​ក្នុង​បន្ទប់​របស់មន្ទីរពេទ្យ តើ​មានអ្វីដែលធ្វើឲ្យជញ្ជាំង​មើលទៅមាន​ពណ៌​ខៀវ និង​មាន​ចលនា​អ្វី? ហើយតើ​ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​គេ​ធ្វើ​វាឲ្យក្លាយទៅជាដូច្នេះ?

សាលាប្រជុំមានទឹកបាញ់ចេញពីជញ្ជាំងដោយមានពន្លឺភ្លើងពណ៌ខៀវ។ សម្លេងដ៏ស្រទន់របស់ទឹកចេញពីការបាញ់ទឹក រួមជាមួយនឹងពណ៌ខៀវស្រទន់បង្កើតបានជាឥទ្ធិពលដ៏ស្ងប់ស្ងាត់មួយសម្រាប់មនុស្សដែលកំពុងអធិស្ឋាននៅក្នុងព្រះវិហារ។

តើ គ្រីស មានន័យថាយ៉ាងដូចម្តេច នៅពេលគាត់និយាយថា ណេរូ គឺជាកន្លែងសម្រាប់អង្គុយមើលការសម្តែងដែលខ្វះរង្គដ្ឋាន?

គាត់​មាន​ន័យ​ថា សមត្ថភាព​នៃ​ការ​យល់​ដឹង​របស់ ណេរូ គឺ​មិន​មាន​ទាំង​អស់​នោះ​ទេ។ និយាយម្យ៉ាង​ទៀត គាត់​ហាក់​ដូច​ជា​វិកលចរិក។

តើ​អត្ថបទគម្ពីរ​កន្លែងណាដែល​ជូលៀ​អាន​អំពី​ហ្វូប៊ី?

វាគឺនៅក្នុង រ៉ូម ១៦:១-២។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​អ្នក​បង្ហាញ​ឈុត​ឆាក​គ្រោះថ្នាក់​ដូច​ឈុតមួយដែលមានសត្វ​តោ​លោត​សំដៅ​ទៅ​កាន់​គ្រិស្ត​សាសនិក​ពីរ​បី​នាក់?

យើងចង់ពណ៌នាយ៉ាងខ្លីអំពីការពិតនៃប្រវត្តិសាស្ត្រដោយសារគ្រីស្ទបរិស័ទត្រូវបានបៀតបៀនយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ ប៉ុន្តែនៅតែរក្សាជំនឿរបស់ពួកគេ។

នៅក្នុង​ឈុត​ចុង​ក្រោយដែល​ប៉ូល​ស្ថិតនៅក្នុង​គុក តើ​អ្នក​ណា​ជាអ្នកសរសេរ​ពាក្យ​សម្តីរបស់គាត់?

នោះគឺជាលោកលូកា។ គាត់​បម្រើ​ការងារជា​អ្នកកត់ត្រាឲ្យលោក​ប៉ូល ដើម្បីឲ្យ​ពាក្យ​សម្តីរបស់​គាត់​អាច​ត្រូវ​បាន​ចែករំលែកជាមួយ​អ្នក​ជឿ​ផ្សេង​ៗទៀត​ដែលបាន​លើក​ទឹកចិត្ត​ពួកគេ និង​ណែនាំ​ពួកគេ​អំពី​បញ្ហា​នៃ​សេចក្ដី​ជំនឿ។

តើសៀវភៅវិសេសមានដឹងដែរឬទេថា QBIT ស្ថិតនៅក្នុងប្រអប់ទ្រូងរបស់ គីស្មូ នៅពេលដែលពួកគេត្រូវបានគេយកចូលទៅក្នុងការគួរចូលរបស់សៀវភៅវិសេស?

តាមពិត សៀវភៅវិសេសគឺជាព្រះគម្ពីរ ដែលជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ ហើយព្រះពិតជាបានដឹងថា QBIT ស្ថិតនៅទីនោះ។

តើហេតុអ្វីបានជា QBIT និយាយថាគាត់ធ្លាប់ជួបបទពិសោធន៍ទំនាញសូន្យ?

គាត់​បាន​និយាយ​ថា​ដោយ​សារ​តែ​ពួក​គេ​បាន​ធ្វើ​ដំណើរ​ដោយ​គ្មាន​ទម្ងន់​ទាល់តែសោះតាម​រយៈការគួរចូលរបស់សៀវភៅវិសេស។

តើរូបចម្លាក់ក្រិកទាំងនោះតំណាងឱ្យអ្នកណា?

វាតំណាងឱ្យព្រះក្លែងក្លាយ ឌេវនីស ណៃគី អេរ៉ូស ហេហ្វាអេស្ទូល អេរ៉ូស និងស៊ីប៊ីលី។

តើមនុស្សកំពុងធ្វើអ្វីនៅមុខរូបសំណាក?

ពួកគេបានថ្វាយបង្គំ និងថ្វាយតង្វាយទៅកាន់ព្រះក្លែងក្លាយ។

តើអេរេអូប៉ាហ្គូសជាអ្វី?

វា​ជា​ភ្នំ​មួយនៅក្នុង​ទីក្រុង​អាថែន ដែល​មាន​កៅអី​ថ្ម​សម្រាប់​សមាជិក​ក្រុមប្រឹក្សា​សម្រាប់ការ​ជួប​នៅ​ទីនោះ។ នៅក្នុងកំណែស្តេចជេមនៃព្រះគម្ពីរវាត្រូវបានគេបកប្រែជា "ភ្នំម៉ា" (កិច្ចការ ១៧:២២)។ ពាក្យ "អារេអូប៉ាហ្គូស" ក៏អាចសំដៅទៅលើក្រុមប្រឹក្សានោះផងដែរ។

តើសិលាចារឹកសម្រាប់ "ព្រះដែលមិនស្គាល់" ជាភាសាអ្វី?

វាជាអក្សរធំជាភាសាក្រិក។

តើ គីស្មូ បានបង្កើតមេអំបៅពិតៗមែនទេ?

ទេ មានតែព្រះប៉ុណ្ណោះដែលអាចធ្វើដូច្នោះបាន។ គីស្មូ បានប្រើបច្ចេកវិជ្ជាភាគល្អិតទំនើបដើម្បីបង្ហាញរូបភាពដូចជាហូឡូក្រាហ្វ។

ហេតុអ្វីបានជាខេន មិនមានទូរស័ព្ទទំនើបដូច គ្រីស និង ចយ?

ខេន ចង់​បានទូរសព្ទ​ដែលធន់ប្រើបានយូរ​សម្រាប់​ការ​ហាត់​សមបាល់ទាត់។

តើ​អ្វី​ទៅ​ជា​ពន្លឺ​ពណ៌​មាសនៅពេល​ដែលព្រះ​យេស៊ូ​ព្យាបាល​ត្រចៀក​របស់អ្នក​បម្រើ?

យើង​បាន​ប្រើ​អាជ្ញាប័ណ្ណ​សិល្បៈ​ដើម្បី​ពណ៌នា​អំពី​អំណាច​ព្យាបាលរបស់​ព្រះវិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​អ្នក​បញ្ចូល​ឥទ្ធិពល​សម្លេង​នៅ​ពេល​ដែល​ព្រះ​យេស៊ូ​បាន​ព្យាបាល​ត្រចៀក​អ្នក​បម្រើ​របស់​សម្ដេច​សង្ឃ?

ដោយសារយើងមិនបានបង្ហាញពីរបួសរបស់អ្នកបម្រើនោះផ្ទាល់ ហើយដោយសារតែដៃរបស់ព្រះយេស៊ូកំពុងបិទត្រចៀកអ្នកបម្រើនោះ យើងបានប្រើអាជ្ញាប័ណ្ណសិល្បៈដើម្បីជួយអ្នកទស្សនាឱ្យដឹងថាមានអព្ភូតហេតុកំពុងកើតឡើង។

តើ​អ្វី​ទៅ​ជា​ពន្លឺ​ពណ៌​មាស​នៅពី​លើ​ស្ទេផាន?

យើង​បាន​ប្រើ​អាជ្ញាប័ណ្ណ​សិល្បៈ​ដើម្បី​បង្ហាញ​វត្តមាន​របស់ព្រះវិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ​ដែល​យាង​មក​សណ្ឋិតលើ​ស្ទេផាន ដើម្បី​ផ្តល់​អំណាច​ដល់​គាត់​ឲ្យ​ចែកចាយ​សារមកពី​ព្រះ​ជាម្ចាស់ដោយ​ភាពក្លាហាន។ ព្រះគម្ពីរប្រាប់យើងថា៖ «អស់​អ្នក​ដែល​អង្គុយ​នៅ​ក្នុង​ក្រុម​ប្រឹក្សា​ជាន់​ខ្ពស់​ទាំង​ប៉ុន្មាន សម្លឹង​មើល​មក​លោក​ស្ទេផាន​គ្រប់ៗ​គ្នា ហើយ​ឃើញ​មុខ​របស់​លោក​មាន​ទ្រង់​ទ្រាយ​ដូច​មុខ​របស់​ទេវតា» (កិច្ចការ ៦:១៥)។

នៅពេលដែល គីស្មូ លើក គ្រីស និង ចយ ទៅលើបង្អួចខ្ពស់ តើហេតុអ្វីបានជាកៅអី់ធុងរបស់ពួកគេមិនមានខ្សែក្រវ៉ាត់សុវត្ថិភាព?

គីស្មូ មានទំនុកចិត្តថាពួកគេមានសុវត្ថិភាព ហើយប្រសិនបើមានអ្វីមួយកើតឡើងនោះគាត់អាចចាប់ពួកគេបាន។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​អ្នក​បង្ហាញ​ថា ស្ទេផាន ត្រូវ​បាន​គប់​នឹង​ដុំ​ថ្ម?

យើង​ចង់​ធ្វើ​ឱ្យ​មាន​ភាព​ត្រឹមត្រូវ​តាម​ព្រះគម្ពីរ និងតាម​ប្រវត្តិសាស្ត្រ​អំពី​ការ​គប់​ដុំ​ថ្ម ដោយ​មិនបង្ហាញ​ក្រាហ្វិក​ដែល​មិន​ចាំ​បាច់។

តើហេតុអ្វីបានជាអ្នកបង្ហាញព្រះយេស៊ូបង្ហូរឈាមនៅលើឈើឆ្កាង?

នេះគឺជាគ្រាដ៏សំខាន់មួយសម្រាប់ គ្រីស ដែលទ្រង់នឹកឃើញដល់ព្រះយេស៊ូ ថាទ្រង់បានអត់ទោសដល់អ្នកដែលបានឆ្កាងទ្រង់។ នៅ​ក្នុង​ឈុត​នេះ យើង​ចង់​ឱ្យ​មាន​ភាព​ត្រឹមត្រូវ​តាម​ព្រះគម្ពីរ និងតាម​ប្រវត្តិសាស្ត្រ​ទាក់ទង​នឹង​ធម្មជាតិ​នៃ​ការ​ឆ្កាង ដោយ​មិន​មាន​ក្រាហ្វិក​ដែល​មិន​ចាំ​បាច់។

ដូចជាអ្វីដែលគីស្មូ បានស្នើមុនពេលធ្វើតេស្តជំនាញចុងក្រោយ តើព្រះបានធ្វើអន្តរាគមន៍ដើម្បីធ្វើឱ្យ ខេន ខកខានមិនបានស៊ុតបាល់បញ្ចូលទីដែរឬទេ?

ទេ ទ្រង់មិនបានធ្វើដូច្នោះទេ។ ខេន ខកខាន​ព្រោះ​គាត់​មិន​បាន​ផ្តោត​ទាំងស្រុង​លើ​ការ​ស៊ុត​របស់​គាត់​ដោយ​សារ​តែ​មាន​ការ​រំខាន និង​ខឹង​ជាមួយគ្រីស។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​អ្នក​មិន​បង្ហាញ​ថាទេវតា​រំកិល​ថ្ម​នៅ​មុខ​ផ្នូរ? ព្រះគម្ពីរប្រាប់យើងថា «ពេល​នោះ ស្រាប់​តែ​ផែនដី​រញ្ជួយ​យ៉ាង​ខ្លាំង! ដ្បិត​មាន​ទេវតា*​របស់​ព្រះអម្ចាស់ ចុះ​ពី​ស្ថាន​បរមសុខមក​ប្រមៀល​ថ្ម​ចេញ​ពី​មាត់​ផ្នូរ ហើយ​អង្គុយ​លើ​ថ្ម​នោះ​ថែម​ទៀត​ផង» (ម៉ាថាយ ២៨:២)។

យើងបានប្រើអាជ្ញាប័ណ្ណនៃការច្នៃប្រឌិត ដើម្បីផ្តោតទៅលើចំណុចសំខាន់នៃការចងចាំរបស់ទាហាននោះគឺថា ទេវតាដ៏ខ្លាំងពូកែមួយបានបង្ហាញខ្លួនមក ហើយក្រោយមកសាកសពរបស់ព្រះយេស៊ូត្រូវបានបាត់។

តើ​ទាហាន​រ៉ូម៉ាំង​ដែល​ដេក​លក់​ពេល​យាមមាន​ទោស​អ្វី​?

ទាហាននឹងត្រូវប្រឈមមុខចំពោះការដាក់ទណ្ឌកម្មយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ ប្រហែលជារហូតដល់ស្លាប់។

ខ្ញុំគិតថា គ្រីស គឺជាតារាបាល់ទាត់ម្នាក់ ដូច្នេះតើហេតុអ្វីបានជាក្មេងៗនៅ បេលីស មិនចាប់អារម្មណ៍នឹងជំនាញរបស់គាត់?

ដូចជាអ្វីដែល គ្រីស បានចែករំលែកនៅពេលក្រោយនៅក្នុងភាគនេះ គាត់មានការភ័យខ្លាចនៅពេលគាត់និយាយជាលើកដំបូងជាមួយក្មេងៗអំពីព្រះយេស៊ូ។ ជា​លទ្ធផល គាត់​មិន​លេង​បាល់​ដូច​ដែល​គាត់​អាច​ធ្វើបាននោះទេ។

តើហេតុអ្វីបានជាសៀវភៅវិសេសយក ចយ ទៅកន្លែងផ្សេងពី គ្រីស និង គីស្មូ?

សៀវភៅវិសេស មានរឿងប្លែកៗសម្រាប់ ចយ និង គ្រីស ដើម្បីទទួលបទពិសោធន៍ និងរៀនសូត្រ។

តើអ្នកដឹងដោយរបៀបណាថាលោកថូម៉ាសមានបងប្អូនភ្លោះ?

រឿងនេះត្រូវបានបង្ហាញនៅក្នុងព្រះគម្ពីរនៅក្នុងការបកប្រែនាសម័យទំនើបមួយចំនួន។ ឧទាហរណ៍ ការបកប្រែដ៏រស់ថ្មីប្រាប់យើងថា «ពេល​នោះ សិស្ស​ថូម៉ាស់ ហៅ​ឌីឌីម ពោល​ទៅ​សិស្ស​ឯ​ទៀត​ថា៖ «មក! យើង​នាំ​គ្នា​ទៅ​រួម​ស្លាប់​ជា​មួយ​ព្រះអង្គ​ដែរ!» (យ៉ូហាន ១១:១៦)។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​បុរស​ទាំងពីរ​នាក់​នេះ​មិន​ស្គាល់​ព្រះយេស៊ូ ប៉ុន្តែ​រំពេចក្រោយ​មកស្រាប់តែ​ពួកគេ​​ស្គាល់​ទ្រង់​?

ព្រះ​គម្ពីរ​ប្រាប់​យើង​ថា​ដំបូង​ឡើយ ព្រះ​ជាម្ចាស់បាន​រារាំង​មនុស្ស​មិន​ឲ្យ​​ស្គាល់​ទ្រង់៖ «តែ​គេ​មិន​អាច​ស្គាល់​ព្រះអង្គ​បាន​ឡើយ» (លូកា ២៤:១៦)។ ក្រោយ​មក ព្រះ​ជាម្ចាស់បាន​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​ពួក​គេ​​ស្គាល់​ថា​ទ្រង់​ជា​នរណា៖ «ពេល​នោះ ភ្នែក​គេ​បាន​ភ្លឺ​ឡើង មើល​ព្រះអង្គ​ស្គាល់។ ប៉ុន្តែ ព្រះអង្គ​បាត់​ពី​មុខ​គេ​ទៅ!” (លូកា ២៤:៣១)

ដោយ​សារ​ព្រះ​ជាម្ចាស់បាន​រារាំង​ពួកគេ​មិនឲ្យស្គាល់​ព្រះយេស៊ូ តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​អ្នក​បង្ហាញ​ព្រះ​យេស៊ូ​ស្លៀក​ក្រណាត់ ហើយ​ព្រះអាទិត្យ​ចាំង​ចំ​ទៅលើភ្នែករបស់​មនុស្ស?

យើង​បាន​ប្រើ​អាជ្ញាប័ណ្ណ​នៃភាពច្នៃប្រឌិត​ដើម្បី​ជួយ​កុមារ​ឱ្យ​យល់​ថា​បុរស​ទាំងពីរ​នាក់​នេះ (និង ចយ) មិន​ស្គាល់​ព្រះយេស៊ូពី​ដំបូង​ឡើយ​។ ដោយគ្មានសញ្ញាមើលឃើញអ្វីម្យ៉ាង កុមារដែលកំពុងមើលអាចនឹងមានការភាន់ច្រលំថាតើហេតុអ្វីបានជាអ្នកដើរតាមព្រះយេស៊ូទាំងនេះមិនស្គាល់ទ្រង់។

ម្យ៉ាងទៀត យើងក៏ចង់ឱ្យក្មេងៗដែលមើលកម្មវិធីនោះ មិនដឹងថានោះជាព្រះយេស៊ូទេ ទាល់តែបុរសពីរនាក់នោះដឹងថានោះគឺជាព្រះអង្គ។ ធ្វើរបៀបនេះ ក្មេងៗនឹងមានអារម្មណ៍ភ្ញាក់ផ្អើលដូចគ្នាទៅនឹងបុរសទាំងពីរនាក់មានអារម្មណ៍ដែរ។

តើព្រះយេស៊ូបានបាត់ខ្លួនទៅដោយរបៀបណា នៅពេលដែលបុរសទាំងពីរនាក់បានស្គាល់ទ្រង់ ហើយភ្លាមៗនោះទ្រង់បានលេចមកឲ្យពួកសិស្សនៅក្នុងក្រុមធំឃើញទ្រង់នៅក្នុងផ្ទះបានដោយរបៀបណា?

បន្ទាប់​ពី​មាន​ព្រះជន្ម​រស់​ឡើង​វិញ ព្រះ​យេស៊ូ​ទំនង​ជា​មាន​រូប​កាយ​ថ្មី​មួយ​ដែល​អាច​ឲ្យ​ទ្រង់​លេច​មក ហើយ​បាត់​ខ្លួន​តាម​ចិត្ត។

តើ គីស្មូ ពិតជាត្រូវការពារ គ្រីស និង ចយ មែនទេ?

ត្រឹមត្រូវណាស់ គឺគាត់។ សាស្រ្តាចារ្យ ក្វាន់ទុម បានបង្កើត គីស្មូ មកដើម្បីការពារ គ្រីស។ ជាធម្មតា ប្រសិនបើ ចយ នៅជាមួយ គ្រីស សាស្ត្រាចារ្យក៏ចង់ឱ្យ គីស្មូ ការពារនាងដែរ។

ដោយសារ គីស្មូ ត្រូវតែការពារ គ្រីស តើហេតុអ្វីគាត់ងាយខ្លាចខ្លាំងម្លេះ?

អារម្មណ៍ភ័យខ្លាចរបស់ គីស្មូ អាចជាការព្រមានទៅដល់ គ្រីស ថាគាត់គួរតែប្រុងប្រយ័ត្ន ឬបញ្ឈប់អ្វីដែលគាត់កំពុងតែធ្វើ។

បន្ទាប់ពីបានរៀនច្រើនពីសៀវភៅវិសេស អំពីសារៈសំខាន់នៃព្រះគម្ពីរ និងការរស់នៅរបស់គ្រីស្ទបរិស័ទ តើហេតុអ្វីបានជា គ្រីស ទទួលបានការរំខានពី ហូឡូ-៩?

វាគឺដោយសារតែគាត់បានរកឃើញកំណែចុងក្រោយបំផុតរបស់ហ្គេម ហូឡូ-៩ ដែលគាត់ចូលចិត្តដេលធ្វើឱ្យមានភាពរំភើប និងស្រៀវ។ យើងម្នាក់ៗអាចទទួលបាននូវការរំខានដោយរឿងរ៉ាវផ្សេងៗនៅក្នុងជីវិតរបស់យើង មិនថាយើងជាកុមារ ឬជាមនុស្សធំនោះទេ។ ពេល​ខ្លះ យើង​ត្រូវ​ទុក​អ្វី​ដែល​សប្បាយៗ​មួយឡែកជា​បណ្ដោះ​អាសន្នសិន ដើម្បី​ឲ្យយើង​អាច​ផ្ដោត​ទៅលើ​រឿង​សំខាន់​ជាង​នេះបាន។

តើហេតុអ្វីបានជាសៀវភៅវិសេស ទុកគីស្មូ ចោល?

សៀវភៅវិសេស បានដឹងថា គីស្មូ ចាស់នឹងស្ថិតនៅក្នុងដំណើរផ្សងព្រេងអតីតកាលរបស់គេ ក្នុងករណីដែល គ្រីស និង ចយ ត្រូវការជំនួយពីគាត់។

ដោយសារ គ្រីស ឈ្លក់វង្វេងនឹងវីរបុរស ហូឡូ-៩ យ៉ាងនេះ តើហេតុអ្វីបានជាសៀវភៅវិសេស មិនយក គ្រីស និង ចយ ទៅមើលហោរាដែលធ្វើអព្ភូតហេតុ ឬមេដឹកនាំនៃកងទ័ពដែលមានជ័យជម្នះ?

សៀវភៅវិសេសចង់ឱ្យ គ្រីស រៀនពីអត្ថន័យនៃការក្លាយជាវីរបុរស។

ដោយសារតែមាន គីស្មូ ចាស់នៅក្នុងដំណើរផ្សងព្រេងពីអតីតកាលរបស់ពួកគេ តើហេតុអ្វីបានជាមិនមាន គ្រីស និង ចយ ចាស់ដូចគ្នានៅក្នុងភាគមុនៗខ្លះ?

សៀវភៅវិសេស មិនចង់ឱ្យ គ្រីស និង ចយ គ្រាន់តែសង្កេតពីដំណើរផ្សងព្រេងពីអតីតកាលរបស់ពួកគេប៉ុណ្ណោះទេ។ សៀវភៅវិសេសចង់ឱ្យពួកគេជួបការផ្សងព្រេងម្តងទៀត ដូច្នេះ គ្រីស អាចរៀនពីមេរៀនថ្មីបន្ថែម។

តើសត្វនានាពិតជាបានដើរចូលទៅក្នុងទូកធំតាមលំដាប់លំដោយមែនទេ?

យើង​បាន​ប្រើ​អាជ្ញាប័ណ្ណ​នៃការច្នៃប្រឌិត​ដើម្បី​បង្ហាញ​ថា​ព្រះ​បាន​នាំ​សត្វ​ចូលទៅ​ក្នុងទូកធំជាគូរៗ។ ព្រះ​គម្ពីរ​ប្រាប់​យើង​ថា​៖ ​«​អ្នក​ក៏​ត្រូវ​នាំ​យក​សត្វ​មួយ​គូៗ​ពី​បណ្ដា​សត្វ​ទាំង​អស់ ចូល​ទៅ​ក្នុង​ទូក​ធំ ដើម្បី​អោយ​វា​បាន​រួច​ជីវិត​រួម​ជា​មួយ​អ្នក​ដែរ គឺ​ត្រូវ​យក​ឈ្មោល​មួយ​ញី​មួយ។ សត្វ​មួយ​គូៗ ក្នុង​ពូជ​នីមួយៗ​នឹង​នាំ​គ្នា​មក​រក​អ្នក ដើម្បី​អោយ​បាន​រួច​ជីវិត គឺ​មាន​សត្វ​ស្លាប សត្វ​ស្រុក សត្វ​លូន​វារ​នៅ​លើ​ដី» (លោកុប្បត្តិ ៦:១៩-២០)។

តើ​ខគម្ពីរ​ពី​ទំនុកតម្កើង​ដែល​គ្រីស​បាន​ចែកចាយក្នុង​អំឡុង​ពេល​សិក្សា​ព្រះគម្ពីរ​គឺជាអ្វី?

វាគឺនៅក្នុង ទំនុកតម្កើង ៩០:១៧៖ “ព្រះអម្ចាស់​ជា​ព្រះ​នៃ​យើង​ខ្ញុំ​អើយ សូម​សំដែង​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់​ចំពោះ​យើង​ខ្ញុំ​ផង សូម​ជួយ​អោយ​កិច្ចការ​ដែល​យើង​ខ្ញុំ​ធ្វើ​បាន​ខ្ជាប់ខ្ជួន ពិត​មែន​ហើយ សូម​ជួយ​អោយ​កិច្ចការ​របស់​យើង​ខ្ញុំបាន​ខ្ជាប់ខ្ជួន​រហូត​ត​ទៅ»។

នៅពេលដែល គ្រីស និង គីស្មូ បានឃើញ ថាសហោះ តើវាបានហោះកាត់ពិដានកញ្ចក់មែនទេ?

ទេ ពិដានកញ្ចក់អាចផ្លាស់ប្តូរចុះឡើងបាន។

តើហេតុអ្វីបានជាអ្នកបញ្ចូលខគម្ពីរពីម៉ាឡាគីអំពីដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់? តើ​នោះ​មិន​មែន​ជា​បទបញ្ញត្តិ​នៅក្នុង​សញ្ញា​ចាស់​ទេឬ?

ខគម្ពីរ​នៅក្នុង​ម៉ាឡាគី​មាន​ការ​សន្យា​ដល់​រាស្ដ្រ​របស់​ព្រះជាម្ចាស់៖ «ចូរ​នាំ​យក​តង្វាយ​មួយ​ភាគ​ដប់​ទាំង​ប៉ុន្មានមក​ដាក់​នៅ​ក្នុង​ឃ្លាំង ដើម្បី​អោយ​មាន​ស្បៀង​អាហារក្នុង​ដំណាក់​របស់​យើង។ ចូរ​ធ្វើ​យ៉ាង​នេះ ដើម្បី​ល្បងល​យើង​ទៅ នោះ​អ្នក​រាល់​គ្នា​នឹង​ឃើញ​ថា។ យើង​នឹង​បើក​ផ្ទៃ​មេឃ បង្ហូរ​ព្រះពរ​ដ៏​លើសលប់​មក​លើ​អ្នក​រាល់​គ្នា។ ចូរសាកល្បងចុះ! ចូរល្បងលនឹងខ្ញុំចុះ!” (ម៉ាឡាគី ៣:១០)

ការសន្យានេះអាចត្រូវប្រកាសដោយអ្នកជឿនៅសម័យនេះ ដ្បិតគម្ពីរសញ្ញាថ្មីប្រាប់យើងថា៖ «ព្រះគ្រិស្ដ​បាន​ធ្វើ​អោយ​ព្រះបន្ទូល​សន្យា​ទាំង​ប៉ុន្មាន​របស់​ព្រះជាម្ចាស់​បាន​សំរេច​សព្វ​គ្រប់​ទាំង​អស់។ ហេតុ​នេះ​ហើយ​បាន​ជា​យើង​ពោល​ពាក្យ«អាម៉ែន»ទៅ​កាន់​ព្រះជាម្ចាស់ តាម​រយៈ​ព្រះគ្រិស្ដ ដើម្បី​លើក​តម្កើង​សិរីរុងរឿង​របស់​ព្រះអង្គ» (២ កូរិនថូស ១:២០)។

តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​អ្នក​បង្ហាញ​ថា​ព្រះ​យេស៊ូ​មាន​ប្រសាសន៍​អំពី​ «ចូរ​ធ្វើ​អំណោយ​ដល់​អ្នក​ដទៃ នោះ​ព្រះជាម្ចាស់​នឹង​ប្រទាន​អំណោយ​ដល់​អ្នក​រាល់​គ្នា​ដែរ»? ក្នុង​ព្រះ​គម្ពីរ ព្រះ​យេស៊ូ​មិន​បាន​មាន​បន្ទូល​ក្នុង​បរិបទ​សម្រាប់តែ​លុយនោះ​ទេ។

នៅក្នុង លូកា ៦:២៧-៣៨ ព្រះយេស៊ូបាន​បង្រៀន​ពីគោលការណ៍​​ទៅវិញទៅមក​យ៉ាង​ទូលំទូលាយ។ ទ្រង់មិនបានបង្ហាញវាជាមួយនឹងដែនកំណត់ណាមួយនោះឡើយ។ ហេតុដូច្នេះហើយ យើងជឿថាវាគឺជាគោលការណ៍សកលនៃការរស់នៅរបស់គ្រិស្តបរិស័ទ។

នៅចុងបញ្ចប់នៃការផ្សងព្រេងសៀវភៅវិសេស របស់ពួកគេ តើ គីស្មូ ដឹងដោយរបៀបណាថាពួកគេកំពុងតែត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញ ហើយមិនមែនជាការធ្វើដំណើរទៅកាន់ព្រឹត្តិការណ៍ព្រះគម្ពីរផ្សេងទៀតនោះទេ?

គីស្មូ ដឹងថានៅពេលដែលសៀវភៅវិសេសនាំពួកគេទៅកាន់ព្រឹត្តិការណ៍ព្រះគម្ពីរផ្សេងទៀត នោះនឹងមានពណ៌វិលជុំចុះមកបង្កើតជារង្វង់នៃពេលវេលា។ គាត់ក៏បានដឹងដែរថា នៅពេលដែលពួកគេហៀបនឹងត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញ នឹងមានពណ៌ចុះមកផ្ទាល់ដើម្បីបង្កើតជារូងនៃពេលវេលា។ ដោយសារតែពណ៌នៃរូងពេលវេលា មកដល់ភ្លាម គាត់ដឹងថាពួកគេកំពុងត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញហើយ។

មុននេះ នៅពេលដែលសៀវភៅវិសេស បាននាំពួកគេទៅកាន់ទិដ្ឋភាពនៃការឆ្កាង ពួកគេបានឃើញពណ៌រង្វង់នៃពេលវេលាមានលក្ខណៈជាលំនាំវិលជុំវិញ។ នៅពេលដែលពួកគេហៀបនឹងត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញ គីស្មូ បានឃើញពណ៌នៃ រូងពេលវេលាបានចុះមកផ្ទាល់។

គ្រីស បាននិយាយថា គាត់នឹងថ្វាយដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់/ឲ្យប្រាក់សន្សំទាំងអស់របស់គាត់ ដោយសារគាត់មិនបានចូលរួមនៅក្នុងចំណែករបស់គាត់មួយរយៈហើយ។ តើ​អ្នក​និយាយ​ថា​មនុស្ស​គួរ​តែ​ថ្វាយ​ដង្វាយ​មួយ​ភាគ​ក្នុង​ដប់​ដែល​ពួកគេ​បាន​ខកខាន​កាលពី​មុនទាំងអស់ឬ?

យើងចង់បង្ហាញថា គ្រីស មានការផ្លាស់ប្តូរចិត្ត ហើយមានអារម្មណ៍ថាបាននាំឱ្យមានការលះបង់ចំពោះបុព្វហេតុដ៏សក្តិសម មិនមែនថាគាត់ត្រូវតែថ្វាយទាំងអស់នូវអ្វីៗពីមុននោះទេ។ វាគឺជាជម្រើសផ្ទាល់ខ្លួនរបស់គាត់។

តើហេតុអ្វីបានជាគីស្មូធ្លាក់ចុះនៅលើដី?

គីស្មូ មានការភិតភ័យដោយគិតថាពួកគេបានឃើញយានពីភពក្រៅ ដូច្នេះគាត់មិនបានផ្តោតអារម្មណ៍ដូចដែលគាត់គួរតែមាននោះទេ។

តើហេតុអ្វីបានជាយានអវកាសដាក់ពង្រាយយានត្រូវការយន្តការបិទបាំង?

វានឹងធ្វើឱ្យកប៉ាល់មើលមិនឃើញនៅលើមេឃ និងលើអវកាស ដែលប្រហែលជាចង់លួចយកបច្ចេកវិទ្យា ឬទំនិញដ៏មានតម្លៃរបស់ខ្លួន។

តើ​អ្វីជាខគម្ពីរ​នៅ​ចុង​បញ្ចប់​?

“ហេតុ​នេះ ម្នាក់ៗ​ត្រូវ​តែ​ចូល​ប្រាក់​តាម​តែ​ខ្លួន​សំរេច​ចិត្ត។ ដោយ​មិន​នឹក​ស្ដាយ ឬ​ទើស​ទ័ល​ឡើយ។ «ដ្បិត​ព្រះជាម្ចាស់​សព្វ​ព្រះហឫទ័យ​នឹង​អ្នក​ណា​ដែល​ធ្វើ​អំណោយ​ដោយ​ចិត្ត​រីករាយ»។ ព្រះអង្គ​អាច​នឹង​ប្រទាន​ពរ​ដ៏​ហូរហៀរ​គ្រប់​យ៉ាង​ដល់​បង​ប្អូន។ ដើម្បី​អោយ​បង​ប្អូន​មាន​អ្វីៗ​ទាំង​អស់​ដែល​បង​ប្អូន​ត្រូវ​ការ​ដ៏​ចាំបាច់​នោះ​ជានិច្ច ហើយ​ថែម​ទាំង​នៅ​សល់​បរិបូណ៌​សំរាប់​ចែក​ទាន​ផង» (២ កូរិនថូស ៩:៧-៨)។

តើអ្វីជាគោលការណ៍សម្រាប់ការបង្ហោះរឿងភាគសៀវភៅវិសេស និងវីដេអូឃ្លីបពេញរបស់អ្នកនៅលើប៉ុស្តិ៍ យូធូប ទំព័រ ហ្វេសប៊ុក ឬវ៉ិបសាយរបស់ព្រះវិហារ?

ដោយសារតែជម្លោះដែលអាចកើតមានជាមួយនឹងកិច្ចព្រមព្រៀងផ្សាយក្នុងស្រុក និងអន្តរជាតិដែលមានស្រាប់របស់យើង យើងមិនអាចអនុញ្ញាតឱ្យភាគីទីបីបង្ហោះរឿងភាគសៀវភៅវិសេស ទាំងស្រុងទៅក្នុងប៉ុស្តុិ៍ យូធូប ឬវ៉ិបសាយបណ្តាញសង្គមផ្សេងៗទៀត ឬទៅកាន់វ៉ិបសាយរបស់ព្រះវិហារ ឬវ៉ិបសាយផ្ទាល់ខ្លួនបានឡើយ។

យើងរីករាយអនុញ្ញាតិឲ្យលោកអ្នកក្នុងការដាក់បញ្ចូលតំណរភ្ជាប់នៅលើវ៉ិបសាយរបស់អ្នកទៅកាន់រឿងភាគ ឬវីដេអូឃ្លីបជាក់លាក់ពីប៉ុស្តិ៍ យូធូប សៀវភៅវិសេសផ្លូវការរបស់យើង។ យើងរួមបញ្ចូលតំណភ្ជាប់ខាងក្រោមទៅកាន់គេហទំព័រផ្លូវការនៃប៉ុស្តិ៍យូធូប សៀវភៅវិសេស៖ https://www.youtube.com/user/SuperbookTV

ប្រសិនបើអ្នកចង់ប្រើឃ្លីបវីដេអូ សៀវភៅវិសេសសម្រាប់ការបង្រៀនតាមអនឡាញរបស់អ្នក អ្នកអាចស្នើសុំកិច្ចព្រមព្រៀងអាជ្ញាប័ណ្ណមិនផ្តាច់មុខដែលត្រូវបំពេញ និងដាក់ស្នើសម្រាប់ការពិចារណា។ អ្នកអាចស្នើសុំទម្រង់បែបបទតាមរយៈទំព័រទំនាក់ទំនងសៀវភៅវិសេស របស់យើង៖ https://us-en.superbook.cbn.com/contact

សូម​ចំណាំ​ថា កិច្ច​ព្រម​ព្រៀង​នេះ​អនុញ្ញាត​ឱ្យ​មាន​វីដេអូ​ឃ្លីប​រហូតដល់​ត្រឹម​ប្រាំមួយ​នាទី​តែប៉ុណ្ណោះ​ក្នុង​មួយភាគ។ លើសពីនេះ វីដេអូឃ្លីបនីមួយៗមិនអាចមានលើសពីបីនាទីបានទេ។ សូមស្នើសុំកិច្ចព្រមព្រៀងអាជ្ញាប័ណ្ណមិនផ្តាច់មុខសម្រាប់ព័ត៌មានលម្អិតពេញលេញ។

សាតាំងត្រូវបានបង្ហាញនៅក្នុងភាគសៀវភៅវិសេសមួយចំនួន។ តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​គេ​ពណ៌នា​ថា​ជា​សត្វ​ពស់​ហើរ​មាន​ស្លាប និង​កន្ទុយ?

ព្រះគម្ពីរមិនពិពណ៌នាជាក់លាក់អំពីសាតាំង ដែលត្រូវបានគេហៅថា លូស៊ីហ្វើ ឬអារក្សនោះទេ ដូច្នេះ​យើង​បាន​ប្រើ​ប្រាស់អាជ្ញាប័ណ្ណ​ច្នៃប្រឌិត​ដើម្បី​បង្ហាញ​ពី​រូបរាង​របស់​វា។ នៅក្នុងភាគ "កំណើតពិភពលោក" នៅពេលដែលលូស៊ីហ្វើរ ត្រូវបានបង្ហាញជាលើកដំបូងថាជាទេវតានៅស្ថានសួគ៌ វាត្រូវបានគេពិពណ៌នាថាជាសត្វដ៏ស្រស់ស្អាតដែលមានសក់ពណ៌ទង់ដែងយ៉ាងវែង។ ពេល​វា​បះបោរ​ប្រឆាំង​នឹង​ព្រះ វា​បាន​ប្រែ​ទៅ​ជា​សត្វ​ដ៏អាក្រក់ ហើយ​សក់​របស់វាក្លាយ​ទៅ​ជា​ស្នែង។ មួយវិញទៀត រាងកាយរបស់វាក្លាយទៅជាដូចសត្វល្មូន ដោយសន្មតថាជារូបរាងរបស់សត្វពស់នៅក្នុងសួនអេដែន។ (សូមមើល លោកុប្បត្តិ ៣:១) យើង​មិន​ចង់​បង្កើត​រូបរាងរបស់សាតាំង​ឲ្យ​មើល​ទៅ​ដូច​ជា​តួអង្គ​ដែល​អាច​បកស្រាយ​ថា​ជា​មនុស្ស​អាក្រក់​ម្នាក់នោះ​ទេ។ យើង​ចង់​ឲ្យ​កុមារ​យល់​ថា​មាន​សត្រូវ​ពិត ហើយ​វាគឺ​ជា​អំពើ​អាក្រក់។

តើហេតុអ្វីបានជាមិនមានភាពចម្រុះជាតិសាសន៍ច្រើននៅក្នុងវីដេអូ សៀវភៅវិសេស?

ដូចដែលអ្នកបានដឹងហើយថា ព្រះជាម្ចាស់ស្រឡាញ់មនុស្សទាំងអស់នៅក្នុងពិភពលោក (យ៉ូហាន ៣:១៦) ហើយព្រះយេស៊ូបានបង្គាប់ឲ្យពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ឱ្យយកដំណឹងល្អទៅកាន់គ្រប់ក្រុមមនុស្សផ្សេងៗគ្នានៅក្នុងពិភពលោកនេះ (ម៉ាថាយ ២៨:១៩)។ លើសពីនេះ មនុស្សគ្រប់ជាតិសាសន៍ កុលសម្ព័ន្ធ និងគ្រប់ភាសាទាំងអស់នឹងនៅស្ថានសួគ៌ (វិវរណៈ ៧:៩)។ ជាមួយនឹងសេចក្តីពិតទាំងនេះនៅក្នុងចិត្ត បុគ្គលិករបស់កម្មវិធីសៀវភៅ វិសេស មានការប្តេជ្ញាចិត្តក្នុងការរួមបញ្ចូលក្រុមកុមារចម្រុះជាតិសាសន៍នៅក្នុងរឿងភាគសៀវភៅវិសេស។ អ្នកអាចឃើញមានភាពចម្រុះកាន់តែច្រើនថែមទៀតនៅក្នុងរឿងភាគមួយចំនួននៅក្នុងរដូវកាលទី ១ ហើយអ្នកនឹងកត់សម្គាល់ឃើញនូវភាពចម្រុះកាន់តែច្រើននៅក្នុងរដូវកាលបន្តបន្ទាប់ទៀត។

តើហេតុអ្វី​បាន​ជា​វីដេអូសៀវភៅវិសេស ត្រូវ​បាន​ចាក់​ផ្សាយ​ក្នុង​កម្រិត​ខ្ពស់ (HD)?

កម្រិតខ្ពស់ (HD) ផ្តល់នូវបទពិសោធន៍រូបភាព និងសម្លេងដែលល្អបំផុតសម្រាប់ការទស្សនាវីដេអូ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ដើម្បីផ្តល់ឱ្យដៃគូរបស់យើងម្នាក់ៗនូវបទពិសោធន៍ដ៏ល្អបំផុតដែលអាចធ្វើទៅបាន ការចាក់ផ្សាយរឿងភាគត្រូវបានកំណត់ជាអត្រាប៊ីតផ្សេងៗគ្នា។ នេះមានន័យថាវារកឃើញល្បឿននៃការភ្ជាប់អ៊ីនធឺណិតរបស់អ្នកដោយស្វ័យប្រវត្តិ ហើយកែតម្រូវទៅតាមនោះតែម្តង។ ប្រសិនបើអ្នកមានល្បឿននៃការតភ្ជាប់អ៊ីនធឺណិតលឿន រឿងភាគនឹងចាក់ផ្សាយក្នុងកម្រិត HD។ ម្យ៉ាងវិញទៀត ប្រសិនបើការភ្ជាប់អ៊ីនធឺណិតរបស់អ្នកមិនលឿនគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់កម្រិត HD ទេ នោះរឿងភាគនឹងចាក់ផ្សាយតាមកម្រិតស្តង់ដារ។ ប្រសិនបើអ្នកជួបប្រទះនូវបញ្ហាបន្តបន្ទាប់ជាមួយនឹងការចាក់ផ្សាយ សូមទាក់ទងទៅកាន់អ្នកផ្តល់សេវាអ៊ីនធឺណិតរបស់អ្នក។

ខ្ញុំមានបញ្ហាក្នុងការចូលប្រើប្រាស់ការចាក់ផ្សាយវីដេអូសៀវភៅវិសេស។ តើ​អ្នក​អាច​ជួយ​ខ្ញុំ​បាន​ទេ?

យើងមានសេចក្តីសោមនស្សរីករាយក្នុងការផ្តល់ជូនសមាជិកក្លឹបសៀវភៅវិសេស នូវសិទ្ធិចូលមើលវីដេអូសម្រាប់សៀវភៅវិសេសរដូវកាលទី ១។ សូមប្រាកដថាអ្នកបានបើកដំណើរការការផ្សាយសៀវភៅវិសេស ដោយចូលទៅកាន់វ៉ិបសាយខាងក្រោម ហើយធ្វើតាមការណែនាំ៖

https://www.cbn.com/activate/superbook/default.aspx

អ្នកនឹងត្រូវការលេខភាពជាដៃគូរបស់អ្នក ដើម្បីដំណើរការការផ្សាយនេះ។ អ្នកអាចរកវាបាននៅលើបង្កាន់ដៃក្លឹបសៀវភៅវិសេស របស់អ្នក។ ត្រូវប្រាកដថាត្រូវកត់ចំណាំអាសយដ្ឋានអ៊ីមែល និងពាក្យសម្ងាត់សម្រាប់ធ្វើឲ្យដំណើរការ ព្រោះថានឹងត្រូវការវាដើម្បីចូលទៅកាន់ការផ្សាយសៀវភៅវិសេស តាមរយៈវ៉ិបសាយ Superbook.CBN.com កម្មវិធីគម្ពីរសៀវភៅវិសេសសម្រាប់កុមារ និងកម្មវិធីទូរទស្សន៍វៃឆ្លាតរបស់ទូរទស្សន៍ស៊ីប៊ីអិន។

តើអ្នកមានគម្រោងចេញផ្សាយសៀវភៅវិសេស នៅលើ Blu-Ray ដែរឬទេ?

យើងសូមកោតសរសើរចំពោះចំណាប់អារម្មណ៍របស់អ្នកសម្រាប់វីដេអូសៀវភៅវិសេស យ៉ាងណាមិញ យើងមិនទាន់មានគម្រោងក្នុងការចេញផ្សាយសៀវភៅវិសេស នៅលើ Blu-Ray នៅឡើយទេនាពេលនេះ។ ម្យ៉ាងវិញទៀត នៅពេលអ្នកចុះឈ្មោះចូលរួមក្លឹបសៀវភៅវិសេស អ្នកទទួលបានសិទ្ធិចូលមើលការផ្សាយជាមួយគុណភាពកម្រិត HD!

ខ្ញុំ​ចង់​ចែក​រំលែក​ការ​ព្រួយ​បារម្ភ/មតិ​មួយ​ចំនួន​អំពី​រឿងភាគ​ជាក់លាក់។ តើខ្ញុំអាចទាក់ទងអ្នកដោយរបៀបណា?

សូមចុចលើ "ទាក់ទងយើង" នៅផ្នែកខាងក្រោមនៃទំព័រនេះ ដើម្បីបញ្ជូនមតិកែលម្អរបស់អ្នក។